„Król ścięty! … dziw tak rzadki w kronikach ludzkości
Wart zapewne zdziwienia, wart wielkiej litości,
Lecz raczcie się zapytać własnego sumienia,
Czy wart jest w sercach sprawiać tak wielkie wzburzenia?
(…)
Oto niegodny sąsiad, co was świeżo zdradził,
Z urąganiem na chleb wasz wojska w kraj wprowadził,
A gdy wam wolność, honor, majątki odjęto –
Wy płaczecie, że króla o mil trzysta ścięto!
Polacy! nie nicujmy robót obcych/naszych rządów,
Zrzućmy dzikie wrażenia odwiecznych przesądów;
Wszyscy ludzie są równi: czy król, czy poddany –
Jak kto prawu zawinił, tak będzie karany.
(…)
Alboż te milijony ludzi niezliczone
Są dla kilku despotów igraszki stworzone?
Nie, ludzie! Czas się wybić z tej grubej podłości,
Chciejmy się lepiej poznać na naszej zacności!
Ludwik zginął, tak chciała krajowa ustawa,
Żałujmy go jako człeka, lecz szanujmy prawa.
Daj Boże, by ten przykład przez mocne wrażenia
Oszczędził nam potrzebę jego powtórzenia,
Lecz jeśli ich poprawić i ten nie jest zdolny –
Mówmy: niech zginą króle, a świat będzie wolny.”

Tematy

bóg , ludzie , świat , ustawa , wrażenie , wolność , czas , płacz , rząd , prawo , kraj , wprowadzenie , serce , chleb , król , przykład , gruby , krajowy , zapytać , płakać , równy , wielki , podłość , karanie , bagaż , obcy , ludzkość , roboty , nasi , warta , wojsko , potrzeba , mówić , stworzyć , sąsiad , poddany , dziw , zdziwienie , sumienie , litość , honor