Ernesto Guevara cytaty

strona 9

„Powiedz Fidelowi, że moja klęska nie oznacza końca rewolucji. Powiedz Aleidzie, żeby o wszystkim zapomniała, wyszła za mąż, była szczęśliwa i dbała o naukę dzieci. Poproś żołnierzy, żeby strzelali celnie.”

„Kraje socjalistyczne maja moralny obowiązek zakończyć milczącą współpracę z wyzyskującymi krajami Zachodu.”

„Niewiele trzeba było by mnie namówić do walki z jakakolwiek tyranią.”

„Bądźmy realistami, żądajmy tego, co niemożliwe.”

„Wyjść na ulicę, żeby policja mogła nas bić pałkami? Bez sensu. Pójdę pod warunkiem, że dacie mi broń.”

„W walce na śmierć i życie nie ma granic. Nie możemy pozostać obojętni na to, co się dzieje w najdalszych zakątkach świata. Zwycięstwo jakiegokolwiek kraju w walce z imperializmem jest naszym zwycięstwem, podobnie każda klęska jest nasza klęską.”

„Nienawiść jako element walki. Niewzruszona nienawiść do wroga, która rozsadza naturalne granice człowieka i zamienia go w skuteczną i zimną maszynę do zabijania. Tacy muszą być nasi żołnierze. Lud bez nienawiści nie zdoła zatriumfować nad brutalnym wrogiem.”

„Człowiek to nie tylko żołądek. Wierzymy, że przede wszystkim głoduje w imię godności.”

„Inne narody czekają na pomoc mojej skromnej osoby. Ja mogę robić to, na co tobie nie pozwala odpowiedzialność przywódcy kubańskiego.”

„Praca ochotnicza nie stanowi jedynie środka do zwiększenia produkcji – to źródło socjalistycznej edukacji mas.”

„Nie strzelajcie! Błagam, nie strzelajcie! Jestem Che Guevara i jestem dla was więcej wart żywy, niż martwy!”

„Dla cierpiącego zwykła aspiryna nabiera wartości, jeśli poda ją przyjazna dłoń.”

„Teraz Kuba kreśli taką linię na piasku. Teraz my stoimy przed dylematem Pizarra z jednej strony stoją ci, którzy kochają lud, z drugiej ci, którzy go nienawidzą. Z każdą chwilą coraz wyraźniej linia oddziela dwie potężne siły społeczne, burżuazję i klasę robotniczą, siły, które z coraz większą jednością precyzują swoje stanowisko wobec postępującej rewolucji kubańskiej.”

„Powiem tylko, ryzykując śmieszność, że prawdziwy rewolucjonista kieruje się silnymi uczuciami miłości. Nie da się myśleć o prawdziwym rewolucjoniście bez tej cechy.”

„Można ścinać kwiaty, ale wiosny to i tak nie zatrzyma”

„Partyzant jest gotów oddać życie nie po to, by bronić idei, lecz by ją urzeczywistnić.”

„Tę epopeję która nas czeka napiszą masy głodujących Indian, wywłaszczonych rolników i wyzyskiwanych robotników. Napiszą ją masy zwolenników postępu oraz szczerzy i wspaniali intelektualiści którzy mają dość cierpień krajów Ameryki Łacińskiej.”

„Wówczas chyba po raz pierwszy stanąłem przed dylematem: Co jest moim głównym obowiązkiem: medycyna czy rewolucja? U moich stóp leżała apteczka i skrzynka z amunicją; były za ciężkie, by zabrać obie. Zdecydowałem się na amunicję, apteczkę zostawiłem.”

„Nie ma wielkich artystów, którzy nie są jednocześnie wielkimi rewolucjonistami.”

„To rasa wilków. Ten, który żyje jedynie kosztem innych, w socjalizmie indywidualista to nie chciwe stworzenie, tylko niedokończony produkt. Społeczeństwo socjalistyczne musi usunąć złe cechy z jednostki, a jednostka musi sama się redukować. Musi zapomnieć o bliźnich ideach kapitalizmu; że jednostka jest wyzwolona, że światem rządzi popyt i podaż. Żeby rozwinąć świadomość rewolucyjną, trzeba stworzyć nowego człowieka wraz z nowymi podstawami materialnymi dla narodu.”

„Bezsensowny gniew i wulgarne rozrywki stanowią wentyl bezpieczeństwa dla ludzkiego niepokoju.”

„Po latach doszło do mnie, że gdyby nie tamto słynne zdjęcie, prawdopodobnie nikt, poza ludźmi z którymi zetknąłem się bezpośrednio, nie miał by pojęcia o moim istnieniu.”

„Nigdzie nie czułem się cudzoziemcem. Byłem Gwatemalczykiem w Gwatemali, Meksykaninem – w Meksyku, Peruwiańczykiem – w Peru.”

„Rewolucja musi być dziełem poza wszelka miarą, spaleniem wszystkiego co było przed nią… Jeśli ludzkość ma kiedykolwiek uciec od swej nędzy, istnieje tylko jedna metoda: zniszczenie wszystkiego w ogniu i krwi… Nie ma żadnej innej drogi, żadnej innej nadziei.”

„Do zwycięstwa aż po kres!”

„Życie za ojczyznę!”

„My marksiści, uważamy, że współistnienie narodów nie jest równoznaczne z pokojowym współistnieniem między wyzyskiwanymi a wyzyskiwaczami, między ciemiężcą i ciemiężonym.”

„Rewolucja jest jak rower – jeśli się nie posuwa naprzód to pada.”

„Wiem, że przychodzisz mnie zabić. Strzelaj, masz tylko zabić człowieka.”

„Urodziłem się w Argentynie, walczyłem na Kubie, a rewolucjonistą zostałem w Gwatemali.”

„Młodzieży… i ja widzę się jako młodego… musimy się uczyć i uczyć się dużo. Nie jesteśmy tu żeby mówić, że bolą mnie oczy, że nie lubię czytać, że czuję się zmęczony, że nie mam okularów, że mam za dużo strażników, że dzieci nie pozwalają mi spać… wszystkie te rzeczy, które mówią ludzie. Musimy się uczyć ze wszystkich sił.”

„Hej ty i cała twoja wiara
Zastyga krew na transparentach
Pamiętam cię tylko ze zdjęcia
Komendancie Che Guevara”

“Assaults and terrorism in indiscriminate form should not be employed.”

“The education of the guerrilla fighter is important from the very beginning of the struggle. This should explain to them the social purpose of the fight and their duties, clarify their understanding, and give them lessons in morale that serve to forge their characters.”

“The best age for a guerrilla fighter varies between 25 and 35 years, a stage in which the life of most persons has assumed definite shape. Whoever sets out at that age, abandoning his home, his children, and his entire world must have thought well of his responsibility and reached a firm decision not to retreat a step.”

“Striking like a tornado, destroying all, giving no quarter unless the tactical circumstances call for it, judging those who must be judged, sowing panic among the enemy combatants, he nevertheless treats defenseless prisoners benevolently and shows respect for the dead. A wounded enemy should be treated with care and respect unless his former life has made him liable to a death penalty, in which case he will be treated in accordance with his deserts.”

“The peasant must always be helped technically, economically, morally, and culturally. The guerrilla fighter will be a sort of guiding angel who has fallen into the zone, helping the poor always.”

“The guerrilla fighter, as a person conscious of a role in the vanguard of the people, must have a moral conduct that shows him to be a true priest of the reform to which he aspires. To the stoicism imposed by the difficult conditions of warfare should be added an austerity born of rigid self-control that will prevent a single excess, a single slip, whatever the circumstances. The guerrilla soldier should be an ascetic.”

“Favorable conditions for establishing a permanent camp in guerrilla warfare are inverse to the degree of productive development of a place… because everything that is favorable to human life, communications, urban and semi-urban concentrations of large numbers of people, land easily worked by machine, all these place the guerrilla fighter in a disadvantageous situation.”

“It is a good policy, so long as there are no considerable bases of operations and invulnerable places, to take no prisoners. Survivors ought to be set free. The wounded should be cared for with all possible resources at the time of the action. Conduct toward the civil population ought to be regulated by a large respect for all the rules and traditions of the people of the zone, in order to demonstrate effectively, with deeds, the moral superiority of the guerrilla fighter over the oppressing soldier.”

“A fundamental part of guerrilla tactics is the treatment accorded the people of the zone. Even the treatment accorded the enemy is important; the norm to be followed should be an absolute inflexibility at the time of attack, an absolute inflexibility toward all the despicable elements that resort to informing and assassination, and clemency as absolute as possible toward the enemy soldiers who go into the fight performing or believing that they perform a military duty.”

“Acts of sabotage are very important. It is necessary to distinguish clearly between sabotage, a revolutionary and highly effective method of warfare, and terrorism, a measure that is generally ineffective and in-discriminate in its results, since it often makes victims of innocent people and destroys a large number of lives that would be valuable to the revolution. Terrorism should be considered a valuable tactic when it is used to put to death some noted leader of the oppressing forces well known for his cruelty, his efficiency in repression, or other quality that makes his elimination useful. But the killing of persons of small importance is never advisable, since it brings on an increase of reprisals, including deaths.”

“The guerrilla fighter, who is general of himself, need not die in every battle. He is ready to give his life, but the positive quality of this guerrilla warfare is precisely that each one of the guerrilla fighters is ready to die, not to defend an ideal, but rather to convert it into reality.”

“Guerrilla warfare is used by the side which is supported by a majority but which possesses a much smaller number of arms for use in defense against oppression.”

“We consider that the Cuban Revolution contributed three fundamental lessons to the conduct of revolutionary movements in America. They are: (1) Popular forces can win a war against the army. (2) It is not necessary to wait until all conditions for making revolution exist; the insurrection can create them. (3) In underdeveloped America the countryside is the basic area for armed fighting.”

“Is it not true that our brotherhood transcends distances, different languages, and the absence of close cultural links, and unites us in the struggle? Ought not a Japanese worker be closer to an Argentine laborer, a Bolivian miner, a man working for United Fruit Company or a Cuban cane cutter, than to a Japanese samurai?”

“I don't think you and I are very closely related, however, if you are capable of trembling with indignation each time that an injustice is committed anywhere in the world, we are comrades, and that is more important.”

“The example of a revolution and the lessons it applies for Latin America have destroyed all coffee house theories; we have demonstrated that a small group of men supported by the people without fear of dying can overcome a disciplined regular army and defeat it.”

“The truth is that after the experiences of my wanderings across all of Latin America, and to top it off, in Guatemala, it didn’t take much to incite me to join any revolution against a tyrant, but Castro impressed me as an extraordinary man. He faced and overcame the most impossible things. He had an exceptional faith that once he left for Cuba, he would arrive. And that once he arrives, he would fight. And that fighting, he would win. I shared his optimism.”