Cytaty na temat trzask (21 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Ogień – dar godny bogów, żywioł, którego okiełznanie całkowicie odmieniło losy rodzaju ludzkiego. Jakże iluzoryczne okazało się jednak nad nim panowanie! Chociaż najpierw rozświetlał mroki jaskiń, ogrzewał, odstraszał dzikie bestie i pozwalał przygotować godziwą strawę, a później buzował w paleniskach wielkich machin przemysłowej rewolucji, to jednak ciągle przecież posiadał ową moc hipnotyczną, tajemną siłę, wreszcie coś na kształt własnej woli i świadomości działania. I nic nie pomagały tu składane mu hołdy i okazywany kult. Ciągle bowiem pośród trzasku i syku płomieni dawały się słyszeć słowa: Nie będę służył!”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Największe pożary w Polsce i na świecie, Ekologia.pl, 2012. http://ekologia.pl/srodowisko/specjalne/najwieksze-pozary-w-pplsce-i-na-swiecie,16873.html

O Bogu , O losie , O sile

„Gdy do domu wrócą starzy,
Młódź usłyszy bramy trzask,
Gdy wrócicie już z wojaży,
Dzieci… będą grzecznie spać!”

Jacek Fedorowicz (1937) polski satyryk i aktor

Teksty kabaretowe, Piosenki
Źródło: Kiedy starych nie ma w domu

O dzieciach , O domu

„I jak jechali bez Pułaskie
Fordziak w latarnię wyrżnął z trzaskiem.”

Julian Tuwim (1894–1953) polski poeta

Poematy, Kwiaty polskie (1940–1946)
Źródło: część pierwsza, rozdział pierwszy, I, s. 18

„Lodowaty ziąb starali się odgonić przekleństwami, ale te zamarzały im na posiniałych ustach i upadały z trzaskiem na oblodzony asfalt alei.”

Michał Witkowski (1975) pisarz polski

Fototapeta (2006)

„Pcheł w żaden sposób nie mogłem wyłapać, były szybsze ode mnie – całkiem zrozumiałe, w końcu lepiej się odżywiały. Wszy mogłem łapać z łatwością, tyle że to nie miało sensu. Jeśli już byłem na nie bardzo zły, przesuwałem paznokciem wielkiego palca po naprężonym na plecach płótnie koszuli i dobrze słyszalna seria trzasków była miarą mojej zemsty, rozkoszowałem się ich zagładą, ale już po minucie mogłem to powtórzyć, choćby dokładnie w tym samym miejscu i znów z dokładnie tym samym rezultatem.”

Imre Kertész książka Los utracony

Los utracony

O zemście , Sens

„– Andrew Marvell. Dla Jego Nieśmiałej Pani. „Lecz za plecami zawsze go słyszę: czasu skrzydlaty rydwan tnie ciszę, a tam, przed nami, leżą bezkresne pustynie wieczności”. – Hermes z trzaskiem zamknął tom. – Widziałem ją, tę wieczność. Poza czasem i przestrzenią, włóczyłem się pomiędzy rzeczami, których wielkość… – Urwał nie widząc sensu dyskutowania z kimkolwiek o doświadczeniu życia pozagrobowego.”

Philip Kindred Dick (1928–1982) amerykański pisarz

Wbrew wskazówkom zegara (1967)
Źródło: s. 146

O czasie , Sens

„Krzyczały drzewa, jęczał wiatr, hałłakowali jeźdźcy, porośnięte lasem góry dymiły szczelnymi mgłami – rósł w siłę strach; rzeki chlapały brudnymi odmętami o bryły skał, na ciemnym płótnie nieba z trzaskiem pruły się nici błyskawic, dzieci nienarodzonych rodziców opłakiwały swój przyszły los, kobiety zwijały się z bólu całorocznych porodów; z rachowskiej karczmy wychodziła Cyganka, spuchnięte worki jej piersi zwisały na rozdęty brzuch i trudno było uwierzyć, że w wytartej talii kart, kryjącej się pomiędzy cyckami, zmieściło się wszystko – i przeszłość, i przyszłość.”

Serhij Stepa (1956)

Źródło: Nie dziś, tylko wczoraj i zawsze, „Fraza” nr 1–2 (59–60), 2008, tłum. A. Horodecki

O kobietach , O losie , O dzieciach , O strachu

„Arogancja potrafi dodawać otuchy – przekonanie, że jest się pąkiem mądrości wykwitającym na stercie łajna głupoty, bywa emocjonalną izolacją. Ale to ryzykowne urojenie prowadzi do nieprzygotowania, nagłej utraty równowagi, kiedy rzeczywistość wali się człowiekowi z trzaskiem na głowę i inteligencja przestaje wystarczać.”

Jonathan Kellerman (1949)

Nad krawędzią

O głupocie , O inteligencji , O rzeczywostości

„Wyjdź na zewnątrz, bo są trzaski! Halo! Wyszłaś? (…) Jak to nie ma pola?! Powtórz! Jak to nie ma? A obora stoi? Aaa… to znaczy – fali nie masz… To co mnie straszysz?! Co ty, teraz jesz? Gdzie jesteś?! No głupie łazi… Gdzie jesteś teraz?! Halo! Jesz teraz? Aaa… świniom dajesz… dobrze…”

Jerzy Kryszak (1950) aktor polski

rozmowa z żoną.
Parodia Andrzeja Leppera
Źródło: Kraj się śmieje

„Arogancja potrafi dodawać otuchy – przekonanie, że jest się pąkiem mądrości wykwitającym na stercie łajna głupoty, bywa emocjonalną izolacją. Ale to ryzykowne urojenie prowadzi do nieprzygotowania, nagłej utraty równowagi, kiedy rzeczywistość wali się człowiekowi z trzaskiem na głowę i inteligencja przestaje wystarczać.”

Jonathan Carroll (1949) pisarz amerykański

Źródło: Nad krawędzią

O głupocie , O inteligencji , O rzeczywostości

„Wygląda jak normalny listonosz, ale jest wyszkolony jak komandos.
– Czyli co?
– Czyli potrafi z karata złamać kredkę.
– Kredkę?
– No, jak się ktoś zasłoni kredką, to on trzask i już!
– Panie Józku, czy pan kiedykolwiek w życiu widział, żeby ktoś zasłaniał się kredką?!
– Wiele razy.
– Kiedy? Gdzie?
– W przedszkolu.”

Grzegorz Halama (1970) polski aktor kabaretowy

Teksty z programów kabaretowych, Cykl Pan Józek

„Kiedy w sierpniu roku 1921 w Zakopanem wracałem z wieczoru, na którym czytałem swoje najlepsze wiersze, odprowadzany przez słuchaczów przez całą długość Krupówek (od Morskiego Oka do Trzaski) gradem kamieni, dostatecznie dużych, aby rozpłatać głowę przeciętnego, a nawet nieprzeciętnego śmiertelnika (niestety było zbyt ciemno), myślałem o tym, że opinja elity publiczności naszej, wyrażona doraźnie po tym wieczorze, była dla mnie naogół… zbyt pochlebną. Ukamieniowanie w r. 1921 nie wchodziło bynajmniej w zakres moich ambicji. Byłem poprostu zażenowany, jak zbyt chwalony autor.”

Bruno Jasieński (1901–1938) polski poeta futurystyczny

Źródło: Nogi Izoldy Morgan, Lwów 1923, s. 11.

O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„Egzorcysta odwrócił się, słysząc charakterystyczny brzęk trzydziestu butelek jednocześnie przekształcanych w tulipany. Trzydziestu tubylców patrzyło na niego ponuro, trzymając w dłoniach wyszczerbione flaszki.
(…)
– To ma być tulipan? – Jakub spojrzał na narzędzie mordu w dłoni tamtego.
A potem parsknął homeryckim śmiechem. Sięgnął na ladę po pustą flaszkę i jednym zręcznym ruchem przerobił ją na broń.
– O kurde – sapnął menel.
Wyrób Jakuba już na pierwszy rzut oka był o kilka klas doskonalszy. Światło żarówki połyskiwało na szklanych drzazgach. Wszystkie były idealnie kształtne i, co najważniejsze, znakomicie wyprofilowane.
– To co, sprawdzimy, kto z nas lepszy? – zapytał egzorcysta zaczepnie. – Urządzimy zawody?
Przeciwnik skinął głową. Siegnął po flaszkę z tanim winem i zębami odgryzł szyjkę razem z korkiem. Spojrzał wyzywająco. Jakub nie wyśmiał go tylko z grzeczności. Sięgnął po dwie. Kucnął i z wysokości trzydziestu centymetrów upuścił je na podłogę.
Pyk, pyk – odpadły denka. Złapał butelki za szyjki i zręcznie odwrócił w powietrzu. Trzymał w dłoniach dwa jakby wielkie kielichy pełne aromatycznej pryty, a nie rozlał przy tym ani kropli.
Szczęki opadły z trzaskiem. Tłum zafalował w podziwie.
– Mistrzu – wykrztusił wódz.”

Andrzej Pilipiuk książka Zagadka Kuby Rozpruwacza

Wybacz naszą nieuprzejmość. Nie wiedzieliśmy, kto zawitał w nasze progi.
Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Zagadka Kuby Rozpruwacza
Źródło: Łowy na Młotkowca

O śmiechu , O świetle

„On nigdzie, bidak, nie mógł beze mnie być, ani poflirtować sobie za bardzo, bo już trzask prask…, patrzą – Zośka jest przy nim… Ja sobie z tego nie zdawałam sprawy. Wiele lat po jego śmierci zrozumiałam, że nie dawałam mu odetchnąć.”

Zofia Komedowa (1929–2009)

o Krzysztofie Komedzie
Źródło: Komeda, Zośka i inni, sadurski.com, 21 marca 2009 http://www.newsy.sadurski.com/Satyra_Absurdy_Ciekawostki/0/1/1184//Komeda__Zoska_i_inni/

O śmierci