Cytaty na temat powóz (11 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Ale Angielki, ale konie, ale pałace, ale powozy, ale bogactwo, ale przepych, ale wszystko począwszy od mydła a skończywszy na brzytwach, wszystko nadzwyczajne – wszystko jednakowe, wszystko wyedukowane, wszystko umyte, a czarne jak szlachecka d…!!!”

Fryderyk Chopin (1810–1849) polski kompozytor i pianista XIX wieku

do Juliana Fontany, lipiec 1836, opis wrażeń z pobytu w Londynie.
Listy
Źródło: Mieczysław Tomaszewski, Fryderyk Chopin…, op. cit.

O wrażeniach , O bogactwie , O koniach

„W tamtych pięknych latach na ulicy aż roiło się od dzieci, które mogły bawić się na zewnątrz i my rozmawialiśmy z nimi. Poruszano się konnymi powozami – tylko niewielu mogło sobie pozwolić na kupno automobilu – i pamiętam jeszcze, że jedną z ulubionych zabaw dzieci było czepianie się tych powozów z tyłu i przejażdżka w spacerowym tempie. Bawiło nas nawet to, gdy przechodnie ostrzegali woźnicę i znaczącymi gestami dawali do zrozumienia: ktoś ci siedzi na plecach! Potem woźnica ze świstem bata przepędzał pasażera na gapę. Byliśmy zachwyceni.”

Farah Pahlawi (1938)

opisując swą młodość.
Źródło: Ulrike Grunewald, Słynne rywalki, czyli gra o miłość, pieniądze i władzę, op. cit., s. 110.

O miłości , O pieniądzach , O dzieciach , O grach

„A propos, dlaczego pan nie trzyma powozu i koni?”

Ksawery Branicki (1816–1879)

znany ze swej oryginalności i roztargnienia Branicki zadał to pytanie, gdy odwiózł pewnego razu spieszącego się na umówione spotkanie Adama Mickiewicza; gdy przyjechali na miejsce, Braniki zadał to pytanie wówczas, kiedy Mickiewicz zwrócił uwagę, że gdyby nie tak dobre konie, byłby z pewnością się spóźnił; na powyższe pytanie rozbawiony Mickiewicz odpowiedział z udaną powagą: „Ze względów politycznych”
Źródło: Melania Sobańska-Bondaruk, Stanisław Bogusław Lenard, Wiek XIX w źródłach. Wybór tekstów źródłowych z propozycjami metodycznymi dla nauczycieli historii, studentów i uczniów, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, ISBN 83 stycznia 12582–9, s. 248.

O historii , O nauczycielach , O wieku , O koniach

„Po szalonym, absolutnie szalonym życiu w Anglii, życie w Soden z jedzeniem i spaniem, bez żakietu, fortepianu, kart wizytowych, powozu i koni, ale z osłami, kwiatami, papierem nutowym i szkicownikiem, z Cecylią i dziećmi jest podwójnie pokrzepiające.”

Felix Mendelssohn-Bartholdy (1809–1847) kompozytor niemiecki

w 1844 roku, gdy wypoczywał w Soden pod Frankfurtem nad Menem, miejscowości kuracyjnej.
Źródło: Janusz Ekiert, Czy wiesz? Zagadki muzyczne, Warszawa 1995, wyd. Alfa, s. 107.

O życiu , O dzieciach , O jedzeniu , Koń

„Potem do bram wnosili stróże
Zwłoki bojowców i sołdatów.
Zostały po nich krwi kałuże:
Lepka purpura łódzkich kwiatów.
Najpierw je wodą polewano,
Potem je piaskiem przysypano,
Nazajutrz zaś pędziły po nich,
Wprzężone w pary świetnych koni,
Powozy panów fabrykantów,
Panów prezesów i bogaczy,
Zadowolonych posiadaczy
Pałaców, banków i brylantów”

Julian Tuwim (1894–1953) polski poeta

Poematy, Kwiaty polskie (1940–1946)

O wodzie , Koń

„(…) nie jest prawdą, że kapitał jest synonimem pieniądza. Przed odkryciem metali szlachetnych na świecie byli kapitaliści, i ośmielam się nawet powiedzieć, że wówczas, tak samo jak i dzisiaj, każdy człowiek w pewnym stopniu był kapitalistą.
Cóż to takiego kapitał? Składa się on z trzech rzeczy, są to:
1. Materiały, na których ludzie pracują (kiedy mają już wartość, jaką nadał im ludzki wysiłek, przynosząc tym samym prawo do wynagrodzenia): wełna, len, skóra, jedwab, drewno itd.
2. Narzędzia, które ludzie wykorzystują do pracy: przyrządy, maszyny, statki, powozy itd.
3. Zapasy, które zużywają przez cały okres trwania pracy: żywność, tworzywa, domy itd.”

Frédéric Bastiat (1801–1850) francuski ekonomista

Kapitał i zysk z kapitału
Źródło: s. 155

O ludziach , O wysiłku

„Z trendami jest jak z jazdą powozem: łatwiej dojechać tam, dokąd prowadzą konie.”

John Naisbitt (1929)

Megatrendy (1982)

O koniach

„Poczta polska cieszyła się jak najlepszą opinią u cudzoziemców. Mamy świadectwo Rosjanina (późniejszego wicegubernatora wileńskiego Frizla), który pisał o tym: „Kto tylko podróżował po Polsce, wie z doświadczenia, że urządzenia pocztowe w Polsce i Litwie były tak dobre, że lepszych żądać niepodobna”. Jeden Niemiec (Schulz) radził swym rodakom, żeby nie jeździli do Rosji przez Berlin i Królewiec na Kłajpedę, lecz na Polskę, bo i prędzej dojadą i wygodniej. Drugi Niemiec (Biester) nie może się wydziwić bezpieczeństwu w podróżach przez Polskę. Pisze, że jeden człowiek może przewieźć daleko bez niebezpieczeństwa napadu krocie, a nawet można największe sumy powierzyć po prostu woźnicy. Faktem jest, że wpływy do kasy centralnej rządowej w Warszawie zwożono co kwartału z prowincji na zwykłych wozach, a bywały to sumy milionowe; eskortę stanowiło dóch strażników, a nieraz nawet jeden tylko… Uczony Anglik, profesor uniwersytetu w Cambridge, słynny Coxe, poświadcza również, że w podróży przez Polskę nic mu nie zginęło, chociaż nieraz musiał powóz zostawić na noc na dworze bez dozoru. 'Uczciwość należała do natury ludu polskiego.'”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

Źródło: Święci w dziejach narodu polskiego, Wydawnictwo Antyk Marcin Dybowski, ss. 464–5

O ludziach , O podróżowaniu , O naturze , O nocy

„Nazajutrz nocnym powozem wybiegłem do Birmingamu [Birmingham]. I patrzę, i widzę z daleka tysiące ogniów, co jak gdyby wulkany spod ziemi biją żywym płomieniem, rzucają dymem, przy każdym takim wulkanie niby mogiły wyrzuconej lawy, a cała tam ziemia w popiół obrócona, i ani tam trawa zazielenieje, ani woda zabłyszczy, czasem mignie czarna postać ludzka i zniknie; nie słychać tam głosu stworzenia ani głosu szumiącego drzewa, ani głosu szemrzącej wody, a tylko jakieś podziemne wycie: zdaje się, że to kraina piekieł. A to po prostu tysiące kopalni, przy których tysiące machin parowych dobywa węgiel i żelazo, z którego po całej Anglii i zaraz w Birmingamie wyrabiają wszelką broń, nożyczki, igły i brzytwy.”

Aleksander Jełowicki (1804–1877) polski pisarz i działacz religijny

Moje wspomnienia (1893)
Źródło: Tomasz Małkowski, Jacek Rześniowiecki, Historia III. Podręcznik do klasy III gimnazjum, Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, Gdańsk, 2012, ISBN 978-83-7420-253-4, s. 122.

O historii , O trawie , O wodzie , O czasie

„Taki Ampere na przykład jechał kiedyś na ważną konferencję naukową w Paryżu. Nagle w dorożce olśniła go jakaś myśl (z dziedziny elektryczności, jak sądzę), wyjął błyskawicznie ołówek i na ścianie powozu napisał równanie. Z grubsza brzmiało ono tak: dH=ipdl/r2, gdzie p jest odległością P od elementu dl; albo dH=i sin e d1/rz. Równanie to znane jest także jako prawo Laplace'a, chociaż Laplace nie był obecny na tej konferencji.
Dorożka podjechała pod Akademię, Ampere wyskoczył, zapłacił woźnicy i pospieszył na konferencję obwieścić wszystkim o swoim odkryciu. Po czym stwierdził, że nie ma kartki z równaniem. Nagle przypomniał sobie, gdzie je zapisał, i puścił się za nim w pogoń po ulicach Paryża. Czasem sobie myślę, że w podobny sposób Fermat musiał zgubić dowód swego Wielkiego Twierdzenia, jakkolwiek i Fermata nie było na tej konferencji; zmarł mniej więcej dwieście lat wcześniej.”

Alfred Bester (1913–1987) amerykański pisarz

Ludzie, którzy zamordowali Mahometa

O myślach , O czasie , O odległości , O myśleniu

„Pan jest rozrzutny: trzeba bowiem wiedzieć, że o wiele zdrowiej jest przejść się pieszo niż korzystać z powozu, a co do jedzenia – cudze przyjęcie jest zawsze najlepsze.”

Fryderyk II Wielki (1712–1786)

słowa skierowane do własnego dyplomaty, proszącego o podwyższenie funduszu reprezentacyjnego.

O jedzeniu