George Byron cytaty

strona 8

„Śmiej się zawsze, kiedy możesz, to tanie lekarstwo.”

„Zda się być żywą -gdyby nie to oko,
Gdzie już nie świeci ni łza, ni namiętność,
Gdzie mieszka zimna, wieczna obojętność.”

„Wielcy ludzie są dumni, mali zarozumiali.”

„To bardzo miło zobaczyć swoje nazwisko wydrukowane. Nawet kiepska książka jest książką.”

„Walka o wolność, gdy się raz zaczyna,
Z ojca krwią spada dziedzictwem na syna.”

„Miłość mężczyźnie nie jest życiem całym –
Dla kobiet miłość – jedyne istnienie (…)
On wszystkie dobra ma – kobieta jedno:
Kochać i kochać, i być zawsze biedną!
Miłości kobiet – o! poznania warte,
Piękne a groźne, pełne tajemnicy.
Kobieta wszystko stawia na tę kartę,
Gdy przegra, to jej nic oprócz tęsknicy
I żalu życie nie odda rozdarte.”

„Któż może kochać i rozsądnym pozostać! Bojaźliwa jest miłość w młodzieńczym sercu.”

„Jest pewna przyjemność w bezdrożnych lasach;
Jest upojenie na samotnym wybrzeżu;
Jest społeczność, gdzie nie ma intruzów;
Przy głębokim morzu i muzyce jego szumu;
Nie człowieka kocham mniej, lecz Naturę bardziej.”

„Któż z nas kocha, nie głupiejąc przy tym?”

„Dobro tylko rzadko wypływa z dobrej rady.”

„Fontanny prawdy mogą być czyste. Jej strumienie są zamulone błotem i przepływają przez takie kanały sprzeczności, że prawda musi często żeglować po fikcji.”

„Miłość należy do małej liczby rzeczy, których czas bynajmniej nie udoskonala.”

„Bo własne tylko upodlenie ducha
Ugina wolnych szyję do łańcucha.”

„Jednym z uroków starych listów jest to, że nie wymagają odpowiedzi.”

„Ideałem moim jest kobieta, która byłaby dość mądra na to, by zrozumieć, że trzeba mnie podziwiać, a za mało mądra na to, by pragnąć być przeze mnie podziwianą.”

„Wędkarstwo jest najbardziej okrutnym, pozbawionym uczuć i najgłupszym pseudosportem.”

„Zalśniony gniewem i złorzecząc obłudzie, choć znał, zapomniał, że są lepsi ludzie.”

„Choć kobiety są aniołami, małżeństwo jest piekłem.”

„Lepiej raz przepaść w zaburzone fale
niż żyć – gnijąc po trochu na skale.”

„Szczęście przychodzi na świat jako bliźniaczy brat radości.”

„Obudziłem się pewnego ranka i znalazłem siebie sławnym.”

„Spadł Asyryjczyk jak wilk na owczarnię, purpurą, złotem lśniły jego armie.”

„Okropne jest to, że nie można ani żyć z kobietami, ani bez nich.”

„Sądzicie, że gdyby Laura została żoną Petrarki, ten pisałby sonety przez całe życie?”

„Śmieję się niekiedy, żeby nie płakać.”

„Szekspir, możecie mi wierzyć, stoi absurdalnie zbyt wysoko i sława jego nazwiska spadnie.”

„Talent może być ci czasem przebaczony, geniusz – nigdy.”

„Tu zaszła zmiana w scenie mojego widzenia.”

„Wielu dobrych mężów często nie ma odwagi być czymś innym.”

„Zresztą Muza ma fikcją się nie wspiera…
Jedynie faktów repertuar zbiera…”

„Angielska zima kończy się w lipcu,
żeby znów zacząć się we wrześniu.”

“Folly loves the martyrdom of fame.”

“Lord of himself,—that heritage of woe!”

“My days are in the yellow leaf;
The flowers and fruits of Love are gone;
The worm — the canker, and the grief
Are mine alone!”

“I love the language, that soft bastard Latin,
Which melts like kisses from a female mouth,
And sounds as if it should be writ on satin,
With syllables which breathe of the sweet South,
And gentle liquids gliding all so pat in,
That not a single accent seems uncouth,
Like our harsh northern whistling, grunting guttural,
Which we're obliged to hiss, and spit, and sputter all.”

“Such is the aspect of this shore;
'T is Greece, but living Greece no more!
So coldly sweet, so deadly fair,
We start, for soul is wanting there.”

“Who hath not proved how feebly words essay
To fix one spark of beauty's heavenly ray?
Who doth not feel, until his failing sight
Faints into dimness with its own delight,
His changing cheek, his sinking heart, confess
The might, the majesty of loveliness?”

“Better to err with Pope, than shine with Pye.”

“Hark! to the hurried question of despair:
"Where is my child?"—an echo answers, "Where?"”

“The busy have no time for tears. ”

“A thousand years scarce serve to form a state: an hour may lay it in the dust.”

“Send me no more reviews of any kind. — I will read no more of evil or good in that line.”

“Fare thee well! and if forever,
Still forever, fare thee well:
Even though unforgiving, never
'Gainst thee shall my heart rebel.”

“Bring forth the horse!”

“The world is a bundle of hay,
Mankind are the asses that pull,
Each tugs in a different way—
And the greatest of all is John Bull!”

“Oh! if thou hast at length
Discover'd that my love is worth esteem,
I ask no more—but let us hence together,
And I — let me say we”

“Sorrow is knowledge, those that know the most must mourn the deepest, the tree of knowledge is not the tree of life.”