Cytaty na temat psychiatra (13 cytatów)

„Jedyną rzeczą, na którą mogłem sobie pozwolić, był psychiatra. Przez pierwsze dwa lata miałem trzy wizyty w tygodniu. Teraz tylko jedną. W ciągu sześciu lat opuściłem ledwie dwa spotkania. Kiedyś zapytałem mojego psychiatrę, czy byłem wariatem. Po wyrazie jego twarzy zrozumiałem, że myśli, że tak. Ale zaraz powiedział: Teraz już nie jesteś.”

Mickey Rourke (1952) aktor amerykański

Źródło: Mickey Rourke – aktor, który lubił boksować http://wyborcza.pl/1,75475,6399792,Mickey_Rourke___aktor__ktory_lubil_boksowac.html?as=2&startsz=x#ixzz1L2Cfm0r4, wyborcza.pl, 19 marca 2009.

O wariatach , O myślach , O myśleniu

„Ciemność jest nieostrożna i zostawia po sobie mnóstwo niechlujnych dowodów rzeczowych oraz niemych świadków, jeszcze nigdy nie przyłapano jej na gorącym uczynku. Prawdziwe motywy jej przestępstw nigdy nie zostają wyjaśnione; ciemność przypomina maniaka, który nie miał ani rodziców, ani dzieciństwa, dlatego sądowym psychiatrom i adwokatom brak punktów zaczepienia. Ciemność – to aksamitne okładki akt sądowych, ich miękkie, ale nie ciepłe dotknięcie odczuwalne jest, aż po ostatnia stronę.”

Renata Šerelytė (1970)

Imię w ciemności

O rodzicach , O dzieciństwie

„Po wielu latach pracy psychiatra czasem nabiera przekonania, z którym się na ogół nie zgadza, że ci, którzy są jego pacjentami, są w jakimś sensie lepsi i głębsi od tych, którzy nie są uważani za innych. Wyraziła tę myśl (…) jedna z pielęgniarek: Do nas trafiają ci, którzy więcej czują i widzą.”

Antoni Kępiński (1918–1972) polski psychiatra i pisarz

O myślach , O czasie , O myśleniu , Sens

„W naszych filmach z lat 70. polityka była ukryta pod metaforą, aluzją, ale dla widzów czytelna. Dzisiaj polityka mniej mnie interesuje, bo jest jej nadmiar. W Enenie najciekawsze były dla mnie inne pytania, powiedziałabym, natury filozoficznej i moralnej: czy jesteśmy w stanie poznać drugiego człowieka? Jak ocenić postępowanie kogoś, kto nawet kierując się dobrą wolą, może inną osobę unieszczęśliwić? Jaką odpowiedzialność ponosi lekarz psychiatra, budząc do życia pacjenta? Czy ma prawo narażać na zagrożenie własną rodzinę? Czy powinien kontynuować terapię, wiedząc kim jest jego pacjent? I wreszcie, czy można wyleczyć zło? Enen nie jest dla mnie filmem z kategorii kina społeczno-politycznego.”

Feliks Falk (1941) reżyser polski

Źródło: wywiad Barbary Hollender, „Rzeczpospolita”, 4 września 2009

O rodzinie , O naturze , O złu , Pytanie

„Psychiatra to facet, który zadaje ci wiele kosztownych pytań, jakie twoja żona zadaje ci za darmo.”

Samuel Beckett (1906–1989) irlandzki dramaturg, prozaik i eseista, noblista

O facetach , Pytanie

„Czy w klubie potrzebny jest psycholog? Po tym, co się tam ostatnio dzieje, to bardziej psychiatra.”

Orest Lenczyk (1942) polski trener piłkarski

o sytuacji w GKS Bełchatów.
Źródło: „Przegląd Sportowy”, 10 marca 2008

„Obłęd jest zaraźliwy.(…) Tak jak grypa. Psychiatrzy już dawno powinni do tego dojść.”

Bernard Minier (1960)

Bielszy odcień śmierci
Źródło: rozdział 6

„Można powiedzieć, że słońce jest często wielką żółtą pigułką od niebiańskich psychiatrów, która rozpędza smutek i wytwarza różowy nastrój. Słońce jest żółtym ręcznikiem frotté, który nas samoczynnie wyciera do sucha. Słońce również dostaje nam się do krwi, by ogrzać nasze serca, kiedy są zimne jak psi nochal.”

Ota Pavel (1930–1973) czeski pisarz

Wariant: Można powiedzieć, że słońce jest często wielką żółtą pigułką od niebiańskich psychiatrów, która rozpędza smutek i wytwarza różowy nastrój. Słońce działa niekiedy skuteczniej niż szwajcarskie proszki noveril czy amerykański aventyl HCl. Słońce jest także żółtym ręcznikiem frotte, który nas samoczynnie wyciera, do sucha. Słońce również dostaje się nam do krwi, by ogrzać nasze serca, kiedy są zimne jak psi nochal.
Źródło: Długi Honza, tłum. Józef Waczków

O smutku , O nastroju , O słońcu , Serce

„Czy jest na sali psychiatra?”

Rafał Grupiński (1952) polski polityk

w trakcie wystąpienia Antoniego Macierewicza.
Źródło: stenogram z posiedzenia Sejmu w dniu 11 maja 2016 r., s.93 http://orka2.sejm.gov.pl/StenoInter8.nsf/0/B302B3DF054A54DBC1257FB0005DF994/%24File/18_a_ksiazka.pdf

„Niektórym się wydaje, że czubkiem można zostać ot tak, ni z gruchy, ni z pietruchy. Ze na przykład najspokojniej w świecie spacerujesz sobie z rodziną, aż tu nagle doskakujesz do drzewa i zaczynasz je kopać, dopadasz wózeczka i plujesz dzidziusiowi w ryło, podnosisz nogę i obsikujesz kulę kaleki, jednym słowem - odbija ci. Albo inaczej, zwyczajnie szykujesz się do spania, ucałowałeś rodziców, przyjaciół, żonę, dzieci, meble, oszczędności, ubranka, bojler, umywalkę, podeszwy swoich butów, muszlę klozetową. Po prostu dostajesz hyzia.

Nie, nie i jeszcze raz nie.

To może jeszcze inaczej - przeglądasz pocztę, popijając poranną kawę (zachowanie w normie, tylko trochę niezdrowe dla pęcherza) i trafiasz na wredny list na swój temat, anonim. Sklecono go przy pomocy liter powycinanych z różnych piśmideł, których nie czytujesz, pośrednio zmuszając cię tym sposobem do ich lektury. - Łajdaki! Nie uda się wam! - wydzierasz się z pianą na ustach i ciach! dostajesz kuku na muniu. Bo zachodzące w mózgownicy procesy chemiczne uległy zakłóceniu, jako że bolą cię zęby. Albo dlatego, że w dzieciństwie mamusia i tatuś nie kochali cię dość mocno, bo słońce grzeje coraz słabiej, a księżyc wchodzi przez okno dwanaście po północy.

Nie. nie. nie. NIE.

NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE.

Kto jak kto. ale ja znam się na tym i mogę stwierdzić, że ci, którzy tak mówią, po prostu bredzą. Nigdy w życiu nie zająłbym tak eksponowanej pozycji, na samym szczycie hierarchii chorób umysłowych, gdybym nie poświęcał każdej sekundy na ciężką, wytrwałą, drobiazgową pracę nad sobą i swoimi uzdolnieniami. Jeśli człowiek nie stawia sobie wymagań, to do niczego nie dojdzie. Dzisiejsza młodzież chciałaby dostać świra - bo to całkiem fajne - ale bez tego wysiłku, który jest niezbędny. Owszem, być szurniętym to nic trudnego. Ale żeby zostać prawdziwym, wielkim, pierwszorzędnym szaleńcem, na to - wierzcie mi - trzeba się nieźle napocić. A czasami trochę wypić: nie jestem wymagający, trzy kieliszki wystarczą. Ale przede wszystkim, przede wszystkim, przede wszystkim - z czego nie zdajemy sobie sprawy i czego powtarzać nigdy dość - świrowanie to wynik zbiorowego wysiłku! Tak, koleżanki i koledzy, zatkało was, co? "Jak to? Wariowanie to zajęcie grupowe? Ten się chyba z głupim widział!" No dalej, lżyjcie mnie, nie żałujcie sobie. Och, przyznaję, że niełatwo to znieść, ale kiedy za twoimi plecami stoi murem zespól, wszystko staje się prostsze. A ja, czego nie należy zapominać, mam najlepszą ekipę na świecie. Byłem we wszelakich szpitalach, u najróżniejszych psychiatrów. Wszyscy połamali sobie na mnie zęby. Najbardziej nieustępliwi, którzy od pierwszego spotkania wyrokowali z okrutnym uśmieszkiem: "To nic takiego, nic poważnego, raz dwa wróci pan do siebie." No i co? Figa z makiem. Jak wysiadają ci mądrale, teraz, gdy nikt, nawet najciemniejsza z pielęgniarek nie może zaprzeczyć, że jestem przykładem najwspanialszego, najelegantszego, najosobliwszego obłędu w stylu francuskim z końca dwudziestego wieku? Ale ja nigdy, przenigdy nie zapominam, nawet gdy piję samotnie, że udało mi się dzięki innym, dzięki mojemu zespołowi. To on przypominał mi nieustannie, że świat jest przeciw mnie, że ludzie chcą moich pieniędzy i mojej śmierci, że nie spoczną, dopóki nie wymażą mnie z listy żyjących.

Dziękuję.

Dziękuję wam wszystkim.”

Roland Topor (1938–1997) pisarz i rysownik francuski pochodzenia polskiego

Dziennik Paniczny

O kawie , O zapominaniu , O piciu , O rodzicach

„W dwudziestowiecznej Anglii osoba ogłaszająca się Synem Bożym, który po śmierci ponownie zstąpi z niebios, z pewnością zwróciłaby uwagę psychiatrów. Wcześniejsze pokolenia przyjmowały jednak tego rodzaju deklaracje bez większego zaskoczenia.”

Anthony Storr (1920–2001) angielski psychiatra

Kolosy na glinianych nogach. Studium guru
Źródło: s. 201.

O śmierci , O pewności siebie

„Każdy lekarz w procesie edukacji traci większość uczuć wyższych, natomiast psychiatrzy tracą je bez wyjątku w całości.”

Jacek Dehnel (1980) poeta polski

Krivoklat
Źródło: s. 34.

O emocjach

„Po wielu latach pracy psychiatra czasem nabiera przekonania, z którym się na ogół nie zgadza, że ci, którzy są jego pacjentami, są w jakimś sensie lepsi i głębsi od tych, którzy nie są uważani za innych.”

Antoni Kępiński (1918–1972) polski psychiatra i pisarz

Wyraziła tę myśl (...) jedna z pielęgniarek: Do nas trafiają ci, którzy więcej czują i widzą.

O czasie , Sens