Cytaty na temat wąs (20 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Pochodzę z tradycyjnej rodziny o korzeniach trochę litewskich, dziadek miał wąsy i pięknie śpiewał godzinki, to był niezwykły człowiek i dlatego go zapamiętałem. A ojciec już wąsów nie nosił. Ale wszyscy mężczyźni uchodzili za niezwykle silnych ludzi, fizycznie silnych i o takich twardych zasadach.”

Krzysztof Putra (1957–2010) polski polityk

Źródło: Krzysztof Putra: nie rzucim Ziobry, wp.pl, 31 maja 2007 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Krzysztof-Putra-nie-rzucim-Ziobry,wid,8891672,wiadomosc_prasa.html

O mężczyznach , O ludziach , O śpiewie

„Wie pan, bez wąsów… czy to jestem ja, czy nie ja, to trudno powiedzieć. Teraz to ja bym mógł mieć swojego sobotwora, eee, sobotwóra.”

Lech Wałęsa (1943) polski polityk i działacz związkowy, przywódca Solidarności, laureat Pokojowej Nagrody Nobla, były prezydent Pol…

wypowiedź dla Wiadomości, przy okazji tematu 10 sierpnia 2002, kiedy to Lech Wałęsa ściął swoje wąsy. Komentarz Kamila Durczoka co do tej wypowiedzi: „Z wąsami, czy bez, po tym, jak mówi, pana prezydenta Wałęsę zawsze poznamy. Dobranoc.”

„(…) rodzina Marty była na początku zaskoczona jej znajomością ze mną. Chyba wyobrażali sobie mnie jako faceta z wielkim brzuchem i wąsem.”

Jacek Czachor (1967) polski motocyklista rajdowy

motocyklista jest starszy od żony 11 lat.
Źródło: Izabela Górnicka-Zdziech, Rajd życia, „Magazyn Familia”, 22 maja 2010 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Rajd_zycia,3109,91.html

O rodzinie

„Nasz piękny park nosił niegdyś, jak opowiadał mi nieboszczyk dziadek, imię marszałka Piłsudskiego. Później, w czasie wojny, zmieniono tę nazwę na Park Horsta Wessela. Po wojnie patronami parku zostali bohaterowie Stalingradu i byli nimi bardzo długo – do czasu, gdy marszałek Piłsudski ponownie wrócił do łask, a jego popersie do parku. Później, gdzieś około 1993, nastała Era Szybkich Zmian. Marszałek Piłsudski zaczął się źle kojarzyć – nosił wąsy i robił przewroty, głównie w maju, a nie były to czasy, gdy można było tolerować w parkach popiersia facetów z wąsami, lubiących podnosić zbrojną rękę na legalną władzę, niezależnie od efektu i pory roku. Park przemianowano tedy na Park Orła Białego, ale wówczas inne narodowości, których na Suwałkach było już bez liku zaprotestowały gorąco. I czynnie. Wówczas nazwano park Ogrodem Ducha Świętego, ale po trzydniowym strajku banków postanowiono nazwę zmienić. Zaproponowano: Park Grunwaldzki, ale zaprotestowali Niemcy. Zaproponowano: Park Adama Mickiewicza, ale zaprotestowali Litwini ze względu na pisownię i inskrypcję „polski poeta” na projekcie pomnika. Zaproponowano: Park Przyjaźni, ale zaprotestowali wszyscy. W rezultacie ochrzczono park imieniem króla Jana III Sobieskiego i tak już zostało, prawdopodobnie dlatego, że odsetek Turków w Suwałkach jest znikomy, a ich lobby nie ma żadnej siły przebicia. Właściciel restauracji „Istanbul Kebab” Mustafa Baskar Yusuf Oglu mógł zaś sobie strajkować do usranej śmierci.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

główny bohater opowiadania o parku w Suwałkach.
Coś się kończy, coś się zaczyna
Źródło: W leju po bombie.

O śmierci , O przyjaźni , O wojnie , O sile

„Pojawili się kolesie: Mazzoll, Tymański, Trzaska, którzy pokazali, że można tworzyć doskonałą muzykę jazzową nie kończąc trzech Akademii, nie występując w Sali Kongresowej i nie nosząc wąsów. Wcześniej jazz kojarzył się z czymś sztywnym, odizolowanym od świata i niesłychanie poważnym. Yassowcy zburzyli ten stereotyp.”

Szymon Tarkowski (1978) muzyk polski

Źródło: Wojtek Wysocki, Wiosna: „Chory umysłowo automat”, nuta.pl http://www.nuta.pl/wywiady/d/2/127/

O wiośnie

„Słowo „komunizm” kojarzy się ludziom z łagrami na Syberii, CzeKą, NKWD, wąsami Stalina i Armią Czerwoną. Ma to tyle-ż sensu, co kojarzenie chrześcijaństwa z wojnami krzyżowymi, Inkwizycją, paleniem na stosach i wysiedleniem żydów z Iberii. „Komunizm” – to pewna ideologia, po stokroć groźniejsza niż całe Imperium Zła.”

Janusz Korwin-Mikke (1942) polski polityk

Źródło: Ekonomikka

Sens

„Kiedy „Przekrój” się formował, czasy były koszmarne, bo panował nam ten z wąsami. Natomiast w „Przekroju” było nawet pogodnie, pomimo najrozmaitszych kłopotów – politycznych i niepolitycznych – których nigdy nie brakowało. Znalazło się jednak kilka osób, które się doskonale dobrały i rozumiały. Mieliśmy nawet swój język. Na przykład „napisać gruszkowo” znaczyło, że ma być primo: atrakcyjne dla czytelnika i secundo: tak, żeby nikt z nadzorców politycznych nie mógł się do tego przyczepić.”

Ludwik Jerzy Kern (1920–2010) polski poeta i satyryk

Źródło: Janusz R. Kowalczyk, Ludwik Jerzy Kern, culture.pl, październik 2010 http://culture.pl/pl/tworca/ludwik-jerzy-kern

„Hitler i Stalin byli zbrodniarzami, którzy różnili się głównie kształtem wąsów.”

Wiktor Suworow (1947) pisarz rosyjski

Źródło: Klęska

„Ty w Boga waszego, co go z brodą malują, wierzysz? - Tak - powiedział Kolka. - Wolę wierzyć w naszego Boga z brodą, jak w waszego z wąsami. - Więc tym - powiedziałem - czym dla was jest wasz Bóg, tym dla nas jest Stalin!”

Sergiusz Piasecki książka Zapiski oficera Armii Czerwonej

Zapiski oficera Armii Czerwonej
Źródło: op. cit., s. 110.

O Bogu

„Cętkowany kot otarł się o nogi swej pani. Podszedł do leżącego na ziemi Kazziza, stanął tuż przed twarzą chłopaka. Z tej perspektywy kocur wydawał się wielki niczym lampart. Jednak różowa plamka na nosie nadawała mu sympatyczny, niegroźny wygląd. Patrzył na Kazziza przyjaźnie i sprawiał wrażenie zadowolonego. Wreszcie nie był niższy od najlepszego przyjaciela swej pani, wreszcie mógł dotknąć jego twarzy wąsami i sprawdzić łapą to dziwne futro porastające jego głowę.”

Tomasz Kołodziejczak (1967) polski pisarz fantastyki naukowej

Źródło: Dotyk pamięci

O kotach , O wrażeniach , O wyglądzie , Chłopak

„Ludwik Solski: A cóż to, pan marszałek dzisiaj bez wąsów?!
Konstanty Rokossowski: Nigdy ich nie miałem.
Ludwik Solski: No, no… ciekawe…”

Ludwik Solski (1855–1954) aktor polski

wg anegdoty taka rozmowa odbyła się na jednym z uroczystych przyjęć zorganizowanych na cześć Ludwika Stommy, na które przybył Rokossowski.
Źródło: Melania Sobańska-Bondaruk, Stanisław Bogusław Lenard (oprac.), Wiek XX w źródłach, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, ISBN 8301127104, s. 427.

O wieku

„Większą ma wartość piękna para wąsów, niż dyplom uniwersytecki.”

Pitigrilli (1893–1975)

Pogodny pesymista

„A potem – tylko jak wyrzeźbić to, co stało się potem? – nadszedł esesman Mitte, zwany „Aniołem Śmierci”. Zbliżył się do dziewczynki. Na jego bladej twarzy z jasnym wąsem błąkał się uśmiech. Popychał ją lekko w kierunku placu sortowni, gdzie przeglądano rzeczy pozostawione przez więźniów. Z jednej z walizek wyjęła kolorową chustkę, zaczęła ją podrzucać. Potem kolejne, jakby była na jarmarku. Wyjęła też dziecięce okulary. Czy wiedziała, co ją czeka? Mitte poprowadził ją do wejścia w żywopłocie, na którym wisiała flaga Czerwonego Krzyża (za nią miał być lazaret). Rozległ się strzał.”

Samuel Willenberg (1923–2016)

O miłości , O śmierci , O uśmiechu , O aniołach

„Kostiumy do czarnych charakterów są ciekawsze. Ostatnio udało mi się po raz pierwszy zagrać księdza, ale i tak był to ksiądz… na motorze, w czarnym skórzanym kombinezonie. Charakteryzacji nienawidzę, choć skórę mam mocną i jakoś to wytrzymuję. Wytrzymałem też pracę do telewizyjnego Żywota Józefa Reja. Z brodą, wąsami, osmoloną twarzą i w peruce grałem diabła. Na planie był prawdziwy ogień i piekielne gorąco. W teatrze w Zielonej Górze grałem kiedyś pielgrzyma w Mistrzu Pathelin. Przez kilka godzin biegałem po rusztowaniach w piętnastu pelerynach. Zimą było to znośne, ale kiedy przyszły upały… No ale teraz sobie to odbijam – tak jak mnie Pan Bóg stworzył gram w Goło i wesoło w warszawskim Teatrze Bajka.”

Mirosław Zbrojewicz (1957) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza” nr 269, „Wysokie Obcasy” http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/18618.html

O Bogu , O bajkach , O charakterze , O zimie

„Ale jemu przyszły do głowy idee, których by
nie wymyślono na harwardzkim uniwersytecie:
świadomość myszy marszczy się jak gąsienica,
strzyżone białe włosy chmury to właśnie śnieg,
krzywo przyszyty guzik do płaszcza wieczności to księżyc,
kropla potu na wąsach Boga to Pacyfik.”

Tadeusz Chabrowski (1934–2016) poeta polski

Źródło: Kot w worku

O Bogu , O kotach

„Żyjemy w czasach prania po mordzie i krajania żyletkami. Póki tak postępują stare byki pod wąsem, można to ostatecznie obserwować z pewną melancholią, ale gdy te same metody przedostają się do szkoły średniej, sytuacja zaczyna być naprawdę dość obrzydliwa. Co ma wyrosnąć z dziecka, któremu czyta się moralne książeczki i wierszyki, i jednocześnie pozwala na krajanie scyzorykiem kolegów Żydów? Nic łatwiejszego niż wychować pokolenie wariatów.”

Antoni Słonimski (1895–1976) polski poeta, felietonista, dramatopisarz, satyryk, krytyk teatralny i działacz społeczny

Kroniki tygodniowe
Źródło: Faryzeusze i barbarzyńcy, 16 stycznia 1938 http://wyborcza.pl/magazyn/1,124059,20635742,slonimski-ciagle-pisze-o-nas-czyli-czy-chcemy-wychowac-pokolenie.html

O dzieciach , O wariatach , O czytaniu

„Zostałeś sam z Józefem Piłsudskim o nadpalonych nieco wąsach, paliliście fajki, patrzyliście na show przed Pięknym Psem i zaczęliście, z nudów, gadać o Rosji, bo jak nie ma o czym gadać, to zawsze jest dobrze pogadać o Rosji.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 15.

„Doktor Trousek, nieduży mężczyzna z wąsami strzyżonymi zgodnie z modą obowiązującą faraonów.”

Václav Erben (1930–2003) czeski pisarz

Tajemnica złotego księcia

„Ty w Boga waszego, co go z brodą malują, wierzysz? – Tak – powiedział Kolka. – Wolę wierzyć w naszego Boga z brodą, jak w waszego z wąsami.”

Sergiusz Piasecki książka Zapiski oficera Armii Czerwonej

Więc tym – powiedziałem – czym dla was jest wasz Bóg, tym dla nas jest Stalin!
Zapiski oficera Armii Czerwonej
Źródło: op. cit., s. 110.

O Bogu

„Kostiumy do czarnych charakterów są ciekawsze. Ostatnio udało mi się po raz pierwszy zagrać księdza, ale i tak był to ksiądz… na motorze, w czarnym skórzanym kombinezonie. Charakteryzacji nienawidzę, choć skórę mam mocną i jakoś to wytrzymuję. Wytrzymałem też pracę do telewizyjnego Żywota Józefa Reja. Z brodą, wąsami, osmoloną twarzą i w peruce grałem diabła. Na planie był prawdziwy ogień i piekielne gorąco. W teatrze w Zielonej Górze grałem kiedyś pielgrzyma w Mistrzu Pathelin.”

Mirosław Zbrojewicz (1957) aktor polski

Przez kilka godzin biegałem po rusztowaniach w piętnastu pelerynach. Zimą było to znośne, ale kiedy przyszły upały... No ale teraz sobie to odbijam – tak jak mnie Pan Bóg stworzył gram w Goło i wesoło w warszawskim Teatrze Bajka.
Źródło: „Gazeta Wyborcza” nr 269, „Wysokie Obcasy” http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/18618.html

O charakterze