Cytaty na temat pejzaż (22 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Pewnie ci dobrze
gdzieś o tej porze,
pewno przyjemnie.
A wokolutko –
pejzaż bez smutku
pejzaż beze mnie.”

Jeremi Przybora (1915–2004) polski aktor, satyryk, poeta, piosenkarz

Źródło: Pejzaż bez ciebie, muz. Jerzy Wasowski

Pora roku

„Czułem, jak czas ujęty dotąd w ludzkie formy rozlewa się i powraca do swojej pierwotnej formy. Tutaj, w Sulinie, był wszechobecny jak wilgoć w powietrzu. Trawił domy i statki, toczył twarze i pejzaż, szklanki w barach i towary w sklepach. On po prostu przepalił, przeżarł delikatną powłokę minut, godzin i dni, i wziął w posiadanie całą przestrzeń, wszystkie widzialne i niewidzialne rzeczy, i ludzkie myśli też.”

Andrzej Stasiuk książka Jadąc do Babadag

Jadąc do Babadag

O myślach , O czasie , O myśleniu

„Pejzaż z czasów dzieciństwa jest pewną formą tożsamości, jest czymś własnym, do czego każdy pielgrzym pragnie powrócić.”

Marcela Serrano (1951)

Meksykańska szarada

O dzieciństwie

„spod nóg runął pejzaż
który zaspał w trawie”

Jerzy Harasymowicz (1933–1999) polski poeta

Źródło: Brzask w górach

O trawie

„W podziemiach tatrzańskich widzę często kształty tak niepojęte, że tylko u Witkacego w pastelach i rysunkach da się jakieś echa tych form zobaczyć, bo on bardzo lubił wpisywać portrety w taki surrealnie wręcz postrzępiony pejzaż górski. U Witkacego góry były niesamowite przez to, że on w swoich halucynacjach widział je tak, jak one wyglądają od spodu.”

Wojciech Kuczok (1972) pisarz polski

Źródło: Agnieszka Drotkiewicz, Oczyszczenie http://www.dwutygodnik.com/artykul/4117/, Dwutygodnik.com nr 96/2012

„Na płótna mnie nie stać, więc na niewielkich tekturkach maluję panienki, czasem muszle albo pejzaż jakiś… Kiedyś szukałem zmarszczek poporodowych i żylaków, teraz urody niedotykalnej. Chociaż jeszcze parę lat temu, gdy rozpętała się burza wokół aborcji, diabli mnie wzięli, że znowu ktoś czepia się kobiet, i namalowałem dwa cykle, które na prywatny użytek nazywam 'Gołe pupy i biskupy.”

Zbylut Grzywacz (1939–2004)

To były ostatnie moje obrazy, które angażowały się w jakąś sprawę.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_grzywacz_zbylut

O kobietach , O czasie , Obraz

„Dary do Muzeum Narodowego w Krakowie.
Dla Muzeum Narodowego złożyli następujące dary:
(…)
P. Schmidt Ciążyński, obraz rodzajowy w guście Caravaggia, drugi pejzaż holenderski z XVII w. i szafkę starożytną hebanem wykładaną.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 285, 13 grudnia 1885, s. 4, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie , Obraz

„Wprawdzie istnieje w Polsce region nazywany "Krainą Jezior", jednak jeziora spotyka się właściwie wszędzie na nizinie polskiej. Jeziora, lasy sosnowe i brzozowe, pola uprawne. To pejzaż melancholijny – z uwagi na niedobór światła, który zauważamy my, przybysze z krajów pełnych słońca – ale przecież bardzo piękny.”

Carmen Laforet (1921–2004) hiszpańska pisarka

Za żelazną kurtyną. Podróż do Polski w 1967 roku
Źródło: s. 113

„Najpiękniejszy pejzaż to półka z książkami.”

Anatole France (1844–1924) powieściopisarz i krytyk francuski

O książkach

„Pejzaż Europy: mury obronne, zamki, twierdze, strażnice, bunkry, drogi wojskowe, szlabany, granice.”

Ryszard Kapuściński (1932–2007) polski reportażysta, dziennikarz, pisarz i publicysta

Polityka i społeczeństwo

„Wezmę pejzaż podawany z rąk do rąk,
Dobrze znany każdy rąbek, każdy kąt,
Kawiarniane morza zdarzeń,
Czarno-białe jachty marzeń,
I jaskółek szybki, pewny lot.

Lecz czy złożę te odpryski, drobne szkła,
W obraz, który znów ożyje pełnią dnia?
Inna świata dziś uroda,
Inną twarz odbija woda,
Ty nie jesteś sobą, ani ja.”

Janusz Kondratowicz (1940–2014) polski poeta, satyryk

Źródło: piosenka Tak blisko nas z repertuaru Anny Jantar

O wodzie , Obraz

„Niesamowity obraz zburzonego i wypalonego miasta pozostanie na długo w pamięci wszystkich, którzy to widzieli. (…) Postanowiłem zachować ten obraz i w miarę swych skromnych możliwości przystąpić natychmiast do fotografowania.(…) fotografując starałem się nie tylko dokumentować poszczególne obiekty, ale ponadto oddać ogólny, tragiczny w swym wyrazie pejzaż martwego miasta i jego nastrój.”

Leonard Sempoliński (1902–1988)

o zbiorze fotografii przedstawiających ruiny Warszawy.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_sempolinski_leonard

O zachowaniu , O nastroju , Obraz

„Śląski pejzaż, jego estetyczna forma – to wiem na pewno – był i jest dla mnie silną inspiracją. Atmosferę śląskich miast, klimat tutejszych ulic, zaułków i placów można wyłowić zwłaszcza w moich najbardziej drastycznych sztukach, w Helmuciku czy Entartete Kunst. Wiem, to jest pejzaż – obiektywnie biorąc – ponury i okrutny. Niedawno jechałem pociągiem do Opola i zastanawiałem się, dlaczego te widziane z okien wagonu obrazy umierającego świata są tak fascynujące. Dlaczego one mnie tak podniecają? Czy to czasem nie jest histeria artysty, którego percepcja jest, bo musi być, inna, dziwna? Przecież źródło tej fascynacji powinno się umieć nazwać. A jednak nie potrafię go precyzyjnie określić.”

Ingmar Villqist (1960)

Źródło: Krzysztof Karwat, „Tygodnik Powszechny” 29/04 http://www.teatry.art.pl/!Rozmowy/ziemiap.htm

O czasie , Obraz

„Mieszkam w bloku wybudowanym w czasach Gierka, chociaż w przerażająco szybkim tempie zmienia się pejzaż mojego osiedla. W jego okolicy powstają coraz nowsze i coraz bardziej okazałe budowle. Dzisiaj można by sobie zadawać pytanie, jak w tamtych czasach można było żyć bez trzech aptek w pobliżu, stacji benzynowej czy najlepszej na świecie piekarni? To jednak prawda, że ludzie potrafili żyć bez telefonów komórkowych i Internetu. Może dzięki temu więcej czytali, a na pewno częściej przebywali we własnym towarzystwie, a nie na "czatach" czy innych wirtualnych komunikatorach. Jeżeli się zakochiwali, to w prawdziwym człowieku, nigdy zaś w literkach piszącego w wirtualnej przestrzeni czy w minkach przesyłanych pismem obrazkowym. Pili też ze sobą - zawsze i wszędzie, i na potęgę… aby Polska nie zginęła! Nikt wtedy nie myślał, że kiedyś będzie można pić samotnie przed monitorem komputera, prowadząc rozmowę z "Niunią", "Barbie", "Nikitą", "Jamesem" lub z jakimś innym gościem, który ukrywa się pod jeszcze głupszym i bardziej beznadziejnym nickiem. W tamtych czasach nikt tego jeszcze nie wiedział… chociaż… co bardziej wrażliwi mogli przeczuwać, że ewolucja człowieka na polu kultury zmierza w kierunku bagna i zupełnej degrengolady.”

Jarosław Hebel (1974) dziennikarz polski

Żal

O ludziach , O prawdzie , O myślach , O piciu

„Film toczy się chronologicznie, oczywiście z pewnym skrótem, ale linearnie. Przyroda, odgrywa tutaj dużą rolę, (…) życie ludzi na wsi jest od niej zależne. Upał, deszcz, wiatr, woda, świt, zmierzch – młodość chłopców, wysiłek fizyczny, ksiądz kontemplacyjnie biegający po lesie. To wszystko miało zbudować zmysłowy „pejzaż” tego filmu.”

Michał Englert (1975) polski operator filmowy i scenarzysta

o filmie Nieulotne.
Źródło: Marcin Zawiśliński, Michał Englert: O trudnej miłości i potrzebie zrozumienia, portalfilmowy.pl, 13 lutego 2013 http://www.portalfilmowy.pl/wydarzenia,5,13657,4,1,Michal-Englert-O-trudnej-milosci-i-potrzebie-zrozumienia.html

O życiu , O ludziach , O zrozumieniu , O wysiłku

„Pragnę wyśpiewać swój pejzaż wewnętrzny z naiwną prostotą dziecka. Z pewnością ta niewinna gramatyka sztuki nie przejdzie tak gładko. Zawsze będzie szokowała zwolenników sztuczności i kłamstwa.”

Claude Debussy (1862–1918) kompozytor francuski

Źródło: Jan Oleszkowicz, Gra muzyka!…, s. 86.

O dzieciach , O kłamstwie , O muzyce , O grach

„Psy kulawe,
Stroją drogi,
Diabeł dziewkom
Plącze nogi.
Ptaki drzewom,
Kwiaty czernią
Po marzeniach,
Trupy biegną.
Taki pejzaż,
Taki pejzaż.”

Andrzej Szmidt (1933–2006)

także tekst piosenki z repertuaru Ewy Demarczyk.
Źródło: Taki pejzaż http://teksty.org/Ewa_Demarczyk,Taki_pejza%C5%BC

O psie , O ptakach , O Kwiatach

„Pochwycił ją wir i wciągał coraz głębiej w koszmarny świat kłamstwa, fałszu i przemocy, w obcy pejzaż, gdzie nic nie było takie jak się wydawało.”

Dean Koontz (1945) pisarz amerykański

Drzwi do grudnia (1985)

O kłamstwie , O świecie

„Wileńskie cmentarze mają pejzaż gór,
umarli tu jeden ponad drugim leżą,
szczeble innymi miarami się mierzą:
nad zapomnianym kwitną wiecznie
pomne bzy,
nędzarz może górować nad panem
Becu --
wszystkie widma czekają, aż zapieje
kur.

Nie jest tu straszno. Mogę w północ
ciemną
siedzieć na grobie, z śmierci dłonią
w dłoni,
czuć wiew śmiertelny na spokojnej
skroni,
Wilno pode mną, a Boga nade mną.”

Witold Hulewicz (1895–1941)

Źródło: Cmentarze

O śmierci , O Bogu , O czekaniu

„Czarno-biały pejzaż miasta,
w górze niebo, w dole asfalt.”

Janusz Kondratowicz (1940–2014) polski poeta, satyryk

Źródło: piosenka Pejzaż miasta z repertuaru Czerwonych Gitar

„Zasieki. Zasieki to jest to, co najpierw się widzi. Wystają ze śniegu, jak gdyby unoszą się ponad śniegiem linie, kozły, płoty zasieków. Jakież przedziwne kombinacje, zwęźlenia, skłębienia, całe konstrukcje tych zasieków spinających niebo i ziemię, wczepionych w każdy skrawek zamarzniętego pola, w biały pejzaż, lodowaty horyzont. Z pozoru ta kolczasta, drapieżna zapora rozciągnięta wzdłuż granicy wygląda na pomysł niedorzeczny i surrealistyczny, bo gdzie tu kto będzie się przedzierać, jak okiem sięgnąć śnieżna pustynia, żadnych dróg, żadnych ludzi, a śnieg dwumetrowy, nawet kroku nie można zrobić, a jednak te zasieki coś ci chcą powiedzieć, coś zakomunikować. One mówią ci: uważaj przekraczasz granice innego świata.”

Ryszard Kapuściński książka Imperium

Imperium

O ludziach

„Śląski pejzaż, jego estetyczna forma – to wiem na pewno – był i jest dla mnie silną inspiracją. Atmosferę śląskich miast, klimat tutejszych ulic, zaułków i placów można wyłowić zwłaszcza w moich najbardziej drastycznych sztukach, w Helmuciku czy Entartete Kunst.”

Ingmar Villqist (1960)

Wiem, to jest pejzaż – obiektywnie biorąc – ponury i okrutny. Niedawno jechałem pociągiem do Opola i zastanawiałem się, dlaczego te widziane z okien wagonu obrazy umierającego świata są tak fascynujące. Dlaczego one mnie tak podniecają? Czy to czasem nie jest histeria artysty, którego percepcja jest, bo musi być, inna, dziwna? Przecież źródło tej fascynacji powinno się umieć nazwać. A jednak nie potrafię go precyzyjnie określić.
Źródło: Krzysztof Karwat, „Tygodnik Powszechny” 29/04 http://www.teatry.art.pl/!Rozmowy/ziemiap.htm