„Prawdziwe ptakito nie żadne tam wróbleani bocianytylko ptaki Piotra BreughlaCiągle lecące na północ”

„Przejdź drogą aż po nocy kres, wyrusz tam, gdzie północ jest świtem.”

„Bardzo ciepły facet. W polityce drapieżnik, ale pod tą gruba skórą był czysty chłopak ze wsi. Przyroda, zwierzęta, ptaki, pola, to był jego prawdziwy świat, który kochał.”

„Północ zatruła nasze życie na zawsze i wszyscyśmy to dobrze rozumieli.”

„Zaczęłam się nawet zastanawiać, czy nie odbyć reszty podroży autostopem, ale musiałabym chyba zabrać się z jakimś przelatującym ptakiem, bo oprócz nas na drodze nie było żadnych innych aut.”

„Agroturystyka. Miła, ładnie położona wieś na północ od Kijowa. Tylko u nas prawdziwki ważą 30 kilogramów.”

„Chciałbym urodzić się ptakiem – powiedział.
Chciałbym, żebyśmy wszyscy urodzili się ptakami.”

„Zawsze szuka ratunku ten, komu świat runął
i potrzebna jest pomoc, bo pogubił nogi,
a w dodatku nie widzi śniegu. Północ. Północ.
Wszystko to prowokuje do tego stwierdzenia,
które nocą z podwójną ostrością się jawi:
jedni się nie spalają w tych samych płomieniach,
które z innych tymczasem mogą pozostawić
połowę ich postaci zaledwie (…)”

„Czy wiesz co to tęsknota?
Nawoływany ptak krzyczy
Chmary ptaków krzyczące upośledzają
Ja krocząc zwracam wzrok ptakom
to imię swoje znać, to kupić zegarek na rękę
to znać swój chód kroków”

„I na tym świecie dobra żadnego nie zaznasz i duszę zgubisz (…). Czemu poczciwą nie być? poczciwym być dobrze. Kiedy człowiek żadnego grzechu na duszy nie czuje, to taki robi się lekki, jak ten ptak, co pod same niebo lata. I śmierci wtedy niestraszno. Choćby i dziś umrzeć, wszystko jedno, kiedy dusza czysta…”