Cytaty na temat getto (26 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„W swojej naiwności myślałem, że natychmiast znajdą się wszystkie możliwe środki i sposoby. Ale bardzo szybko okazało się, że tu, po aryjskiej stronie, nikt na nas nie czeka i że jeżeli chcemy kogoś ocalić, musimy tego dokonać własnymi siłami. Było to dla mnie szokujące odkrycie. (…) Przez okno widziałem palące się getto. (…) Przerażająca i bolesna była świadomość, że możemy liczyć tylko na siebie.”

Symcha Ratajzer-Rotem (1924–2018) polski działacz ruchu oporu

Źródło: Wspomnienia bojowca ŻOB, cyt. za: Elżbieta Janicka, Kamienie na szaniec, krytykapolityczna.pl, 6 kwietnia 2013 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/historia/20130406/janicka-kamienie-na-szaniec

O historii , O myślach , O sile , O czekaniu

„Gdy idę wśród zdesperowanych, odtrąconych i gniewnych młodych mężczyzn, mówię im, że koktajle Mołotowa i strzelby nie są rozwiązaniem. Ale oni wtedy pytają – i słusznie – o Wietnam. Duszę Ameryki zatruwa wojna w Wietnamie. Jeśli naród rok po roku wydaje więcej na zbrojenia niż na programy wyrównywania szans, to zmierza ku duchowej śmierci. Żeby zapewnić stabilność naszych inwestycji wojsko wkracza do Gwatemali, z tego też powodu amerykańskie helikoptery posyła się przeciwko rewolucjonistom w Kambodży, a amerykański napalm i jednostki specjalne zabijają rebeliantów w Peru. Dlatego pytają mnie, czy nasz kraj nie nadużywał przemocy, żeby rozwiązać swoje problemy, żeby wymusić zmiany. I mają rację. Dlatego wiem, że nim skrytykuję za agresję gnębionych mieszkańców gett, wpierw muszę przemówić do największego agresora na świecie – mojego rządu.”

Martin Luther King (1929–1968) pastor, przywódca Murzynów w USA

fragment przemówienia z 1967.
Źródło: Oliver Stone’s Untold History of the United States (2012), tłum. Anna Rajca, Mirosław Filipowicz, odcinek 7

O śmierci , O wojnie , O duszy

„Nikt już nie udaje, że z Kościołem chce debatować. Katolicy mają skulić ogon pod siebie, skupić się w katolickich gettach i nie wychylać nosa poza nie. Katolickie uczelnie, katolickie gazety, katolickie telewizje (których zresztą nie ma) mają być maleńką przestrzenią wolności, w której katolikowi wolno – oczywiście w ramach politycznej poprawności, jaką zakreślą mu Magdalena Środa do spółki z Wojtkiem Maziarskim – wypowiadać opinie na temat Pana Jezusa, Boga Ojca czy moralności. To ostatnie jednak tylko pod warunkiem, że nie będzie zawierało jasnego stanowiska odnośnie do homoseksualizmu czy aborcji. Jeśli zawiera, to sąd już zatroszczy się o to, by wyjaśnić katolikom, że takimi opiniami dzielić się nie należy. Proces Alicja Tysiąc kontra „Gość Niedzielny” jest tego najlepszym przykładem.”

Tomasz Terlikowski (1974) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: Koniec katolicyzmu otwartego, „Gazeta Polska”, 2 listopada 2011

O Bogu , O wolności

„To jest Getto. Jest tam twardo i tyle. Ciężko tam żyć i dorastać. Nie ma takiego drugiego miejsca na ziemi. Nawet w Nowym Jorku nie ma takiego miejsca. Compton to prawdziwy hardcore.”

Coolio (1963)

o swojej dzielnicy.
Źródło: mhh.pl http://www.mhh.pl/muzyka/wywiady/coolio-wywiad

O muzyce

„Esej Jana Błońskiego z 1987 roku o biednych Polakach patrzących na płonące warszawskie getto i zastanawiających się, czy aby Hitler wykona swoją robotę porządnie, żeby móc rzucić się na to pożydowskie mienie, był dla mojego pokolenia jakoś tam fundamentalny. Zwłaszcza dyskusja, a właściwie furia, którą wywołał po prawej i po lewej stronie. Chociaż pamiętam, że myślałem wtedy w kategoriach: no dobra, jacy okropni byli szmalcownicy, którzy bardziej kojarzyli mi się z cwaniakami z bazaru Różyckiego niż z zacnymi obywatelami z Żoliborza. Za głowę złapałem się, kiedy przeczytałem teksty Grossa i Bikont, obejrzałem parę filmów. Uświadomiłem sobie, że to nie jacyś „oni” pozbyli się „ich”, żeby zagarnąć „jakieś coś czyjeś”, tylko że „myśmy wszystko zapomnieli.””

Tadeusz Słobodzianek (1955) polski dramaturg, reżyser, krytyk teatralny

I z tego wzięła się próba własnej opowieści o Polsce i o pamięci.
Źródło: „Przekrój”, 24 grudnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26199

O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„Aż do rewolucji francuskiej był on [antysemityzm] teologiczny, Żydów oskarżano o zabicie Chrystusa. Żyli w gettach, przez które od czasu do czasu przetaczały się krucjaty, paląc, mordując i zabierając Żydom trochę złota. Ale nikt ich nie oskarżał, że chcą rządzić światem. (…) Po rewolucji francuskiej Żydzi emancypują się, niektórzy asymilują, stają się częścią społeczeństwa. Zostają adwokatami, uczonymi, ale też bankierami. Reakcją na to jest laicki antysemityzm, który pozwolił stworzyć teorię uniwersalnego żydowskiego spisku mającego na celu zawładnięcie światem.”

Umberto Eco (1932–2016) włoski filozof i pisarz

Wypowiedzi w wywiadach
Źródło: rozmowa Miłady Jędrysik, Wszyscy mamy paranoję, „Książki. Magazyn do czytania” nr 2/październik 2011.

O książkach , O świecie , O czasie , O czytaniu

„Getto ławkowe było wydarzeniem odrażającym, które obciąża dziedzictwo ruchu narodowego. Ja te działania potępiam.”

Roman Giertych (1971) polski polityk narodowy

Źródło: Dmowskiego do Ligi bym nie przyjął, gazeta.pl, 16 lipca 2006 http://serwisy.gazeta.pl/wyborcza/1,68586,3484547.html

„Kościół katolicki przez piętnaście stuleci traktował Żydów jak szkodników, zamykał ich w gettach i tak dalej, ponieważ zorientowano się czym są Żydzi. (…) Ja odwołuję się do tych piętnastu stuleci.”

Adolf Hitler (1889–1945) kanclerz Rzeszy, twórca i dyktator III Rzeszy niemieckiej

Die katholische Kirche hat 1500 Jahre lang die Juden als die Schädlinge angesehen, sie ins Ghetto gewiesen usw., da hat man erkannt, was die Juden sind. (…) Ich gehe zurück auf die Zeit, was man 1500 lang getan hat. (niem.)
w 1933 na Konferencji Episkopatu Niemiec w Berlinie.
Źródło: Saul Friedländer, Das Dritte Reich und die Juden, Verlag C.H. Beck, Monachium 2007, s. 60.

„Zawsze, bez względu na to, o co chodzi, winni są Polacy. Ani słowem nigdy nie wspomina się o służących swym niemieckim panom żydowskich strażnikach w obozach śmierci czy gettach.”

Edward Moskal (1924–2005) działacz Polonii amerykańskiej

Źródło: oświadczenie prezesa KPA i ZNP Edwarda Moskala, naszawitryna.pl, 28 lutego 2001 http://www.naszawitryna.pl/jedwabne_185.html

O śmierci

„Nie lubimy pamiętać, że faszyzm i komunizm to nie tylko obca przemoc i cudza zaraza; że to fragment nieusuwalny naszego narodowego dziedzictwa. Podkreślam tedy, że faszyzm, o którym tu mowa, to nie Auschwitz i Treblinka, to agresywny totalizm i antysemityzm tygodnika „Prosto z mostu”, ONR (Obóz Narodowo-Radykalny) i OZN (Obóz Zjednoczenia Narodowego); getto ławkowe na uniwersytetach, fascynacja Mussolinim i Hitlerem, Franco i Salazarem.
Z kolei komunizm, o którym mówię, to nie Katyń i Gułag, lecz zgoda na kłamstwo o Katyniu i Gułagu, o Wielkim Głodzie i procesach moskiewskich; klimat podejrzliwości i strachu; organizowanie nagonki na „inaczej myślących”, które zaczynają się od poszukiwania „haków” w życiorysie, a kończą wykluczeniem i represją.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: Nasza przemoc, nasza zaraza, „Gazeta Wyborcza”, 23–25 kwietnia 2011

O kłamstwie , O strachu , O poszukiwaniu

„Zawsze chciałem kręcić filmy długie, kolorowe i przygodowe. Przygody mogą być na każdy temat, niemal. Napisałem film o tym, jak getto, będące niegdyś w Łodzi, wpływa na kształt tego miasta i jego ducha dziś. Pomyśli pewnie pani, że to jakaś ponura, nudna tragedia, a tymczasem nie, to wcale nie tragedia. Opowiem w trzech zdaniach tę przygodę. Emerytowany agent Mosadu – lat 48, emeryt dzięki mundurówce – wraz z młodszym kolegą przylatują do Łodzi, aby odszukać zaginiony rękopis powieści Franza Kafki pod tytułem „Die Matrix”. Rękopis przywiozły tu najprawdopodobniej siostry Franza Kafki deportowane przez Niemców z Pragi w 1941. Aby odnaleźć rękopis, agenci muszą odnaleźć ostatnich żyjących świadków z czasów wojny. Żydów i Polaków, ofiary, bohaterów i szmalcowników. Sprawa jest beznadziejna, bo już nikogo tu nie ma i byłoby się nie udało, gdyby niespodziewanie nie natrafili na pewne tajemnicze przejście mające dużo wspólnego z teorią kwantów.”

Władysław Pasikowski (1959) polski reżyser

Źródło: Władek siedzi nocą na balkonie, Wyborcza. pl, 22 lipca 2011.

O wojnie , O siostrze

„W każdym mieście, kiedy odbywała się akcja, całe getto bywało otoczone przez motłoch, który urządzał formalne polowanie na Żydów (…). Ilu Żydów w ten sposób zginęło? Niezliczona ilość, bo w najlepszym wypadku zabierali Żydom pieniądze i nie doprowadzali do żandarmerii, ale przecież to i tak było równoznaczne z wyrokiem śmierci. Co ma zrobić Żyd bez pieniędzy? Co najwyżej samemu dojść do żandarma i poprosić o kulę.
Tłum, bezimienny tłum solidarnie w ten sposób postępował. (…) Czy należy stąd wyciągać wniosek co do ogółu? Czy należy wykonać statystykę dobrych uczynków w porównaniu ze złymi? Nie, to nie jest ważne. Toć sam Najwyższy Bóg zajął stanowisko w Starym Testamencie, że jeśli w mieście okaże się dziesięciu sprawiedliwych, to miasta nie zburzy. Prawdopodobnie i w Warszawie znajdzie się również dziesięciu sprawiedliwych (…), tak że ludność polska może spokojnie spać po nocach, nic im nie grozi, a ten, co zrabował, to ma i będzie mieć nadal.”

Calek Perechodnik (1916–1944)

Spowiedź (1943)

O śmierci , O pieniądzach , O Bogu , O nocy

„Miłość do wszystkiego co polskie – to częsta formuła narodowej, „patriotycznej” głupoty. Bo „polski” był przecież i ONR, i pogromy we Lwowie, Przytyku i Kielcach, i getto ławkowe, i pacyfikacje wsi ukraińskich, i Brześć, i Bereza, i obóz w Jabłonnie w 1920 roku – by poprzestać na 20 latach naszej historii. Patriotyzm – to nie tylko szacunek i miłość do tradycji, lecz również nieubłagana selekcja elementów tej tradycji, obowiązek intelektualnego wysiłku. Wina za fałszywą ocenę przeszłości, za utrwalanie fałszywych mitów narodowych, za służące megalomanii przemilczanie ciemnych plam własnej historii – jest zapewne mniejsza z moralnego punktu widzenia niż wyrządzanie zła bliźnim, lecz przecież jest źródłem dzisiejszego zła i zła przyszłego.”

Jan Józef Lipski (1926–1991) polski działacz polityczny, historyk literatury

Źródło: Dariusz Gawin, Krytyczny patriotyzm, omp.org.pl, 3 września 2010 http://www.omp.org.pl/artykul.php?artykul=82

O miłości , O głupocie , O historii , O wysiłku

„W [fińskim] gimnazjum bardzo poważnie traktowane jest przygotowanie do wyboru zawodów, są tam identyczne w każdej szkole pracownie ślusarskie, stolarskie, krawieckie z pełnym, nowoczesnym wyposażeniem, które szkoły dostają z rozdzielnika. Dzięki temu kształcenie zawodowe nie jest gettem, ale świadomym wyborem.”

Zbigniew Marciniak (1952) polski matematyk i urzędnik

Źródło: edufakty.pl, 17 maja 2011 http://edufakty.pl/index.php/wywiady/item/411-wiceminister-nauki-prof-zbigniew-marciniak-w-finlandii-ka%C5%BCdy-chce-by%C4%87-nauczycielem.html?tmpl=component&print=1

O nauce , O nauczycielach

„Wielu polskich gejów, i tych znanych postaci i tych zwykłych, anonimowych, żyje w stworzonych przez siebie gettach. Bardzo starannie dobierają grono przyjaciół, którzy wiedzą i szczelnie oddzielają się od reszty świata, która nie wie. Sami spychają się na margines, sami traktują swój homoseksualizm jak temat tabu.”

Michał Piróg (1979) polski tancerz i choreograf

„Obóz, jak się zorientowałem. Obejmował teren około półtora kilometra kwadratowego płaskiego terenu. Otoczony był solidnym ogrodzeniem z drutu kolczastego, rozpiętego kilkoma rzędami pomiędzy drewnianymi słupami. Ogrodzenie miało ponad dwa i pół metra wysokości. Po zewnętrznej stronie przechadzały się patrole w odstępach około pięćdziesięciometrowych. Po stronie wewnętrznej strażnicy z bronią stali co jakieś piętnaście metrów. Za drutami stało kilkanaście baraków. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniał gęsty, falujący tłum. Więźniowie tłoczyli się, przekrzykiwali. Z kolei strażnicy starali się utrzymywać ich we względnym porządku…
… Po lewej stronie od bramy, o jakieś sto metrów za ogrodzeniem, był tor kolejowy, a właściwie rodzaj rampy. Prowadził od niej do ogrodzenia chodnik zbity z desek. Na torowisku stał pociąg złożony z około trzydziestu wagonów towarowych. Były brudne i zakurzone…
… Mijaliśmy akurat jakiegoś starca. Siedział na ziemi nagi i rytmicznie kiwał się do przodu i tyłu. Jego oczy błyszczały i nieustannie mrugał powiekami. Nikt nie zwracał na niego uwagi. Obok leżało dziecko w łachmanach. Miało drgawki. Z przerażeniem spoglądało dookoła.
Tłum pulsował jakimś obłędnym rytmem. Wrzeszczeli, machali rękami, kłócili się i przeklinali. Zapewne wiedzieli, że niedługo odjadą w nieznane, a strach, głód i pragnienie potęgowały poczucie niepewności i zwierzęcego zagrożenia. Ludzie ci zostali wcześniej ograbieni z całego skromnego dobytku, jaki im pozwolono zabrać w tę podróż. Było to pięć kilogramów bagażu. Były to zwykle jakieś najpotrzebniejsze w drodze przedmioty. Poduszka, jakieś okrycie, trochę jedzenia, butelka z wodą. Czasem kosztowności czy pieniądze. Docierała tu przeważnie ludność gett, która nie miała już nic…
Pobyt w obozie nie trwał długo. Zazwyczaj nie dłużej niż cztery dni. Potem pakowano ich w wagony na śmierć. Przez czas pobytu w obozie prawie nie otrzymywali jedzenia. Zdani byli na własne zapasy.
Baraki obozowe mogły pomieścić mniej więcej połowę więźniów. Drugie tyle pozostawało na dworze. Powietrze wypełniał odór ludzkich odchodów, potu, brudu i zgnilizny…
… Oficer SS, odpowiadający zapewne za załadunek, stanął przed tłumem Żydów. Nogi rozstawił szeroko.
– Ruhe! Ruhe! Spokój! – wrzasnął. – Wszyscy Żydzi mają wejść do wagonów. Pojedziecie tam, gdzie jest dla was praca. Ma być porządek. Nie wolno się pchać ani opóźniać załadunku. Kto będzie wywoływał panikę albo stawiał opór, zostanie zastrzelony.
Przerwał i wbił wzrok w masę ludzką przed sobą. Spokojnie zaczął otwierać kaburę pistoletu. Wyjął broń. Pierwsze szeregi Żydów zaczęły się cofać. Niemiec zaśmiał się i oddał trzy strzały w tłum. W grobowej ciszy rozległ się przeszywający krzyk. Spokojnie schował pistolet.
– A teraz do wagonów! Raus! – wrzasnął.
Tłum zamarł. Z tyłu rozległy się strzały. Ludzie ławą ruszyli do przodu, krzycząc przeraźliwie. Zbliżali się do drewnianego pomostu. Ludzki strumień był jednak zbyt szeroki, aby się w nim pomieścić. Esesmani otworzyli ogień. Pędzący zaczęli padać. Rozległ się głuchy tupot nóg po deskach rampy. Teraz zaczęli strzelać strażnicy stojący przy wagonach. Tłum przyhamował.
– Ordnung! Ordnung! – wrzeszczał esesman.
Pierwsi Żydzi wpadli do wagonu. Niemcy przy drzwiach odliczali ich. Po liczbie „sto czterdzieści” esesman zawył „Halt!” i dwukrotnie strzelił. Przystanęli. Pociąg powoli szarpnął i nowy wagon wtoczył się na wysokość pomostu. Zaczęli go wypełniać nowi więźniowie.
Wedle wojskowych regulaminów wagon towarowy przeznaczony był na osiem koni lub czterdziestu żołnierzy w transporcie. Upychając ludzi na siłę i bez jakiegokolwiek bagażu, można było pomieścić w wagonie sto osób. Niemcy wydali rozkaz pakowania po stu trzydziestu, ale jeszcze dopychali dodatkową dziesiątkę. Gdy drzwi nie dały się zamknąć, tłukli na oślep kolbami, strzelali do środka wagonu, wrzeszczeli na nieszczęsnych Żydów. Ci, aby zrobić miejsce dla nowych, wspinali się na ramiona i głowy już znajdujących się wewnątrz. Z głębi wagonu dochodził jakiś potępieńczy ryk i wycie.
Gdy upchnięto już sto czterdzieści osób, strażnicy przystąpili do zamykania drzwi. Były ciężkie, wykonane z drewna obitego żelazem. Miażdżyły wystające na zewnątrz kończyny wśród wrzasków bólu. Po zasunięciu drzwi zabezpieczano je żelazną sztabą i ryglowano.
Przed załadunkiem na podłogę wagonów sypano warstwę niegaszonego wapna. Oficjalnie był to zabieg higieniczny. Chodziło o nie rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych. W praktyce wapno gwałtownie absorbowało wilgoć z powietrza. Spadała zawartość tlenu i ludzie zaczynali się dusić. Równocześnie wapno w kontakcie z ludzkimi odchodami wydzielało trujące substancje, między innymi chlor. Ten zaś dusił stłoczonych więźniów. Niemcy osiągali podwójny cel. Choroby zakaźne istotnie się nie rozprzestrzeniały, a wagon można było łatwiej po transporcie wymyć. Po drugie, transportu tego nie przeżywało wielu „podróżnych”. A o to przecież chodziło.
Czasami od polskich kolejarzy docierały informacje, że takie wagony z Żydami stały na bocznicach po kilka dni. Po otwarciu znajdowano w nich same trupy…
… Na obozowym placu pozostali zabici i konający. Strażnicy przechadzali się wolnym krokiem i dobijali ich strzałami w głowę. Wkrótce zapanowała cisza…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Karski dostał się w przebraniu strażnika do obozu tranzytowego dla Żydów w Izbicy, który był „ostatnim etapem” przez obozem zagłady w Bełżcu.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

Koń , O miłości , O śmierci , O pieniądzach

„W Japonii film animowany dawno już wyszedł poza getto fantasy i poza filmy dla dzieci. Wcześniej czy później będzie tak i w innych krajach. Chociaż odróżniłbym filmy animowane, które są robione jak filmy animowane, ze zrozumieniem możliwości i ograniczeń tej techniki – jak japońska Anime i zachodnie produkcje w rodzaju Shreka – od Final Fantasy, które było robione jak film z aktorami, co moim zdaniem nie było najlepszą drogą. Takie coś to jeszcze przez jakiś czas będzie sztuka dla sztuki.”

Tomasz Bagiński (1976) polski reżyser i grafik komputerowy

Źródło: wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=11286

O dzieciach , O sztuce , O zrozumieniu , O czasie

„Gdyby nie przyszła II wojna światowa, to w 1940 roku odbyłyby się w Polsce wybory do Sejmu. I wie pan, kto miał kandydować? Młodzi ludzie o nazwiskach Kisielewski, Stomma, Giedroyc, Turowicz i Bocheński. Gdyby nie Hitler, to ci młodzi ludzie przejęliby władzę i zmienili Polskę. Byłaby bardziej sprawiedliwa, bez gett ławkowych i z reformą rolną.”

Marcin Król (1944) polski filozof i historyk idei

Źródło: Byliśmy głupi, wyborcza.pl, 7 lutego 2014 http://wyborcza.pl/magazyn/1,136528,15414610,Bylismy_glupi.html

O wojnie , O ludziach

„Dzieci w gettach nie są dziećmi.”

Curzio Malaparte (1898–1957) pisarz i dziennikarz włoski

O dzieciach

„10-go maja 1943 roku kończy się pierwszy okres krwawej historii Żydów warszawskich, pierwszy okres naszej krwawej historii. Miejsce, gdzie niegdyś było getto, staje się równą górą gruzów, sięgających drugiego piętra.
Ci, którzy polegli, spełnili swoje zadanie do końca, do ostatniej kropli krwi, która wsiąkła w bruk getta warszawskiego.
My, którzy ocaleli, Wam pozostawiamy to, by pamięć o nich nie zginęła.”

Marek Edelman (1922–2009) przywódca powstania w getcie warszawskim, lekarz, działacz polityczny

Źródło: Getto walczy. Udział Bundu w obronie getta warszawskiego, w: „Zeszyty Historyczne” nr 65, Paryż 1983.

O historii

„Oni stworzyli swoiste getto z określoną kastą ludzi, którzy zajmują się dystrybucją pieniędzy. Mimo napływu olbrzymich środków, nie utrwalili niemieckiej marki, stąd – w moim przekonaniu – śląskość staje się coraz atrakcyjniejsza.”

Jerzy Gorzelik (1971)

o mniejszości niemieckiej na Śląsku Opolskim
Źródło: Jan Dziadul, Czy istnieje już narodowość śląska? Racje nacji, polityka.pl, 4 lutego 2012 http://www.polityka.pl/spoleczenstwo/artykuly/1523579,1,czy-istnieje-juz-narodowosc-slaska.read

O ludziach

„Najwyższa już pora na wyrażenie oburzenia (wzorem młodych Hiszpanów), na „przewartościowanie wartości”, na nowy ruch kontrkultury, na odejście od narzuconej im przez kulturę masową oraz nader licznych w Polsce neoliberalnych ekspertów wizji życia, w myśl której można być szczęśliwym w nieszczęśliwym społeczeństwie, odgrodziwszy się od niego murem i zamieszkawszy w jednym z licznych gett (osiedli grodzonych) powstających w polskich miastach. Że najwyższa już pora na Nową Solidarność, nową obietnicę równości i sprawiedliwości”

Andrzej Szahaj (1958) filozof polski

stara została roztrwoniona przez ich rodziców
Źródło: Posprzątać po neoliberalizmie, wyborcza.pl, 1 sierpnia 2011 http://wyborcza.pl/1,97863,10030760,Odpowiedz_Sierakowskiemu__Posprzatac_po_neoliberalizmie.html

O sprawiedliwości , O myślach , O odejściu , O rodzicach

„Alkan – Autostrada Alaskańska – jest najdłuższym franszulatowym gettem na świecie. To prawdziwe jednowymiarowe miasto o długości dwóch tysięcy mil i szerokości stu stóp rosnące z szybkością stu mil na rok.”

Neal Stephenson książka Zamieć

Zamieć
Źródło: Zamieć, str. 307, Poznań 1992.

„Znana jest opiekuńcza rola wobec Żydów abp. Romualda Jałbrzykowskiego, ówczesnego metropolity w Wilnie, oraz ks. dr. Ignacego Świrskiego, prof. teologii moralnej Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, obecnie biskupa ordynariusza siedleckiego, za których wolą i wiedzą wielu uciekinierów z gett ukrywało się na terenie instytucji kościelnych i domów zakonnych (…). Na terenie Warszawy szczególnie dobroczynną rolę spełniali bp Karol Niemira, ks. Władysław Korniłowicz i ks. Jan Zieja (…).”

Władysław Bartoszewski (1922–2015) polski polityk, działacz społeczny, historyk

o kapłanach pomagających Żydom podczas niemieckiej okupacji w Polsce w czasie II wojny światowej.
Źródło: Zafałszowywanie zachowań hierarchów katolickich https://www.niedziela.pl/artykul/94129/nd/Zafalszowywanie-zachowan-hierarchow, niedziela.pl

„Robiłem ten program przez 20 lat, kiedy przy władzy było SLD, potem PiS i PO. We wszystkim, co robię w telewizji, staram się pokazywać prosty fakt, że bogactwo kulturalne wynika z różnorodności. Zgubą dla różnorodności jest nacjonalizm, który w naszej historii oznacza same przykre rzeczy: getto ławkowe, numerus clausus, kolaborację Bolesława Piaseckiego z komunistami, to jest w końcu zbliżenie do Rosji i nienawiść do Niemców. Dla mnie, człowieka czującego się monarchistą, związanego niezwykle mocno z ideą habsburską Europy Środkowej, endecja jest tak wstrętna jak płucka na kwaśno w barze Smok.”

Robert Makłowicz (1963) dziennikarz polski

o programie Makłowicz w podróży, który w marcu 2017 został zdjęty z anteny TVP.
Źródło: Agnieszka Kublik, Sylwetka Roberta Makłowicza. TVP jak ogórki z ciepłą wódką http://wyborcza.pl/7,75398,21597584,sylwetka-roberta-maklowicza-tvp-jak-ogorki-z-ciepla-wodka.html, wyborcza.pl, 5 kwietnia 2017.

O bogactwie , O nienawiści , O historii

„W każdym mieście, kiedy odbywała się akcja, całe getto bywało otoczone przez motłoch, który urządzał formalne polowanie na Żydów – według wszelkich prawideł sztuki myśliwskiej, z naganiaczami lub bez. Ilu Żydów w ten sposób zginęło? Niezliczona ilość, bo w najlepszym wypadku zabierali Żydom pieniądze i nie doprowadzali do żandarmerii, ale przecież to i tak było równoznaczne z wyrokiem śmierci. Co ma zrobić Żyd bez pieniędzy? Co najwyżej samemu dojść do żandarma i poprosić o kulę. (…) Tłum, bezimienny tłum solidarnie w ten sposób postępował.”

Calek Perechodnik (1916–1944)

Spowiedź
Źródło: s. 144.

O śmierci , O pieniądzach