Cytaty na temat konsumować

Zbiór cytatów na temat konsumować, ludzie, nie żyje, środek.

Cytaty na temat konsumować

Alfred Szklarski Fotografia

„W tym piekielnym kraju robactwo już za życia konsumuje człowieka.”

Alfred Szklarski książka Tajemnicza wyprawa Tomka

Postać: bosman
Tajemnicza wyprawa Tomka
Źródło: rozdział 1

Płamen Konstantinow Fotografia

„Nadal jestem sobą, ale jako trener muszę się hamować… PS: Jak bardzo różni się Konstantinow-trener od Konstantinowa-zawodnika? Bycie szkoleniowcem zmienia. Zrozumiałem już, że zawodnicy to szczęściarze. (…) To pasożyty, które konsumują to, co przygotowuje cały sztab ludzi. Mogą skupić się tylko na graniu i swojej formie. Reszta jest podana na tacy.”

Płamen Konstantinow (1973) siatkarz bułgarski

Źródło: Marek Gwóźdź, Plamen Konstantinow: To pasożyty, które konsumują to, co przygotowuje cały sztab ludzi, s-w-o.pl, 11 maja 2011 http://web.archive.org/web/20130404153351/http://www.s-w-o.pl/index.php/plamen-konstantinow-to-pasozyty-ktore-konsumuja-to-co-przygotowuje-caly-sztab-ludzi/

O ludziach
Nadzieja Drucka Fotografia

„Starość jest okresem, gdy kończą się obowiązki, gdy kończą się rozterki miłosne i światopoglądowe, gdy kończy się walka i można w spokoju przyzwoicie przeżyte konsumować życie. I można tak jak za młodu cieszyć się wiosną, słońcem, zapachem kwitnącego bzu i muzyką, i widokiem tych, których się kocha.”

Nadzieja Drucka (1898–1986)
O życiu , O starości , O wiośnie , O walce
Thorstein Veblen Fotografia

„Z wymaganiem, aby szlachetnie urodzony konsumował bez ograniczeń i tylko dobra w najwyższym gatunku, ściśle związane jest wymaganie, by wiedział, jak je konsumować w sposób odpowiedni. Jego życie wypełnione próżnowaniem, musi być nim wypełnione zgodnie z zasadami dobrych form. Stąd właśnie biorą początek dobre maniery, których powstawanie opisaliśmy w rozdziale poprzednim. Szlachetne maniery i pański sposób życia są wynikiem podporządkowania się zasadom próżnowania i konsumpcji na pokaz.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O życiu
Piotr Ikonowicz Fotografia

„Mamy jako kancelaria dobre zaplecze intelektualne, ludzi którzy pracowali w administracji publicznej. Na co dzień mamy klientów wyrzucanych z mieszkań, oszukiwanych przez pracodawców. Konsumujemy te ustawy, które tworzą system dyskryminacji ze względu na status majątkowy.”

Piotr Ikonowicz (1956) polski polityk

Źródło: Palikot upomniał się o biednych i pieszczoty się skończyły, gazeta.pl, 28 października 2011 http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114871,10551844,Ikonowicz__Palikot_upomnial_sie_o_biednych_i_pieszczoty.html

O ludziach
Tomasz Kołodziejczak Fotografia

„Wszedłem przed świętami do jednego z empików. Na półce zobaczyłem dwa egzemplarze Krzyku Ludu, arcydzieła komiksowego, pieczołowicie przetłumaczonego, wydanego elegancko w twardych okładkach. Oba zaczytane. Wrócą do mojego magazynu, nikt ich nie kupi. Czyli ktoś zniszczył książki, których wydanie moja firmę niemało kosztowało. To nie w porządku. (…) To, co mnie irytuje, to czytanie w sklepie komiksu od deski do deski, czyli konsumowanie czegoś, za co się nie zapłaciło. (…) Nie widzę specjalnej różnicy pomiędzy czytaniem komiksu w empiku a pirackim ściąganiem piosenki z sieci. Za darmo to można sobie książkę poczytać w bibliotece publicznej.”

Tomasz Kołodziejczak (1967) polski pisarz fantastyki naukowej

Źródło: gazeta.pl, Czytasz komiksy w empiku? To jak piractwo w internecie, 10 stycznia 2011 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,8923402,Czytasz_komiksy_w_empiku__To_jak_piractwo_w_internecie.html

O ludziach , O książkach , O czytaniu
Thorstein Veblen Fotografia

„Konsumpcja na pokaz dóbr najlepszej jakości jest sposobem zdobywania prestiżu przez przedstawiciela klasy próżniaczej. Im staje się bogatszy, tym trudniej mu samodzielnie podołać zadaniu i dać odpowiednie świadectwo swego dobrobytu. Zaczyna więc korzystać z pomocy przyjaciół i współzawodników, którym rozdaje wartościowe podarunki i dla których urządza kosztowne przyjęcia i zabawy. Zwyczaj rozdawania podarunków i urządzania uroczystości miał zapewne inną genezę, jednakże niezwykle wcześnie zaczął służyć owej naiwnej ostentacji i charakter ten zachował do dzisiaj. Jest ona racją istnienia tego obyczaju o bardzo długiej tradycji. Niezwykle kosztowne zabawy, takie jak potlacz lub wielkie przyjęcie, szczególnie dobrze pełnią tę funkcję: rywal staje się jednocześnie środkiem do osiągnięcia nad nim zwycięstwa; gość konsumuje w zastępstwie swego gospodarza, będąc jednocześnie świadkiem konsumowania nadmiaru dóbr, z którym sam gospodarz nie dał sobie rady, a jednocześnie ma okazję stwierdzić znakomite opanowanie przez gospodarza przepisów etykiety.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O zachowaniu , O charakterze , O pomocy

„W łóżku traktują nas jak niepełnosprawnych. Mówią o facetach „ciacho”. Jesteśmy konsumowani.”

Adaś Miauczyński Bohater filmów i sztuk teatralnych Marka Koterskiego

Baby są jakieś inne (2011)

Thorstein Veblen Fotografia

„Środki komunikacji i ruchliwość ludności wystawiają teraz jednostkę na obstrzał spojrzeń wielkiej liczby osób, dla których jedyną podstawą do oceny jej pozycji są konsumowane przez nią publicznie dobra i może jeszcze dobre maniery. Podobnie, choć w inny sposób, działa nowoczesna organizacja przemysłu. Wytwarza ona wielkie skupiska ludzi mieszkających w sąsiednich domach, których nie łączy żadna więź poza tym, że obok siebie mieszkają; sąsiedzi najczęściej nie są sąsiadami ani nawet znajomymi w sensie społecznym. Mimo to ich dobra opinia jest czymś niezwykle ważnym i użytecznym. Jedynym dostępnym sposobem udokumentowania tym obojętnym obserwatorom swojej pozycji majątkowej jest nieustanne demonstrowanie swoich możliwości płacenia. Nowoczesne społeczeństwo dostarcza również wielu okazji pokazania się publicznie wśród ludzi nieznajomych, np. w kościele, teatrze, na dancingu, w hotelu, parku, sklepie itp. Po to, by zrobić wrażenie na przygodnych obserwatorach i czuć się dobrze będąc przez nich obserwowanym, trzeba, aby symbole „pozycji materialnej” były widoczne dla wszystkich na pierwszy rzut oka. Oczywiste jest więc, że obecny kierunek rozwoju społeczno-ekonomicznego działa na rzecz konsumpcji na pokaz kosztem próżnowania na pokaz.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O ludziach , O domu , O komunikacji , O wrażeniach
Roman Kotliński Fotografia

„Powiedział pan w exposé, że nie będzie świętych krów – to cytat. Pytam więc, czy będzie pan dbał o tłuste byki, czy o chude cielątka. Czy ważniejsze będą dla pana 3 mln polskich dzieci które nie dojadają. (…) Czy ważniejsi są bogacze, którzy konsumują więcej niż te 3 mln dzieci? Mówimy o około 40–50 tys. osób duchownych, które de facto stanowią najbogatszą w tej chwili klasę w Polsce.”

Roman Kotliński (1967) polski działacz antyklerykalny, b. ksiądz

podczas debaty po exposé Donalda Tuska.
Źródło: sejm.gov.pl, 18 listopada 2011 http://www.sejm.gov.pl/sejm7.nsf/wypowiedz.xsp?posiedzenie=1&dzien=3&wyp=20&type=A&symbol=WYPOWIEDZ_POSLA&id=188

O dzieciach
Thorstein Veblen Fotografia

„Dobra wytwarza się i konsumuje w celu pełniejszego zaspokojenia potrzeb ludzkich i ich użyteczność zależy przede wszystkim od tego, jak służą temu celowi. Celem tym, w ujęciu teoretycznym, jest przede wszystkim pełnia życia jednostki. Jednakże ludzka skłonność do rywalizacji spowodowała traktowanie dóbr konsumpcyjnych jako środka do zawistnych porównań, przypisując im dodatkową funkcję świadczenia o możliwościach finansowych swego właściciela na tle jego rywali. Ta wtórna funkcja dóbr konsumpcyjnych „uszlachetnia” samą konsumpcję, a także wpływa na te dobra, które najlepiej służą celom współzawodnictwa w konsumpcji. Konsumowanie kosztownych dóbr jest zasługą, a dużym uznaniem cieszą się te artykuły, których cena przewyższa ich wartość praktyczną. Oznaki dodatkowej, zbędnej kosztowności dóbr są więc oznakami ich wartości, stanowią o ich wysokiej przydatności dla wtórnych celów współzawodnictwa w konsumpcji, ponieważ wzbudzają zawiść. Odwrotnie – artykuły noszące piętno wulgarnie oszczędnego przystosowania do celów praktycznych i nie posiadające marginesu kosztowności, na którym mogłyby się oprzeć owe porównania – poniżają właściciela i są przez to nieatrakcyjne.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

Thorstein Veblen Fotografia

„W procesie nieustannego udoskonalania przeznaczonych dla niego artykułów konsumpcyjnych, głównym celem i motorem wprowadzania innowacji jest niewątpliwie zwiększenie ich przydatności dla tych celów oraz, w odniesieniu do artykułów służących wygodzie osobistej i dobremu samopoczuciu, staranności ich wykonania. Celem konsumpcji są nie tylko potrzeby praktyczne i poszukiwanie wygody. Wchodzą tu w grę wymogi prestiżowe, które podporządkowują sobie ów proces. Konsumpcją doskonalszych, ulepszonych artykułów jest dowodem bogactwa – przynosi zaszczyt; natomiast niemożność konsumowania ich w odpowiedniej ilości i w odpowiednio wysokim gatunku, odwrotnie – jest dowodem niższości i przynosi ujmę.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O poszukiwaniu , O bogactwie
Thorstein Veblen Fotografia

„Niższość gatunkową czy wręcz tandetność artykułów konsumpcyjnych, związanych z ich „pospolitością” czyli mówiąc inaczej niskim kosztem produkcji, wiele osób potraktowało bardzo serio. Zastrzeżenie wysuwane w odniesieniu do produktów wykonanych maszynowo przybiera często postać zastrzeżenia wobec pospolitości tych artykułów. To, co jest pospolite, jest dostępne wielu ludziom. Konsumowanie tych dóbr nie jest więc niczym uszlachetniającym ani eleganckim, ponieważ nie służy celom zawistnych porównań z innymi nabywcami. Stąd też konsumowanie, czy nawet sam widok tych artykułów, jest nieodłącznie związany z odpychającym obrazem życia „nie na poziomie” i dlatego zetknięcie się z takimi przedmiotami pozostawia wyraźne poczucie lichoty i przeciętności, tak niesmaczne i przykre dla osoby wrażliwej.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

Obraz
Erich Fromm Fotografia

„Jeśli nie wystarcza tu sama rutyna pracy, człowiek pokonuje swoją nie uświadomioną rozpacz przy pomocy rutyny rozrywek, biernego konsumowania dźwięków i obrazów, jakie stawia mu do dyspozycji przemysł rozrywkowy.”

Erich Fromm książka O sztuce miłości

O sztuce miłości

O pomocy , O rozpaczy , Obraz
Franciszek (papież) Fotografia

„Obecna sytuacja świata rodzi poczucie tymczasowości i niepewności jutra, którego konsekwencją są wielorakie formy zbiorowego egoizmu. Gdy ludzie stają się autoreferencyjni, to izolują się w swojej świadomości, zwiększają swoją zachłanność. Im bardziej serce danej osoby jest puste, tym bardziej potrzebuje ona rzeczy, które mogłaby kupić, posiadać i konsumować. W tym kontekście nie wydaje się możliwe, aby ktoś zaakceptował granice, jakie wyznacza mu rzeczywistość. W takiej perspektywie nie ma też prawdziwego dobra wspólnego. Jeśli ten rodzaj osób będzie dominował w społeczeństwie, to normy będą przestrzegane jedynie w takim zakresie, w jakim nie będą sprzeczne z ich własnymi potrzebami. Dlatego myślimy nie tylko o możliwości straszliwych zjawisk klimatycznych lub klęskach żywiołowych, ale także o katastrofach wypływających z kryzysu społecznego. Bowiem obsesja na tle konsumpcyjnego stylu życia, zwłaszcza gdy bardzo niewielu jest w stanie tak żyć, może sprowokować jedynie przemoc i wzajemne zniszczenie.”

Franciszek (papież) Laudato si'

Źródło: Laudato si

O ludziach , O myślach , O rzeczywostości , O egoiźmie
Thorstein Veblen Fotografia

„Od czasów najdawniejszych przez cały okres trwania kultury patriarchalnej przygotowywanie i podawanie tych zbytkownych potraw i napojów było obowiązkiem kobiet, a konsumowanie ich – przywilejem szlachetnie urodzonych mężczyzn. W konsekwencji – pijaństwo i inne patologiczne skutki używania środków podniecających uznane zostały za coś zaszczytnego jako świadectwo wysokiej pozycji tych, którzy mogą sobie na to pozwolić. Stany upojenia alkoholowego lub narkotycznego są u niektórych ludów uważane za znamiona męskości.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O kobietach , O ludziach
Pierre-Joseph Proudhon Fotografia

„Za pomocą trzech ministerstw – rolnictwa oraz handlu, robót publicznych i spraw wewnętrznych, dzięki podatkom i opłatom celnym rząd trzyma rękę na wszystkim, co wpływa i co się wydaje, co się produkuje i co się konsumuje, na wszystkich interesach osób prywatnych, gmin i departamentów, podtrzymuje dążenie społeczeństwa do zubożenia mas, do podporządkowania ludzi pracy i do coraz większej przewagi funkcji pasożytniczych. Przy pomocy policji rozciąga on nadzór nad przeciwnikami systemu; za pomocą wymiaru sprawiedliwości skazuje ich na kary i utrzymuje w ryzach, przy pomocy armii niszczy ich, za pomocą oświecenia publicznego rozdziela w stosunku, jaki mu odpowiada, wiedzę i niewiedzę, za pomocą obrzędów religijnych usypia sprzeciwy na dnie serc; za pomocą skarbu opłaca ze środków ludzi pracy koszty tego rozległego sprzysiężenia.”

Pierre-Joseph Proudhon (1809–1865) francuski polityk i filozof
O ludziach , O sprawiedliwości , O karze , O pomocy
Dennis Meadows Fotografia

„Przebieramy coraz szybciej nogami na ruchomej bieżni, która prowadzi donikąd. Aby produkować coraz więcej towarów, prowadzimy rabunkową gospodarkę zasobami naturalnymi, ludzkimi i kulturalnymi Ziemi. Są one tak przetrzebione, że nie czerpiemy już z nich takiej satysfakcji, jaką mieliśmy dawniej. Aby zaspokoić głód utraconych wartości – ciszy, towarzystwa drugiego człowieka, piękna i zdrowego otoczenia – konsumujemy coraz więcej materialnych produktów, co prowadzi do jeszcze większej degradacji naszego środowiska i kultury.”

Dennis Meadows (1942)

Źródło: „Granice wzrostu” na nowo, European Heritage Fund, tłum. „Forum”, 10 grudnia 2012.

O głodzie
Thorstein Veblen Fotografia

„Ostatecznie tak umocniliśmy przekonanie o bezwartościowości wszystkich niekosztownych przedmiotów, że nie mamy żadnych wątpliwości przy formułowaniu maksymy: „tani, więc obrzydliwy”. Tak dokładnie zwyczaj dezaprobowania tego, co tanie a aprobowania tego, co kosztowne, przeniknął nasz sposób myślenia, że instynktownie wymagamy pewnego przynajmniej stopnia zbędnej kosztowności w całej naszej konsumpcji, nawet jeśli chodzi o dobra konsumowane w całkowitym odosobnieniu i bez żadnego zamiaru popisywania się.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O myślach , O myśleniu
Zofia Nałkowska Fotografia

„Pytanie, czy istnieje „nieśmiertelność duszy” jest niekonieczne, jest z dziedziny złego tekstu. Nieśmiertelność i nieskończoność już „w tym życiu” – ze wszystkimi udręczeniami i całym upojeniem tego doznania. Nieśmiertelność jest konsumowana podczas życia, jest całkowicie wyczerpana, do dna wypita. Myślę, że wszystko jest zawarte i dotrzymane w obrębie życia. Mam niechęć do nieśmiertelności jako wznowienia życia indywidualnego. Cała reżyseria nieśmiertelności – zmartwychwstanie, metempsychoza, życie wieczne – to jest wciąż ten niepotrzebny, zły akt czwarty dobrze zbudowanego, rozdzierającego dramatu życia. Grzech śmiertelny przeciw jedności czasu i miejsca.”

Zofia Nałkowska (1884–1954) pisarka polska, publicystka i dramatopisarka

Dzienniki
Źródło: Warszawa 1972, s.?

O życiu , O duszy , O myślach , O czasie
Winona LaDuke Fotografia

„Uzupełnieniem wiejskich, wspólnotowych organizacji powinni być bystrzy, zorganizowani ludzie, którzy występują w naszym imieniu w miastach. Oni mają możliwości, których my nie mamy. Współpraca z ludźmi spoza rezerwatów pomaga też zmienić relacje drapieżnika i ofiary. Umacniamy więzi w poprzek podziału na tych co konsumują i tych co produkują.”

Winona LaDuke (1959) amerykańska działaczka praw Indian i ochrony środowiska
O ludziach , O relacjach , O współpracy
Tymon Tymański Fotografia

„Myślę, że gros polityków w polskim sejmie zajmuje się głównie wyglądaniem, wystawnym żarciem, chlaniem, ćpaniem koksu, konsumowaniem dziwek w majonezie, lataniem samolotami, sprawdzaniem kont, spaniem i dłubaniem dużym palcem w bucie. Ci ludzie mają wszystko w dupie i są siebie warci.”

Tymon Tymański (1968) polski kompozytor, instrumentalista, poeta, prozaik

Źródło: AD HD. Autobiografia. Z Tymonem Tymańskim rozmawia Rafał Księżyk, Kraków 2013, s. 390-391.

O myślach , O myśleniu , O ludziach , O butach