Cytaty o piciu (429 cytatów, strona 5)

„I tak nieźle sobie pożyłem.
- Co to za życie? – powiedział ojciec.- Nic tylko kłamstwa, chlanie, wyłudzanie, kurwy i picie. Nie przepracowałeś ani jednego dnia! A teraz umierasz, chociaż masz dopiero dwadzieścia cztery lata!
- Ja tam nie żałuję - rzekł stryj. głęboko się zaciągnął camelem i wypuścił dym.”

Charles Bukowski książka Ham on Rye

Ham on Rye

O kłamstwie , O życiu

„—Numer jeden — rzekł Siemion, wyciągając z plastykowej siatki z reklamą jogurtu „Danone-Kids" butelkę wódki.
— Smirnowka.
—Rekomendujesz? — spytałem ze zwątpieniem. Nie uważam się za specjalistę od wódek.
—Już ją dwieście lat piję. A przedtem była znacznie gorsza, możesz mi wierzyć.
Zaraz pojawiły się dwie szklanki z rżniętego szkła, dwulitrowy słoik, gdzie pod zaklepaną metalową pokrywką znajdowały się ściśnięte maleńkie ogóreczki, duża torba z kiszoną kapustą.
—A popitka? — spytałem.
—Wódki się nie popija, chłopcze — pokiwał głową Siemion. — Popija się podróbki.”

Siergiej Łukjanienko książka Nocny Patrol

Night Watch

„Piję, by uczynić ludzi bardziej interesującym.”

Groucho Marx (1890–1977) amerykański aktor komediowy

O ludziach

„Niektórym się wydaje, że czubkiem można zostać ot tak, ni z gruchy, ni z pietruchy. Ze na przykład najspokojniej w świecie spacerujesz sobie z rodziną, aż tu nagle doskakujesz do drzewa i zaczynasz je kopać, dopadasz wózeczka i plujesz dzidziusiowi w ryło, podnosisz nogę i obsikujesz kulę kaleki, jednym słowem - odbija ci. Albo inaczej, zwyczajnie szykujesz się do spania, ucałowałeś rodziców, przyjaciół, żonę, dzieci, meble, oszczędności, ubranka, bojler, umywalkę, podeszwy swoich butów, muszlę klozetową. Po prostu dostajesz hyzia.

Nie, nie i jeszcze raz nie.

To może jeszcze inaczej - przeglądasz pocztę, popijając poranną kawę (zachowanie w normie, tylko trochę niezdrowe dla pęcherza) i trafiasz na wredny list na swój temat, anonim. Sklecono go przy pomocy liter powycinanych z różnych piśmideł, których nie czytujesz, pośrednio zmuszając cię tym sposobem do ich lektury. - Łajdaki! Nie uda się wam! - wydzierasz się z pianą na ustach i ciach! dostajesz kuku na muniu. Bo zachodzące w mózgownicy procesy chemiczne uległy zakłóceniu, jako że bolą cię zęby. Albo dlatego, że w dzieciństwie mamusia i tatuś nie kochali cię dość mocno, bo słońce grzeje coraz słabiej, a księżyc wchodzi przez okno dwanaście po północy.

Nie. nie. nie. NIE.

NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE.

Kto jak kto. ale ja znam się na tym i mogę stwierdzić, że ci, którzy tak mówią, po prostu bredzą. Nigdy w życiu nie zająłbym tak eksponowanej pozycji, na samym szczycie hierarchii chorób umysłowych, gdybym nie poświęcał każdej sekundy na ciężką, wytrwałą, drobiazgową pracę nad sobą i swoimi uzdolnieniami. Jeśli człowiek nie stawia sobie wymagań, to do niczego nie dojdzie. Dzisiejsza młodzież chciałaby dostać świra - bo to całkiem fajne - ale bez tego wysiłku, który jest niezbędny. Owszem, być szurniętym to nic trudnego. Ale żeby zostać prawdziwym, wielkim, pierwszorzędnym szaleńcem, na to - wierzcie mi - trzeba się nieźle napocić. A czasami trochę wypić: nie jestem wymagający, trzy kieliszki wystarczą. Ale przede wszystkim, przede wszystkim, przede wszystkim - z czego nie zdajemy sobie sprawy i czego powtarzać nigdy dość - świrowanie to wynik zbiorowego wysiłku! Tak, koleżanki i koledzy, zatkało was, co? "Jak to? Wariowanie to zajęcie grupowe? Ten się chyba z głupim widział!" No dalej, lżyjcie mnie, nie żałujcie sobie. Och, przyznaję, że niełatwo to znieść, ale kiedy za twoimi plecami stoi murem zespól, wszystko staje się prostsze. A ja, czego nie należy zapominać, mam najlepszą ekipę na świecie. Byłem we wszelakich szpitalach, u najróżniejszych psychiatrów. Wszyscy połamali sobie na mnie zęby. Najbardziej nieustępliwi, którzy od pierwszego spotkania wyrokowali z okrutnym uśmieszkiem: "To nic takiego, nic poważnego, raz dwa wróci pan do siebie." No i co? Figa z makiem. Jak wysiadają ci mądrale, teraz, gdy nikt, nawet najciemniejsza z pielęgniarek nie może zaprzeczyć, że jestem przykładem najwspanialszego, najelegantszego, najosobliwszego obłędu w stylu francuskim z końca dwudziestego wieku? Ale ja nigdy, przenigdy nie zapominam, nawet gdy piję samotnie, że udało mi się dzięki innym, dzięki mojemu zespołowi. To on przypominał mi nieustannie, że świat jest przeciw mnie, że ludzie chcą moich pieniędzy i mojej śmierci, że nie spoczną, dopóki nie wymażą mnie z listy żyjących.

Dziękuję.

Dziękuję wam wszystkim.”

Roland Topor (1938–1997) pisarz i rysownik francuski pochodzenia polskiego

Dziennik Paniczny

O kawie , O zapominaniu , O rodzicach , O wysiłku

„Ludzie (…) lubią wymyślać potwory i potworności. Sami sobie wydaja się wtedy mniej potworni. Gdy piją na umór, oszukują, kradną, leją żonę lejcami, morzą głodem babkę staruszkę, tłuką siekierą schwytanego w paści lisa lub szpikują strzałami ostatniego pozostałego na świecie jednorożca, lubią myśleć, że jednak potworniejsza od nich jest Mora wchodząca do chat o brzasku. Wtedy jakoś lżej im się robi na sercu. I łatwiej im żyć.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

O ludziach , O myślach , O oszukiwaniu , O myśleniu

„Na początku często z Niilą dyskutowaliśmy, czy nasze granie można uznać za knapsu. Słowo jest tornedalsko-fińskie i oznacza "babski", zatem coś, czym zajmują się tylko kobiety. Można by powiedzieć, że rola mężczyzn w Tornedalen ogranicza się tylko do jednego: nie być knapsu. Brzmi to jasno i zrozumiale, ale całość komplikują specjalne reguły, wymagające dziesiątków lat na przyswojenie, coś, czego są w stanie doświadczyć zwłaszcza mieszkający tu mężczyźni z południowej Szwecji. Pewne zajęcia są knapsu z założenia, zatem mężczyźni powinni ich unikać. Są to na przykład: robótki ręczne, zmiana zasłon, tkanie chodników, dojenie, podlewanie kwiatów i tym podobne. Drugą grupą są zajęcia definitywnie męskie: ścinanie drzew, polowanie na łosie, budowanie chat na zrąb, spławianie drewna i bójki na potańcówkach. Od dawien dawna świat podzielony był na dwie części, wszyscy wiedzieli, o co chodzi. Ale przyszedł dobrobyt. I nagle pojawiły się setki nowych zajęć i informacji, które wprowadzają pewien zamęt. Ponieważ pojęcie to przez stulecia kształtowało się wśród ludu nieświadomego zachodzących procesów, definicje nie nadążały. Oprócz kilku dziedzin. Silniki na przykład są domeną mężczyzn. Silniki spalinowe są bardziej męskie od elektrycznych. Samochody, śnieżne skutery i piły motorowe zatem nie są knapsu. Czy natomiast facet może szyć na maszynie? Ubijać śmietanę mikserem? Doić krowy automatyczną dojarką? Wyjmować naczynia ze zmywarki? Czy prawdziwy mężczyzna może odkurzać swój samochód, zachowując taki sam szacunek, jakim cieszył się wcześniej? Macie tu kwestie do przemyślenia. Jeszcze więcej kłopotów sprawiają inne nowinki. Czy na przykład jedzenie niskotłuszczowej margaryny jest knapsu? Posiadanie farelki w samochodzie? Kupowanie żelu do włosów? Medytowanie? Pływanie z maską? Używanie plastra? Wkładanie psiej kupy do specjalnego plastikowego worka?”

Mikael Niemi książka Popular Music from Vittula

Popular Music from Vittula

O kobietach , O mężczyznach , O ludziach , O zmianach

„Teraz rozumiem. Przez mur do jasno oświetlonych tawern, żeby pić, śpiewać i recytować poezję.
- Prawie zgadłeś… Z wyjątkiem tych śpiewów i recytacji.”

Terry Pratchett książka Blask fantastyczny

The Light Fantastic

O śpiewie

„Ej Maryśka! Noc się kończy! - i porwał kobietę do tańca. Zderzyli się ciężko, bezwdzięcznie i cieleśnie, by z brzękiem wywalcowac zza stołu pod drzwi, a potem wzdłuż sciany i na powrót, jak ciężarny, dziecinny bąk. Spadła szklanka, brzękneła, ale chrzęst deptanego szkła przepadł w śmiechu Maryśki. Zamiotła czerwonymi włosami powietrze i ogień smagnął nagie ramiona Gacka. Upał jak czarny miód wlewał się oknem i ciała tancerzy wirowały wolno, splecione, związane tą pewnością która zjawia się od pierwszego dotyku i wszystko, co ma się stać, własciwie już się stało. Ciężki od krwi wir wciągał wszystko wokół. Ściany w rzucik, półnagą Sandy z gazety, żółtą kulę żyrandola, stół i satelity popielniczek i naczyń, wersalkę i ciemną Czestochowską za szkłem, podłogę, dreszcz przenikał dom aż po miekką skórę nieba, w którym gwiazdozbiory ocierały się o siebie nazwajem, sunąc ku ciemniejszej niż noc rozpadlinie zachodu i tylko Gacek pozostawał nieruchomy.
Muzyka urwała się raptem, lecz oni kołysali się dalej, jakby dzwięki nie były im potrzebne. Krzesło upadło na podłogę. Edek posłał je kopniakiem w kąt i próbował coś zrobić z kasetą, chociaż nie chciał ani na chwilę wypuścić tancerki z rąk.
- Pić! - zawołała Maryśka, ale butelka była już pusta.
- Co Gacek? Po wódkę też strach? - zaśmiał się Edek.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

Tales of Galicia

O nocy , O śmiechu , O kobietach , O strachu

„Skoro nie mam nadziei, bym jeszcze powrócił
Skoro nie mam nadziei
Skoro nie mam nadziei, bym wrócił
Do pożądania zalet innych ludzi
Nie usiłuję walczyć o te sprawy
(Po cóż ma stary orzeł rozpościerać skrzydła?)
Po cóż bym opłakiwał
Miniona chwałę zwykłego królestwa?

Skoro nie mam nadziei, abym jeszcze zaznał
Niepewnej chwały określonej chwili
Skoro nie sądzę
Skoro wiem, że nie zaznam
Prawdziwej mocy, która przemija
Skoro nie mogę pić
Skąd piją kwiaty drzew i źródła rzek, bo nic tam już nie ma

Skoro wiem, że czas jest zawsze czasem,
A miejsce zawsze i jedynie miejscem,
A co się dzieje, to się dzieje tylko jeden raz
I tylko w jednym miejscu,
Cieszę się, że jest tak jak jest
Wyrzekam się uwielbianej twarzy
I wyrzekam się głosu
Skoro nie mogę mieć nadziei, bym jeszcze powrócił
Raduję się, że mam coś stworzyć
Co sprawiałoby radość

I modlę się do Boga o litość nad nami
I modlę się, bym mógł zapomnieć
O sprawach, które ważę w sobie zbyt przytomnie,
Zbytnio roztrząsam
Skoro nie mam nadziei, bym jeszcze powrócił
Niech mówią za mnie te słowa
Bo co się stało, już się nie stanie
Niech sąd nad nami nie będzie zbyt srogi

Skoro już skrzydła nie niosą mnie w przestrzeń,
Tylko z wysiłkiem biją powietrze
Teraz już próżne, doszczętnie jałowe,
Próżniejsze i bardziej jałowe niż wola,
Ucz nas jak troszczyć się i jak nie troszczyć
Ucz nas cichości.

Módl się z nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej
Módl się za nami teraz i w godzinę śmierci naszej.”

Thomas Stearns Eliot (1888–1965) poeta, dramaturg i eseista angielski

O wysiłku , O śmierci , O Bogu , O woli

„Wszystko zgodnie z sugestiami mojej mamy. W następnym tygodniu zaczynam zapisywać rozmaite szczegóły. […] Najlepsi ludzie piją whiskey, mówi.”

Chuck Palahniuk książka Choke

Choke

O ludziach

„Kiedy nie wierzy się niebo, śmierć jest stuprocentowym Końcem. Choć to śliczna myśl, nie wierzę, że Julia je w raju Sole Meunière z Paulem. Wierzę, że jej ciało zostało pogrzebane - pod bardzo fajnym nagrobkiem, nawiasem mówiąc, ciekawe, czy zgadniecie, jakie ma epitafium - a mózg, serce, poczucie humoru i doświadczenie, które sprawiły, że to ciało było Julią, znikły. Wszystko, co zostało, znajduje się w naszych wspomnieniach. Ale to też jakieś życie pozagrobowe, prawda? (…) Kiedy byłam w liceum, miałam wyjątkowo przykrego nauczyciela aktorstwa. (…) Już umarł i żyje w mojej pamięci, ale jako wredny, manipulujący, nieszczęśliwy sukinsyn. To kiepski sposób na spędzenie wieczności. Z Julią jest inaczej. Zamiast snuć się po jakimś niewydarzonym niebie, zastanawiając się skąd skombinować prawdziwą solę z Dover, chodzi po komnatach mojego mózgu, zatrzaskuje z rozmachem porządny, mocny piekarnik, pije wino i bawi się jak jasna cholera. Ma swoje zwyczaje, bywa uparta jak muł, ale już nie klaruje masła, bo uznała, że to zawracanie głowy, więc ciągle się uczy. A ponieważ dałam jej miejsce, w którym może bywać, uznała, że jednak nie jestem taką zarozumiałą suką i nawet fajna ze mnie kobitka. Przynajmniej tak uważa Julia z mojej głowy. Istnieją tysiące tysięcy Julii w umysłach ludzi z całego świata, ale ta Julia jest moja.”

Julie Powell (1973)

Julie and Julia: 365 Days, 524 Recipes, 1 Tiny Apartment Kitchen: How One Girl Risked Her Marriage, Her Job, and Her Sanity to Master the Art of Living

O myślach , O myśleniu , O życiu , O śmierci

„Przytłumione stukanie dobiegające z zewnątrz przerywało ciszę, jakby coś chciało się dostać do środka, coś szarego, ponurego i bezkształtnego, coś smutniejszego niż smutek - odległe anonimowe wspomnienie, niekończąca się fala, która nadpływała i pragnęła odzyskać i pogrzebać to, co poprzednio przyniosła i porzuciła na wyspie - trochę człowiek, a trochę światło i myślenie.

-Dobra noc na picie.

-Tak… i zła, żeby być samemu.

Ravic myślał przez chwilę.

- Do tego wszyscy musieliśmy się przyzwyczaić - powiedział w końcu. - To, co nas kiedyś trzymało razem, zostało zniszczone. Rozsypaliśmy się niczym szklane paciorki z zerwanego sznura. Nic nie jest już trwałe. - Ponownie napełnił kieliszek. - Jako chłopiec przespałem kiedyś noc na łące. Było lato, niebo zupełnie bezchmurne. Zanim zasnąłem, widziałem Oriona, który stał ponad lasami na horyzoncie. Potem, w środku nocy, obudziłem się - i Orion stał nagle w górze nade mną. Nigdy nie zapomnę tego widoku. Wcześniej uczyłem się, że Ziemia jest planetą i się obraca, ale uczyłem się tego tak jak wielu rzeczy, o których czyta się tylko w książkach, i nigdy się nad tym nie zastanawiałem. Wtedy po raz pierwszy poczułem, że naprawdę tak jest. Czułem, jak lecę bezszelestnie przez niesamowitą przestrzeń. Odczuwałem to bardzo mocno, wydawało mi się niemal, że muszę się trzymać, żeby nie wyrzuciła mnie siła odśrodkowa. Było tak pewnie dlatego, że obudzony z głębokiego snu, opuszczony przez pamięć i przyzwyczajenie, patrzyłem przez chwilę w ogromne przesunięte niebo. Ziemia przestała nagle być dla mnie trwałą podstawą - i od tamtej pory już nigdy się nią nie stała.”

Erich Maria Remarque książka Łuk triumfalny (powieść)

Arch of Triumph: A Novel of a Man Without a Country

O nocy , O myślach , O myśleniu , O zerwaniu

„To było szczęście. Szczęście picia. Chlania. Zalewania się do utraty wzroku i słuchu, wśród przyjaciół, bez zrzędliwych komentarzy. Wlewać w siebie, aż mały staje, a język w gębie trzepocze jak proporczyk. Opróżnić butelkę, a na stole natychmiast pojawia się nowa, gdy nie trzeba sobie skąpić i mierzyć linijką, nie trzeba płacić ani siedzieć spłukanym i na wpół trzeźwym w snobistycznej knajpie, zastanawiając się, gdzie się podziali koledzy.”

Mikael Niemi książka Popular Music from Vittula

Popular Music from Vittula

O szczęściu

„ÉIRE
Gdybym był alfą i omegą w jednym
nie umiałbym kochać cię bardziej niż teraz
niedojrzała ojczyzno zbłąkanych złudzeń
Wystarczy, że chodzę po twojej ziemi
i piję z twoich źródeł.”

Marcin Małek (1975)

Kochać się

„Gdy jesteś starszy, rozumiesz świat lepiej. Mniej rzeczy cię zdumiewa, szokuje. Powiedziałbym, że mam w sobie taką wewnętrzną radość. Oczywiście zdaję sobie sprawę, że życie potrafi być bardzo trudne. Pomyśl, ile szczęścia i jaki standard życia mają ludzie na Zachodzi e w porównaniu z mieszkańcami innych części świata. Mam świadomość, że gdy ja na przykład obchodzę Boże Narodzenie, piję z przyjaciółmi wino i obdarowujemy się upominkami, może to być niezrozumiałe dla kogoś mieszkającego w Etiopii albo gdziekolwiek indziej, umierającego z powodu suszy. Nie możesz być całkiem szczęśliwy, więc jeśli mówisz, że jesteś, to trochę oszukujesz. Powinieneś być wdzięczny i zadowolony z tego, co masz. I tak jest właśnie ze mną. Nie spodziewam się wiele od świata i jestem zadowolony z tego, co mam.”

Burke Shelley (1947) walijski muzyk rockowy

z wywiadu dla Radiowej Trójki – 1 lutego 2004.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 218.

O życiu , O Bogu , O winie , O ludziach

„Medycyna zrodziła się ze współczucia do cierpiących. Pierwszymi lekarzami byli filozofowie, najwrażliwsi z wszystkich ludzi. Kiedy mówię pacjentowi, że ma nowotwór czy białaczkę, to chciałbym równocześnie zaprosić go na filiżankę gorzkiej kawy do kawiarni Noworolski. I wypijam połowę tej kawy. Robię to, by zmniejszyć jego obawy, by dodać mu odwagi, by pokazać, że warto walczyć. Ale jednocześnie, pijąc z nim tę kawę, biorę na siebie połowę jej goryczy. Połowę odpowiedzialności, strachu, wątpliwości pacjenta.”

Aleksander Skotnicki (1948) polski hematolog

Źródło: Piję z pacjentem kubek goryczy https://gazetakrakowska.pl/prof-aleksander-skotnicki-pije-z-pacjentem-kubek-goryczy/ar/3880765, z Aleksandrem Skotnickim rozmawia Maria Mazurek, Gazeta Krakowska, 28 maja 2015.

O kawie , O ludziach , O strachu , O pewności siebie

„Generalnie mocnych alkoholi. Wie Pan, pacjenci przynosili te koniaki, napoleony, brandy i to się piło. Owszem rozdawało się znajomym, ale też się piło.”

Stanisław Karczewski (1955) chirurg, senator VI kadencji

Źródło: Dziennik Gazeta Prawna, 16-18 listopada 2018.

O alkoholu

„Nie ma takiego przypadku, żeby alkoholik zdecydował się na terapię, nie mając do tego motywacji. Dla osoby uzależnionej alkohol jest bardzo cenną wartością w życiu. Moją główną myślą, kiedy poszedłem na terapię, był niepokój, że oni chcą mi zabrać alkohol! A przecież ja bez alkoholu jestem nieszczęśliwy, rozbity, przygnębiony, nie umiem funkcjonować. Picie było jedynym znanym mi i dostępnym sposobem na osiągnięcie równowagi emocjonalnej, a oni mi chcieli to zabrać. Żeby alkoholik zaczął mieć motywację do leczenia, musi poczuć, że negatywy przeważają nad korzyściami z picia. Otoczenie ma tu dużo do zrobienia, żeby alkoholik odczuł negatywne konsekwencje picia. Nie osłaniamy osoby pijącej, nie podkładamy poduszek amortyzujących. Niech go boli, niech huknie o beton, bo dopiero wtedy zdecyduje się na leczenie. I im wcześniej to nastąpi – tym lepiej. Spadnie na ten beton, ale z mniejszej wysokości, dzięki czemu mniejszą krzywdę wyrządzi sobie i innym.”

Wojciech Maziarski (1960) polski dziennikarz, publicysta, opozycjonista

Źródło: Maziarski: W Polsce jest przyzwolenie na jazdę po alkoholu. Trzeba to zmienić http://www.polskatimes.pl/artykul/1085022,maziarski-w-polsce-jest-przyzwolenie-na-jazde-po-alkoholu-trzeba-to-zmienic,2,id,t,sa.html, polskathetimes.pl, 10 stycznia 2014.

O motywacji , O myślach , O myśleniu , O alkoholu

„Witam cię w polsce, ludzie cię tu zabiją za forsę, wbiją ci w plecy nóż po czym częstują tortem, częstują kielonkiem, tradycyjną zagryzką, tu żeby kupić wódkę czasem kupuje się piwko. Tutaj masz wszystko od dziwek po dragi świata możesz ćpać, pić, ruchać, płakać, potem wracasz, żyjesz jak na wczasach gdy masz zagraniczną pensję, jak pracujesz gdzie żyjesz, masz jedynie depresję.”

Z.B.U.K.U (1992) polski raper

Żródło: "Witam cię w Polsce"

O ludziach , O czasie , O płaczu

„I ja tam z gośćmi byłem, miód i wino piłem, A com widział i słyszał w księgi mieściłem.”

Adam Mickiewicz Pan Tadeusz

Pan Tadeusz (1834)
Źródło: księga XII, wers 862, Warszawa 1985, s. 361.

O winie

„Młodzież za dużo pije wódki, za dużo pije wina, za dużo pije alkoholu spożywa.”

Krzysztof Kononowicz (1963) kandydat na prezydenta Białegostoku w wyborach z 12 listopada 2006

w związku z wyborami prezydenta Białegostoku w 2006.
Źródło: „Fakty i Mity” nr 16 (424), 24 kwietnia 2008, s. 24.

O młodzieży

„Zacnego nic nie spłodzisz, pijąc jeno wodę.”

Kratinos (-500–-422 p. n. e.) komediopisarz starogrecki tworzący w Atenach

z zachowanej jedynie we fragmentach komedii Flasza (gr. Πυτίνη Pytínē).
Źródło: Stefan Srebrny, Komedia attycka V wieku przed Chr., Księgarnia Nauczycielstwa Polskiego, Wilno 1924, przedruk w: tegoż, Teatr grecki i polski, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984, ISBN 83-01-03974-4, s. 84.

O wodzie

„Ogłaszam przedświąteczny bojkot piwa Paulaner. Nie mam nic do piwa, ale menedżerowie firmy sprzedającej Paulanera w Polsce postanowili umieścić reklamę piwa w Wyborczej. To oznacza BOJKOT produktu (…). Czasami bywam w Warszawie, przy placu Trzech Krzyży jest taka mała knajpka Adler, tam chodzimy coś zjeść, zamawiamy Wasze piwo i rozmawiamy o polityce. Teraz już tak nie będzie, dalej będziemy tam przychodzić, ale Paulanera już nie tkniemy. Reklamujecie się w Wyborczej? Jak wam nie wstyd?! Reklamujecie się w gazecie, która popiera zabijanie nienarodzonych dzieci, homomałżeństwa i esbecką agenturę. Nie pijemy już Waszego piwa. BOJKOT.”

Stanisław Pięta (1971) polski prawnik i polityk

Źródło: Poseł PiS ogłosił bojkot niemieckiego piwa. Za reklamę w „Wyborczej” http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114873,13087616,Posel_PiS_oglosil_bojkot_niemieckiego_piwa__Za_reklame.html, gazeta.pl, 20 grudnia 2012

O dzieciach , O piwie

„W przerwach oprawcy chodzili po trupach, kopali, przewracali, dobijali żyjących, rabowali kosztowności. Ciała dotykali przez jakieś specjalne szmatki. Mnie samej zdjęto z ręki zegarek, nie zauważyli przy tym, że jeszcze żyję. W czasie tych okropnych czynności pili wódkę, śpiewali wesołe piosenki, śmieli się. Obok mnie leżał jakiś tęgi, wysoki mężczyzna w skórzanej kurtce, który długo rzęził. Niemcy oddali 5 strzałów, zanim skonał. W czasie dobijania strzały raniły mi nogę. Leżałam tak przez długi czas w kałuży krwi, przyciśnięta trupami. Myślałam tylko o śmierci, jak długo będę się jeszcze męczyć. W nocy zepchnęłam martwe ciała leżące na mnie.”

Wanda Lurie (1911–1989)

o rzezi warszawskiej Woli w 1944.
Źródło: Szymon Datner, Kazimierz Leszczyński (red.), Zbrodnie okupanta w czasie powstania warszawskiego w 1944 roku (w dokumentach), Wydawnictwo MON, Warszawa 1962, s. 61–65.

O myślach , O myśleniu , O śmierci , O śpiewie

„Chętnie za to się pocieszamy szukając ukojenia w ujemnych cechach innych narodów. A więc: pijemy wódkę, ale i Anglicy piją, mamy niski poziom czytelnictwa, ale Cyganie jeszcze mniej czytają, mamy trzydzieści procent analfabetów, ale Mandżuria ma procent jeszcze większy.”

Antoni Słonimski (1895–1976) polski poeta, felietonista, dramatopisarz, satyryk, krytyk teatralny i działacz społeczny

Kroniki tygodniowe
Źródło: Kroniki tygodniowe 1927-1931, s. 140.

O czytaniu

„Kiedy na jednym krańcu kraju, choćby w Kaliningradzie, jeszcze piją, to na drugim, choćby na Czukotce, już leczą kaca. Federacja rozciąga się przez dziewięć stref czasowych…”

Wacław Radziwinowicz (1953)

Źródło: Pan Spóźnialski, „Gazeta Wyborcza”, 20 lipca 2012.

„Jedyne, czego nauczyli mnie przez ćwierć wieku dziennikarze, to picia wódki. Wszystko inne umiałem wcześniej. Naprawdę.”

Paweł Zarzeczny (1961–2017) polski dziennikarz sportowy

Źródło: dziennikbaltycki.pl http://www.dziennikbaltycki.pl/artykul/177123,jedyne-czego-mnie-nauczyli-to-picia-wodki,id,t.html,

O wieku

„Sądzą państwo zapewne, że powieściopisarze pracują zawsze według ściśle ustalonego planu, więc przyszłość zapowiedziana przez rozdział pierwszy musi być nieuchronnie teraźniejszością w rozdziale trzynastym. Powieściopisarze piszą jednak dla niezliczonych i najrozmaitszych powodów: dla pieniędzy, dla sławy, dla recenzentów, dla rodziców, dla przyjaciół, dla ukochanych, z próżności, z pychy, z ciekawości – podobnie jak dobrzy stolarze lubią robić meble, jak pijacy lubią pić, jak sędziowie lubią sądzić, jak Sycylijczycy lubią wygarniać z dubeltówki w plecy wroga. Mógłbym ułożyć całą księgę tego rodzaju powodów i pobudek, a wszystkie byłyby autentyczne, choć oczywiście nie dla każdego pisarza. Tylko jeden powód wszyscy mamy wspólny: pragniemy tworzyć światy równie rzeczywiste jak ten, który jest (albo był), lecz zarazem od niego odmienne.”

John Fowles książka Kochanica Francuza

Dlatego nie możemy planować. Wiemy, że świat nie jest maszyną, lecz organizmem. Wiemy również, że świat stworzony rzetelnie musi być niezależny od swego twórcy – zaplanowany świat (taki, w którym widać wyraźnie, że go zaplanowano) to świat martwy. Gdy nasze postacie i wydarzenia przestają nas słuchać, wtedy dopiero zaczynają żyć prawdziwym życiem.
Kochanica Francuza
Źródło: s. 114, 115

O rodzicach , O przyszłości

„Kiedy pijemy alkohol, to przestajemy być sobą; to jest powód, aby pić, albo powód, aby nie pić.”

Jacek Orłowski (1965) polski reżyser

O alkoholu

Cytaty o piciu strona 5

Cytaty o piciu
strona 5