Cytaty na temat dzieciak
strona 2

David Baldacci Fotografia
Xavier Dolan Fotografia

„Nie jestem jednym z tych dzieciaków, które ojciec w dzieciństwie ciągnął na Bergmana.”

Xavier Dolan (1989) kanadyjski aktor, reżyser i scenarzysta

Źródło: Krzysztof Kwiatkowski, Dojrzałość hipstera, „Wprost” nr 23, 2–8 czerwca 2014, s. 92.

Madonna Fotografia

„Lola świetnie wie, co dzieciaki w jej wieku chcą nosić.”

Madonna (1958) amerykańska piosenkarka

o swojej córce Loli (Lourdes).
Źródło: „InStyle”, nr 10/2010

Iwan Krystew Fotografia
Joseph Heller Fotografia
Andrzej Stasiuk Fotografia
Witold Gombrowicz Fotografia

„Tam między gałązkami coś tkwiło — coś sterczało odrębnego i obcego, choć niewyraźnego… i temu przyglądał się też mój kompan.
— Wróbel.
— Acha.
Był to wróbel. Wróbel wisiał na drucie. Powieszony. Z przechylonym łebkiem i rozwartym dzióbkiem. Wisiał na kawałku cienkiego drutu, zahaczonego o gałąź.
Szczególne. Powieszony ptak. Powieszony wróbel. Ta ekscentryczność krzyczała tutaj wielkim głosem i wskazywała na rękę ludzką, która wdarła się w gąszcz — ale kto? Kto powiesił, po co, jaki mógł być powód?… myślałem w gmatwaninie, w tym rozrośnięciu obfitującym w milion kombinacji, a trzęsąca jazda koleją, noc hucząca pociągiem, niewyspanie, powietrze, słońce, marsz tutaj z tym Fuksem i Jasia, matka, chryja z listem, moje „zamrażanie” starego, Roman, zresztą i kłopoty Fuksa z szefem w biurze (o których opowiadał), koleiny, grudy, obcasy, nogawki, kamyczki, liście, wszystko w ogóle przypadło naraz do tego wróbla, jak tłum na kolanach, a on zakrólował, ekscentryk… i królował w
tym zakątku.
— Kto by go mógł powiesić?
— Jakiś dzieciak.
— Nie. Za wysoko.
— Chodźmy.
Ale nie ruszał się. Wróbel wisiał. Ziemia była goła, ale miejscami nachodziła ją trawa krótka, rzadka, walało się tu sporo rzeczy, kawałek zgiętej blachy, patyk, drugi patyk,
tektura podarta, patyczek, był też żuk, mrówka, druga mrówka, robak nieznany, szczapa i tak dalej i dalej, aż ku zaroślom u korzeni krzaków — on przyglądał się temu, podobnie jak ja.
— Chodźmy. Ale jeszcze stał, patrzył, wróbel wisiał, ja stałem, patrzyłem. —
Chodźmy. — Chodźmy. Nie ruszaliśmy się jednak, może dlatego, że już za długo tu
staliśmy i upłynął moment stosowny do odejścia… a teraz to stawało się już cięższe, bardziej nieporęczne… my z tym wróblem, powieszonym w krzakach… i zamajaczyło mi się coś w rodzaju naruszenia proporcji, czy nietaktu, niestosowności z naszej strony…
byłem śpiący.
— No, w drogę! — powiedziałem i odeszliśmy… pozostawiając w krzakach wróbla, samego.”

Cosmos

Mikael Niemi Fotografia
Beata Szydło Fotografia

„Jest to program, który nie tylko wspiera rodziny finansowo. To rzeczywiście bardzo ważne, że udało się nam zredukować biedę, ubóstwo wśród dzieci, udało się nam bardzo wyraźnie poprawić sytuację materialną dużych rodzin. To są dane statystyczne. Największą satysfakcją jest to, że te rodziny mogą spokojnie myśleć dzisiaj o planowaniu swojej przyszłości, mogą pozwolić sobie na to, że dzieciaki mają dodatkowe zajęcia, że mogą spełniać ich marzenia, że mogą pojechać na wakacje.”

Beata Szydło (1963) polska działaczka samorządowa i polityczna

o programie Rodzina 500 plus.
Źródło: Premier Szydło zapewnia: „Program Rodzina 500 plus jest zabezpieczony. Największą satysfakcją jest to, że rodziny mogą spokojnie planować przyszłość” https://wpolityce.pl/spoleczenstwo/342673-premier-szydlo-zapewnia-program-rodzina-500-plus-jest-zabezpieczony-najwieksza-satysfakcja-jest-to-ze-rodziny-moga-spokojnie-planowac-przyszlosc, 3 czerwca 2017.

Seth Binzer Fotografia
Seth Binzer Fotografia

„Nasi rodzice słuchali rocka, my słuchamy hip-hopu. Jesteśmy częścią nowego pokolenia dzieciaków, które doceniają różne rodzaje muzyki i są na nie otwarte.”

Seth Binzer (1974)

Źródło: Biografia http://muzyka.wp.pl/aid,2238,title,Crazy-Town,artysta_biografia.html?ticaid=11b00b, wp.pl

Jerzy Stuhr Fotografia

„Rafa komedii polega na tym, że nie wiem, czy moje poczucie humoru współgra z dzisiejszym. Zgłębiam fenomen Stanisława Barei. Jego trzydziestoletnie filmy dalej śmieszą współczesne dzieciaki. Co je śmieszy?”

Jerzy Stuhr (1947) polski aktor i reżyser

pytam. Przecież to były kabaretowe skecze, a nie film.
Źródło: rozmowa Pawła Smoleńskiego, Nie znoszę tej Polski w gorączce, „Gazeta Wyborcza”, 19–20 stycznia 2013.

Katarzyna Wasilkowska Fotografia
John Updike Fotografia

„Dzisiaj młodzi mają więcej problemów, niż mieliśmy my - mówi Jack (…) Nie chodzi tylko o AIDS i całą resztę. Istnieje pewien głód, nie wiem, absolutu, kiedy wszystko jest takie relatywne, a wszystkie siły ekonomiczne narzucają im szybki zarobek i kredyt na karcie (…) Kiedy rzeczywistość nie jest prosta, ludzie chcą powrotu do naiwnej prostoty, czerni i bieli, prawdy i fałszu. (…) Inaczej bycie człowiekiem byłoby zbyt trudne. W przeciwieństwie do innych zwierząt wiemy za dużo. One wiedzą tylko tyle, żeby wypełnić swoje zadanie i umrzeć. Jedzą, śpią, pieprzą się, rodzą młode i umierają. (…) Chcę tylko powiedzieć, że dzieciaki takie jak Ahmad muszą mieć coś, czego nie daje im już społeczeństwo. Społeczeństwo nie pozwala im już zachować niewinności. Ci szaleni Arabowie mają rację - hedonizm, nihilizm, to wszystko, co mamy do zaoferowania.(…) Młodzi muszą podejmować teraz więcej decyzji niż kiedyś, bo dorośli nie potrafią im podpowiedzieć, co mają robić. My sami nie wiemy, co robić, nie mamy gotowych odpowiedzi tak jak kiedyś; po prostu trwonimy czas, starając się za dużo nie myśleć. Nikt nie bierze na siebie odpowiedzialności, więc robią to dzieciaki, przynajmniej niektóre… to pragnienie, żeby zrobić coś dobrego, żeby być dobrym, żeby gdzieś się zapisać… do wojska, orkiestry dętej, gangu, chóru, samorządu szkolnego, nawet do harcerstwa. (…) Na korytarzach serce ci się kraje, jak widzisz te twarze, tak pełne nadziei, oni chcą być d o b r z y, chcą coś znaczyć. Oczekują czegoś od samych siebie. To jest Ameryka, wszyscy czegoś oczekujemy, nawet socjopaci mają całkiem dobrą opinię na swój temat. Wiesz, kim ostatecznie zostają ci, z którymi są najgorsze problemy wychowawcze? Gliniarzami albo nauczycielami w liceum. Chcą zadowolić społeczeństwo, chociaż się do tego nie przyznają. Chcą być czegoś warci, gdybyśmy tylko mogli im wskazać, co jest wartościowe.”

John Updike (1932–2009) amerykański pisarz

s. 121 - 122. Psycholog szkolny, Jack Levy w rozmowie z Terry - matką Ahmada.
Terrorysta

George Michael Fotografia

„Jako chłopiec najbardziej obawiałem się tego, że zaspokojenie moich ogromnych ambicji leży poza zasięgiem dzieciaka, którego widziałem w lustrze.”

George Michael (1963–2016) piosenkarz i kompozytor brytyjski

Źródło: Rob Jovanovic, George Michael, tłum. Małgorzata Maruszkin, wyd. Wielka Litera, Warszawa 2017, ISBN 978-83-8032-175-5, s. 44.

Zofia Kossak-Szczucka Fotografia
Geraldine Chaplin Fotografia

„Gdy zaczynałam aktorstwo, było to kaprysem kompletnie rozpuszczonego dzieciaka – nie umiem niczego robić, więc zostanę sobie aktorem, to proste – myślałam. W aktorstwie zakochałam się podczas Doktora Żywago.”

Geraldine Chaplin (1944) aktorka amerykańska

W profesji, w ciężkim pracowaniu, w tym, jak frustrująca a zarazem wspaniała jest ta robota.
Źródło: Łukasz Figielski, Chaplin: Nie chciałam kawy, tylko rolę!, stopklatka.pl, 23 stycznia 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=12682

Marcin Kwaśny Fotografia

„Podczas zdjęć podeszło do mnie parę dzieciaków z pytaniem, co my tu kręcimy? Odpowiedziałem, że Praskie miraże. Oni zaczęli wołać wtedy na innych, żeby też przyszli, bo kręcą tu… Praskie murarze.”

Marcin Kwaśny (1979) Polski aktor

Dziś można powiedzieć, że te Praskie murarze właściwie bardzo dobrze pasują do całej ekipy. Wszyscy byliśmy scementowani w poczuciu, że robimy film, który dla każdego jest osobiście ważny. Jako aktorowi dawało mi to duże poczucie komfortu, mogłem się bez problemu otworzyć.
o pracy na planie filmu Rezerwat, tytuł roboczy brzmiał Praskie miraże.
Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=42719

Quentin Tarantino Fotografia

„Oczywiście, jako dzieciak marzyłem o graniu w filmach, ale wynikało to głównie z faktu, że nie miałem pojęcia, iż istnieją także inne zawody, takie jak reżyser. Na podobnej zasadzie ktoś zafascynowany futbolem mógłby marzyć o karierze piłkarza, a nie na przykład trenera. Mogę powiedzieć, że bezdyskusyjnie moją pierwszą miłością są filmy i że dla aktorstwa na pewno nie zrezygnowałbym z wyreżyserowania Kill Bill.”

Quentin Tarantino (1963) amerykański reżyser i scenarzysta filmowy

Może rzeczywiście jakieś niespełnione ambicje odzywają się we mnie, kiedy daję aktorom wskazówki. Ja w ogóle jestem takim reżyserem, dla którego najważniejsi są aktorzy. Jeśli chodzi o techniczne kwestie typu: jakiego obiektywu czy typu oświetlenia użyć, to rozmawiasz z kompletnym amatorem. Mnie to po prostu nie obchodzi, najważniejsze, żeby scena wyszła dobrze. Od maszyn są specjaliści, ja kieruję ludźmi.
Źródło: Wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=16676