Teofil Aleksander Lenartowicz – polski poeta romantyczny, etnograf, rzeźbiarz i konspirator.
„W mojej Polsce wieczna zima,
Tam posągów, łuków nie ma,
Lecz jest miłość bratnich dusz (…).”
Źródło: Co we Włoszech, a co w Polsce
list z Florencji, 2 lipca 1874 r.
Źródło: Listy o Adamie Mickiewiczu, wyd. Księg. Luxemburgska, Paryż 1875, s. 61.
„Żeby narysować olbrzymią górę, należy być z daleka od niej i jak najniżej się pomieścić.”
list z Florencji, 5 czerwca 1874 r.
Źródło: Listy o Adamie Mickiewiczu, wyd. Księg. Luxemburgska, Paryż 1875, s. 14.
Źródło: Przygrywka do piosnek wiejskich, z tomu Piosenki wiejskie dla ochronek, Poznań 1862
„Gdyby życie było jedną chwilą, byłoby tragedią, ale rozwleczone na akty jest tragikomedią.”
list z Florencji, 5 czerwca 1874 r.
Źródło: Listy o Adamie Mickiewiczu, wyd. Księg. Luxemburgska, Paryż 1875, s. 19.
„Uwielbiam pokorę, ale upokarzającego uważam za zbrodniarza.”
list z Florencji, 2 lipca 1874 r.
Źródło: Listy o Adamie Mickiewiczu, wyd. Księg. Luxemburgska, Paryż 1875, s. 56.
„Po szerokim polu modra Wisła płynie,
pochylone chaty drzemią na dolinie.”
Jak to na Mazowszu, opublikowany w Szkółce dla Dzieci nr 1 z 1850 roku
„Och, kraj nasz tak błogi,
Że widząc te niwy,
Choć człowiek ubogi,
A jednak szczęśliwy”
Źródło: Czego nam potrzeba
