„Powiedz królowej Anglii, żem umarła wierna mojej religii, jak prawdziwa katoliczka, prawdziwa Szkotka i prawdziwa księżniczka. Niech Bóg ma zmiłowanie dla tych, którzy zażądali mojej głowy. A synowi mojemu przekaż, że nigdym nie uczyniła niczego, co mogłoby mu przynieść krzywdę i że nigdy nie wyrzekłam się mojej władzy.”

— Maria I Stuart

do swojego hofmistrza Melvila, wypowiedziane o godzinie ósmej dnia 8 lutego 1587.
Źródło: Curt Riess, Procesy, op. cit., s. 92.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

bóg , religia , królowa , głowa , powiedzieć , wierny , księżniczka , przekazanie , umarły

Maria I Stuart 15

królowa Szkocji 1542–1587

Podobne cytaty

„Niech Bóg prowadzi człowieka, który był moim rywalem, a będzie moim prezydentem.”

John McCain (1936–2018) amerykański senator

po przegranej w wyborach.

„Mogłoby to być uznane za moją prostoduszność, że przez całe moje panowanie nie starałam się powiększyć moich posiadłości; bo nadarzała mi się sposobność, by to uczynić (…). A muszę powiedzieć, że nigdy nie było moim zamysłem najechać mojego sąsiada czy przywłaszczyć sobie coś. Wystarczy mi, że panuję nad swoim i rządzę jak władca sprawiedliwy.”

Elżbieta I Tudor (1533–1603)

fragment wygłoszonej w parlamencie jednej z ostatnich mów Elżbiety I.
Źródło: Tudorowie i Stuartowie (tom 2. serii Dynastie Europy), op. cit., s. 68.

„Ja umrę, mój następca umrze, a w Chile nigdy nie będzie żadnych wyborów.”

Augusto Pinochet (1915–2006) wojskowy dyktator Chile

Źródło: Artur Domosławski, Gorączka latynoamerykańska, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, s. 174.

„Prawdziwą religią jest życie, jakie prowadzimy, a nie głoszone wyznanie.”

Louis Nizer (1902–1994)

True religion is the life we lead, not the creed we profess. (ang.)
Źródło: Barbara A. Robinson, Mind Bungee Jumping. Words of Life, Love, Inspiration, Encouragement and Motivation, AuthorHouse, 2008, s. 255.

„Moim celem był pokój… Nigdy nie zaatakowaliśmy pierwsi… Tylko się broniliśmy… Niech Bóg im wybaczy!”

Engelbert Dollfuß (1892–1934) austriacki polityk

leżąc na kanapie w saloniku w swej wiedeńskiej siedzibie po tym, gdy odniósł rany postrzałowe w zamachu 25 lipca 1934.
Źródło: Isabelle Bricard, Leksykon śmierci wielkich ludzi, op. cit., s. 143.