Cytaty na temat seminarium (20 cytatów)

„To, że taki imbecyl, taki podczłowiek jak Pizzardo będzie odpowiedzialny za uniwersytety i seminaria to skandal i rzecz niezwykle poważna (…). Ten nędzny dziwak, ten nawet nie przeciętniak bez kultury, bez horyzontów, bez człowieczeństwa (…). Ten Pizzardo, który ma czerwoną piżamę i kalesony (…) który targuje się przy zakupie gazety (…). Co za przerażająca komedia!”

Yves Congar (1904–1995) francuski teolog katolicki, dominikanin, kardynał

o kard. Giuseppe Pizzardo
Źródło: fsspx.pl, 20 maja 2012 http://news.fsspx.pl/2012/05/o-iwon-congar-op-%E2%80%9Eimbecyl-podczlowiek-nedzny-dziwak/

„Bliskie kontakty obu uniwersytetów nie ograniczały się li tylko do współpracy naukowej, lecz przyczyniły się również do powstania licznych i mocnych więzów przyjaźni. Wielu dowodów duchowego, a nawet materialnego wsparcia doznaliśmy ze strony niemieckich kolegów w mrocznych dniach stanu wojennego. Pomimo silnej presji zewnętrznej koledzy z Jeny nie zaprzestali kontaktów z Uniwersytetem Jagiellońskim, a wymiana naukowców oraz studentów, a także wspólne seminaria, co było godnym podkreślenia ewenementem, trwały przez cały ten czas.”

Zbigniew Sojka (1955) polski chemik

o współpracy Uniwersytetu Jagiellońskiego z Uniwersytetem w Jenie.
Źródło: Anna Wojnar, Kraków – Jena, „Alma Mater” nr 156–157, kwiecień–maj 2013, s. 9. http://www.almamater.uj.edu.pl/archiwum-2013?p_p_id=56_INSTANCE_Df4E&p_p_lifecycle=0&p_p_state=normal&p_p_mode=view&p_p_col_id=column-1&p_p_col_pos=1&p_p_col_count=2&groupId=2910359&articleId=18975521&page=9

O przyjaźni , O wsparciu , O czasie , O współpracy

„Każdemu, nawet kto nie uczył się w seminarium, wiadomo, że jeśli człowieka wygłodniałego albo ogarniętego żądzą picia od razu nakarmić do syta albo zupełnie spić – źle skończy taki człowiek: wytrzeszczy oczy i, złapawszy się chudymi rękami za rozdmuchany brzuch, cicho odejdzie do owego świata, gdzie nie ma ani głodnych, ani sytych.”

Arkadij Awierczenko książka Русский беженец в Праге

Всякому, даже не учившемуся в семинарии, известно, что если человека, долго голодавшего или томившегося жаждой, – сразу накормить до отвала или напоить до отказа – плохо кончит такой человек: выпучит глаза и, схватившись исхудалыми руками за раздутый живот, тихо отойдёт в тот мир, где нет ни голодных, ни сытых. (ros.)
Źródło: Русский беженец в Праге

O odejściu , O piciu

„Msza, chrzciny, komunia, szkolna katecheza – to w wielu miejscowościach jedyne duchowe dobra prócz telewizyjnego „tańca z gwiazdami”, seriali czy programów sportowych. Dla wielu – to jedyne źródło kultury religijnej, duchowej, intelektualnej by nie powiedzieć – metafizycznej. Tymczasem kultura ta tkwi w rękach osób dość prymitywnych, niewykształconych o zawężonym polu wyobraźni i z reguły pozbawionych empatii. Wykształcenie księży, na tle coraz bardziej wykształconego społeczeństwa jest coraz gorsze. Do seminarium (pomijam ekskluzywne seminaria jezuitów czy dominikanów) często trafiają ci, którzy nie mogą zdać matury, nie radzą sobie ze sobą, nie mają pojęcia o świecie i potrzebach innych. Życie w seminarium przypomina koszary, gdzie najważniejsza zasadą jest posłuszeństwo przełożonym i starszym rangą. Myślenie nie jest wymagane, krytyka – zabroniona. Młody ksiądz mało wie o życiu, niewiele o świecie współczesnym, nie zna psychologii, filozofii, historii sztuki. Dlatego nowoczesna architektura kościelna to taśmowa produkcja estetycznych koszmarków. Bogatych, kiczowatych, pompatycznych, zimnych.”

Magdalena Środa (1957) polska filozof, etyk, działaczka państwowa

Źródło: To jest największy problem polskiego katolicyzmu, wp.pl, 26 kwietnia 2011 http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,To-jest-najwiekszy-problem-polskiego-katolicyzmu,wid,13350019,komentarz.html

O życiu , O wykształceniz , O historii , O myślach

„Choć robię to samo co przedtem podczas trzydziestu lat i stworzyłem dzieło, które jest całkowicie takie samo jak moje wcześniejsze dzieło, oto zostaję nagle a divinis suspendowany, a być może wkrótce ekskomunikowany, wykluczony z Kościoła, nazwany odszczepieńcem, i nie wiem co jeszcze. Czy to naprawdę możliwe, aby to wszystko, co uczyniłem w ciągu trzydziestu lat, również zasługiwało na suspensę a divinis? Uważam, że wprost przeciwnie, byłbym wówczas ekskomunikowany, gdybym kształcił swoich seminarzystów tak, jak ich się dziś kształci w nowych seminariach. Gdybym wówczas nauczał katechizmu, którego dziś uczy się w szkołach, nazwano by mnie heretykiem. I gdybym wówczas w taki sposób odprawiał Mszę świętą, jak się ją dziś odprawia, byłbym podejrzany o herezje i wykluczono by mnie z Kościoła. A więc nic z tego nie rozumiem.”

Marcel Lefebvre (1905–1991) francuski biskup katolicki, twórca schizmy

Źródło: s. 57

„Czym byłby Płock, nasze miasto, bez katedry i skarbca, bez biskupstwa istniejącego tu od 1075, bez 650-letniego kościoła i parafii farnej, bez tylu innych kościołów w przeszłości i dniu dzisiejszym, bez opactwa i Muzeum Diecezjalnego, bez Seminarium Duchownego i Biblioteki, Archiwum Diecezjalnego, bez Liceum im. Małachowskiego, najstarszej z polskich szkół, której początki sięgają funkcjonującej już w 1180 szkoły przy kolegiacie św. Michała, bez figur i krzyży przy drogach, na osiedlach, w domach, bez świąt chrześcijańskich i obrzędów, bez tradycji religijnej, bez zgromadzeń zakonnych, bez sanktuarium Miłosierdzia Bożego? Czymże byłby Płock bez Chrystusa?! Bez odniesienia do Chrystusa nie sposób zrozumieć (…) dziejów naszego miasta, parafii farnej, dziejów narodu.”

Roman Marcinkowski (1942) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: homilia podczas obchodów 650-lecia kościoła farnego w Płocku, 23 kwietnia 2006

O domu , O przeszłości , Chrystus

„Niedościgłym wzorem był dla mnie bp Stefan Wyszyński, który przyszedł do diecezji lubelskiej w 1946 r. Ja wówczas byłem klerykiem. Bp Wyszyński wyświęcił mnie wcześniej na diakona, i już jako diakon towarzyszyłem mu podczas jego wyjazdów do parafii, szczególnie podczas bierzmowania. Przy okazji podpatrywałem, jak pracował. A mogę powiedzieć, że był to wspaniały, niezmordowany duszpasterz. Wiele mu zawdzięczam. Zresztą, on udzielił mi święceń prezbiteratu, a zawdzięczam mu także sakrę biskupią. Drugim wzorem był dla mnie bp Zdzisław Goliński. Dobrze poznałem go w seminarium w Krężnicy Jarej, jeszcze podczas okupacji niemieckiej, gdzie jednocześnie był profesorem i dyrektorem ekonomicznym - dzięki niemu to seminarium funkcjonowało. Bp Goliński był człowiekiem wielkiej wiary i bogatej wszechstronnie inteligencji. Bp Wyszyński ustanowił go swoim biskupem pomocniczym, później był ordynariuszem w Częstochowie.”

Bolesław Pylak (1921–2019) polski duchowny katolicki, arcybiskup

Źródło: Urszula Buglewicz, Człowiek żyje, aby służyć http://www.niedziela.pl/artykul/86087/nd/Czlowiek-zyje-aby-sluzyc, niedziela.pl, 2008

O wierze , O inteligencji

„Moje pierwsze doświadczenia sceniczne to spotkanie z teatrem amatorskim w Otwocku, który ostatnio obchodził 85-lecie. Jako kilkuletni chłopak widziałem tam Zemstę – znakomicie się bawiłem. Dlatego nieco później wpadałem do nich na próby, czasami pozwolono mi zaciągnąć kurtynę, a to wbrew pozorom wcale nie takie łatwe. W liceum przynajmniej raz w miesiącu do warszawskiego Teatru Polskiego zabierał nas – grupę 40 rozbisurmanionych chłopaków – polonista, profesor Minakowski. Był maniakiem teatralnym, zaraził nas tą fascynacją i okiełznał nasze temperamenty. Z Teatru Polskiego zapamiętałem przede wszystkim piękną kurtynę z frędzlami, która mieni się do dziś. Wtedy ten świat za tą wspaniałą płachtą zaczął mnie fascynować. Bardzo często też profesor Minakowski i inni nauczyciele prosili mnie o przygotowanie wiersza na akademię, a to Odę do młodości, a to dwie strony z życiorysu Napoleona. Zwrócono wówczas uwagę na moją umiejętność wypowiadania na głos tekstu. Nawet któregoś dnia podszedł do mnie katecheta i zapytał: „Ignasiu, a nie poszedłbyś do seminarium?”.”

Ignacy Gogolewski (1931) aktor i reżyser polski

Źródło: Agnieszka Michalak, Ignacy Gogolewski o „32 omdleniach”, paleniu i wdzięczności do wieszcza, dziennik. pl, 26 kwietnia 2011 http://kultura.dziennik.pl/artykuly/332792,ignacy-gogolewski-o-32-omdleniach-paleniu-i-wdziecznosci-do-wieszcza.html

O świecie , O zemście , O nauczycielach , Chłopak

„Przede wszystkim nie chcę spoczywać na laurach tylko kształcić się dalej w najlepszych placówkach świata. Owocne badania nad perowskitem otworzyły przede mną wiele drzwi i nie zamierzam zmarnować takiej okazji. W Walencji wierzymy w perowskity i niezmiernie bym się cieszyła, gdyby nie skończyło się tylko na projektach w skali laboratorium. Spotkał mnie zaszczyt wygłoszenia seminarium we wcześniej już wspomnianym EIT+. Data jest jeszcze do ustalenia, ale już się nie mogę tej wizyty doczekać”

Olga Malinkiewicz (1982) Polska fizyk

Źródło: Olga Malinkiewicz - Polka, która może dokonać przełomu w energetyce http://biznes.onet.pl/wiadomosci/energetyka/olga-malinkiewicz-polka-ktora-moze-dokonac-przelomu-w-energetyce/e33mf, biznes.onet.pl, 7 maja 2014

O biznesie

„Przemiany w Kościele zależą od was. Jeden z moich profesorów w seminarium powiedział, że to pokolenie musi wymrzeć, by coś się zmieniło, ale może być tak, że wy wniesiecie nowego ducha, entuzjazm.”

Wojciech Lemański (1960) polski ksiądz

Źródło: Agata Żrałko, Jezus przyjąłby od Owsiaka zaproszenie na Woodstock, „Gazeta Wyborcza”, 2–3 sierpnia 2014

„Począwszy od czasów kleryckich, w Seminarium Duchownym w Krakowie, całe moje życie kapłańskie związane jest z osobą kard. Wojtyły a później Ojca Świętego Jana Pawła II. Uważam to za wielki dar Opatrzności, za który stale Bogu dziękuję i ciągle z niepokojem zadaję sobie pytanie, na ile potrafiłem go w swoim kapłańskim i biskupim życiu wykorzystać… Nie tylko udzielił mi On wszystkich święceń, łącznie z pełnią kapłaństwa w biskupstwie, ale był przede wszystkim niedościgłym wzorem Kapłana i Pasterza rozmiłowanego w Chrystusie i w Kościele. Sobór Watykański II mówi o „ojcostwie sakramentalnym” biskupa wobec swoich kapłanów: w tym sensie w osobie Jana Pawła II widziałem zawsze prawdziwego Ojca. A trzyletni okres pracy w Watykańskim Sekretariacie Stanu, kiedy bezpośrednio współpracowałem z Janem Pawłem II, uważam za najważniejszy w moim kapłańskim życiu…”

Stanisław Ryłko (1945) polski duchowny katolicki, kardynał

Źródło: o. Stanisław Tasiemski OP, Nowy polski kardynał Stanisław Ryłko – wywiad http://pl.radiovaticana.va/storico/2007/11/24/nowy_polski_kardyna%C5%82_stanis%C5%82aw_ry%C5%82ko_-_wywiad/pol-169441, pl.radiovaticana.va, 24 listopada 2011

O życiu , O Bogu , Sens , Pytanie

„Karola Wojtyłę poznałem wcześnie, w 1945 r. w Krakowie. Studiowaliśmy razem w seminarium, ja na pierwszym roku, on na czwartym. Wkrótce on został kapłanem, a ja miałem dopiero nadzieję na kapłaństwo. Od początku byłem pod dużym wrażeniem jego inteligencji i osobowości. Mieszkaliśmy wspólnie w czasie studiów.”

Andrzej Maria Deskur (1924–2011) polski duchowny katolicki, kardynał

Źródło: Od tego jest Kościół, aby byli święci, radiomaryja.pl, 18 kwietnia 2006 http://www.radiomaryja.pl/kosciol/od-tego-jest-kosciol-aby-byli-swieci/

O inteligencji , O wrażeniach , O czasie , O osobowości

„Jeśli pójdę z prądem, z którym wy sami idziecie, wówczas będę osiągał takie same rezultaty. To znaczy wasze seminaria są zamykane, wasza seminaria są sprzedawane, kapłani, których kształcicie, nie mają już kapłańskiego ducha. Najlepszym dowodem tego jest fakt, że znaczna część spośród nich po dwóch, trzech albo czterech latach od święceń żeni się i porzuca kapłaństwo. Już nie chcę zajść tak daleko z naszymi seminarzystami. Ja pragnę prawdziwych kapłanów, kapłanów Naszego Pana Jezusa Chrystusa, którzy wierzą, którzy posiadają wiarę i którzy są gotowi cierpieć za swoją wiarę, oraz którzy są gotowi zrezygnować z tych światowych zwyczajów, jakie przeniknęły do środka Kościoła i jakie zalały zakrystie i kapłaństwo.”

Marcel Lefebvre (1905–1991) francuski biskup katolicki, twórca schizmy

Źródło: s. 213

O wierze , O cierpieniu , Chrystus

„Środki masowego przekazu niestety nie pomagają nam (…), albowiem gazety, kiedy tylko będą mogły, oczywiście będą o nas pisać pod takimi tytułami jak „Schizma”, „Ekskomunika”. Ale jesteśmy przekonani, że te wszystkie oskarżania nas, te wiszące nad nami kary to wszystko nic, to coś całkiem nieważnego! (…) za kilka lat – kiedy, tego nie wiem, tylko najukochańszy Bóg zna liczbę lat, które muszą upłynąć do dnia, kiedy Tradycja w Rzymie z powrotem uzyska swoje prawa – zostaniemy objęci ramionami przez autorytety rzymskie, które będą nam dziękować za to, że zachowaliśmy prawdziwą wiarę w seminariach, w rodzinach, we wspólnotach, w naszych krajach, w klasztorach, w domach zakonnych ku większej chwale Boga i ku zbawieniu dusz.”

Marcel Lefebvre (1905–1991) francuski biskup katolicki, twórca schizmy

Źródło: s. 236

O Bogu , O wierze , O karze , O zachowaniu

„Profil referatów wygłaszanych w ramach seminariów w Castel Gandolfo obejmował z jednej strony fizykę i matematykę, a z drugiej filozofię i teologię. Moje referaty mieściły się właśnie w tej formule. Ojciec Święty raczej nie podejmował dyskusji, ale bardzo uważnie słuchał. Podczas jednego z takich seminariów wręczyłem Papieżowi w przerwie między referatami swoją książkę i opowiedziałem mu, co ona zawiera.”

Zbigniew Jacyna-Onyszkiewicz (1944) polski fizyk i polityk

Źródło: Przekraczamy granice fizyki, naszdziennik.pl, 15 marca 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20080315&id=my21.txt

O matematyce

„Cicho bądź. Zostaw to na seminarium „Krytyki Politycznej.””

Ireneusz Krzemiński (1949) polski socjolog

do Cezarego Michalskiego podczas dyskusji o beatyfikacji Jana Pawła II
Źródło: gazeta,pl, Awantura u Olejnik o pontyfikat papieża. „Wmanewrował kościół w spór z cywilizacją”. „Cicho bądź”, 1 maja 2011 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,9523842,Awantura_u_Olejnik__Spor_o_pontyfikat_papieza___Wmanewrowal.html

„Seminarium nie jest prywatną instytucją, jest własnością Kościoła.”

Józef Kowalczyk (1938) polski duchowny katolicki, dyplomata, arcybiskup

w Ostrowie Tumskim, podczas przekazywania władzy nad Metropolią Poznańską arcybiskupowi Gądeckiemu.

„Według mojego wyobrażenia pisarzem jest ktoś, kto pisze. Kto siedzi przy maszynie i zapisuje słowa. Wydawałoby się, że na tym polega istota rzeczy. Nie uczyć innych, jak pisać, nie przesiadywać na seminariach, nie czytać wierszy szalejącemu tłumowi. Czemu oni są tacy ekstrawertyczni? Gdybym chciał być aktorem, zabiegałbym o rolę w Hollywood. Z pięćdziesięciu pisarzy, których poznałem w różnych okolicznościach, tylko dwaj wydali mi się ludzcy w każdym calu. (…) Poza tym pisarze są ostatnimi osobami, z którymi miałbym ochotę się napić i których chciałbym słuchać. Dostrzegam więcej życia wewnętrznego u starych gazeciarzy, u dozorców, w chłopcu obsługującym klientów w całonocnym stoisku z meksykańskim żarciem. Mam wrażenie, że pisarstwo przyciąga najgorszych, nie najlepszych, mam wrażenie, że prasy drukarskie tego świata po prostu nieustannie drukują szmirę autorstwa nieudolnych ludzi, którą niekompetentni krytycy nazywają literaturą, poezją, prozą. To bezcelowe, może poza tym jednym przebłyskiem od czasu do czasu, który rzadko rozumie, wie jak.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

O Pisaniu

O literaturze , O wrażeniach , O ludziach , O czasie

„Kardynał rekrutuje biskupa geja, ten zaś promuje księdza geja. Oczywiście nie zawsze tak właśnie jest. Jeśli jednak spojrzysz, to heteroseksualni mężczyźni nie lgną do Kościoła. W latach 70. i 80. heteroseksualni duchowni odchodzili z kapłaństwa, ponieważ chcieli mieć rodzinę. Nie chcą akceptować celibatu. Natomiast obecnie jest coraz mniej chętnych do kapłaństwa, gdyż nawet w Polsce młody gej ma wiele możliwości na ułożenie sobie życia, nie musi iść do seminarium. Popatrz, we Francji każdego roku umiera około 800 księży, a tylko 50 nowych jest wyświęcanych. W ciągu 10 lat we Francji nie będzie księży. To samo pewnie stanie się w Polsce.”

Frédéric Martel (1967)

Źródło: Tomasz-Marcin Wrona, "Pięćdziesiąt twarzy geja". Cztery lata za watykańską kurtyną https://www.tvn24.pl/magazyn-tvn24/piecdziesiat-twarzy-geja-cztery-lata-za-watykanska-kurtyna,207,3615, tvn24.pl, kwiecień 2019.

O mężczyznach , O rodzinie

„Na studiach były seminaria warsztatowe i można było wybrać kierunek dziennikarstwa. A ponieważ to był stan wojenny, to ja chciałem jak najdalej od polityki spieprzać. Bo byłem w opozycji totalnej, najbardziej jak się dało. Więc zgłosiłem się na zajęcia sportowe.”

Paweł Zarzeczny (1961–2017) polski dziennikarz sportowy

Źródło: polskatimes.pl http://www.polskatimes.pl/opinie/a/pawel-zarzeczny-jesli-bedziesz-wybitny-to-cie-znienawidza-bo-wiekszosc-z-nich-to-glupcy,11940133/,