Cytaty na temat jury (15 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Chyba najbardziej cieszyłam się na konkursie w Gijon w Hiszpanii, gdzie w jury byli zdobywcy Oskarów. Pamiętam, że na pokazie mojego filmu [Zakład], tuż za mną siedział montażysta słynnego Kabaretu. Po projekcji bił brawo na stojąco, a później podszedł do mnie i pogratulował… Dostałam wtedy nagrodę specjalną jury i nagrodę za reżyserię. To dla mnie szczególnie ważne – właśnie dlatego, że w jury zasiadały same sławy.”

Teresa Kotlarczyk (1955)

Źródło: Małgorzata Karnaszewska, Teresa Kotlarczyk – Chcę poczuć że idę, oddycham, a wokół śpiewają ptaki http://www.nadobre.pl/18893/teresa-kotlarczyk-chce-poczuc-ze-ide-oddycham-a-wokol-spiewaja-ptaki.html

O ptakach , O śpiewie

„Kilkanaście lat temu reżyser został podczas festiwalu w Gdyni zlinczowany za film Deszczowy żołnierz. Dostał „Złotego Pawia” dla najgorszego polskiego filmu za obraz, który wcale nie był na festiwalu najgorszy, nie był nawet filmem złym. Rozpętała się afera na cały kraj, w obronie krojonego na kawałki tępym nożem Saniewskiego stawali Jacek Kuroń i Jan Miodek. (…) Dziś można już tylko domyślać się, co było powodem tamtego ataku. Saniewski, wrocławianin, zawsze funkcjonował poza środowiskiem. Wcześniej był krytykiem filmowym, który przeszedł na druga stronę barykady. Zaczął robić filmy, ale nie uczestniczył w koteriach filmowych dzielących nagrody i sterujących recenzjami. Łatwo więc byłoby atak na jego film wytłumaczyć spiskiem wymierzonym w człowieka spoza układu. Ale równie dobrze powód mógł być banalnie prosty. „Złotego Pawia” trzeba było po prostu komuś dać, a reszta reżyserów miała w jury kogoś znajomego, zaprzyjaźnionego. Padło na Saniewskiego.”

Mariusz Urbanek (1960)

Źródło: Saniewski, czyli bajka o Wygranym i Deszczowym żołnierzu http://wroclove2012.com/kulturozerca/blog/saniewski-czyli-bajka-o-wygranym-i-deszczowym-zolnierzu/

O bajkach , Obraz

„Siedząc w jury konkursu wokalnego, trącam kolegę. „Czyj to utwór?” – pytam, bo wydaje mi się znajomy. Wybałusza oczy: „No przecież twój!”. Ale dzięki temu, że nie pamiętam, bez obciążeń piszę nowe melodie. Jest ich pewnie z trzysta. Połowy piosenek nie zgłosiłem w ZAiKS-ie, co należałoby zrobić, bo przypomniałbym sobie tytuły, a też wpadłyby mi jakieś pieniądze.”

Andrzej Zarycki (1941)

Źródło: Anna Żebrowska, Na moście w Avignon, „Gazeta Wyborcza”, dodatek „Duży Format”, 9 marca 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/134886.html

O pieniądzach

„Przed laty zostałem zaproszony do jury festiwalu, który się odbywa w teatrze, i bardzo mi się podobało, tzn. cały ten klimat, który funkcjonuje wokół teatru lalki.”

Mateusz Pospieszalski (1965) polski kompozytor muzyki rozrywkowej, instrumentalista

Źródło: „Gazeta Wyborcza, Opole”, 27 września 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pwtl.htm

O lecie

„W ocenie dzieła sztuki nikt nie ma ostatecznej racji. Nie da się przewidzieć werdyktu żadnego jury, nawet złożonego z ludzi doskonale nam znanych. Pytanie, czy potrafimy o tym dyskutować i odkleić się od własnej oceny świata, czy raczej zakładamy, że ten, kto myśli inaczej, jest głupi i niekompetentny.”

Michał Chaciński (1971) polski dziennikarz

Źródło: Zdecydowany, nie uparty. Wywiad z Michałem Chacińskim, stopklatka.pl, 23 czerwca 2011 http://www.stopklatka.pl/wydarzenia/wydarzenie.asp?wi=78196

O ludziach , O myślach , O myśleniu , Pytanie

„Rozmawiałem z prawie wszystkimi członkami jury. Byli zaskoczeni wysokim poziomem. Zawód dotyczył tylko dwóch-trzech miast. Proszę pamiętać, że żyjemy w państwie, które nadrabia zaległości.(…) Miasto, które staje się ESK, wygrywa na długiej trasie. Wygrywa determinacją i konsekwencją. Co radzę przegranym? Nie wolno załamywać rąk. Trzeba spokojnie usiąść i bardzo dokładnie zastanowić się, nie kto winien, ale co nie zadziałało, w czym inni byli lepsi.”

Bogdan Zdrojewski (1957) polityk i samorządowiec polski

Źródło: gazeta.pl, 14 października 2010 http://lodz.gazeta.pl/lodz/1,35136,8508797,Kropiwnicki__Janiak__Zdrojewski___komentarze_o_ESK.html

„W ciągu ostatnich 30 lat oglądałem średnio trzy, cztery filmy w roku, i to z powodu zasiadania w jakimś jury. Bywa, że nie oglądam w roku ani jednego, bo telewizor też włączam raczej rzadko.”

Werner Herzog (1942) reżyser niemiecki

Źródło: wywiad Michała Chacińskiego Historie są jak złodzieje, „Duży Format”, 6 maja 2010.

O historii

„(…) Murzyni w obecnem czasie w modzie. Do jakiego teatru się pan nie wybierzesz, dwóch, trzech ich przedstawia, a już najmarniej jeden. Podobnież artyści, co ich podgrywają, nie myją się z czarnej farby już po pare miesięcy – nie opłaci się jem, bo wiedzą, że w następnej sztuce znowuż za Murzynów będą. Żony jem w domu raban podnoszą, do pościeli nie chcą puszczać, ale żaden się nie myje. (…)
Rozchodziło się o to, że Turki wojne jemu wypowiedzieli, a że duchowieństwu nie wypada się naparzać, wynajęli księża tego Murzyna, żeby się za nich z Turkamy obleciał.
A nazywał się on (…) Hotello, dlatego, że Murzyni w hotelach najczęściej służą za dzwońców, czyli szwajcarów.
(…) Tak nasz z koleżką zgniewał, żeśmy chcieli się do niego podnieść i na scene wejść, towarzyskiego alibi go nauczyć. (…)
(…) ten ów Murzyn mówi:
„Owszem, proszę duchownych osób, mogie knoty Turkom spuścić, ale pod waronkiem, że katolickie kobiete pod tytułem Desdymona za małżonkie mi dacie”.
„Owszem, proszę bardzo – mówiom księża – załatwione” – i dali jem ślub. Ale nadleciał ojciec tej kobiety i mówi, że mowy o tem być nie może, boby się nie mógł z czarnem zięciem w towarzystwie pokazać. Ale ponieważ że ona się zgadzała, Murzyn zaczął się do teścia stawiać.
„Odskocz, tatuś, od nowożeńców, bo będzie niedobrze. Widziałem mętrykie – Desdymona jest pełnoletnia i pozwoleństwa rodziców nie potrzebuje. Chodź, Mondzia, do domu noc poślubne uskuteczniać!”
I poszli. Pokazało się potem, że stary Desdymony miał rację. Murzyn okazał się skończonem żłobem i niemożebny w pożyciu.
Tak się złożyło, że sąsiadka, cholera, ukradła Murzynowej chustkie do nosa, którą on jej dał w prezencie… Co ten lebiega o te chustkie za grandy toczył (…). Trzy godziny nas wszystkich męczył, a najwięcej żonę.
(…) żona szuka wszędzie, nie może znaleźć, to (…) mówi, na jury, że w praniu.
Jak oparzony wyleciał, za chwilę jest nazad, widocznie na górze był, przejrzał na sznurach całe pranie, i wiesz pan, co zrobił?…
Wtenczas to właśnie chcieliśmy z koleżką iść do niego na te scene. „Kobiete, łobuzie, bijesz o głupie chustkie za sto złotych?!”
Ale na tem nie koniec. Jeden oficer, któren na posadę gienerała lefrektował i chciał Hotella z niej wyślizgać, do pucu mu natrajlował, że jeden podporucznik do Desdymony uderza. Myślał, że Murzyn podporucznika zimnem trupem położy i do mamra go za to zamkną.
Detalicznie wszystko mu streszczał, jak podporucznik się z jego żoną podbawiał. Ten niby tyż to słucha, ale furt powtarza: „gdzie chustka” i „gdzie chustka”?
Wiesz pan, jak się skończyło – przeliczył jeszcze raz bieliznę z magla i u d u s i ł żonę, ponieważ że chustki nie było!
(…) Zanadto nie trzeba się znowuż nad Murzynamy rozczulać, bo i między niemy dranie się trafiają. Jedź pan do Łodzi, to się pan przekonasz!”

Stefan Wiechecki (1896–1979) pisarz i dziennikarz polski, humorysta (pseud. Wiech)

Źródło: Ksiuty z Melpomeną

O kobietach , O wojnie , O domu , O myślach

„Pamiętam (…), jak kiedyś tuż przed rozpoczęciem, gdy byłem już gotowy do wyjścia na scenę, przyszedł organizator widowni i powiedział: „Dzisiaj nie gramy, nie ma publiczności”. To było straszne! Byłem również z tym przedstawieniem na Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w Toruniu. Całe jury było z Warszawy i bardzo się dziwiło, że ktoś z „prowincji” ośmielił się grać to, co w stolicy gra sam Mistrz Łomnicki – nawiasem mówiąc – mój ulubiony aktor. Na toruńskim festiwalu panowała moda na teatr ubogi i nasze przedstawienie w tej konwencji się nie zmieściło.”

Zdzisław Kuźniar (1931) polski aktor

Źródło: Małgorzata Matuszewska, Brakowało mi czasu na sen, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 240, 14 października 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/125452.html?josso_assertion_id=F0CD92D47E085959

O grach , O modzie , O snach , O czasie