Cytaty na temat zawrót (18 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Człowiek zły łatwo innych posądza o zło, podobnie jak ten, co ma zawroty głowy, myśli, że wszystko dokoła niego wiruje.”

Ignacy Loyola (1491–1556) założyciel jezuitów, święty Kościoła Katolickiego

Sentencje wybrane św. Ignacego

O myślach , O złu , O myśleniu

„Ireneusz Mazur: Zakołysał się sędzia u góry…
Tomasz Swędrowski: I gwizdek się uruchomił.
Ireneusz Mazur: Stracił równowagę, zawroty głowy, no i jest problem. Lepiej użyć gwizdka niż innego elementu.”

Tomasz Swędrowski (1960) polski siatkarz i komentator sportowy

o sytuacji, gdy sędzia z Egiptu, lekko potrącony w trakcie wymiany, przerwał akcję.
Źródło: półfinał Ligi Światowej 2016, Włochy-Serbia, polsatsport.pl http://www.polsatsport.pl/film/sedzia-prawie-spadl-ze-stolka-i-przerwal-akcje_6404835/

O problemach

„Jeśli zimową nocą podróżny, poza osadą Malbork, wychylając się nad brzegiem urwiska, nie lękając się wichury ani zawrotu głowy, patrząc w dół, gdzie zagęszczają się cienie, w sieci zbiegających się linii, w sieci przecinających się linii, na dywan z liści w poświacie księżyca, wokół pustego grobu… – jakaż historia tam w tle czekana zakończenie? – pyta ciekawy dalszego ciągu opowieści. (…) – Tak, powieść która tak się zaczyna (…) mógłbym przysiąc, że już ją czytałem…Pan ma tylko początek i chciałby pan znaleźć dalszy ciąg, nieprawda? Kłopot w tym, że kiedyś wszystkie opowieści zaczynały się tak samo. Ktoś przechodził pustą drogą i dostrzegł coś, co przykuwało jego uwagę, co zdawało się skrywać jakąś tajemnicę lub zawierać przestrogę. Wówczas on pytał o wyjaśnienie i opowiadano mu długą historię…”

Italo Calvino książka Jeśli zimową nocą podróżny

Jeśli zimową nocą podróżny (1979)

O tajemnicy , O historii , O czekaniu , O czytaniu

„O, bramy warszawskie! Cóż mogę wam teraz poświęcić, ja, szukający ledwie uchwytnych cieniów kronikarz? Garść chaotycznych wspomnień. Nie z mego ołówka spłynąć mogą poważne, czcigodne o was rozprawy. Wiem tylko, że w waszym chłodnym półmroku, wśród waszych śmiesznych i pretensjonalnych sztukaterii i pseudorenesansowych gzymsów odnajdywaliśmy nasze Dzikie Pola. My, chłopcy z pięter, nasze pierwsze siniaki i pierwszą krew z nosa, pierwszy hazard i zapamiętanie w grze w chowanego, w czarnego luda, w siódemkę. Później odnajdywaliśmy na waszych ścianach pierwszy gryzący humor nieprzyzwoitych napisów, jeszcze później szukaliśmy pierwszej wiedzy o dorosłym życiu w ciemnościach waszych kątów, za żelaznymi, dębowymi lub szklanymi drzwiami, poznając tam pierwszy zawrót głowy po pierwszym papierosie, pierwsze starannie skrywane obrzydzenie po pierwszym hauście wódki, pierwszą słodycz po pierwszym pocałunku. Jeszcze później byłyście świadkami, o, bramy warszawskie! naszych westchnień i wyznań, naszych werterowskich rozpaczy i zaklęć, jakich pełne były długie, nocne rozmowy po powrocie z kina czy z wieczorynki, gdy ręka długo spoczywała na dzwonku, nie naciskając go w obawie przed przedwczesną interwencją stróża — tego rozespanego Neptuna bram warszawskich, wynurzającego się z ciemnego niebytu w zbroi z kożucha. Nie zawsze też byłyście sceną lekkoskrzydłych fars wielkomiejskich i beztroskich popisów farmazonów, sprzedających w waszym cieniu sztuczne brylanty naiwnym wieśniakom. Zdarzyło się wam osłonić swoim mrokiem niejedną tragedię, niejeden błysk noża gasł w waszych odmętach, niejeden straszliwy krzyk odbił się w was echem, zagłuszając chlust kwasu solnego wyżerającego oczy niewiernego kochanka, niejeden cichy jęk osuwającej się ofiary rozległ się wraz z brzękiem spadającej na wasz bruk flaszki po octowej esencji. Aż nadszedł czas, gdy stałyście się ostatnim schronieniem w walce ulicznej, kiedy płytki wasz tunelik stanowił nieraz błogosławieństwo dla kluczącego i uciekającego przed tępą przemocą goniących zbirów. I jak wszystko w tym dziwnym mieście, tak wy, bramy warszawskie, wkroczyłyście wprost z śmieszności i nędz, w najszczytniejsze bohaterstwo bez póz, koturnów i wzniosłych słów, raczej z lekko wulgarnym krzykiem, tak jak to się czyni w Warszawie.”

Leopold Tyrmand książka Zły

Zły

O miłości , O grach , O kochankach , O wiedzę

„Nauka rozpusty podobna jest do zawrotu głowy; znajduje się w niej zrazu jakąś grozę pomieszaną z rozkoszą, niby na wysokiej wieży.”

Alfred de Musset książka Spowiedź dziecięcia wieku

L’apprentissage de la débauche ressemble a un vertige ; on y ressent d’abord je ne sais quelle terreur melée de volupté, comme sur une tour élevée. (fr.)
Spowiedź dziecięcia wieku
Źródło: cz. II, rozdz. II http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/spowiedz-dzieciecia-wieku.html, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński.

O nauce

„Skoncentruj się na jednym celu w czasie. Wybierz kawałek skały, turniczkę. Dostań się tam i pomyśl nad następnym celem. Myślenie nad całą drogą może przyprawić o zawrót głowy. Skoncentruj się tylko na najbliższym celu, aby nie marnować energii na zamartwianiu się o całość.”

Doug Scott (1941)

po wypadku na Ogre.
Źródło: Doug Scott, drytooling.com.pl, 12 kwietnia 2011 http://drytooling.com.pl/baza/ludzie/1093-doug-scott

O ludziach , O myślach , O czasie , O myśleniu

„Samokrytyka – to najpewniejszy, najtrwalej działający, jedyny środek zabezpieczenia się przed chorobą, którą towarzysz Stalin nazwał zawrotem głowy od sukcesów.”

Siergiej Kirow (1886–1934) polityk radziecki

wypowiedziane 31 stycznia 1934.
Źródło: O szkoleniu partyjnym i o samokrytyce http://web.archive.org/20110810065524/https://trzeciswiat.wordpress.com/2010/12/20/s-kirow-o-szkoleniu-partyjnym-i-o-samokrytyce/

O sukcesie

„Ireneusz Mazur: Zakołysał się sędzia u góry…
Tomasz Swędrowski: I gwizdek się uruchomił.
Ireneusz Mazur: Stracił równowagę, zawroty głowy, no i jest problem. Lepiej użyć gwizdka niż innego elementu.”

Ireneusz Mazur (1957) polski trener siatkówki

o sytuacji, gdy sędzia z Egiptu, lekko potrącony w trakcie wymiany, przerwał akcję.
Źródło: półfinał Ligi Światowej 2016, Włochy-Serbia, polsatsport.pl http://www.polsatsport.pl/film/sedzia-prawie-spadl-ze-stolka-i-przerwal-akcje_6404835/

O problemach

„W drugiej klasie gimnazjum, kiedy skończyła piętnaście lat, przestała być grzeczną dziewczynką. Nagle i po prostu. Zaczęła palić papierosy, klęła nie gorzej od chłopaków i popijała z nimi po lekcjach, nie za dużo, tak, żeby się nie upić, a tylko poczuć ciepło, lekki zawrót głowy i ten luz, który pozwalał jej mówić rzeczy, jakich nigdy dotąd nie mówiła. To się podobało, zwłaszcza kumplom, i Martynka po raz pierwszy w życiu poczuła się ważna. Zauważyła też, że lubi, kiedy inni jej słuchają.”

Anna Bolecka (1951)

Nawet anioły bywają głodne

Chłopak

„Lecim… lecim… w tej podróży,
Strach nam nieraz oczy mróży,
Czujem zawrót… szał…
Gdy przez otchłań, przez szczeliny,
Przepaścistej gwiazd krainy,
Umykamy w czwał.”

Gustaw Zieliński (1809–1881) polski pisarz i poeta

pisownia oryginalna.
Kirgiz
Źródło: Kirgiz, wyd. Księgarnia zagraniczna, Lipsk 1847, s. 54.

O strachu

„Lepper był politykiem wrażliwym społecznie. Jego troska o ludzi biednych i wykluczonych nie była na pokaz, lecz autentyczna. On prawdziwie i szczerze dążył do tego, żeby poprawić los najbiedniejszych Polaków. On chciał, próbował, myślał o tym, podczas gdy wielu innym nawet myśleć o tym się nie chciało. Lepper nawet jeśli sam nie miał dobrych pomysłów na walkę z biedą i wykluczeniem, to innych zmuszał do szukania (…) Lepper wstrząsnął polityczną elita i salonem i był to wstrząs pozytywny. Jeszcze wtedy, gdy z grzywka opadająca na oczy stawiał pierwsze blokady, albo gdy skuty kajdanami w koszuli z orłem na piersiach szedł do aresztu – pokazywał elitom, że coś jest nie tak, że ludzie mają problemy, że gdzieś tam trochę dalej od rogatek Warszawy, Krakowa czy Gdańska jest prawdziwa bieda, a nawet rozpacz i desperacja. I to było potrzebne, bo elity i salony dostawały już z zawrotu głowy od własnej propagandy sukcesu (…) Lepper był naprawdę dobrym ministrem rolnictwa. Większość spraw rolniczych załatwia się dziś w Brukseli, a Lepper działał tam bez kompleksów, był twardy i uparty, tak jak powinien być minister rolnictwa dużego i najbardziej rolniczego kraju Unii. Dzięki jego twardości i uporowi udało się na przykład wspólnie załatwić (wspólnie, bo i Europarlament brał w tym udział) sprawę dopłat dla producentów owoców miękkich w Polsce. Lepperowi niewątpliwie pomagał w Unii mit i wizerunek niesfornego, kontrowersyjnego polityka, z którym nie ma co się kłócić, bo i tak nie ustąpi. Inna sprawa, że Lepper miał wtedy oparcie w twardej europejskiej polityce całego rządu Jarosława Kaczyńskiego”

Janusz Wojciechowski (1954) polityk polski

Źródło: Trzy zasługi Leppera dla Polski, blog Janusza Wojciechowskiego, 6 sierpnia 2011 http://januszwojciechowski.salon24.pl/330882,trzy-zaslugi-leppera-dla-polski

O losie , O ludziach , O myślach , O sukcesie

„Ktoś powiedział mi, że życie to młyńskie koło. Obraca się. Sztuka polega na tym, żeby zatykać nos, kiedy się jest pod wodą, i nie dostać zawrotu głowy, kiedy jest się na górze.”

James Baldwin (1924–1987) afroamerykański powieściopisarz i eseista

O życiu , O sztuce , O wodzie

„Ale jeśli istotnie, zawrót epoki nie jest darem zbiorowym ponad najwyższe pragnienie?
Jeżeli poezja naprawdę zatraciła swój sens ostatecznie, gubiąc przewodników duchowych?”

Kamil Krzysztof Wawrzyniak polski poeta

Źródło: Maksymalizm postulatywny (Traktat nowego otwarcia)

Sens

„Zawrót głowy od sukcesów.”

Józef Stalin (1879–1953) przywódca ZSRR

Źródło: Leszek Moczulski, Geopolityka. Potęga w czasie i przestrzeni, wyd. Bellona, 1999, s. 209.

O czasie , O sukcesie

„Jest faktem - faktem, czyli nieubłaganą potęgą przed którą trzeba się ugiąć - że wierszy się nie czyta. Że nikt prawie nie jest w stanie odróżnić dobrego obrazu od złego. Że wyścigi tych koni, to jest, przepraszam, rozmaitych zziajanych pianistów, czy innych wirtuozów, ubiegających się o pierwszeństwo, mają akurat tyle wspólnego ze sztuką co wyścigi końskie. Że muzea są czymś arcymartwym i przyprawiającym o zawrót głowy.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1953 - 1956

Obraz , O czytaniu , Koń

„Jeśli zimową nocą podróżny, poza osadą Malbork, wychylając się nad brzegiem urwiska, nie lękając się wichury ani zawrotu głowy, patrząc w dół, gdzie zagęszczają się cienie, w sieci zbiegających się linii, w sieci przecinających się linii, na dywan z liści w poświacie księżyca, wokół pustego grobu… – jakaż historia tam w tle czekana zakończenie?”

Italo Calvino książka Jeśli zimową nocą podróżny

pyta ciekawy dalszego ciągu opowieści. (…) – Tak, powieść która tak się zaczyna (…) mógłbym przysiąc, że już ją czytałem…Pan ma tylko początek i chciałby pan znaleźć dalszy ciąg, nieprawda? Kłopot w tym, że kiedyś wszystkie opowieści zaczynały się tak samo. Ktoś przechodził pustą drogą i dostrzegł coś, co przykuwało jego uwagę, co zdawało się skrywać jakąś tajemnicę lub zawierać przestrogę. Wówczas on pytał o wyjaśnienie i opowiadano mu długą historię…
Jeśli zimową nocą podróżny (1979)

O czekaniu , O historii

„Pomimo religijnych konotacji tego terminu, nawet ateiści i agnostycy mogą mieć wartości święte – wartości, które po prostu nie podlegają reewaluacji. Sam posiadam takie wartości – w tym znaczeniu, że mam niejasne poczucie winy podczas samego myślenia o tym, czy można je obronić, i nigdy nie brałbym (mam nadzieję!) pod uwagę odrzucenia ich w toku rozwiązywania problemów moralnych. Moje święte wartości są oczywiste i całkiem ekumeniczne: demokracja, miłość, prawda, sprawiedliwość i życie (wymieniam je w porządku alfabetycznym). Ponieważ jednak jestem filozofem, nauczyłem się przechodzić do porządku nad własnym zawrotem głowy i zakłopotaniem, gdy zadaję sobie pytanie, co stanowi ostateczną podstawę tych wartości, z której z nich można by zrezygnować w razie konfliktu, w jaki one, niestety, często popadają, i czy istnieją lepsze możliwości. To właśnie tę tradycyjną otwartość filozofów na każdą ideę niektórzy ludzie uważają za niemoralną samą w sobie.”

Daniel Dennett (1942) filozof amerykański

Odczarowanie. Religia jako zjawisko naturalne
Źródło: s. 47–48.

O myślach , O myśleniu , O miłości , O życiu

„Wielu posłów podkreślało kwestię wagi ciągłości w dyplomacji. Bo w ciągłości nie chodzi o to, żeby nie zgadzać się, bo można weryfikować politykę, można zmieniać czasami kierunek czy korygować – to może nawet lepsze słowo. Ale ciągłość jest ważna dlatego, że ciągłość to jest doświadczenie, to są umiejętności, ciągłość to jest pewien warsztat, pewna nauka, co wolno, czego nie wolno. Państwo dokonujecie totalnego zawrotu, niszcząc wszystko, co zostało zbudowane, i jednocześnie, co najbardziej boli, posługujecie się w tym wszystkim retoryką patriotyczną, a kiedy patrzymy na praktykę waszych działań – poza zwalnianiem ludzi, niszczeniem wszystkiego, co zostało zbudowane przez dwadzieścia parę lat – to widzimy taką praktykę jak np. ofensywa pana ministra, wspieranego przez posłów Kukiza, dotycząca uwolnienia – tak to nazywacie – naszego obywatela w RPA, który jest mordercą, jest mordercą na tle politycznym, jest mordercą na tle rasistowskim, i wy zrobicie z niego bohatera.”

Sławomir Nitras (1973) polski polityk

pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o służbie zagranicznej oraz niektórych innych ustaw.
Źródło: posiedzenie Sejmu nr 40 http://www.sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/wypowiedz.xsp?posiedzenie=40&dzien=1&wyp=161&type=A&symbol=WYPOWIEDZ_POSLA&id=274, sejm.gov.pl, 20 kwietnia 2017.

O nauce , O ludziach