Arturo Pérez-Reverte cytaty

„Życie jest jak droga restauracja, gdzie zawsze na koniec podsuwają ci rachunek, co wcale nie oznacza konieczności zapomnienia o delicjach, których się wcześniej kosztowało.”

„Ze starymi książkami dzieje się coś dziwnego. W przeciwieństwie do nowych, to one znajdują ciebie, wybierają swoich właścicieli: popatrz, tu jestem, zabierz mnie za sobą.”

„Władza zawsze próbuje kontrolować to, czego nie potrafi opanować.”

„Gdy umierał jakiś bibliofil, w dwadzieścia cztery godziny po wyprowadzeniu trumny tymi samymi drzwiami wyprowadzano bibliotekę.”

„Klechę i magnata wnet prowadź do kata!”

„Życie to katastrofa morska, a każdy pływa jak umie.”

„Czasem życie mści się na człowieku, dając mu to, czego chce.”

„Miasta są zatrute.”

„Ci, których obchodzą tylko książki, nie potrzebują nikogo więcej, i to mnie przeraża.”

„Każda ludzka istota spędza większość życia na poszukiwaniu pretekstów pozwalających mu osłabić własne wyrzuty sumienia. Wymazać ustępstwa i kompromisy. Potrzebuje podłości innych, żeby samemu czuć się mniej podłym. To wyjaśnia żal, zakłopotanie, a nawet urazę jakie budzą Ci, którzy nie ulegli słabości.”

„Gdy w grę wchodzi ambicja, jedyny grzech, jaki można popełnić, to ponieść klęskę, zwycięstwo zaś automatycznie staje się cnotą.”

„Marynarz na ziemi szuka statku lub kobiety.”

„A kiedy poznałem księdza Priamo, zrozumiałem, czym jest wiara – nie zależy ona nawet od tego, czy Bóg istnieje, czy nie. Wiara to skok w ciemno w ramiona kogoś, kto cię przytuli… Jest ona pocieszeniem w chwili niepojętego lęku i bólu. Jest jak ufność dziecka wobec ręki, która wyciąga go z ciemności.”

„Żadna kobieta (…) nie jest warta więcej niż banknot stupesetowy albo nieprzespana noc, o ile nie jest się w niej zakochanym.”

„Świat nie jest tak prosty, jak niektórzy chcieliby nam wmówić. Kontury są niewyraźnie, liczą się odcienie. Nic nie jest czarne albo białe. Zło może skrywać dobro albo piękno i na odwrót, a żadne z tych pojęć nie wyklucza drugiego. Istota ludzka potrafi kochać i zdradzić ukochaną osobę, co w niczym nie zaprzecza autentyczności jej uczuć.”

„Uprzejmość nic nie kosztuje, a jest inwestycją na przyszłość.”

„Graffiti jest najuczciwszym dziełem sztuki, bo ten kto je tworzy, nie odnosi z niego korzyści.”

„W Madrycie znów jestem, nie wierzę oczom,
Błonie snadź inne, niż znałem za młodu;
Tylu po kwiatkach stąpa tu ochoczo,
Choć winni je raczej gryźć już od spodu.”

„Każdy człek poczciwy może wybrać, gdzie i jak umrze, ale nikt wspomnień wybrać nie zdoła.”

„A potem przyśniło mi się, że nie umarłem. I z wielką bojaźń popadłem, gdym pewności nabrał, że będę się musiał przebudzić.”

„Władza, pieniądze i seks kręcą światem – odezwała się Sim, kiedy fotografowałam ich pracę. – Cała reszta to różowe obrazki.”

„Mam się za człowieka honoru, bo nim jestem. (…) A na sąd historii sobie bimbam.”

„Jeśli jest legalne, to nie jest graffiti.”

„Każdy szczery patriota, w tym poniżej podpisany, z zasady nie ufa temu, co sobie roją w głowach wojskowi.”

„Najgorszym złem w dziejach ludzkości było wynalezienie słowa. Wystarczy popatrzeć na psy. Są takie lojalne, bo nie potrafią mówić.”

„Przywracamy miastu tlen, który kradną aerozole bez farby.”

„Dlaczego nikt nie mówi, że wandalami są partie polityczne zalepiające wszystkie ściany swoimi śmieciami na wiele dni przed wyborami?”

„Ojczyzną każdej istoty ludzkiej jest utracony raj dzieciństwa.”

„Każdy zabity jest przyszłym bólem tych, którzy na niego czekają, nie wiedząc, że już nie żyje.”

„Łatwiej zdemaskować sprytnego oszusta niż szczerego głupka.”

„Nadmierna pewność siebie zabija równie skutecznie jak kule.”

„Dziewczyny, które szybko rosną, mają smutne oczy.”

„Szachy są kombinacją wrogich odruchów.”

„Każdy czytelnik ma takiego diabła, na jakiego zasłużył.”

„Naprawdę zawsze polega to na tym samym barbarzyństwie: od Troi do Mostaru czy Sarajewa, zawsze jest to ta sama wojna.”

„Szczury nie stepują.”

„Kiedy ludzie rozwiedli się z naturą, utracili zdolność znajdowania pocieszenia w obliczu koszmaru, który czyha na każdego z nas. Im uważniej obserwujemy, tym mniej sensu widzimy we wszystkim i tym bardziej czujemy się bezbronni.”

„Jesteśmy wytworem (…) tajemnych reguł władających przypadkiem: począwszy od symetrii wszechświata, a skończywszy na chwili, kiedy przechodzimy przez salę muzealną.”

„Horror czai się wszędzie, domagając się ofiar i dziesięcin, gotów poderżnąć gardło Euklidesowi ostrzem chaosu!”

„Bardzo trudno jest się pogodzić z tym (…), że świat nie ma uczuć, że natura jest bezlitosna. Dawniej naukowcy uznawali wszechświat za zagadkę, którą można rozwiązać przy użyciu właściwego kodu, jakby był zapisem hieroglificznym pozostawionym przez Boga.”

“You don't choose your friends, they choose you, and you either reject them or you accept them without reservations.”

“Actually loneliness has a kind of fascination; it's a state of egotistical, inner grace that you can achieve only by standing guard on old, forgotten roads that no one travels anymore.”

“One is never alone with a book nearby, don't you agree? Every page reminds us of a day that has passed and makes us relive the emotions that filled it. Happy hours underlined in red pencil, dark ones in black…”

“Chess is all about getting the king into check, you see. It's about killing the father. I would say that chess has more to do with the art of murder than it does with the art of war.”

“Everyone gets the devil he deserves.”

“I once wrestled with an angel. He won, but I learned a few things.”

“Because God and the devil could be one and the same thing, and everybody understood it in his own way.”