Cytaty na temat konik (16 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Duża woda już w moim życiu przepłynęła. Mieniło się w niej raz dobro, raz zło. Zła więcej. Szczęście było, ale mało. Co to jest szczęście? Spokojnie żyć w świecie, pracować sobie, uczciwie. I jeszcze wolność mieć. Nie być zależne od jakichś wielkich zakrętasów. Tak jak kiedyś. Gdzie chciał, to pojechał, gdzie chciał, konika popasł. To było szczęście.”

Papusza (1908–1987)

Źródło: Angelika Kuźniak, Papusza, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2013, ISBN 9788375365016, s. 182.

O szczęściu , O wolności , O wodzie , O złu

„Koniki polne – lotne puenty zieleni”

Mira Kuś (1958) poetka polska

Źródło: Konik polny z tomu Między tym a tamtym brzegiem (2010)

„Źle. Nic nie zdziałałem. Birski, idiota się wplątał. Przykuł mnie do drzewa i poszedł po samochód. Cholera. Mało mnie nie dopadło.
– Uwolniłeś się?
Pokazał resztki kajdanek wiszące mu na nadgarstku.
– Zawieś czosnek. Jutro spróbuję znowu. Tylko, że ten cholerny gliniarz będzie teraz na mnie czatował. Boże, Ty widzisz taką ciemnotę i dlaczego nie oświecasz tego bałwana?
– Dzięki. Jak mogę się odwdzięczyć?
– Dopiero po robocie. Szkoda, że nie dałem rady dzisiaj.
– Czekaj, przetnę ci może chociaż do końca te bransoletki.
– Tego nie odmówię.
Poszli do szopy. Marek zręcznie przeciął szlifierką kajdanki, podkładając kawałek blachy. Jakub starannie wytarł je szmatką i wsypał do plastikowej torebki.
– Przyda się – wyjaśnił.
Wkrótce potem na swoim koniku jechał do domu. Dojechał do szosy na Chełm i pojechał w stronę Woj sławie. Gdy mijał cmentarz poczuł, że coś mu się przygląda.
– Jeszcze się do was dobiorę – obiecał.
Wrażenie przyglądania się zniknęło, tak jak gdyby to coś przestraszone wycofało się. Birski czekał swoim radiowozem na krzyżówkach.
– Dobry wieczór – rzucił kąśliwą uwagę.
– A dobry wieczór.
– A skąd to się wraca? Może z nielegalnych poszukiwań archeologicznych?
– A tak sobie jeżdżę. Cierpię na bezsenność. Pomyślałem, że odrobina świeżego powietrza dobrze mi zrobi.
– Słuchaj Jakub, ty mnie znasz.
– Trudno nie znać ozdoby naszej gminy i dzielnego pogromcy kłusowników, bimbrowników i wszelakich innych złoczyńców.
– Dopóki nie złapię cię na gorącym uczynku, możesz czuć się bezpieczny, ale strzeż się. Nawet, jeśli wiek cię uratuje przed odsiadką, to ja się postaram, żeby obrzydzić ci życie. Będą grzywny i inne takie. Ty się starzejesz. Nie jesteś już taki sprytny jak pięć lat temu, gdy obejmowałem tu służbę. A z czasem będzie coraz gorzej.
– Zapewne tak. A swoją drogą to mało brakowało, a tłumaczyłby się pan, dlaczego mój trup znaleziony na cmentarzu ma kajdanki na rękach.
– Hym?
– Wampiry przyszły. Na szczęście uwolniłem się.
– Oddaj chociaż kajdanki. To służbowe…
– Proszę – Jakub rzucił mu torebkę. Birski roześmiał się.
– Wiesz, za co cię posadzę?
– Tak?
– Za niszczenie milicyjnej własności.
– Pańskie słowo w sądzie przeciwko mojemu. To będzie bardzo trudno udowodnić.
– Tu są twoje odciski palców – potrząsnął torebką.
– Obawiam się, że nie. Wytarłem je flanelą. Nie został ani jeden.
Birski zawył. Naraz coś mu przyszło do głowy.
– Są za to na torebce.
– Niewątpliwie. Znalazł pan torebkę u mnie w kuble i wsypał pan do niej zniszczone uprzednio kajdanki. Na torebce są moje odciski palców, co nie czyni dowodu.
Milicjant zaklął.
– Muszę cię dopaść, choćby to była ostatnia rzecz, jaką zrobię w życiu.
– Życzę powodzenia.
– Mam. Kierowanie nieoznakowanym pojazdem. Ten konik nie ma nawet świateł odblaskowych o pozycyjnych, nie wspominając.
– Zgadza się. Sanie, fura przyczepa platforma muszą mieć światła odblaskowe. Ale konie nie. To taka luka w przepisach. Nie zacytuję z pamięci stosownego paragrafu. Ale mam w domu kodeks ruchu drogowego. Gdyby pan chciał skorzystać.
Birskiemu wpadł do głowy kolejny pomysł. Wyciągnął z kabury pistolet.
– Rzuć broń – polecił.
– Nie mam.
– Rzuć broń. Rzuć broń.
– Proszę o dodatkowe wyjaśnienia.
– Proste. Muszę trzy razy ostrzec, abyś rzucił broń. Potem oddam strzał ostrzegawczy, a potem postrzelę cię w obronie własnej i postaram się, aby to był nieszczęśliwy wypadek. Aby postrzał okazał się śmiertelny. – Zaraz, zaraz. Przecież nie mam broni.
– Przepisy milczą o takim przypadku. To taka luka, Jakubie. Muszę ostrzec, oddać strzał ostrzegawczy i mogę strzelać.
– A jeśli rzucę broń, to już pan nie może? – zaciekawił się Jakub.
– Wtedy nie.
Egzorcysta sięgnął do cholewy buta i wydobywszy z niej nóż, rzucił go na ziemię. Prosto pod nogi Birskiego.
– Rzuciłem broń. Tym samym nie może pan strzelać.
Birski rozpłakał się.
– Ja już nie mogę – powiedział. – Pan panie Wędrowycz jest okropnym człowiekiem.
– No nie rozklejaj się. Milicjant, a beczy. Zagniesz mnie następnym razem.
Posterunkowy otarł oczy.
– Rozmowa z panem to intelektualne przeżycie – wyznał. Jestem szczęśliwy, że tylko pan w tej gminie jest tak inteligentny. Proszę jechać do domu.
– Nie omieszkam się. Jestem już stary i muszę się wysypiać. A odnośnie świateł odblaskowych, to wiszą tam, pokazał gestem.
Na końcu ogona kłaczka miała zapiętą spinkę do włosów, na której huśtał się odblaskowy znaczek. Czterolistna koniczynka. Na szczęście. Birski wył długo i ponuro. Wył tak przejmująco, że aż pobudzili się okoliczni mieszkańcy. Nie zapalali świateł. Stali za firankami i przyglądali się temu zdumiewającemu widokowi. Pośrodku skrzyżowania stał radiowóz, a koło niego miejscowy posterunkowy, zadarłszy głowę, wył do księżyca. Okoliczne psy podchwyciły jego skowyt. Wkrótce obudziło się pół wsi.”

Andrzej Pilipiuk książka Czarownik Iwanow

rozmowa Jakuba z Birskim po nieudanej walce z wampirami.
Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Czarownik Iwanow

O koniach , O życiu , O Bogu , O szczęściu

„Zapytana o hobby odpowiadam: moim konikiem są kobiety, które powinny rozpocząć drugi, radosny etap życia.”

Agnieszka Fitkau-Perepeczko (1942)

Źródło: „Głos Wielkopolski”, 23/24 czerwca 2007.

O kobietach

„Jakub właśnie wdrapywał się na konia gdy nadszedł posterunkowy Birski.
– Witam obywatela.
– Szacunek.
– Wybieramy się gdzieś na koniku?
– A co?
– Chuchnijcie obywatelu.
– Jakub chuchnął a czterdziestu rozbójników dało odczuć swoją obecność. (…)
– A wiecie, co grozi za kierowanie po pijanemu?
-A czym ja kieruje? – zdziwił się Jakub.
Gliniarz zmieszał się lekko.
– A koniem sterujecie. Stwarzacie zagrożenia drodze.
– E tam. Koń sam jedzie, jest taki mądry, że nie trzeba nim kierować. Mało to razy mnie zawiózł do domu…
– Wy się Wędrowycz doigracie. Ponoć znowu chcieliście kupować drut na sidła?
– A widział ty kiedyś sidła w życiu? Drut mi jest mi potrzebny do chmielu.
– Wy nie zajmujecie się uprawa chmielu.
– Może mam zamiar, mogę was nawet sądownie zaskarżyć o blokowanie inicjatywy gospodarczej (…).”

Andrzej Pilipiuk książka Czarownik Iwanow

Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Czarownik Iwanow

O domu , Koń

„Wyobraź sobie że zawsze masz czas
Nie musisz jeść i nie trzeba też spać
Nie trzeba myśleć nie trzeba się bać
Nie trzeba nic tylko trzeba mieć czas
Wyobraź sobie że zawsze masz czas
I kołysz się w miętowej mgle
Jak konik morski nad malachitowym dnem”

Lech Janerka (1953) polski muzyk rockowy, basista

Dobranoc (1997)
Źródło: utwór Wyobraź sobie

O myślach , O czasie , O myśleniu

„Kiedy kulka grzmotnie,
Kto westchnie za ciebie?
Nad grobem samotnie,
Konik nóżką grzebie.
Oczy jakby łzawe,
W dół spuszczona głowa,
Istne serce prawe,
Tylko brak mu słowa
I tylko od bólu
Rży w dalekim polu.”

Teofil Lenartowicz (1822–1893) polski etnograf, rzeźbiarz, konspirator i poeta romantyczny

Źródło: Koń przyjaciel

Serce

„Lubię rzeczy z pogranicza, eksperymenty. Kręci mnie to, że jem żywe larwy owadów czy grzbiet szczura. Kocham też kontakt ze zwykłymi ludźmi. I znów się czegoś uczę. Sprawdzam, że larwa pszczoły jest słodka, miodowa, a dobrze wysmażony konik polny polany sosem sojowym i oliwą z odrobiną soli jest pyszną chrupiącą przekąską.”

Pascal Brodnicki (1976) Polsko-francuski kucharz

Źródło: Katarzyna Troszczyńska, Pascal à la carte, styl.pl http://www.styl.pl/magazyn/wywiady/news-pascal-a-la-carte,nId,954572,nPack,2

Kochać się

„Nawet gdyby cała akcja zmierzająca przez ochronę konika do odrodzenia konika polskiego miała ostatecznie zawieść, nie wolno nam pod odpowiedzialnością wobec następnych pokoleń patrzeć spokojnie na zagładę jednego z najwięcej pierwotnych w Europie odłamów konia, nie wypróbowawszy pod każdym względem jego znaczenia dla zamierzeń praktyczno – hodowlanych.”

Tadeusz Vetulani (1897–1952) biolog, zootechnik, profesor zwyczajny w zakresie szczegółowej hodowli zwierząt

Źródło: edu.pl http://www.staff.amu.edu.pl/~vetulani/tadeusz/pl/life.html

Koń

„Antonia zgarnia końce swej chustki, wolno schodzi ze schodków i wolno idzie przez trawę w stronę konika, stojącego między trzema drzewami, do których przymocowana jest płachta namiotu, rozpięta jako dach. Czwarty róg, czyli połowa płachty zwisa obciążona kamieniem, tak że chusta się napina i osłania od wiatru. Stoi tam konik obok oswojonej kury Franceski i zwie się Emilio i zamiast rżeć prycha (…) Antonia zaś opiera się o Emilia, który stoi jakby wyciosany z drzewa, na karuzeli dla dzieci.”

Johannes Bobrowski (1917–1965) niemiecki poeta, prozaik i eseista

opis cyrku Scarletto – Antonia.
Młyn Lewina

O dzieciach , O trawie

„Historyjki ze starych książek dla młodzieży Ataki na bagnety, koniki, mundury. Całą młodość kazano nam przeżyć W tym smrodzie krwi i złej literatury.”

Antoni Słonimski (1895–1976) polski poeta, felietonista, dramatopisarz, satyryk, krytyk teatralny i działacz społeczny

Źródło: Oko w oko

O książkach , O młodzieży , O literaturze

„Każdy z nas jest dzieckiem i chociaż wyrosłam już z plastikowych zabawek, fajnie jest czasem usiąść w takim samochodziku czy na koniku i popatrzeć na wszystkie problemy z perspektywy dziecka. Gwarantuję, że staną się ona błahe i śmieszne.”

Agnieszka Szott (1982) polska koszykarka

Źródło: Damian Filipowski, A.Szott: „Każdy z nas jest dzieckiem”, dlastudenta.pl, 10 marca 2008 http://sport.dlastudenta.pl/artykul/A_Szott_Kazdy_z_nas_jest_dzieckiem,19915.html

O dzieciach , O sporcie , O czasie

„Staremu mężczyźnie młoda żona to konik, na którym do piekła jedzie.”

Józef Lompa (1797–1863) śląski działacz, poeta, publicysta

O piekle

„Na ulicach Krakowa
Jest dorożka i konik,
Też by wiersz napisał –
Taki jest natchniony!”

Maciej Stuhr (1975) aktor polski

Teksty kabaretowe
Źródło: piosenka Krakosza (parodia Grzegorza Turnaua)

„Napisałam Leninowi, co czuła awangarda niemieckiej klasy robotniczej, gdy towarzysze z radziecką gwiazdą na czapkach, w starych wystrzępionych mundurach i cywilnych ubraniach, w plecionych łapciach i zdartych butach kierowali swe małe, dzielne koniki prosto w kierunku niemieckiej granicy.”

Clara Zetkin (1857–1933) niemiecka polityk

Źródło: Reminscences of Lenin, Londyn 1929, s. 19–22.

O butach

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Mój drogi młody człowieku - powiedział łagodnie Stary Zielony Konik Polny - na naszym świecie jest mnóstwo rzeczy, którymi jeszcze nawet nie zacząłeś się dziwić.”

Roald Dahl (1916–1990) pisarz brytyjski pochodzenia norweskiego