1. Cytaty
  2. Autorzy
  3. Czesław Miłosz

Czesław Miłosz cytaty
strona 2

Czesław Miłosz – polski poeta, prozaik, eseista, historyk literatury, tłumacz, dyplomata; w latach 1951–1993 przebywał na emigracji, do 1960 we Francji, następnie w Stanach Zjednoczonych; w Polsce do 1980 obłożony cenzurą; laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury ; profesor Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley i Uniwersytetu Harvarda; pochowany w Krypcie Zasłużonych na Skałce; brat Andrzeja Miłosza. Uznawany za najwybitniejszego polskiego poetę XX wieku.

Przed II wojną światową Miłosz był poetą katastroficznym, uderzającym w ton wizyjny stylizacją na głos starotestamentowych proroków. Od innych twórców formacji Żagary odróżniał go kult klasycystycznych rygorów. Po wojnie jego poezja stała się bardziej intelektualna; wiązała się z ambicjami odbudowania trwałych wartości europejskiej kultury, sumienia i wiary. Literaturę pojmował wówczas jako drogę do ocalenia po klęsce poczucia człowieczeństwa. W latach 70. zaczęła w niej dominować tematyka religijna i kontemplacyjna. Jego książki zostały przetłumaczone na 44 języki. Wikipedia  

✵ 30. Czerwiec 1911 – 14. Sierpień 2004   •   Natępne imiona 米禾舒, Milosh Cheslav, چسلاو میلوش
Czesław Miłosz Fotografia
Czesław Miłosz: 199   Cytatów 10   Polubień

Czesław Miłosz cytaty

„Logicznie rzecz biorąc, brak powodu, żeby nie skazywać na śmierć za palenie tytoniu i na długoletnie zamknięcie za picie alkoholu. Są to narkotyki niebezpieczne, jednakże, choć tytoń miał w niektórych krajach swoich powieszonych męczenników, srogie edykty przeciwko niemu poszły w zapomnienie, natomiast picie po przegranej prohibicji w Ameryce stało się rytuałem dowodzącym, że ktoś jest normalnym, porządnym, lojalnym obywatelem.”

Czesław Miłosz

Źródło: Kamil Sipowicz: 54. Widzenie znad zatoki San Francisco Czesława Miłosza. W: Encyklopedia polskiej psychodelii. Od Mickiewicza do Masłowskiej, od Witkacego do street-artu. Wyd.1. Wydawnictwo Krytyki Politycznej, s. 312. ISBN 978-83-62467-88-4.

O śmierci , O piciu

„Pamiętnik: ta część naszego życia, którą możemy opowiedzieć nie rumieniąc się.”

Czesław Miłosz książka Rodzinna Europa

Rodzinna Europa

„Dziecko, które w nas mieszka, ufa, że istnieją gdzieś mędrcy znający prawdę.”

Czesław Miłosz

Źródło: Seamus Heaney, Biedny poeta, „The Guardian”, tłum. „Forum”, 18 kwietnia 2011.

O dzieciach

„Narzucone przez otoczenie własne miny i gesty poniżały i budziły niesmak. Mętliku przymnażała w owym bagienku homoseksualna dwuznaczność i jeżeli mam niechęć do piesków, to nie z innej przyczyny niż właśnie ich talent do stwarzania zbiorowych fluidów, które są louches, czyli jakieś zezująco podejrzane.”

Czesław Miłosz

Źródło: „Kultura” nr 7/8, 1954

„Zgadzał się, że powinien być całym sobą w miejscu i chwili, uważny na bliskich mu ludzi i dbały o to, czego spodziewają się po nim. Orzekać, że są tymczasowi i na niby, znaczyło ich krzywdzić, nie umiał się jednak wyrzec myśli, że tak naprawdę na życie z nimi nie ma czasu.”

Czesław Miłosz książka Piesek przydrożny

Źródło: Piesek przydrożny, wyd. Znak 1998

O życiu , O ludziach , O myślach , O czasie

„Bić, bo Żyd. Chwalić, bo Wyspiański. Zrozumieć prawdę współczesności i przestraszyć się – to już za trudny kunszt.”

Czesław Miłosz

w 1932 w liście do Stanisława Stommy.
Źródło: rozmowa z Andrzejem Franaszkiem, Miłosza jazdy w dół. I w górę, „Duży Format”, 5 maja 2011.

O górach

„Bo więcej waży jedna dobra strofa, niż
Ciężar wielu pracowitych stronic”

Czesław Miłosz

Źródło: Traktat poetycki (wstęp) http://www.milosz.pl/w_w.php

„Teraz przyznaje się do zwątpienia.
Są chwile, kiedy wydaje się, że zmarnowałem życie.
Bo ty jesteś mową upodlonych,
mową niezrozumiałych i nienawidzących
siebie bardziej może niż innych narodów,
mową konfidentów,
mową pomieszanych,
chorych na własną niewinność.

Ale bez ciebie kim jestem.
Tylko szkolarzem gdzieś w odległym kraju,
A sukces bez lęku i poniżeń.
No tak, kim jestem bez ciebie.
Filozofem takim jak każdy. (…)”

Czesław Miłosz

Źródło: Moja wierna mowo http://gu.us.edu.pl/node/197941

O życiu , O sukcesie , Odległy

„Może tak się zdarzyć, że kler będzie celebrować obrzęd narodowy, kropiąc, święcąc, egzorcyzmując, ośmieszając się zarazem swoim tępieniem seksu, a tymczasem będzie postępowało wydrążanie się religii od wewnątrz i za parę dziesiątków lat, Polska stanie się krajem równie mało chrześcijańskim jak Anglia czy Francja, z dodatkiem antyklerykalizmu, którego zaciekłość będzie proporcjonalna do władzy kleru i jego programu państwa wyznaniowego.”

Czesław Miłosz

Źródło: Państwo wyznaniowe?, „Gazeta Wyborcza”, 11 maja 1991

O religii , O seksie

„Zważywszy, że cannabis sativa jest, w porównaniu z tytoniem i alkoholem, środkiem dość niewinnym, czyli wiele hałasu o nic, zaciętość, z jaką w ciągu wszystkich lat sześćdziesiątych policja ścigała marihuanę, miała cechy obsesyjne (…) Przeszukiwanie kieszeni, kajdanki, wyroki, więzienia można wyjaśnić tylko poczuciem zagrożenia przez „inne”, i nie bez powodu. Wątpliwe jest, czy użytek marihuany tak by się rozpowszechnił, gdyby nie służyła ona za znak rozpoznawczy dla wszystkich, którzy kwestionują ład ustalony.”

Czesław Miłosz

Źródło: Kamil Sipowicz: 54. Widzenie znad zatoki San Francisco Czesława Miłosza. W: Encyklopedia polskiej psychodelii. Od Mickiewicza do Masłowskiej, od Witkacego do street-artu. Wyd.1. Wydawnictwo Krytyki Politycznej, s. 312. ISBN 978-83-62467-88-4.

„Żywot grabarza jest wesoły.
Grzebie systemy, wiary, szkoły.”

Czesław Miłosz

Źródło: Traktat moralny, Waszyngton, 1947.

O wierze

„Dusza polska niezmiennie obraca się ku prawicy, jakby miała wbudowaną igłę magnetyczną wskazującą ten kierunek (…). Doświadczenia tego stulecia – a przede wszystkim myślę o okresie międzywojennym – wystarczą, żeby przekonać, że kultura polska jałowieje, jeżeli zwycięża w niej prawicowe myślenie. Kto więc sądzi, że krocząc na prawo, służy Narodowi przez wielkie N, ten wybiera drogę prowadzącą do jego paraliżu. (…) Czyż trzeba przypominać, że przedwojenny sojusz Kościoła z endecją odsuwał od niego ludzi twórczych i poszukujących, że wytworzył przedział: z jednej strony świat literatury i sztuki, czyli tzw. intelektualiści itp., z drugiej kruchta i nacjonalistyczne hece.”

Czesław Miłosz

Źródło: Adam Michnik, Rozpacz Miłosza, „Gazeta Wyborcza”, 31 grudnia 2010.

O ludziach , O świecie , O duszy , O literaturze

„Najbardziej skrajne zalecenia obezwładniają się, znoszą się wzajemnie, zmieniając się natychmiast w tzw. kulturę. Techniczny aparat produkujący mowę, mówioną, pisaną i obrazkową, przechwytuje i przyswaja na swój użytek każdy bunt, również bunt przeciwko niemu. (…) Człowiek jako przedmiot ekonomii zachowuje się tak a nie inaczej nie dlatego, że w głowie jego powstają filozoficzne uogólnienia, ale dlatego że musi zaspokoić swoje potrzeby, natomiast zaspokoić je może, tylko podporządkowując się prawom niezależnym od jego woli. (…) Środki masowego przekazu, tj. język, są napędem ekonomii, wytwarzając ciągle nowe potrzeby przy pomocy reklamy.”

Czesław Miłosz książka Widzenia nad Zatoką San Francisco

o kapitalizmie amerykańskim.
Źródło: Widzenia nad Zatoką San Francisco, Instytut Literacki, Paryż 1969.

O pomocy

„I ci ginący, samotni,
Już zapomniani od świata,
Język nasz stał się im obcy
Jak język dawnej planety.”

Czesław Miłosz

Źródło: Campo di Fiori, Warszawa – Wielkanoc, 1943 http://www.milosz.pl/w_cdf.php.

„Bądź, co bądź, jeśli przyjemność nam sprawiają pochwały i wyrazy wdzięczności za tę czy inną stronicę naszych książek, nieraz to, co za nimi się kryje i być może ją umożliwiło, pozostaje zawstydzające.”

Czesław Miłosz książka Rok myśliwego

Źródło: Rok myśliwego, wyd. Znak, 2001

O przyjemności , O książkach

„W Warszawie przy karuzeli,
W pogodny wieczór wiosenny,
Przy dźwiękach skocznej muzyki.
Salwy za murem getta
Głuszyła skoczna melodia
I wzlatywały pary
Wysoko w pogodne niebo.

Czasem wiatr z domów płonących
Przynosił czarne latawce,
Łapali skrawki w powietrzu
Jadący na karuzeli.
Rozwiewał suknie dziewczynom
Ten wiatr od domów płonących,
Śmiały się tłumy wesołe
W czas pięknej warszawskiej niedzieli.”

Czesław Miłosz

Źródło: Campo di Fiori, Warszawa – Wielkanoc, 1943 http://www.milosz.pl/w_cdf.php.

O czasie

„Zawsze wierzyłeś, że prawdziwym celem pisania jest dotrzeć do wszystkich ludzi i zmienić ich życie. Co jednak, jeśli taki cel jest nieosiągalny? Czy traci przez to sens?
(…) Jeśli nie możesz zbawić świata, dlaczego miałbyś się troszczyć o to, czy masz dużą czy małą publiczność?”

Czesław Miłosz

Źródło: Noty o wygnaniu

O życiu , O ludziach , Sens

„Teraz pisarze zachowywali się trochę jak dziewice: Chętnie, ale bojaźliwie.”

Czesław Miłosz książka Zniewolony umysł

Zniewolony umysł

„(…) jakiekolwiek polowanie na „absolut” poprzez zestawienia barw czy dźwięków jest brakiem odwagi w domyśleniu rzeczy do końca”

Czesław Miłosz książka Zniewolony umysł

Zniewolony umysł

„Ja sam jestem chłopcem leniwym, dość prymitywnym i bardzo mało mam tego, co się nazywa inteligencją. Skończenie prawa zabiło we mnie umiejętność chłonięcia wiedzy w jakiejkolwiek bardziej zracjonalizowanej formie. Trzeba będzie się z tego leczyć. Moja 'prostość' czasem mnie drażni. Pocieszam się, że bogactwo i skomplikowanie bywają często po prostu kabotynizmem i neurastenią i że to mnie jeszcze czeka, a także, że już było.”

Czesław Miłosz
O wiedzę , O inteligencji , O czasie , O czekaniu

„Przysięgam, nie ma we mnie czarodziejstwa słów.
Mówię do ciebie milcząc, jak obłok czy drzewo.”

Czesław Miłosz
O drzewach

„Zawsze mamy nadzieję, że jakoś to się ułoży, bo inni są lepsi od nas.”

Czesław Miłosz Nieobjęta ziemia

Źródło: Nieobjęta ziemia, Paryż, 1984