Cytaty na temat plastikowy (22 cytatów)

„Valeriene Riordan miała na sobie czarną, gumowatą minispódniczkę i czerwone, dziwkarskie kozaki na wysokich obcasach, krótką, srebrzystą, prześwitującą bluzkę z głębokim dekoltem i zewnętrznymi poduszkami na ramionach, wykonanymi z płatów plastikowej kory mózgowej za sztucznego mózgu, który zdobił stolik w jej gabinecie. Na zewnętrznej stronie prawego uda wypisała sobie henną słowa EGO, ID, SUPEREGO. A na drugim udzie widniały wyrazy PRAGNIENIE, WYPARCIE I OBSESJA. Na wewnętrznej stronie prawego uda słowo POŻĄDANIE znikło pod króciutką spódniczką. A naprzeciwko w równie prowokacyjnym miejscu, znajdował się napis POCZUCIE WINY. (…)
– Jestem pojebaną psychiką – oznajmiła Val.
– Tak, ale za kogo się przebrałaś?”

Christopher Moore (1957)

Spytał Theo.
Najgłupszy anioł
Źródło: s. 289, 290

„Źle. Nic nie zdziałałem. Birski, idiota się wplątał. Przykuł mnie do drzewa i poszedł po samochód. Cholera. Mało mnie nie dopadło.
– Uwolniłeś się?
Pokazał resztki kajdanek wiszące mu na nadgarstku.
– Zawieś czosnek. Jutro spróbuję znowu. Tylko, że ten cholerny gliniarz będzie teraz na mnie czatował. Boże, Ty widzisz taką ciemnotę i dlaczego nie oświecasz tego bałwana?
– Dzięki. Jak mogę się odwdzięczyć?
– Dopiero po robocie. Szkoda, że nie dałem rady dzisiaj.
– Czekaj, przetnę ci może chociaż do końca te bransoletki.
– Tego nie odmówię.
Poszli do szopy. Marek zręcznie przeciął szlifierką kajdanki, podkładając kawałek blachy. Jakub starannie wytarł je szmatką i wsypał do plastikowej torebki.
– Przyda się – wyjaśnił.
Wkrótce potem na swoim koniku jechał do domu. Dojechał do szosy na Chełm i pojechał w stronę Woj sławie. Gdy mijał cmentarz poczuł, że coś mu się przygląda.
– Jeszcze się do was dobiorę – obiecał.
Wrażenie przyglądania się zniknęło, tak jak gdyby to coś przestraszone wycofało się. Birski czekał swoim radiowozem na krzyżówkach.
– Dobry wieczór – rzucił kąśliwą uwagę.
– A dobry wieczór.
– A skąd to się wraca? Może z nielegalnych poszukiwań archeologicznych?
– A tak sobie jeżdżę. Cierpię na bezsenność. Pomyślałem, że odrobina świeżego powietrza dobrze mi zrobi.
– Słuchaj Jakub, ty mnie znasz.
– Trudno nie znać ozdoby naszej gminy i dzielnego pogromcy kłusowników, bimbrowników i wszelakich innych złoczyńców.
– Dopóki nie złapię cię na gorącym uczynku, możesz czuć się bezpieczny, ale strzeż się. Nawet, jeśli wiek cię uratuje przed odsiadką, to ja się postaram, żeby obrzydzić ci życie. Będą grzywny i inne takie. Ty się starzejesz. Nie jesteś już taki sprytny jak pięć lat temu, gdy obejmowałem tu służbę. A z czasem będzie coraz gorzej.
– Zapewne tak. A swoją drogą to mało brakowało, a tłumaczyłby się pan, dlaczego mój trup znaleziony na cmentarzu ma kajdanki na rękach.
– Hym?
– Wampiry przyszły. Na szczęście uwolniłem się.
– Oddaj chociaż kajdanki. To służbowe…
– Proszę – Jakub rzucił mu torebkę. Birski roześmiał się.
– Wiesz, za co cię posadzę?
– Tak?
– Za niszczenie milicyjnej własności.
– Pańskie słowo w sądzie przeciwko mojemu. To będzie bardzo trudno udowodnić.
– Tu są twoje odciski palców – potrząsnął torebką.
– Obawiam się, że nie. Wytarłem je flanelą. Nie został ani jeden.
Birski zawył. Naraz coś mu przyszło do głowy.
– Są za to na torebce.
– Niewątpliwie. Znalazł pan torebkę u mnie w kuble i wsypał pan do niej zniszczone uprzednio kajdanki. Na torebce są moje odciski palców, co nie czyni dowodu.
Milicjant zaklął.
– Muszę cię dopaść, choćby to była ostatnia rzecz, jaką zrobię w życiu.
– Życzę powodzenia.
– Mam. Kierowanie nieoznakowanym pojazdem. Ten konik nie ma nawet świateł odblaskowych o pozycyjnych, nie wspominając.
– Zgadza się. Sanie, fura przyczepa platforma muszą mieć światła odblaskowe. Ale konie nie. To taka luka w przepisach. Nie zacytuję z pamięci stosownego paragrafu. Ale mam w domu kodeks ruchu drogowego. Gdyby pan chciał skorzystać.
Birskiemu wpadł do głowy kolejny pomysł. Wyciągnął z kabury pistolet.
– Rzuć broń – polecił.
– Nie mam.
– Rzuć broń. Rzuć broń.
– Proszę o dodatkowe wyjaśnienia.
– Proste. Muszę trzy razy ostrzec, abyś rzucił broń. Potem oddam strzał ostrzegawczy, a potem postrzelę cię w obronie własnej i postaram się, aby to był nieszczęśliwy wypadek. Aby postrzał okazał się śmiertelny. – Zaraz, zaraz. Przecież nie mam broni.
– Przepisy milczą o takim przypadku. To taka luka, Jakubie. Muszę ostrzec, oddać strzał ostrzegawczy i mogę strzelać.
– A jeśli rzucę broń, to już pan nie może? – zaciekawił się Jakub.
– Wtedy nie.
Egzorcysta sięgnął do cholewy buta i wydobywszy z niej nóż, rzucił go na ziemię. Prosto pod nogi Birskiego.
– Rzuciłem broń. Tym samym nie może pan strzelać.
Birski rozpłakał się.
– Ja już nie mogę – powiedział. – Pan panie Wędrowycz jest okropnym człowiekiem.
– No nie rozklejaj się. Milicjant, a beczy. Zagniesz mnie następnym razem.
Posterunkowy otarł oczy.
– Rozmowa z panem to intelektualne przeżycie – wyznał. Jestem szczęśliwy, że tylko pan w tej gminie jest tak inteligentny. Proszę jechać do domu.
– Nie omieszkam się. Jestem już stary i muszę się wysypiać. A odnośnie świateł odblaskowych, to wiszą tam, pokazał gestem.
Na końcu ogona kłaczka miała zapiętą spinkę do włosów, na której huśtał się odblaskowy znaczek. Czterolistna koniczynka. Na szczęście. Birski wył długo i ponuro. Wył tak przejmująco, że aż pobudzili się okoliczni mieszkańcy. Nie zapalali świateł. Stali za firankami i przyglądali się temu zdumiewającemu widokowi. Pośrodku skrzyżowania stał radiowóz, a koło niego miejscowy posterunkowy, zadarłszy głowę, wył do księżyca. Okoliczne psy podchwyciły jego skowyt. Wkrótce obudziło się pół wsi.”

Andrzej Pilipiuk książka Czarownik Iwanow

rozmowa Jakuba z Birskim po nieudanej walce z wampirami.
Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Czarownik Iwanow

O koniach , O życiu , O Bogu , O szczęściu

„Na chuj pchać się do Vivy niczym baby na pogrzeb,
pierdole telewizję, bo to dla nich za mądre.
Jeśli w tym widzisz postęp to cię szajs błogosławił,
a więc możesz taką sławę jak i hajs sobie wsadzić.
Brak granic równowagi, wszędzie lateks i plastik – to pierdolone chamstwo naszej generacji…

…Plastikowy świat pełen plastikowych Barbie.
Popkultura dzieciaków gównem plastikowym karmi.”

O.S.T.R. (1980) raper polski

Album O.c.b.
Źródło: Sam to nazwij

O świecie

„Z plastikowych rzęs płynie sztuczna łza.”

Ewa Farna (1993) polsko-czeska piosenkarka

Źródło: Cytaty z piosenek wykonywanych przez piosenkarkę, L.A.L.K.A.

Łza

„Coraz więcej polskich kobiet równa do poziomu plastikowej lalki z sexshopu.”

Marcin Prokop (1977) dziennikarz polski

wypowiedź o polskich kobietach w programie Dzień Dobry TVN.

O kobietach

„Złe Psy to jest świeża krew. Świeża, piękna krew, która powstała w Polsce – mówię to sto razy i to nie tylko ja mówię, ale i dziennikarze, i ludzie – w tej czarnej dziurze rockandrollowej i rockowej. Zatkaliśmy tę dziurę rockandrollową i rockową, która istniała w Polsce do tej pory. Jesteśmy chyba jednym z nielicznych zespołów w tej chwili, które nie grają tak zwanej plastikowej muzyki.”

Andrzej Nowak (gitarzysta) (1959) polski gitarzysta

Wypowiedzi z wywiadów
Źródło: Wywiad: Złe Psy, rockmetal.pl, 5 grudnia 2012 http://www.rockmetal.pl/wywiady/zle.psy-andrzej.nowak.02.html

O ludziach , O psie

„Kiedy byłem dzieckiem, sam sobie konstruowałem teatr. Mama przynosiła mi pudełka po butach, a ja tworzyłem w nich teatralne przedstawienia. Wycinałem z boków otwory na drzwi, montowałem kotarę na sznurku, rozstawiałem plastikowych lub ołowianych „aktorów”, na widowni siedział jakiś miś lub małpka i… spektakl mógł się zaczynać. Jednak do Szekspira było mi wtedy bardzo daleko…”

Mariusz Zalejski (1959) aktor polski

Źródło: Home-made, czyli teatr życia... – rozmowa z Mariuszem Zalejskim http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1163/Homemade-czyli-teatr-zycia-rozmowa-z-Mariuszem-Zalejskim.html

O dzieciach , O butach , Pudełko

„Skłamałabym, mówiąc, że byłam grzecznym dzieckiem. To znaczy, w szkole zachowywałam się cicho i poprawnie. Ale poza szkołą… Lepiej nie mówić. Gdy bawiliśmy się z chłopakami w rycerzy i księżniczki, to ja oczywiście byłam rycerzem. Za nic nie chciałam udawać księżniczki! Miałam nawet plastikowy miecz i tarczę.”

Keira Knightley (1985) aktorka brytyjska

Źródło: wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=20992

O dzieciach , Chłopak , Księżniczka

„Sam podczas zakupów proszę ekspedientki, aby nie pakowały ich do plastikowych woreczków. Jednak ludzie nie zwracają uwagi na środowisko pakując wszystko do folii, która trafia na wysypiska, a następnie na pola rolników.”

Andrzej Grzesik (1967) polityk polski

Źródło: Śmieciorodne pola, naszemiasto.pl, 15 kwietnia 2005 http://zywiec.naszemiasto.pl/archiwum/924938,smieciorodne-pola,id,t.html

O ludziach

„Punkt widokowy – miejsce łatwo rozpoznawalne po dużej ilości zardzewiałych puszek po konserwach, butelek, toreb plastikowych i śmieci różnego autoramentu.”

Marek Konecki (1949)

Słowniczek terminów górskich

„Czułam się oszukana. Obchodzili się z moim życiem, jakbym była plastikową zabawką. Bierzesz ją, przez chwilę się bawisz, a potem ciskasz w kąt. Masz przecież jeszcze wiele innych.”

John Marsden (1950) Pisarz australijski

Seria Jutro, Jutro 4: Przyjaciele mroku

„Bywa tak, że odpalam rano sprzęt grający, popijam kawę i wsłuchuję się godzinami w bit który mnie pochłonął. Coś jak trans. W końcu ten bit zaczyna do mnie gadać: podpowiadać flow, pomysły, melodię, nastrój. Innym razem natchnie mnie jakaś sytuacja wyjęta z powszedniego dnia. Niekiedy nawet zlepek słów jak: „cichy dzieciak” czy „plastikowy kosmos.””

Cira (1983)

Najpierw urodzi się samo wyrażenie, potem wizja kawałka.
Źródło: Cira „Czuć wspólny język z muzyką” (Tak To Się Robi #32), popkiller.pl 1 lutego 2013 http://www.popkiller.pl/2013-02-01,cira_czuc_wspolny_jezyk_z_muzyka_tak_to_sie_robi_32

O kawie , O nastroju

„Garp czuł, jak mu się zaciska gardło. Dostrzegł w niej jedno z tych nieszczęsnych dzieci, o których czytał – dzieci pozbawionych przeciwciał, bez naturalnej bariery immunologicznej. Jeśli się ich nie trzyma w plastikowych workach, umierają na pierwsze lepsze zaziębienie. Miał przed sobą Ellen James z Illinois, wyjętą z worka.”

John Irving książka Świat według Garpa

Świat według Garpa (1978)

O dzieciach , O czytaniu

„Akceptacja siebie jest oczywiście ważna. Ale niedoskonałość jest dla mnie piękniejsza. Często nawet ciekawsza, nie taka plastikowa, lalkowa. Z tego, co nieatrakcyjne, bije wewnętrzny blask, który powoduje, że staje się to bardzo interesujące.”

Dorota Androsz (1979)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Bydgoszcz, 10 października 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zalezymin.htm

„Kiedy zdawałem na studia wyglądało na to, że „młoda inteligencja” będzie miała dużo do powiedzenia, że ktoś będzie chciał jej słuchać. Okazało się jednak, że wszyscy wybrali nachalną konsumpcję. Teraz – jak to nazwała Masłowska – rzygają, ile wlezie. CKOD to taki „plastikowy rzyg.””

Jakub Wandachowicz (1975)

Źródło: czat „Gazety Wyborczej”, 27 września 2002 http://czat.gazeta.pl/czat/1,48880,1021055.html?as=1&startsz=x

O inteligencji , O studiach

„Za czasów Ceauszescu antykoncepcja była zabroniona, pigułki też. Kobieta musiała urodzić pięcioro dzieci, zanim pozwolono jej usunąć kolejną ciążę. Lub musiała mieć więcej niż 45 lat. Sama usunęłam dwa razy. Za pierwszym razem pracowałam jeszcze w fabryce maszyn. Nie mogłam zrobić tego w klinice, bo tam zatrudniano lekarzy związanych ze służbami bezpieczeństwa. W zakładowej toalecie koleżanka z pracy wsadziła mi do macicy plastikową żyłkę od okrągłych drutów. Musiałam ją nosić trzy doby. Jej drugi koniec przyklejony był do uda. Nosiłam spódnice, żeby zapewnić dopływ powietrza do macicy. Za drugim razem koleżanka przyniosła mi tylko żyłkę. Resztę zrobiłam sama. Siedziałam w łazience, nad lustrem, które położyłam na ziemi.”

Herta Müller (1953)

Źródło: wyborcza.pl, 21 czerwca 2009 http://wyborcza.pl/1,76842,6734227,Przecwiczylam_smierc.html?as=3&startsz=x#ixzz0vW5V7rFs

O kobietach , O dzieciach

„Każdy z nas jest dzieckiem i chociaż wyrosłam już z plastikowych zabawek, fajnie jest czasem usiąść w takim samochodziku czy na koniku i popatrzeć na wszystkie problemy z perspektywy dziecka. Gwarantuję, że staną się ona błahe i śmieszne.”

Agnieszka Szott (1982) polska koszykarka

Źródło: Damian Filipowski, A.Szott: „Każdy z nas jest dzieckiem”, dlastudenta.pl, 10 marca 2008 http://sport.dlastudenta.pl/artykul/A_Szott_Kazdy_z_nas_jest_dzieckiem,19915.html

O dzieciach , O sporcie , O czasie