Cytaty na temat von

Zbiór cytatów na temat von, wojna, ludzie, pani.

Cytaty na temat von

Marek Żukow-Karczewski Fotografia
Adolf Hitler Fotografia

„Galeazzo Ciano: Czego tak naprawdę chcecie: Gdańska czy Korytarza?
Joachim von Ribbentrop: Teraz już nie o to chodzi. Chcemy wojny.
Adolf Hitler: Jest pan południowcem i nigdy nie zrozumie pan, jak bardzo mi, jako Niemcowi, potrzebne jest drewno z polskich lasów.”

Adolf Hitler (1889–1945) kanclerz Rzeszy, twórca i dyktator III Rzeszy niemieckiej

w Berchtesgaden w sierpniu 1939.
Źródło: Galeazzo Ciano, Pamiętniki 1939–1943, tłum. Kazimierz Fudakowski, Warszawa 1949, s. 122.

Władysław Gomułka Fotografia

„Wilcza natura imperializmu niemieckiego nie zmieniła się od czasów Ulricha von Jungingena do czasów Konrada Adenauera.”

Władysław Gomułka (1905–1982) polski polityk komunistyczny, I sekretarz KC PZPR

przemówienie w trakcie odsłonięcia Pomnika Zwycięstwa Grunwaldzkiego.
Źródło: wyborcza.pl http://wyborcza.pl/1,76498,8147408,Adenauer_von_Jungingen__czyli_jak_komunisci_pod_Grunwaldem.html#ixzz0tyOKyz85, 17 lipca 2010

Hilaire Belloc Fotografia

„Trzaskanie Drzwiami przez Małe Dziewczynki
Liczy się między Najgorsze Uczynki.
Kultywowała ów Grzech bez ustanku
Córka pewnego Właściciela Banku,
Rebeka von und zu Schlaffenschluss-Schnorrt,
Dla której był to Ulubiony Sport.”

Hilaire Belloc (1870–1953) pisarz angielski

Źródło: Historia Rebeki, która trzaskała drzwiami dla zabawy, aż spotkał ją wcale nie zabawny koniec, tłum. Stanisław Barańczak

Krzysztof Niewrzęda Fotografia

„Między drzewami, na wznoszącym się brzegu Wannsee, odszukałem samotny grób Heinricha von Kleista. Tam, gdzie niemiecki pisarz wraz z Henriettą Vogel popełnił samobójstwo. A właściwie tam, gdzie zabił Henriettę, a potem siebie. Upamiętniający owe wydarzenia kamień przyciąga gości Literarisches Colloquium. Pielgrzymują więc do niego pisarze uznani, znani i nieznani. Poszedłem zatem i ja, chociaż von Kleist, jako autor, nigdy nie zaznaczył się szczególnie wyraźnie w moich poszukiwaniach. Postrzegałem go raczej jak literackiego bohatera. Stworzony był bowiem jakby ku przestrodze dla kuszonych pychą i wiarą w nieprzeciętność. Histeryczny, egzaltowany, pretensjonalny. Irytujący. Nawet gdy postanowił się zabić, zadbał jeszcze o odpowiednią scenografię i o towarzystwo. No, bo to przecież on nakłonił Henriettę Vogel do samobójstwa, a nie ona jego. I nie była to śmierć dwojga kochanków, pragnących ostatecznie przypieczętować swoją miłość. Była to śmierć chorej na raka kobiety, towarzysząca śmierci pisarza, który utracił wiarę w sens życia po lekturze dzieł Kanta. Kant uświadomił bowiem Kleistowi, że za życia nie można zgromadzić wartości, dających się przenieść w zaświaty. Ta nad-interpretacja, czy raczej błędna interpretacja filozofii Kanta, stała się więc powodem śmierci Kleista.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Czas przeprowadzki
Źródło: s. 9

Ewa Białołęcka Fotografia
Erwin Rommel Fotografia

„W przeciwieństwie do mnie, generał von Schweppenburg, który prawdopodobnie dobrze zna Brytyjczyków z czasów pokojowych, nigdy nie spotkał się z nimi w boju.”

Erwin Rommel (1891–1944) niemiecki generał

opinia E. Rommla po konferencji o von Schweppenburgu i jego pomysłach

Vaso Čubrilović Fotografia

„Nie wyciągnąłem rewolweru, ponieważ widziałem księżnę [Zofię von Chotek], a do niej nie chciałem strzelać.”

Vaso Čubrilović (1897–1990)

o swoim udziale w zamachu.
Źródło: Władysław B. Pawlak, Księga zamachów. Od Sarajewa do Dallas, Państwowe Wydawnictwo Iskry, Warszawa 1975, s. 34.

Jacek Salij Fotografia
Jan Sztaudynger Fotografia

„Najpierw szlachcie mówią: „von”,
Potem szlachcie mówią: „won!””

Jan Sztaudynger (1904–1970) poeta polski, satyryk

Źródło: Porządek rzeczy, Fraszki, „Życie Literackie” nr 16, 15 kwietnia 1956, s. 11 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14806

Jerzy Sosnowski Fotografia

„Kiedy damy przeszły na ty, udzieliłem pani von Falkenhayn bliższych instrukcji (…). Nie chciałem, by żądała dokumentu, to bowiem mogłoby panią von Natzmer odstraszyć (…). W tym przypadku najważniejsze było zaufanie.”

Jerzy Sosnowski (1896–1942)

we wrześniu 1928 o zwerbowaniu Renaty von Natzmer, majora w Inspektoracie Wojsk Zmechanizowanych, kuzynki prezydenta Rzeszy von Hindenburga i swojej kochance.
Źródło: Janusz Piekałkiewicz, Dzieje szpiegostwa, Warszawa 1999.

Erich von dem Bach-Zelewski Fotografia

„Kazimierz Szternal: To wy, naród, który wydał Goethego i Schillera, terrorem odmówiliście nam prawa do egzystencji i wolności.
Erich von dem Bach-Zelewski: To jest wojna.”

Erich von dem Bach-Zelewski (1899–1972) niemiecki zbrodniarz hitlerowski, generał

Źródło: Norman Davies, Powstanie ’44, przeł. Elżbieta Tabakowska, Wydawnictwo Znak, Kraków 2004, s. 562.

Władysław Bartoszewski Fotografia

„Nie chciałbym się wdawać w to,
o co z panią von Stein szło
i czy Goethe ją przynajmniej
tego śmego, czy bynajmniej?”

Eugen Roth (1895–1976)

Źródło: Wolfgang Kossak, Cudzołóstwo, tłum. Robert Stiller, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2002, ISBN 8311095159, s. 99.

Tadeusz Komorowski Fotografia

„W toku dwumiesięcznych walk straty nasze były poważne. Ścisłych liczb nie podobna podać, ponieważ w ówczesnych warunkach nie było możliwości prowadzenia dokładnej ewidencji. Na podstawie jednak danych, jakimi rozporządzamy, oceniamy nasze straty z grubsza na 22 000 zabitych, zaginionych i ciężko rannych. Lekko rannych nie wliczam do strat: większość bowiem z nich pozostawała bez przerwy w oddziałach, a niewielu tylko było takich, którzy by bez zranienia przetrwali całe powstanie.
Jeszcze trudniej byłoby obliczyć ofiary wśród ludności cywilnej, nie mogąc w przybliżeniu nawet ustalić liczby pogrzebanych pod gruzami, jak i ofiar terroru Niemców w zdobytych przez nich dzielnicach. Propaganda niemiecka – bez żadnych do tego podstaw – w parę już dni po zakończeniu walk podała liczbę ofiar: 200 000. Za nią powtórzyła tę liczbę propaganda sowiecka, podnosząc ją następnie do 250 000. Wydaje mi się, że liczba ta jest grubo przesadzona.
Straty niemieckie w powstaniu warszawskim wynosiły na podstawie zeznań niemieckiego gen. von dem Bacha: 10 000 poległych, 7 000 zaginionych, 9 000 rannych. Straty niemieckie przewyższyły zatem straty Armii Krajowej, zwłaszcza jeśli od strat bojowych AK z liczby zaginionych odliczyć wymordowanych przez Niemców w zdobytych przez nich dzielnicach jeńców i rannych.”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

Źródło: Powstanie Warszawskie, Warszawa 2004, Oficyna Wydawnicza „Rytm”, s. 250.

Jerzy Sosnowski Fotografia
Mateusz Szczurek Fotografia

„Na pewno bliżej mi do Keynesa niż do ekonomicznych liberałów w stylu von Hayeka. Zwłaszcza w takim otoczeniu, w jakim Polska znajduje się dzisiaj. Z inflacją, która jest za niska i której NBP nie bardzo potrafi doprowadzić – od dołu – do celu inflacyjnego.”

Mateusz Szczurek (1975) polski ekonomista

Źródło: Mateusz Szczurek: Państwa nic nie zastąpi http://biznes.gazetaprawna.pl/artykuly/776174,mateusz-szczurek-panstwa-nic-nie-zastapi.html, „Dziennik Gazeta Prawna”, 7 lutego 2014

Terry Pratchett Fotografia
Ryszard Czarnecki Fotografia

„Podczas II wojny światowej mieliśmy szmalcowników, a dzisiaj mamy Różę von Thun und Hohenstein i niestety wpisuje się ona w pewną tradycję. Miejmy nadzieję, że wyborcy to zapamiętają i przy okazji wyborów wystawią jej rachunek.”

Ryszard Czarnecki (1963) polityk polski

o Róży Thun i jej udziale w filmie niemieckiej telewizji NDR.
Źródło: Beata Mańkowska, niezalezna.pl http://niezalezna.pl/213118-bdquopodczas-wojny-mielismy-szmalcownikoacutew-dzis-mamy-roacuteze-thunrdquo-wiceprzewodniczacy-pe-o-antypolskim-filmie, 3 lutego 2018

Daniel Dennett Fotografia

„Cóż może być pewniejszego od relacji naocznych świadków, uczestników wydarzeń, podmiotów działających lub choćby tych, którzy byli blisko – w czasie i przestrzeni – zdarzenia? Przecież to dzięki takim świadectwom nie mamy wątpliwości, że Bolesław Chrobry bliskich sobie ludzi, którzy zawiedli jego zaufanie chłostał witkami brzozowymi w łaźni, że Przemysław II napadnięty w łaźni przez brandenburskich siepaczy uciekał konno półnagi i pokrwawiony, a Ulryk von Jungingen, wielki mistrz krzyżacki legł na grunwaldzkim polu zwalony z konia pchnięciem w usta zadanym litewską sulicą.”

Tomasz Panfil (1962) polski historyk

Źródło: Kto obalił komunę? Refleksja nad siłą i możliwościami historiografii http://bc.wydawnictwo-tygiel.pl/public/assets/114/%E2%80%9EPolska%20Ludowa%E2%80%9D%201944-1989%20%E2%80%93%20wybrane%20problemy%20historii%20politycznej%20i%20spo%C5%82ecznej%20v.2.2.pdf#page=6 [w:] D. Litwin-Lewandowska, K. Bałękowski, „Polska Ludowa” 1944–1989–wybrane problemy historii politycznej i społecznej, Wydawnictwo Naukowe Tygiel, Lublin 2016, ISBN 9788365598325, s.7.