Fiodor Dostojewski: Na czasie cytaty

„Boga nie ma – jest tylko sumienie.”

„Nie ma na świecie nic trudniejszego nad szczerość i nic łatwiejszego nad pochlebstwo.”

„Bóg dał kobiecie histerię w łaskawości swojej.”

„Kogo Bóg darzy wielką miłością, w kim pokłada wielkie nadzieje, na tego zsyła wielkie cierpienie, doświadcza go nieszczęściem.”

„Może po doznaniu tylu wrażeń dusza przestaje się nimi nasycać, tylko rozdrażnia się i żąda wrażeń coraz mocniejszych, aż do zupełnego wyczerpania.”

„W logice tkwi zawsze pierwiastek nudy.”

„Silna miłość do człowieka słabego bywa nieraz potężniejsza i bardziej męcząca niż wzajemne uczucie dwóch równych siebie charakterów, ponieważ mimo woli bierze się odpowiedzialność za słabszego.”

„Lepiej być nieszczęśliwym i wiedzieć, niż być szczęśliwym i żyć w nieświadomości.”

„Czym jestem dzisiaj? Zerem. Czym mogę być jutro? Jutro mogę zmartwychwstać i na nowo zacząć żyć! Mogę odnaleźć w sobie człowieka, dopóki ten jeszcze nie zginął!”

„Człowiek jest nieszczęśliwy tylko dlatego, że nie wie, iż może być szczęśliwy.”

„Najpierw urządźcie tak wszystko, by każdy człowiek był potrzebny, a dopiero potem go płódźcie.”

„Cierpienie i ból nieodłącznie towarzyszą szerokim horyzontom myślowym i głęboko współczującemu sercu.”

„Ciekawe i zabawne, ile niekiedy może wyrazić spojrzenie człowieka wstydliwego i chorobliwie powściągliwego, który się zakocha i to właśnie wówczas, gdy ów człowiek wolałby się raczej zapaść w ziemię niż cokolwiek wyrazić słowem lub spojrzeniem.”

„Pokorna miłość ma taką moc, że nic się jej oprzeć nie może.”

„Taniec to nieme wyznanie miłosne.”

„Człowiek może znieść bardzo dużo, lecz popełnia błąd sądząc, że potrafi znieść wszystko.”

„Bez cierpienia nie zrozumie się szczęścia.”

„Jedynie wierząc we własną nieśmiertelność, człowiek może uchwycić prawdziwe znaczenie swojego istnienia tu na ziemi.”

„Jak przyjemnie jest powiedzieć człowiekowi coś miłego.”