Cytaty na temat kącik

„Świat byłby rozkoszną rzeczą, gdyby się nim można bawić jakby na widowisku, po cichu, w kąciku, siedząc wygodnie w fotelu…”

„Cała bowiem ziemia – to punkcik, a w niej jakimże kącikiem część zamieszkana.”

„Trzeba szukać świata na jego obrzeżach,
wśród mchu. Tam, gdzie rosną grzyby o nieznanych
nazwach, zapisano śmierć naszych bliskich, Twój
kolorowy kącik z rodzinnego domu, kudłate łby
tamtych zwierząt.”

„Świetnie czuję się w towarzystwie, ale bardzo lubię być sama. Nawet w dzieciństwie, gdy bawiłam się z dziećmi, to musiałam na pół godziny odejść, posiedzieć w swoim kąciku i pomyśleć. Musiałam mieć wszystko swoje, szuflady zamykane na klucz. I ten teatr jest mój i tylko mój. Nikt mi go nie zabierze. Na początku współpracowałam ze scenografami, reżyserami. Ale to było bez sensu, bo i tak wszystko potem przerabiałam. Mnie interesuje autentyk. siebie. A siebie mogę dawać tylko poprzez siebie. Ludziom trzeba opowiadać zdarzenia, mówić Umiem udawać, grać, wszystkich mogę zagrać, tak mi się ułożyło, natomiast ja chcę dawać o człowieczeństwie, o magii. W teatrze jestem zależna od partnera. A moje każde przedstawienie jest inne, bo moim partnerem jest publiczność, a publiczność jest różna, bo się zmienia i mnie inspiruje. Być aktorem to nie znaczy być artystą, bo się jest wyuczonym, że dwa kroki w prawo, trzy w lewo…”

„W przygodzie ze sportem bardzo ważne jest to, żeby młody zawodnik pojeździł, nie wchodził na boisko, ale pojeździł, otrzepał się z hotelami, wioską olimpijską, jedzeniem, atmosferą wielkich imprez, żeby wiedział, że obok niego będzie stał mistrz olimpijski w różnej dyscyplinie sportu, świetni siatkarze i żeby nie miał otwartej buzi. Żeby z kącików nie ciekła mu ślina.”

„Partia jest czerwonym kącikiem [świetlicą] w państwie.”

„Gwiazdka nie będzie Gwiazdką bez prezentów – mruczała Jo, leżąc na dywanie.
– To takie okropne być biednym! – westchnęła Meg, spoglądając na swoją starą suknię.
– Uważam, że to nie w porządku, żeby jedne dziewczynki miały dużo ładnych rzeczy, a inne nie miały nic – dodał mała Amy obrażonym głosem.
– Mamy ojca i matkę i siebie nawzajem – odezwała się ze swojego kącika Beth, zupełnie zadowolonym tonem.”

„Weźmy pod uwagę jeden tylko składnik wychowania religijnego, jakim jest odwaga wyrażania swych przekonań religijnych i gotowość publicznego ich wyznawania. Ilu to ludzi ulega jeszcze pod tym względem fałszywemu wstydowi, gdy trzeba dać przed innymi dowód swej pobożności, choćby np. zrobić znak krzyża świętego przed lub po posiłku. Przywykli tylko do modlitwy prywatnej, czują się oni skrępowani wobec publicznych przejawów czci Bożej i gdy idą na nabożeństwo do kościoła, wolą się gdzieś schować w jakimś kąciku, gdzie by ich nikt nie widział. Jakże inaczej rozwijałoby się ich życie religijne, gdyby od młodości byli zaprawieni do czynnego udziału w społecznym kulcie publicznym Kościoła, gdyby mieli zwyczaj co niedzielę i święto być na mszy świętej i głośno razem z innymi modlić się i śpiewać. „Chwała na wysokości Bogu” by ich zaprawiało do jawnego oddawania czci Bogu, „Wierzę w jednego Boga” do odważnego wyznawania swojej wiary. Nie cofnęliby się przed nim w chwilach próby i nie naraziliby się a to, aby i ich wyparł się kiedyś Chrystus przed Ojcem, który jest w niebiesiech, za to, że oni wstydzili się wyznawać Go jawnie przed ludźmi”

„Słowik w klatce: kącik melomana.”

„Kiedy się żyje jak zwierzę, z nosem przy ziemi, trzeba mieć swój kącik kłamstwa, w którym można nasycić się tym wszystkim, czego nigdy nie posiądzie się naprawdę.”

„W trakcie wojen z Meksykanami odniosłem z ich ręki wiele ran: postrzał w prawą nogę ponad kolanem; przestrzelenie lewego przedramienia; cięcie szablą w prawą nogę poniżej kolana; rana od uderzenia kolbą muszkietu w czubek głowy; postrzał tuż poniżej zewnętrznego kącika lewego oka; postrzał w lewy bok i postrzał w plecy (…).”

„Przed komunią zapraszaj Najświętszą Pannę Maryę do serca twego, aby Ona przygotowała miejsce dla Syna Swego; aby Ona ci podała swe Boskie Dzieciątko, jak w Betlehemie rączętami swemi pastuszkom Go podawała. Mów do Niej: o Maryo Matko moja, wejdź do serca mego, jak weszłaś do Betlehemskiej stajenki. Uporządkuj tam, zamieć tam wszystkie kąciki, przygotuj wygodne miejsce, przysposób ciepłą pościółkę dla Twego Boskiego Dzieciątka. Niech Mu tam dobrze z Tobą będzie. O Maryo, daj mi Go dzisiaj, jak Go niegdyś pastuszkom i mędrcom podałaś. Niechaj Go od Ciebie przyjmę. Pojednaj i zjednocz mię z Synem Twoim. O Jezu przyjdź do serca mego przez ręce Twojej i mojej Matki Najświętszej.”