George Byron cytaty

strona 2

„Śmiej się zawsze, kiedy możesz, to tanie lekarstwo.”

„Zda się być żywą -gdyby nie to oko,
Gdzie już nie świeci ni łza, ni namiętność,
Gdzie mieszka zimna, wieczna obojętność.”

„Wielcy ludzie są dumni, mali zarozumiali.”

„To bardzo miło zobaczyć swoje nazwisko wydrukowane. Nawet kiepska książka jest książką.”

„Walka o wolność, gdy się raz zaczyna,
Z ojca krwią spada dziedzictwem na syna.”

„Miłość mężczyźnie nie jest życiem całym –
Dla kobiet miłość – jedyne istnienie (…)
On wszystkie dobra ma – kobieta jedno:
Kochać i kochać, i być zawsze biedną!
Miłości kobiet – o! poznania warte,
Piękne a groźne, pełne tajemnicy.
Kobieta wszystko stawia na tę kartę,
Gdy przegra, to jej nic oprócz tęsknicy
I żalu życie nie odda rozdarte.”

„Któż może kochać i rozsądnym pozostać! Bojaźliwa jest miłość w młodzieńczym sercu.”

„Jest pewna przyjemność w bezdrożnych lasach;
Jest upojenie na samotnym wybrzeżu;
Jest społeczność, gdzie nie ma intruzów;
Przy głębokim morzu i muzyce jego szumu;
Nie człowieka kocham mniej, lecz Naturę bardziej.”

„Któż z nas kocha, nie głupiejąc przy tym?”

„Dobro tylko rzadko wypływa z dobrej rady.”

„Fontanny prawdy mogą być czyste. Jej strumienie są zamulone błotem i przepływają przez takie kanały sprzeczności, że prawda musi często żeglować po fikcji.”

„Miłość należy do małej liczby rzeczy, których czas bynajmniej nie udoskonala.”

„Bo własne tylko upodlenie ducha
Ugina wolnych szyję do łańcucha.”

„Jednym z uroków starych listów jest to, że nie wymagają odpowiedzi.”

„Ideałem moim jest kobieta, która byłaby dość mądra na to, by zrozumieć, że trzeba mnie podziwiać, a za mało mądra na to, by pragnąć być przeze mnie podziwianą.”

„Wędkarstwo jest najbardziej okrutnym, pozbawionym uczuć i najgłupszym pseudosportem.”

„Zalśniony gniewem i złorzecząc obłudzie, choć znał, zapomniał, że są lepsi ludzie.”

„Choć kobiety są aniołami, małżeństwo jest piekłem.”

„Lepiej raz przepaść w zaburzone fale
niż żyć – gnijąc po trochu na skale.”

„Szczęście przychodzi na świat jako bliźniaczy brat radości.”

„Obudziłem się pewnego ranka i znalazłem siebie sławnym.”

„Spadł Asyryjczyk jak wilk na owczarnię, purpurą, złotem lśniły jego armie.”

„Okropne jest to, że nie można ani żyć z kobietami, ani bez nich.”

„Sądzicie, że gdyby Laura została żoną Petrarki, ten pisałby sonety przez całe życie?”

„Śmieję się niekiedy, żeby nie płakać.”

„Szekspir, możecie mi wierzyć, stoi absurdalnie zbyt wysoko i sława jego nazwiska spadnie.”

„Talent może być ci czasem przebaczony, geniusz – nigdy.”

„Tu zaszła zmiana w scenie mojego widzenia.”

„Wielu dobrych mężów często nie ma odwagi być czymś innym.”

„Zresztą Muza ma fikcją się nie wspiera…
Jedynie faktów repertuar zbiera…”

„Angielska zima kończy się w lipcu,
żeby znów zacząć się we wrześniu.”

“My great comfort is, that the temporary celebrity I have wrung from the world has been in the very teeth of all opinions and prejudices.”

“But words are things, and a small drop of ink,
Falling, like dew, upon a thought produces
That which makes thousands, perhaps millions think.”

“Death, so called, is a thing which makes men weep, And yet a third of life is passed in sleep.”

“Sorrow is knowledge: they who know the most
Must mourn the deepest o’er the fatal truth,
The Tree of Knowledge is not that of Life.”

“There is something pagan in me that I cannot shake off. In short, I deny nothing, but doubt everything.”

“Then stirs the feeling infinite, so felt
In solitude, where we arealone.”

“You gave me the key to your heart, my love, then why did you make me knock?”

“I have a great mind to believe in Christianity for the mere pleasure of fancying I may be damned.”

“Love will find a way through paths where wolves fear to prey.”

“A drop of ink may make a million think.”

“The thorns which I have reap'd are of the tree
I planted; they have torn me, and I bleed.
I should have known what fruit would spring from such a seed.”

“Tis strange - but true; for Truth is always strange,
Stranger than Fiction”

“Be thou the rainbow to the storms of life,
The evening beam that smiles the clouds away,
And tints to-morrow with prophetic ray!”

“I know that two and two make four - and should be glad to prove it too if I could - though I must say if by any sort of process I could convert 2 and 2 into five it would give me much greater pleasure.”

“Adversity is the first path to truth.”

“Tis strange,-but true; for truth is always strange;
Stranger than fiction: if it could be told,
How much would novels gain by the exchange!
How differently the world would men behold!”

“They never fail who die
In a great cause.”

“I love not man the less, but nature more”

“A woman being never at a loss… the devil always sticks by them.”

“I live not in myself, but I become
Portion of that around me: and to me
High mountains are a feeling, but the hum
of human cities torture.”

“Letter writing is the only device combining solitude with good company.”

“What deep wounds ever closed without a scar?”

“I only go out to get me a fresh appetite for being alone.”

“I had a dream, which was not all a dream.”

“Why I came here, I know not; where I shall go it is useless to inquire - in the midst of myriads of the living and the dead worlds, stars, systems, infinity, why should I be anxious about an atom?”

“If I could always read I should never feel the want of company.”

“On with the dance! let joy be unconfin'd”

“To have joy, one must share it.”

“If I am fool, it is, at least, a doubting one; and I envy no one the certainty of his self-approved wisdom.”