Zdrowie i choroby

„Ta choroba będzie przezwyciężona, chociaż tak naprawdę nie ma na świecie ludzi dużo mądrzejszych niż ja, którzy by, to wiedzieli. Naprawdę no trzeba być jasnowidzem, nawet nie Noblistą z ekonomii tylko, a ja niestety, niesprawiedliwie nie jestem Noblistą.”

„Te dzieci potrzebują czuć to samo, co inne dzieci. Bawić się, śmiać się i płakać, zawierać przyjaźnie, cieszyć się zwykłymi doświadczeniami dzieciństwa. Czuć się kochanymi, pielęgnowanymi i włączonymi w świat, w którym żyją, bez piętna, które AIDS na nich odcisnęło.”

„Słowo „wojna” pojawia się w mediach ze zwiększoną częstotliwością. Daje się odczuć jakieś niezdrowe wzbudzenie, rozglądanie się za wrogiem i awanturą. Mam wrażenie, że tak właśnie oswaja się ludzi z wojną. Że wprowadziwszy stan wojny w ich emocjach i myślach, wywołuje się przy tym odczucie nieuchronności. Problem w tym, że dla dużej części moich bliźnich wojna budzi skojarzenia z odwagą, patriotyzmem, męskością, przygodą, a te skojarzenia wywołują przyjemne dreszcze. A przecież „wojna” to najohydniejsze słowo w ludzkim języku. Wojna to jest śmierć. Smród. Brak. Choroby, brud i pasożyty wyżerające kanały w skórze. Rany, ból i strach. Zdziczenie. Gwałt.”

„Nie mówcie mi o tym człowieku, nie znoszę samej myśli o nim. Ach, ileż zła nam wyrządził! Podobny owemu owadowi, pladze ogrodów, co wybiera do swych ukąszeń tylko korzenie najcenniejszych roślin, Wolter swoim żądłem kłuje bez przerwy dwa korzenie społeczeństwa: kobiety i młodzież. Nasyca ich swoimi truciznami, przekazując je w ten sposób z pokolenia na pokolenie. (…) Wielką zbrodnią Woltera jest nadużycie talentu i świadoma prostytucja geniuszu, stworzonego po to, by sławić Boga i cnotę. (…) nic go nie usprawiedliwia; ten rodzaj zepsucia jest charakterystyczny wyłącznie dla niego: zakorzenia się ono w najgłębszych włóknach serca i obwarowuje się wszystkimi siłami umysłu. Stały sojusznik świętokradztwa, urąga Bogu, gubiąc ludzi. Ze swą bezprzykładną wściekłością ten bezczelny bluźnierca doszedł do tego, że zadeklarował się jako osobisty wróg Zbawiciela ludzi: z głębi swej nicości poważył się nadać mu szydercze przezwisko i to cudowne prawo, jakie Bóg-człowiek przyniósł na ziemię, nazwał ŁAJDACTWEM.”

„Od dzieciństwa wiele znaków przyszłej dobroci wykazywał. Niektórych błogosławieństw i cnót początki pokazując. Między innymi świeciły w nim wrodzona pokora, modlitwy, gorącość i chęć do rzeczy duchowych, że od najmniejszej rozpusty i lekkomyślności dziecinnej wstrzymywał się i nic płochliwego nie czynił i dlatego przy dworze ojczystym wszyscy go szanowali.”

„Czyż życie nie jest snem, który się śni we śnie?”

„Ludzie błagają bogów o zdrowie. Nikt jednak ze śmiertelników nie myśli, że zachowanie zdrowia leży w jego własnych rękach.”

„Jest często w naszym życiu jedno wydarzenie, od którego wszystko się rozpoczyna i do którego wszystko powraca, jedno doświadczenie, które nadaje specjalną barwę psychiczną. Dzień, od którego widzi się inaczej świat i siebie, może to być choroba własna lub kogoś bliskiego, śmierć, miłość, urodzenie dziecka, przeżycie artystyczne, podróż, spotkanie. Potem, choć zdarzają się rzeczy większe i ważniejsze, wydarzenia odróżnia się na „przedtem” i „potem.””

„Lekarze zapisują lekarstwa, o których niewiele wiedzą, na choroby, o których wiedzą jeszcze mniej, ludziom, o których nie wiedzą nic.”

„Jesteście wspaniali, chciałbym każdemu z Was uścisnąć rękę! Kocham Was! Kocham Was, ale nie napierajcie! Mamy czas, możemy zobaczyć piękny wschód słońca!”

„Starość i małżeństwo mają podobieństwo: obojga sobie życzymy, a jak przyjdą, często jesteśmy smutni.”

„Cała psychologia współczesna pokazuje, że naszymi działaniami na poziomie emocji kieruje podświadomość. Są to wzorce ugruntowane na etapie naszego dzieciństwa, które później promieniują na całe życie.”

„Ile szczęśliwych myśli zostaje zaduszonych pod kołdrą, kiedy się samotnie śpi w swoim łóżku, i ile nieszczęsnych snów się nią ogrzewa.”

„Zdobądź w młodości twej to, co wynagrodzi szkodę twej starości. I jeśli pojmiesz, że starość ma mądrość za pokarm, pracuj w ten sposób w młodości, by starości twej nie brakło pożywienia.”

„Uważa się czasem, że otyłość jest dziedziczna. Otyła była matka, otyła jest córka, a także wnuczka. Na tej podstawie wyciąga się wniosek, że otyłość uwarunkowana jest genetycznie i rezygnuje się z jakichkolwiek prób wyleczenia się z tej choroby. W rzeczywistości nie jest to prawdą. Dziedziczna jest nie otyłość ale kuchnia, tzn. sposób odżywiania i własna przemiana materii dostosowana do składu odziedziczonej po matce diety. Kuchnię, czyli określony model żywienia, dziedziczą głównie kobiety. To one najczęściej przyrządzają posiłki domownikom według wzorów wyniesionych z własnego domu.”

„Zarówno oziębłość jak i nadmierny zapał mogą powodować choroby duszy.”

„Módlmy się za ojczyznę. Boże, błogosław dzieci.”

„Bardziej niebezpieczna jest iskra na starość niż pożar w młodości.”

„Nie ma złej młodzieży, są tylko źli wychowawcy.”