Cytaty na temat lektura (120 cytatów, strona 2)

„Z obiegowych stwierdzeń wynika, że faktycznie poprzez to, co dla Gruzinów przed ponad trzema laty zrobił prezydent Kaczyński, Polska zdobyła sobie jeszcze większą życzliwość, niż miała wcześniej. Z moich lektur wynika, że również wcześniej między obydwoma narodami było wiele sympatii. Zaczęła się ona już w czasach napoleońskich, a nasiliła w czasach naszych powstań narodowych i tego, co następowało po ich upadku. Chodzi o zsyłki, które dotykały wielu wybitnych Polaków. Nasi zesłańcy dobrze zapisali się w historii i świadomości Gruzinów. Przyczynili się do rozwoju tego państwa w wielu dziedzinach. Prezydent Kaczyński wpisał się wiec w pewien nurt relacji polsko-gruzińskich. Jego gest niewątpliwie zwielokrotnił tę życzliwość, jaką dzisiejsze władze polityczne i zwykli Gruzini mają do naszego kraju.”

Marek Solczyński (1961)

Źródło: ks. Henryk Zieliński, Z misją na Kaukazie http://www.idziemy.com.pl/kosciol/z-misja-na-kaukazie/1/, idziemy.com.pl, 19 lutego 2012

O historii , O relacjach , O lecie

„(…) właściwie do dziś składam się z jednego: z furii lektury.”

Keith Botsford (1928–2018)

Źródło: Marek Bieńczyk, Jedno udane życie, tygodnik.onet.pl, 27 maja 2008 http://tygodnik.onet.pl/37,0,10383,4,artykul.html

O życiu

„Świat był nową encyklopedią, którą należało przeczytać od deski do deski, a w miarę lektury zmianom stale ulegało zarówno dzieło, jak i oni sami, odczytawszy ją do końca, zaczynali czytać na nowo, od pierwszego tomu, upojeni nową tożsamością, zatracali się wśród mnogości stron i zapominali, na której w danym momencie się znajdują.”

Orhan Pamuk (1952) turecki pisarz, laureat Nagrody Nobla

Czarna księga (1994)

O świecie , O czytaniu , O zapominaniu

„Wydaje nam się, że grozi tu przede wszystkim przemielenie narodu jako zjawiska stałego, w którym żyje nasze społeczeństwo i młodzież, tak aby społeczeństwo nie odczuwało powiązań z narodem. Idzie o to, aby nie odczuwało konsekwencji płynących z życia w konkretnym narodzie, powiązań z jego stylem moralnym, z jego kulturą i wiekowymi osiągnięciami, z jego zwyczajami i obyczajami. Niektórzy księża, mający kontakt z młodzieżą, już dzisiaj dostrzegają, że ogromnie trudno jest zainteresować młodzież sztuką narodowa, malarstwem, rzeźbą czy zabytkami lub chociażby lekturą historyczną, bo ta młodzież już w pewnym stopniu jest odnarodowiona. To znaczy wszyscy nazywamy się Polakami, ale wrażliwość na polskość w pewnym stopniu jest w zaniku. Przynależność do narodu polskiego jest po prostu faktem, z którego nie wyciąga się żadnych konsekwencji. A tymczasem trzeba pamiętać, że uratowanie naszej odrębności państwowej w dużym stopniu zależy od uwrażliwienia młodzieży na wartości rodzinne i narodowe. Środowiska zawodowe, w których żyjemy także poniekąd zatracają tę wrażliwość. Współczesne tendencje oficjalne coraz bardziej zmierzają do tego, aby wszystkie płaszczyzny życia społecznego sprowadzić do wspólnego mianownika; aby pojęcia – rodzina, społeczeństwo, naród, środowisko zawodowe, a nawet – państwo czy rząd rozpłynęły się w jakiejś bezwymiarowej masie. Dąży się do realizacji haseł, które ostatnio można wyczytać na transparentach umieszczonych przy drogach. Wracając niedawno z Gniezna widziałem taki napis – Myśl partii, myślą narodu. A obok przed sklepem kolejka złożona z trzystu osób czekających na kawałek mięsa. Ciekawe, jaka jest myśl tych ludzi? Czy rzeczywiście myśl partii jest myślą narodu? (…) Musimy dostrzegać dążenie monistyczne i totalistyczne również na tym odcinku, aby naszą młodzież uchronić od bezwyrazowości, od zatracenia oblicza wspólnoty rodzinnej, narodowej czy środowiska społecznego.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

wypowiedziane w 1975.

O ludziach , O młodzieży , O rodzinie , O myślach

„Całe życie czytałem. Pamiętam nawet, jak to się u mnie zaczęło. Moja mama była śpiewaczką. Pracowała do późnych godzin nocnych. A ja nie lubiłem chodzić do przedszkola. Wolałem zostawać w domu. I zawsze rano czekałem, kiedy o 9 czy 10 mama otworzy oczy. I wtedy wskakiwałem do jej łóżka. Miałem taką wielką, przedwojenną książkę z baśniami braci Grimm, która była napisana gotykiem. I miała niesłychane ilustracje. Mama mi to czytała, tłumacząc a vista z niemieckiego. I te bajki towarzyszyły mi przez całe dzieciństwo. I potem, jak już się nauczyłem czytać, zacząłem czytać wszystko. I to bez umiaru. Wszystkie historie o latarkach pod pierzyną podczas czytania, to – wypisz wymaluj – moje dzieciństwo. Potem, kiedy tylko skończyłem szkołę podstawową, były to fantastyczne czasy, kiedy trzeba było bardzo dużo czytać lektur. Ja nigdy nie brzydziłem się czytania lektur.”

Roberto Skolmowski (1957)

Źródło: Urszula Krutul, Całe życie czytałem, „Gazeta Współczesna” nr 102, 28 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/140042.html

O życiu , O domu , O historii , O czekaniu

„Z bardzo nielicznymi wyjątkami, współczesne autorytety umniejszyły znaczenie wszystkich systemów filozofii idealistycznej i głębszych aspektów studiów porównawczych nad religią. Tłumaczenia autorów klasycznych mogą się ogromnie różnić, ale w większości przypadków najszlachetniejsze poglądy zostały usunięte lub umniejszone. Ci bardziej szczerzy autorzy, których wiedza na temat starożytnych języków była gruntowna, nigdy nie zostali włączeni do zbioru lektur obowiązkowych, a nauczanie zostało oparte w wielkiej mierze na akceptacji sterylnego materializmu.”

Manly Palmer Hall (1901–1990)

The Secret Teachings of All Ages

O religii , O wiedzę

„Swoje oświecenie zawdzięczam po prostu lekturze pewnej książki (…) [jest nią] Biblia. Całkiem słusznie nazywa się ją Pismem Świętym; kto utracił swego Boga, może Go na nowo odnaleźć w tej Księdze.”

Heinrich Heine (1797–1856) poeta niemiecki

Źródło: Solomon Goldman, The Book of Books. An Introduction, 1948, s. 219.

O Bogu , O książkach

„Z faktu używania tych samych przekleństw
i podobnych zaklęć miłosnych
wyciąga się zbyt śmiałe wnioski
także wspólna lektura szkolna
nie powinna stanowić przesłanki wystarczającej
aby zabić”

Zbigniew Herbert (1924–1998) polski poeta

Źródło: Rozważania o problemie narodu, z tomu Studium przedmiotu (1961)

„Wbrew temu, co szanowni krytycy myślą, twórcy czytają recenzje i czasami wyciągają z nich wnioski. Zastanawiałem się, co mogę zrobić, aby kręcić lepsze filmy i w którą stronę chcę iść. Oczywiście nie było to spowodowane jedynie lekturą recenzji, ale też rozmowami z przyjaciółmi oraz bliskimi i ważnymi dla mnie osobami. Ponadto sam ze sobą prowadziłem taką polemikę, jak to powinno dalej wyglądać. Nie ukrywam, że towarzyszyły mi wątpliwości czy dotychczasowy kierunek jest słuszny czy nie. Innymi słowy czy dyskontować popularność tego stylu, który zainicjowałem swoimi filmami? One oczywiście nie są identyczne, ale jakiś wspólny duch im towarzyszy.”

Olaf Lubaszenko (1968) aktor i reżyser polski

Źródło: Twórcy czytają recenzje. Olaf Lubaszenko w Stopklatce http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=53366

O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„Nigdy nie uważał, że „czyta” książki. Język był w tym wypadku równie zdradziecki, jak u hazardzisty, który przechwala się wygraną partią, tak jakby siłą lub determinacją wydarł losowi zwycięstwo, gdy tymczasem szczęśliwy rzut sztonami nie był niczym więcej, jak tylko udaną próbą wykorzystania chwili własnej bezradności. Otwarcie książki zaś wiązało się z ryzykiem zupełnie innej miary. Otwierając książkę, nie tylko stawał się bezradny, nie tylko oddawał ileś tam zazdrośnie strzeżonych uderzeń serca władającemu piórem obcemu człowiekowi, lecz pozwalał samego siebie napisać. Czymże jest bowiem lektura księgi, jeśli nie ciągłym poddawaniem się nieprzewidywalnym kaprysom duszy jej autora?”

Richard Scott Bakker książka The Warrior Prophet

The Warrior Prophet

O sile , O książkach , O czytaniu , O zwycięstwie

„Niektórym się wydaje, że czubkiem można zostać ot tak, ni z gruchy, ni z pietruchy. Ze na przykład najspokojniej w świecie spacerujesz sobie z rodziną, aż tu nagle doskakujesz do drzewa i zaczynasz je kopać, dopadasz wózeczka i plujesz dzidziusiowi w ryło, podnosisz nogę i obsikujesz kulę kaleki, jednym słowem - odbija ci. Albo inaczej, zwyczajnie szykujesz się do spania, ucałowałeś rodziców, przyjaciół, żonę, dzieci, meble, oszczędności, ubranka, bojler, umywalkę, podeszwy swoich butów, muszlę klozetową. Po prostu dostajesz hyzia.

Nie, nie i jeszcze raz nie.

To może jeszcze inaczej - przeglądasz pocztę, popijając poranną kawę (zachowanie w normie, tylko trochę niezdrowe dla pęcherza) i trafiasz na wredny list na swój temat, anonim. Sklecono go przy pomocy liter powycinanych z różnych piśmideł, których nie czytujesz, pośrednio zmuszając cię tym sposobem do ich lektury. - Łajdaki! Nie uda się wam! - wydzierasz się z pianą na ustach i ciach! dostajesz kuku na muniu. Bo zachodzące w mózgownicy procesy chemiczne uległy zakłóceniu, jako że bolą cię zęby. Albo dlatego, że w dzieciństwie mamusia i tatuś nie kochali cię dość mocno, bo słońce grzeje coraz słabiej, a księżyc wchodzi przez okno dwanaście po północy.

Nie. nie. nie. NIE.

NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE.

Kto jak kto. ale ja znam się na tym i mogę stwierdzić, że ci, którzy tak mówią, po prostu bredzą. Nigdy w życiu nie zająłbym tak eksponowanej pozycji, na samym szczycie hierarchii chorób umysłowych, gdybym nie poświęcał każdej sekundy na ciężką, wytrwałą, drobiazgową pracę nad sobą i swoimi uzdolnieniami. Jeśli człowiek nie stawia sobie wymagań, to do niczego nie dojdzie. Dzisiejsza młodzież chciałaby dostać świra - bo to całkiem fajne - ale bez tego wysiłku, który jest niezbędny. Owszem, być szurniętym to nic trudnego. Ale żeby zostać prawdziwym, wielkim, pierwszorzędnym szaleńcem, na to - wierzcie mi - trzeba się nieźle napocić. A czasami trochę wypić: nie jestem wymagający, trzy kieliszki wystarczą. Ale przede wszystkim, przede wszystkim, przede wszystkim - z czego nie zdajemy sobie sprawy i czego powtarzać nigdy dość - świrowanie to wynik zbiorowego wysiłku! Tak, koleżanki i koledzy, zatkało was, co? "Jak to? Wariowanie to zajęcie grupowe? Ten się chyba z głupim widział!" No dalej, lżyjcie mnie, nie żałujcie sobie. Och, przyznaję, że niełatwo to znieść, ale kiedy za twoimi plecami stoi murem zespól, wszystko staje się prostsze. A ja, czego nie należy zapominać, mam najlepszą ekipę na świecie. Byłem we wszelakich szpitalach, u najróżniejszych psychiatrów. Wszyscy połamali sobie na mnie zęby. Najbardziej nieustępliwi, którzy od pierwszego spotkania wyrokowali z okrutnym uśmieszkiem: "To nic takiego, nic poważnego, raz dwa wróci pan do siebie." No i co? Figa z makiem. Jak wysiadają ci mądrale, teraz, gdy nikt, nawet najciemniejsza z pielęgniarek nie może zaprzeczyć, że jestem przykładem najwspanialszego, najelegantszego, najosobliwszego obłędu w stylu francuskim z końca dwudziestego wieku? Ale ja nigdy, przenigdy nie zapominam, nawet gdy piję samotnie, że udało mi się dzięki innym, dzięki mojemu zespołowi. To on przypominał mi nieustannie, że świat jest przeciw mnie, że ludzie chcą moich pieniędzy i mojej śmierci, że nie spoczną, dopóki nie wymażą mnie z listy żyjących.

Dziękuję.

Dziękuję wam wszystkim.”

Roland Topor (1938–1997) pisarz i rysownik francuski pochodzenia polskiego

Dziennik Paniczny

O kawie , O zapominaniu , O piciu , O rodzicach

„Książką można czytelnikowi głowę, owszem przemeblować o tyle, o ile jakieś meble już w niej przed lekturą stały.”

Stanisław Lem książka Doskonała próżnia

Doskonała próżnia. Wielkość urojona

„Uświadomiłem sobie własne ograniczenia - powiedział mi. - W procesie lektury zachodzi coś, na co nie mam wpływu." Mogłem mu odpowiedzieć, że tej granicy nie może przekroczyć nawet najbardziej wszechobecna policja świata. Możemy zabronić czytania, lecz w dekrecie zabraniającym czytania dałoby się wyczytać coś z prawdy, której wolelibyśmy nigdy nie ujawniać…”

Italo Calvino (1923–1985) pisarz włoski

If on a Winter's Night a Traveler

O czytaniu

„Rzetelna charakterystyka Patryka Jakiego musi ujawniać pewne sprzeczności. (…) Podczas wsiadania do pociągu Warszawa – Wrocław Patryk Jaki zostawił swoje rzeczy i pomógł nieznajomej kobiecie wnieść wózek z dzieckiem. Należy doprecyzować, że wówczas nie było w pobliżu żadnych kamer i tłumów. (…) Patryk Jaki prawie zawsze przynosi ze sobą na jawne rozprawy opasłe tomy prawniczych kodeksów z komentarzami. Jednak nigdy (na przestrzeni setek godzin rozpraw) nie widziałem, żeby coś z nich czytał. Nie twierdzę, że nie oddawał się tym potrzebnym lekturom w ramach przygotowania do spraw. Wydaje się jednak, że przed kamerami te przedmioty raczej pełnią funkcje rekwizytu niż pomocy merytorycznej. Podczas rozpraw sporo uwagi poświęca reakcjom na portalach społecznościowych. Ponadto nie przynosi ze sobą tych mądrych ksiąg na niejawne posiedzenie, gdzie dyskutujemy treść decyzji.”

Patryk Jaki (1985) polski polityk

o pracy Patryka Jakiego w ramach tzw. Komisji reprywatyzacyjnej.
Źródło: Adam Zieliński, Bartłomiej Opaliński, Komisja Jakiego. Czas rozliczeń, Zysk i S-ka Wydawnictwo, Warszawa 2018, s. 150–152.

O decyzjach , O kobietach , O dzieciach , O czytaniu

„Lektura pism z Polski przerażająca. Już jest zupełnie jak w Sowietach, nic już polskiego nie ma – carskie czasy to była rozszalała wolność, gdy ją porównać z tym niewolniczym upodleniem, do którego doprowadzili bolszewicy Polaków. (…) Nie można się z takiego upodlenia podźwignąć, jak nie można się odrodzić po latach złodziejstwa.”

Jan Lechoń (1899–1956) poeta polski

przebywając na emigracji w USA o Polsce w czasach PRL, 17 stycznia 1950.
Źródło: Ewa Czumakow, Prorocy w domu https://opoka.org.pl/biblioteka/T/TH/THO/msc_literaci.html, opoka.org.pl, 15 października 2008.

O wolności

„Czytałem, bardzo ciekawa lektura, niektórzy mówią, że są autentyczne, inni – że nie, ja nie jestem specjalistą. Doświadczenie wskazuje, że są w środowiskach żydowskich takie grupy.”

Antoni Macierewicz (1948) polityk polski, historyk

o Protokołach mędrców Syjonu, na antenie Radia Maryja 19 lipca 2002
Źródło: Rafał Maszkowski, Do nieśmiałych obrońców prawdy http://www.otwarta.org/rafal-maszkowski-do-niesmialych-obroncow-prawdy/

O czytaniu

„Twitter to jest przestrzeń bez dialogu, gdzie antysystemowcy odreagowują swoje frustracje. Ja ich zresztą demonstracyjnie czyszczę, żeby nie tracić czasu na wariatów. Skupiam się na swej pracy. Bywały takie dni, że miałem po 100 wpisów dziennie. Na początku wszyscy myśleli, że były wicepremier zwariował. Pisali, że mi się nudzi, bo jestem bezrobotny. Jak skończył się rząd to cały grudzień spałem. Po 16 godzin dziennie. Oglądałem filmy i czytałem zaległe lektury. 1 stycznia wstałem i stwierdziłem, że muszę oczyścić dyski. Wyrzuciłem z komputera wszystko co dotyczyło polityki.”

Janusz Piechociński (1960) polski polityk

o korzystaniu z Twittera.
Źródło: "Plus Minus", 18-19 sierpnia 2018 r.

O myślach , O myśleniu , O czasie , O czytaniu

„Żaden happening. Chciałam z nim chwilę porozmawiać, spojrzeć mu w oczy. W trakcie ostatniej debaty o Trybunale Konstytucyjnym zapisałam się do zgłoszenia wniosku o zmianie regulaminu zupełnie od czapy. Wiedziałam, że mam 20 sekund, zanim marszałek Kuchciński wyłączy mi mikrofon. Powiedziałam posłowi Kaczyńskiemu, że mam dla niego prezent, z którego lektury będzie miał większy pożytek niż z czytania książek na swój temat. Podeszłam do niego, a on mówi, że ode mnie prezentu nie przyjmie. Odpowiedziałam, że mnie to nie obchodzi, i wręczyłam mu konstytucję. Przez moment mogłam mu się przyjrzeć z bliska. Zobaczyłam przestraszonego starszego pana, któremu drży każdy mięsień twarzy. Jego mit upadł. Nie mam potrzeby już go więcej spotykać.”

Joanna Scheuring-Wielgus (1972) Polska działaczka społeczna i samorządowa

o Jarosławie Kaczyński
Żródło: wysokieobcasy.pl http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/7,152731,23085260,joanna-scheuring-wielgus-spojrzalam-w-oczy-kaczynskiemu.html?disableRedirects=true, 3 marca 2018 r.

O książkach , O czytaniu

„Szef kontrwywiadu wojskowego płk Nosek, chcąc się podlizać ministrowi Klichowi, wymyślił tę bajkę i wpisał ją do Wikipedii. Mój jedyny związek z Tyrmandem, to trzykrotna lektura Złego.”

Sławomir Petelicki (1946–2012) generał polski

Ale było to chytrze wymyślone, bo Tyrmanda w Polsce lubią wszyscy… Gdybym nie pracował ponad dziesięć lat na Zachodzie, nie udałoby mi się przechytrzyć „betonu” w naszym wojsku i stworzyć GROM-u. Siedząc w podobnych strukturach w Polsce, miałbym wyprany mózg jak niektórzy przedstawiciele wojskowego betonu, którzy nie wiedzą, co to jest kreatywność i są gotowi potwierdzić najgłupsze kłamstwo.
o akcji „Tyrmand” w której rzekomo miał uczestniczyć gen. Petelicki inwigilując słynnego pisarza.
Źródło: wywiad dla miesięcznika „Playboy” nr 1/2011.

„Cała Margot! (…) Dystans, chłód i niedowiarstwo. Ulubione hobby: mieć wątpliwości. Ulubiona lektura: Kubuś Fatalista.”

Hanna Kowalewska (1960)

Ulubiony kolor: tęcza. Ulubiony nastrój: lekki niepokój.
Letnia Akademia Uczuć: Anna i wodorosty
Źródło: s. 19

Cytaty na temat lektura strona 2

Cytaty na temat lektura
strona 2