Cytaty na temat perła (30 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Museveni, „dobry dyktator” (według „Suddeutsche Zeitung”) jest pierwszym od 27 lat, którego rządom nie towarzyszą codzienne meldunki o kolejnych okropnościach. Ten były przywódca rebelii i najstarszy syn rolnika (…) jest kimś szczególnym. Nie tylko dlatego, że wbrew przyzwyczajeniom innych, nosi zegarek na prawym ręku, a herbatę pija, wbrew zwyczajom, bez cukru. Jest obiecującym afrykańskim politykiem młodej generacji, który nie kształcił się w Europie czy Ameryce. Dał zrujnowanemu przez Amina krajowi stabilność, rozkwit gospodarczy i względną wolność polityczną. „Perła Afryki”, która od dawna traciła swój blask, odzyskuje swój delikatny połysk. (…) Museveni jest dziś niekoronowanym królem Ugandy.”

Yoweri Museveni (1944) polityk ugandyjski

Źródło: Erich Schaake, Kobiety dyktatorów, wyd. Videograf II, Katowice 2004, tłum. Roman Niedballa, s. 143–144.

O kobietach , O wolności , O herbacie

„Zamykasz się w krypcie, zasłaniasz okna (żeby ciekawscy z sąsiedniego bloku nie zapuszczali sępiego spojrzenia swoich źrenic w twoje sanktuarium), nie otwierasz drzwi i nie odbierasz telefonów. Mimo to budzisz się któregoś dnia ze smakiem krwi w ustach i w panice odkrywasz, że wyrwano ci ząb (a może serce?). Ząb tkwi teraz w dziurze w ścianie, zaś twoja perła trafiła pod wieprzka. Nim się zorientujesz, już stoisz na parapecie. Is everybody in? The ceremony is about to begin. Jeszcze tylko malutki kroczek… i wpadniesz w mroczną czeluść szeroko rozwartych, wrzeszczących ust Simone Choule.”

Tomasz Beksiński (1958–1999) polski dziennikarz muzyczny, prezenter radiowy, tłumacz

Opowieści z Krypty
Źródło: felieton Simone Choule, „Tylko Rock” nr 9 (97), wrzesień 1999.

Serce

„Miłość wystarcza. Nic więcej nie żądajcie. Nie znajdziecie piękniejszej perły w tajemniczych fałdach życia. Miłość jest spełnieniem wszystkich pragnień.”

Wiktor Hugo (1802–1885) francuski pisarz i polityk

Źródło: Nie jedno ma imię: Aforyzmy o miłości, wyb. Kiejstut R. Szymański, Wrocław 1997.

O miłości

„Mnie ten Gorzów zjadł. Benzyna dusi, powietrze złe. Dobre ludzi dali mieszkanie, ale wziąć słowika w klatkę zamknąć, to on wszystko traci. Choć pięknie śpiewa, to jemu jest smutno. I te ściany takie ciężkie nade mną. A ja cygańska córka, las mi zdrowie daje. Jechałam taborem, to czułam się jak królowa Bona. Do mnie należeli perły rannej rosy. Moje były gwiazdy złote. Dziś co we włosy wplotę? W majowym słońcu jagody zbirałam, czarne jak łzy cygańskie. Na gałązkach się huśtałam. Żyłam wodnym szumem i jego srebrzystym dźwiękiem. Śpiewać nauczył mnie wiatr, ruczaje płakać. A jak lipy kwitły, to aż mnie zatykało, tak miód było czuć. W górach też cudnie. Jechalimy potokiem, pienił się, skakł, chodził po kamieniach, w deszczu groźniał, rozlewał się, wszystkich nas potopić chciał. Cyganka zejszła z wozu na drogę i tańczyła. Czemu? Bo jej radość była. Kawałek chleba suchego ugryzła, wody się napiła i była szczęśliwa. Z gołymi ręcami jechał człowiek po świecie. Czasem tylko coś pomieniał, parę groszy wziął. Wywróżył. I szedł dalej za tym chlebem żebraczym. Po pięćdziesiąt wozów jeździło u nas. Polskę znam od końca do końca. To wszystko nie można wydrężyć ze serca. Ale kto to zrozumi? Może tylko ci, co lubią przyrodę, świat, stare dawne życie przepamiętują w sobie.”

Papusza (1908–1987)

Źródło: Angelika Kuźniak, Papusza, op. cit., s. 21, 24.

O życiu , O ludziach , O zdrowiu , O świecie

„Adams otworzył drzwi i wszedł, nadal nie wierząc własnym oczom. Znalazł się w ogrodzie, ale niezwyczajnym. Ciekły w nim liczne strumienie. Jednak nie tworzyły błota, klucząc pośród równej, choć niestrzyżonej murawy, lecz ich dno zaścielał biały piasek lub drobne kamyki przypominające perły. Rosły tu przeróżne kwiaty, ale jakby zakomponowane: te wyżej, te pośrodku, te na samym dole. Roślinność formowała zielony dach nad głową, choć niewyraźnie zarysowany, bo wszystko ginęło w przyjemnej mgle. Było ciepło, lecz nie duszno jak w szklarniach. Adams podziwiał kompozycję kolorów kwiecia. To nie mogło być przypadkowe.
Nagle kwiaty zaczęły śpiewać. Wysokimi trelami, niemal umykającymi możliwościom ucha. Adams uważnie przyjrzał się kielichowi jednego z nich. Łatwo zrozumieć, dlaczego kwiat potrafił śpiewać: zmienione płatki formowały kanał dźwiękowy i zgrabną komorę rezonansową. Z pewnością ogrzane powietrze, unosząc się tędy, wydawało takie dźwięki.”

Marek S. Huberath książka Miasta pod Skałą

Źródło: Miasta pod Skałą

O śpiewie , O Kwiatach

„Karpacz, Karpacz
perła w Sudetach
zauroczyć może człowieka
tu duch gór legendę ci wskaże
w blasku jezior i w krajobrazie”

Anna Jędrzejczyk (1946–2011)

Źródło: Karpacz, nieoficjalny hymn miasta

„Figiel Migiel: Napiję się teraz czarnej kawy, a potem wezmę w łazience czarny tusz. Oj, chyba znowu widzę na różowo!
Szambelan: Zaraz szczelniej zaciągnę czarne kotary, panie.
Figiel Migiel: Nie o to chodzi! Wygląda na to, że już straciłem swój czarny humor. Szambelanie! Sprzedaj czarne perły na czarnym rynku, pakuj do kufra czarny kawior na czarną godzinę, wyruszamy im z pomocą!
Szambelan: A za kogo się przebieramy?
Figiel Migiel: Jak zwykle. Za Świętych Mikołajów. Szykuj latającą filiżankę!”

Tadeusz Baranowski (1945) polski scenarzysta i rysownik komiksów, ilustrator, grafik

Podróż smokiem Diplodokiem

O pomocy

„Łzy jak perły z cierpienia powstają.”

Antoni Regulski

O cierpieniu , O łzach

„Kochany mój, jeśli rozerwiesz sznur pereł, perły rozsypią się po ziemi. Możesz je zawsze zebrać. Kropel wina nigdy. Są na zawsze stracone!”

Karol Olgierd Borchardt książka Znaczy Kapitan

Znaczy Kapitan

Kochać się

„Jeśli ktoś płacze dlatego, że drugiemu jest źle, Pan Bóg cieszy się tym płaczem, bo takie łzy ciekną po twarzy jak perły, które nurek wyławia z ciepłego morza w Zatoce Perskiej. To są piękne łzy.”

Jan Twardowski Dziecięcym piórem

Źródło: Dziecięcym piórem, tom 2

O Bogu , O płaczu , O łzach

„Złożony charakter. Świnia i perły. Spotkałam go w 1914 w crémerie. Siedziałam naprzeciw niego. Haszysz i brandy. Żadnego wrażenia. Nie wiedział, kim jest. Wyglądał brzydko, dziko i chciwie. Znów spotkałam go w Café Rotonde. Był ogolony i uśmiechnięty. Ładnym gestem uniósł czapkę, zarumienił się i zaprosił mnie do obejrzenia swoich prac. I poszłam. Zawsze nosił w kieszeni książkę z wierszem. (…) Pierwszym olejem był Kisling. Nie czuł szacunku do nikogo poza Picassem i Maxem Jacobem. Nie cierpiał Cocteau. Nigdy nie zrobił niczego dobrego pod wpływem haszyszu.”

Beatrice Hastings (1879–1943) pisarka angielska

o Amedeo Modiglianim.

O wrażeniach , O charakterze , O cierpieniu

„Myślę, że nie wszystko jest brudne na tym zafajdanym świecie i nie wszystko oprócz moczu jest gównem. Są jeszcze piękne sprawy i istnieją jeszcze prawdziwe przyjaźnie. Nawet prawdziwa sztuka istnieje, tylko że wszystko jest zafajdane i nie mamy przejrzystości obrazu. Czasami choćby za ścianą może żyć wielki człowiek, a my nie będziemy o tym wiedzieli i może nawet nie dowiemy się o tym, dopóki któregoś dnia ten człowiek nie umrze. Wtedy okaże się, że był wielki, bo w jego szufladzie znaleziono piękne wiersze. W naszym zafajdanym świecie bardzo często nie możemy dojrzeć kryształów, depczemy je nogami, tratujemy racicami perły jak świnie.”

Maciej Maleńczuk (1961) polski artysta rockowy, poeta

Źródło: Tomek Modzelewski, Maciej Maleńczuk: „Więzienie”, nuta.pl http://www.nuta.pl/wywiady/d/1/96/

O sztuce , O myślach , O myśleniu , Obraz

„Miłość to nie staw, w którym można zawsze znaleźć swoje odbicie. Miłość ma przypływy i odpływy. Ma też swoje rozbite okręty, zatopione miasta, ośmiornice, skrzynie złota i pereł. Ale perły leżą głęboko.”

Erich Maria Remarque (1898–1970) pisarz niemiecki

Łuk triumfalny (1945)

O miłości

„Oto podnoszę ten niezwykły kielich ofiarny ku niebu: na jego obrzeżach błękitne góry, na ich szczytach i w dolinach pomiędzy nimi zdobne diamenty i rubiny sanktuariów maryjnych: Barda, Marii Śnieżnej, Kralików i Wambierzyc; przy drogach niezliczone krzyże i statuetki… W samym środku, jak perła w muszli, mój dom rodzinny w dolinie łąk i olch… Tę czarę wyrywam sobie z serca i drążącymi rękoma podnoszę ku niebu – tę najcięższą ofiarę mojego życia. Składam ją Bogu, chyląc czoła przed jego świętą wolą.”

Joseph Wittig (1879–1949) niemiecki duchowny katolicki, teolog, poeta

Źródło: Joseph Wittig, strona miejska Nowej Rudy http://www.um.nowaruda.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=358:joseph-wittig&catid=59:sawni-noworudzianie&Itemid=82

O Bogu , O domu , Serce

„naucz mnie cierpliwości słów
pisania wodą po patyku
i żebym wierszy moich –
świń nie rzucał przed perły”

Kalina Kowalska (1966)

Źródło: modlitwa świniopasa

O wodzie , O cierpliwości

„Realizacja Skrzyni… była zupełnie innym doświadczeniem, niż praca nad Klątwą Czarnej Perły. Przede wszystkim reżyser i scenarzyści dostali wolną rękę. Mogli pokazać na ekranie co im się tylko spodobało – a jednocześnie przebić efekty z pierwszej części. Problem polegał na tym, że w przypadku filmu tak pełnego niespodzianek, jak Piraci…, trudno pokazać na ekranie coś jeszcze bardziej zaskakującego.”

Orlando Bloom (1977) angielski aktor

Źródło: Wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=32602

O problemach

„Westchnąłem. I tak to było rzucać perły dowcipu przed ryje świń pokroju Hautera. Równie dobrze mógłbym zaproponować Syzyfowi, że razem wepchniemy jego nieszczęsny głaz.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Ja, inkwizytor. Wieże do nieba

„Największy skarb
Nad perły, złoto, drogie kamienie
Najwięcej cenię – czyste sumienie!”

Leszek Wierzchowski (1949) polski polityk, pisarz i poeta

Źródło: Dziwne stany świadomości. Fraszki, Kraków 2003

„Och, jest wiele istnień. Bardzo żałujemy, że nie możemy ich przeżyć jednocześnie, zamiast jednego po drugim. Wtedy moglibyśmy wybrać najlepsze fragmenty każdego z nich i nawlec je na sznurek niczym perły. Nie ta tym to jednak polega – ludzkie życie jest zachwycającym bałaganem.”

Gabrielle Zevin (1977)

Gdzie Indziej

O życiu

„Duma milczenie niech na usta kładnie,
A znajdziesz perły w sercu – na dnie.”

Stanisław Korab-Brzozowski (1876–1901) polski poeta i tłumacz, przedstawiciel "fin de siècle'u" w literaturze Młodej Polski; jeden z najwybitniejs…

Źródło: Perły

Serce

„tęskniłem za perłowym karkiem
jak perła szuka perły
muszę zabić swojego Boga
muszę zabić w sobie łabędzia
który szuka innego łabędzia
uciekającego po wodzie
przed pożądaniem”

Eva Ström (1947)

przekład: Roman Kaźmierski
Źródło: Perłowy kark

O Bogu

„Dzięcioł w drzewo stukał,
dziewczę płakało;
dzięcioł w drzewo stukał,
dziewczę płakało;
dzięcioł w drzewo, proszę, proszę,
a dziewczynie łzy jak groszek
albo jak te perły,
względnie kakao.”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

wiersz znany także jako piosenka śpiewana przez Marylę Rodowicz.
Kronika olsztyńska (1950)
Źródło: Dzięcioł i dziewczyna

O drzewach , O płaczu , O łzach

„tak zachłannie pali mnie
papieros
a dwie perły potu
delikatnie pieszczą czułki
twoich piersi”

Waldemar M. Gaiński (1952–2011)

Źródło: wszystko

„O przyjdź, jesienią –
Wdziej szatę lekką, białą, zwiewną,
pajęczą;
Rzuć na hebanowe swoje włosy
perły rosy,
Lśniące zimnych barw
tęczą.”

Stanisław Korab-Brzozowski (1876–1901) polski poeta i tłumacz, przedstawiciel "fin de siècle'u" w literaturze Młodej Polski; jeden z najwybitniejs…

Źródło: O, przyjdź

Jesień

„Przedmioty na pozór się nie zmieniają, ale czym jest diament albo perła, jeśli nikt ich nie chce: szlifowanym szkiełkiem.”

Antoine de Saint-Exupéry (1900–1944) francuski pisarz i poeta, lotnik

Twierdza

„Ada Sari była niezwykła, zaczynając od stroju. Przed wyjazdem do filharmonii i Teatru Wielkiego, gdzie jej towarzyszyłem, krawcowa projektowała jej stroje, a szewc z tego samego materiału robił buciki, zwane prunelkami. Miała ich 40 czy 60 par. Proszę pana – do każdej sukni prunelki. Na głowę zarzucała czarną woalkę z czarnymi kropkami, nazywała je muchami. Do tego szal wenecki spięty na dwa lwy, które w oczach miały brylanty. Na szyi na złotym łańcuchu zawieszała aparat do patrzenia, bo nie używała okularów, była to soczewka oprawiona złotem z brylantem w uchwycie. Dobierała garnitur biżuterii, czyli jeden rodzaj kamienia: brylanty, szmaragdy albo perły. Ada Sari żyła jak w akwarium – sama nigdzie się nie poruszała. W Ministerstwie Kultury prowadzony był kalendarz jej wyjazdów i minister wysyłał samochód. Pamiętam, podczas przerwy w Teatrze Wielkim szliśmy przez hol, ja młodziutki, szczupły chłopiec, ona wielka gwiazda, trzymała mnie pod rękę, a po obydwu stronach wszyscy gięli się w ukłonach. Ada Sari kłaniała się uprzejmie, ja pytałem: „Kim jest ten pan?”, a ona uśmiechnięta odpowiadała: „Nie mam pojęcia”, i szliśmy dalej.(…) Ona nigdy nie była w sklepie. Uczennice żartowały: „Maestra, ile kosztuje jajko?”. A ona: „Pięć złotych.””

Bogusław Kaczyński (1942–2016) polski dziennikarz i krytyk muzyczny

A kosztowało 40 groszy. Jej się myliły waluty, bo ciągle była w innym kraju.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 29 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jmcal.htm

O samochodach , O gwiazdach

„Jakajakayah powstała z tęsknoty za życiem klubowym. Macierzyństwo mnie przecież uziemiło. Artystycznie jestem z niej bardzo dumna. Uważam, że są tam bardzo głębokie teksty, jak: „Pocałunkiem, nim wyjdziesz z domu, pożegnaj mnie, jakbyś szedł nie na chwilę, ale na cały wiek”. Są tam naprawdę perły. Wiem, że z moich ust to brzmi śmiesznie, ale mówię to, bo mam poczucie, że jest to płyta trochę niedoceniona.”

Kayah (1967) polska piosenkarka

Źródło: „Wysokie Obcasy”, 12 września 2009

O domu , O pocałunku , O wieku , O macierzyństwie

„Ada Sari była niezwykła, zaczynając od stroju. Przed wyjazdem do filharmonii i Teatru Wielkiego, gdzie jej towarzyszyłem, krawcowa projektowała jej stroje, a szewc z tego samego materiału robił buciki, zwane prunelkami. Miała ich 40 czy 60 par. Proszę pana – do każdej sukni prunelki. Na głowę zarzucała czarną woalkę z czarnymi kropkami, nazywała je muchami. Do tego szal wenecki spięty na dwa lwy, które w oczach miały brylanty. Na szyi na złotym łańcuchu zawieszała aparat do patrzenia, bo nie używała okularów, była to soczewka oprawiona złotem z brylantem w uchwycie. Dobierała garnitur biżuterii, czyli jeden rodzaj kamienia: brylanty, szmaragdy albo perły. Ada Sari żyła jak w akwarium – sama nigdzie się nie poruszała. W Ministerstwie Kultury prowadzony był kalendarz jej wyjazdów i minister wysyłał samochód. Pamiętam, podczas przerwy w Teatrze Wielkim szliśmy przez hol, ja młodziutki, szczupły chłopiec, ona wielka gwiazda, trzymała mnie pod rękę, a po obydwu stronach wszyscy gięli się w ukłonach. Ada Sari kłaniała się uprzejmie, ja pytałem: „Kim jest ten pan?”, a ona uśmiechnięta odpowiadała: „Nie mam pojęcia”, i szliśmy dalej.”

Ada Sari (1886–1968) śpiewaczka polska

Źródło: Dariusz Zaborek, Ja, Maria Callas, „Gazeta Wyborcza”, 29 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jmcal.htm

O samochodach , O gwiazdach

„Największa perła w całym królestwie.”

Henryk VIII Tudor (1491–1547) król Anglii

o swej córce Marii I Tudor.
Źródło: Miranda Twiss, Najwięksi zbrodniarze w historii, op. cit., s. 86.

O historii

„Realizacja Skrzyni… była zupełnie innym doświadczeniem, niż praca nad Klątwą Czarnej Perły.”

Orlando Bloom (1977) angielski aktor

Przede wszystkim reżyser i scenarzyści dostali wolną rękę. Mogli pokazać na ekranie co im się tylko spodobało – a jednocześnie przebić efekty z pierwszej części. Problem polegał na tym, że w przypadku filmu tak pełnego niespodzianek, jak Piraci..., trudno pokazać na ekranie coś jeszcze bardziej zaskakującego.
Źródło: Wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=32602