Cytaty o edukacji i inteligencji (strona 5)

„Inteligencja nie polega na tym, że się błędów nie robi, lecz na tym, że szybko się je naprawia.”

Bertolt Brecht (1898–1956) niemiecki pisarz, dramaturg, teoretyk teatru, inscenizator i poeta

„Przychodzi niekiedy taki moment w życiu, że wszystko wydaje się mieć sens – a to nie jest taki moment. Choć wiem z pewnością, że nigdy w życiu nie czułem tyle miłości i wsparcia ze strony swoich rówieśników i od ludzi, których podziwiam, i od kompletnie obcych mi osób. A to dla mnie bardzo dużo znaczy. I gdyby nie liczyć osamotnienia czy nagłych ataków paniki – to byłaby to cudowna, cudowna podróż…”

Adrien Brody (1973) amerykański aktor

odbierając Oscara.

„Czytanie dobrych książek jest niczym rozmowa z najwspanialszymi ludźmi minionych czasów.”

Kartezjusz (1596–1650) francuski filozof, matematyk i fizyk, jeden z najwybitniejszych uczonych XVII wieku, uznawany również za oj…

„Około 100-tysięczną armię NSZ stworzyła elita polskiej inteligencji. Profesorowie, doktorzy, ludzie z wyższym wykształceniem humanistycznym, ekonomicznym, prawniczym. Ta elita chciała, by po wojnie Polska była silnym organizmem państwowym, sięgającym Odry i Nysy Łużyckiej na Zachodzie. To miała być Polska wielka, która w ramach projektu Międzymorza łączyłaby rejon Europy określany granicami Bałtyku, Adriatyku i Morza Czarnego. Wewnętrznie państwo miało być zarządzana przez ludzi światłych, którym nieobca jest wrażliwość cywilizacji chrześcijańskiej. A zatem Polska chrześcijańska w prawie i praktyce, posiadająca dobro w postaci państwa służącego narodowi i broniącego jego praw. Również w konfrontacji z potencjalnymi wrogami zewnętrznymi. Po wojnie znajdujący się na emigracji działacze Organizacji Polskiej stali się pierwszymi sojusznikami Amerykanów w strefie niemieckiej. W swoich publikacjach bardzo mocno liczyli na to, że Polska po odzyskaniu niepodległości wejdzie do struktur europejskiej wspólnoty, będzie się z nią integrować. Byli też zdecydowanymi zwolennikami członkostwa w NATO. Podsumowując, ludzie tworzący we wrześniu 1942 r. NSZ posiadali ogromną wiedzę co do potrzeb naszej polityki. Byli suwerenni, a projekty polityczne wypracowywali w Polsce, a nie w Moskwie, Berlinie, Brukseli czy Nowym Jorku. Jednocześnie byli to politycy na wskroś nowocześni. Nie patrzący tylko w przeszłość – choć z naszej tożsamości czerpali wszystko, co najważniejsze – ale również świetnie zorientowani w bieżącej rzeczywistości, do której dostosowywali swoje koncepcje.”

Jan Żaryn (1958) polski historyk

Źródło: Specjalnie dla nas: Jan Żaryn o NSZ, niezalezna.pl, 20 września 2012 http://niezalezna.pl/33060-specjalnie-dla-nas-jan-zaryn-o-nsz

„Nauka skarbem drogim,
Tak bogatym jak ubogim
I bogactwa często giną
Lecz nauki nie przeminą.”

Jan Kochanowski (1530–1584) polski poeta

Pieśni

„Arcydzieła minionych epok mają to do siebie, że trzeba się nauczyć je czytać.”

Tadeusz Boy-Żeleński (1874–1941) polski pisarz, eseista, tłumacz

Źródło: Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje, Czesława i Joachim Glenskowie (oprac.), Antyk, Kęty 1993, s. 354.

„Ludzie, łącząc się między sobą, narzucają sobie taki czy inny sposób bycia, mówienia, działania; i każdy zniekształca innych, będąc zarazem przez nich zniekształcany. To wszystko dokonywa się poprzez Formę.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Źródło: Jan Błoński, Forma, śmiech i rzeczy ostateczne. Studia o Gombrowiczu, Wydawn. Znak, 1994, s. 252.

„Z „Czarnych oceanów” mógłbym sprzedać kilkanaście serii produktów dla Apple’a przyszłości. A sam bym zapłacił każdą sumę np. za menedżera pamięci zapisującego ciągi myślowe.”

Jacek Dukaj (1974) pisarz polski

Źródło: Wojciech Orliński, Dukaj: Czuję się jak kukułczy podrzutek, Magazyn „Książki”, gazeta.pl, 30 listopada 2011 http://wyborcza.pl/1,75475,10734042,Dukaj__Czuje_sie_jak_kukulczy_podrzutek.html

„Ucieczka w prywatność – nawiasem mówiąc, starożytni Grecy nazywali taką postawę „idiotyzmem”, w podwójnym tego słowa znaczeniu jako prywatę i głupotę, a człowiek niepolityczny to po grecku „idiota” – pozbawia się oglądu przemian społecznych i mechanizmów władzy. Obywatele drepczą w miejscu, słabnie siła oporu, polityka się wyradza i traci pierwotny sens.”

Oskar Negt (1934)

Źródło: wywiad Romaina Leicka, Marks nie dla idiotów, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 30 sierpnia 2010.

„Wielką szkodą byłoby, gdybyśmy tych młodych, którym szkoła obrzydziła już naszą klasykę, jeszcze w teatrach tą klasyką na śmierć zanudzili.”

Adam Hanuszkiewicz (1924–2011) polski aktor i reżyser

Źródło: Moja nowa Balladyna, wyborcza.pl, 4 grudnia 2011 (tekst powstał w 1995 r.) http://wyborcza.pl/1,75480,10757229,Hanuszkiewicz__Moja_nowa_Balladyna.html

„Kiedy czytasz, świat przestaje istnieć, możesz udawać, że to, co jest w książce, jest rzeczywistością, albo że rzeczywistość po prostu znika. Możesz być tym, kim chcesz, dobrowolnym bohaterem książki…”

Dorotea de Spirito (1992)

Anioł

„Wiedza nie opiera się wyłącznie na prawdzie, także na błędach.”

Carl Gustav Jung (1875–1961) szwajcarski psychiatra i psycholog

„Nauki są jak rzeki, których wody nieustannie się odnawiają.”

Andrea Cesalpino (1520–1603)

Źródło: Cytaty http://www.quotes.looksfine.net/sentencje,18609.htm

„Boże mój, jakie to przerażające miejsce. Przerażające przede wszystkim dla nas, bo nasze nadludzkie wysiłki nie zostały nagrodzone pierwszeństwem.”

Robert Falcon Scott (1868–1912) polarnik angielski

Scott i jego towarzysze dotarli do bieguna południowego dopiero 5 tygodni po Roaldzie Amundsenie, który 15 grudnia 1911 zostawił na nim flagę Norwegii i dokument potwierdzający zdobycie przez siebie bieguna; słowa z dziennika Scotta.
Źródło: Wielka księga odkryć Ziemi i Kosmosu, wyd. Świat Książki, Warszawa, 2004, ISBN 83-7311-983-3, tłum. Maria Boberska, str. 127

„Żałuję, ale wydaje mi się, że nie będę już mógł dalej pisać. Wielki Boże, miej w opiece naszych najbliższych.”

Robert Falcon Scott (1868–1912) polarnik angielski

ostatnie słowa, zanotowane w dzienniku 25 marca 1912 roku.
Źródło: Wielka księga odkryć Ziemi i Kosmosu, wyd. Świat Książki, Warszawa, 2004, ISBN 83-7311-983-3, tłum. Maria Boberska, str. 127