Cytaty na temat pędzel (19 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Mój ojciec Leon przed wojną był restauratorem, gdy wrócił po wojnie z robót w Niemczech, chciał kontynuować tę działalność. Pozwolono mu potem nawet na wydzierżawienie restauracji. Ale jego prywatna inicjatywa była tolerowana tylko przez pół roku. Lokal upaństwowiono, a rodzina musiała szukać innych źródeł dochodu. I tak trafiliśmy do Leszna, gdzie mieszkał brat mojej mamy Heleny, Władysław Pietek. To też zresztą była bardzo ciekawa postać. W czasie wojny musiał się ukrywać przed Niemcami, którzy zabrali jego majątek. Wyznaczono nawet 40 tys. marek nagrody za wskazanie miejsca jego pobytu. Po wojnie próbował wrócić do dawnych zajęć, produkował pędzle, szczotki. Był człowiekiem zaradnym, przedsiębiorczym, ale jak się okazuje, nie na tamte czasy. Komuniści postanowili zlikwidować prywatną inicjatywę i ofiarą tej akcji padł także wuj.”

Elżbieta Barys (1947) polski polityk

Źródło: Przekonuję ludzi do słusznych pomysłów, naszdziennik.pl, 29 września 2007 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20070929&id=my12.txt

O wojnie , O ludziach , O rodzinie , O czasie

„Żeby otworzyć swobodnie swe okno na najpiękniejsze krajobrazy świata i inne, rozprowadź szerokim pędzlem, miejscami cieniej, miejscami grubiej, czarny gwasz na karcie białego papieru, nakrywając zaraz potem drugą kartą i naciskając umiarkowanie dłonią. Podnieś, nie spiesząc się, za brzeg górny kartę wierzchnią, tak jak to się robi z odbijankami, powtarzaj przykładanie i odrywanie aż prawie do zupełnego wyschnięcia. To, co otrzymasz, będzie może starym, paranoidalnym murem Vinciego, ale za to doprowadzonym do doskonałości. Wystarczy, dajmy na to, zatytułować otrzymany obraz stosownie do tego, czego się w nim, odczekawszy chwilę dopatrzysz, żeby być pewnym, że wypowiedziałeś się w sposób najbardziej osobisty i najsłuszniejszy.”

André Breton (1896–1966) francuski pisarz

Źródło: D’une decalcomanie sans objet préconçu, „Minotaure” nr 8, 1936, tłum. M. Porębski.

Obraz

„Szczęśliwy artysta to martwy artysta, bo tylko wtedy nie można się zmienić. Po śmierci prawdopodobnie wrócę jako pędzel.”

Sylvester Stallone (1946) aktor amerykański

Źródło: onet.pl http://zyciegwiazd.onet.pl/1716873,4637,1,najglupsze_wypowiedzi_gwiazd,plotki.html

O śmierci

„(…) gdyby było inaczej, czy sięgnęlibyśmy po pędzel po to, by mieć powód do połączenia razem tych paru kolorów?”

Leon Tarasewicz (1957) malarz polski

Wykład habilitacyjny

„Fotografia mnie właściwie nie interesuje. Jest dla mnie jedynie narzędziem pracy, jak pędzel czy ołówek, i tylko jako narzędzie ją szanuję.”

Henri Cartier-Bresson (1908–2004) fotografik francuski

„Dzień się skończył,
zwinął w rulon swój plakat
i postawił gdzieś w kącie wszechświata –
Przyszedł zmierz
z wiadrem
klejem
i pędzlem takim jak trzeba
i nalepił
nowy afisz
na kiosku nieba.”

Elżbieta Zechenter-Spławińska (1935)

Źródło: Noc, albo Dla zakochanych, „Życie Literackie” nr 4, 27 stycznia 1957, s. 7 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14847

O życiu , O nocy

„A z pędzla kropel deszcz na twarz mi płynie.
Mozaikę czyniąc mi z niej pstrej urody…”

Michał Anioł (1475–1564) włoski rzeźbiarz, malarz, architekt i poeta

o pracy nad freskiem na sklepieniu Kaplicy Sykstyńskiej.
Źródło: Anna Klubówna, Krajobraz z tęczą. Sylwetki artystów od Fidiasza do Picassa, wyd. „Książka i Wiedza”, Warszawa 1986, s. 85.

O książkach , O wiedzę

„Obraz powstaje z tuszu, tusz jest prowadzony pędzlem, tym zaś kieruje przegub ręki, a przegubem kieruje serce.”

Shitao (1642–1707)

Źródło: Anna Wojnar, Chiński Nowy Rok, „Alma Mater”, nr 91, kwiecień 2007, s. 57.

Obraz , Serce

„(…) czy znajdzie się
dla nich pędzel na miarę któregoś
z mistrzów realizmu, gotowy
oddać ich, siedzących tak w czujnym
skupieniu nad butelką wódki, czy
będzie to może tylko seryjnie
produkowany aparat fotograficzny
japońskiej firmy Kodak, sprawny
mechanizm, znający nawet pamięć
szczegółu, lecz uboższy o jeden,
najistotniejszy wymiar?”

Mariusz Grzebalski (1969)

Źródło: Kolacja filozofów

„Kiedy przyszedłem do SMF po 7 latach pracy w bielskim studio, byłem nastawiony bardzo tradycyjnie. Ale otoczenie moich nowych kolegów, którzy rekrutowali się z warszawskiej ASP, spowodowało zmianę. (…) Zrezygnowałem z konturu, kreski konturowej, tak że postać była określona tylko plamą – prosto z pędzla na celuloid.”

Witold Giersz (1927)

Źródło: „Film” nr 6, 1982

„Wszystko, co człowiek zwykł poważać, trwa dzień zaledwie, chwilę jedną. Miłości, gdy spełnione, bledną, a pędzel niszczy sny malarza – powiedziałem.
– Nie – odparł, nie próbując nawet dyskutować. Słyszałem jednak, jaka była wewnętrzna moc w wypowiedzianym przez niego zaprzeczeniu. i podziwiałem to.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Łowcy dusz
Źródło: s. 222

„Jestem malarzem nieszczęśliwym:
Kłopoty mnie nękają wciąż,
Bo choćbym nie wiem co malował,
Spod pędzla mi wychodzi słoń!”

Krzysztof Dzikowski (1938) polski satyryk i literat

współautor: Kazimierz Winkler
Źródło: Jestem malarzem nieszczęśliwym

„Wszyscy nosimy w głowie obraz tego, jak powinno wyglądać nasze życie, namalowany pędzlem naszych pragnień i celów. Tymczasem w ostatecznym rozrachunku okazuje się, że ono nigdy nie wygląda tak, jak sobie wyobrażaliśmy. W tym tkwi tajemnica człowieczeństwa. Choć wolimy w to nie wierzyć, życie w znacznej części jest tylko reakcją na okoliczności.”

Richard Paul Evans (1962)

Słonecznik (Bliżej słońca; 2006)

O życiu , O tajemnicy , Obraz

„To one przewijały nas
i kąpały, z nich i przez nie,
dla nich żyję. Więc dlaczego
mam teraz nagość ukrywać?
Dotyk ręki, pieszczota oka,
plama jak pocałunek
na ramieniu, czułość
pędzla i ślad na biodrze.”

Sławomir Matusz (1963) poeta polski

Źródło: Spotkanie z malarką z tomu „Cycek Boży” 2006

O pocałunku

„W ręku masz pędzel i farby. Najpierw malujesz raj, a potem do niego wchodzisz.”

Nikos Kazandzakis (1883–1957)

„Jak ich było pięćdziesięciu, wszyscy byli poetami i każdy wypowie wiersz na cześć profesora R. (który dyskretnie i z taktem dawał do zrozumienia, że mniejsza o niego, poezja grunt). Zawezwałem wtedy kelnera aby mi dostarczył dwóch butelek wina, jedną białego, drugą czerwonego, i obie zacząłem doić! Tymczasem poeci recytowali, R. promieniał, anielskość parowała wraz ze wszystkimi cnotami praktykowanymi w takich wypadkach - skromność, dyskrecja, ale i szlachetność, z uczuciem, z sercem, wszystko było jak wyjęte z najsłodszych snów poetyckich starej ciotki: "piękne" i "czyste". Gdy skończył poeta, ściskano mu dłoń, wołano "brawo!". Ale kiedy na koniec tłusta pindula, niecierpliwie oczekująca swojej kolei, zerwała się rzucając biustem na prawo i lewo, machając rękami, wytoczyła z siebie nowe pęki rymowanych szlachetności, ja mając we wnętrzu czerwone z białym nie wytrzymałem, parsknąłem w plecy Dipie, który też parsknął, ale, że to nie miał komu wsadzić w plecy twarz, parsknął i ryknął twarzą całemu zgromadzeniu!

Zgorszenie. Spojrzenia. Ale oto wstaje czcigodny laureat i kropi: że nie zasłużył sobie, chociaż może i zasłużył, ale raczej nie zasłużył, acz cokolwiek może zasłużył… Wzruszenie. Oklaski. Anioł-prezes-poeta dziękuje i zagrzewa… Atmosfera staje się tak wzniosła i słodka, że Dipi i ja dajemy drała najbliższymi drzwiami, zataczają się, pijani w pestkę, w pędzel, w sztok i w kitę!”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1957-1961

O zrozumieniu , O zerwaniu , O snach , O aniołach

„Komunizm był szary – truizm, który zatruł umysły. Więc gdy się bohatersko wyzwolilyśmy, pierwszym odruchem była wizyta w sklepie z farbami. I tak teraz wygląda moja ojczyzna: jakby małpa bawiła się pędzlem. Mnie jednak to imponuje. Ta sobiepańskość, to warcholostwo, ta wolność od reguł, od estetycznej poprawności, od napomnień znawców, czasami wręcz od rozumu: bo jak na przykład nazwać świetlne reklamy przy jednej z głównych szos w kraju, które nocą migają to na zielono, to na czerwono niczym znerwicowana sygnalizacja?”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

Nie ma ekspresów przy żółtych drogach

O ojczyźnie , O wolności

„Nie wiedziałam nic kiedy go poznałam. Nauczył mnie jak patrzeć na rzeczy jego oczami. Dalí był moim nauczycielem. Pozwolił mi używać swoich pędzli, farb i płótn, więc mogłam ćwiczyć godzinami podczas gdy on pracował w tym samym studio. Surrealizm był dla mnie dobrą szkołą. Słuchanie Dalego było lepsze niż zajęcia w jakiejkolwiek szkole plastycznej.”

Amanda Lear (1939) francuska piosenkarka i aktorka

I knew nothing when I first met him. He taught me to see things through his eyes. Dalí was my teacher. He let me use his brushes, his paint and his canvas, so that I could play around while he was painting for hours and hours in the same studio. Surrealism was a good school for me. Listening to Dalí talk was better than going to any art school. (ang.)
Źródło: Salvador Dali Centennial Magazine – Amanda Lear http://www.3d-dali.com/centennial-magazine/e-9-muse.htm (ang.) 3d-dali.com (15 June 2004). [dostęp 2018-07-15]

O nauczycielach

„Kiedy stwórca stworzył człowieka, był nauczycielem i miał torbę pełną nakazów i prawideł; ale gdy przystąpił do kobiety odrzucił swą godność nauczyciela i stał się artystą pracującym tylko pędzlem i paletą.”

Rabindranath Tagore (1861–1941) poeta i prozaik indyjski

O kobietach , O nauczycielach