Cytaty na temat okienko (18 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Tylko u mnie! Tylko za grosze!
Za bezcen! Brać i wybierać proszą:
Miasta i wioski. Fabryki, huty,
Wszystko za trochę oddam waluty
Za ciężką pracę mych robotników
Razem trzydziestu żądam srebrników
Inna postać Szopki – Amerykanin – śpiewała:
Dolarów rzeka płynie
I rośnie, rośnie Wehrmacht mój
Z gadziny na gadzinę.
Moi ludzie w więzieniach szukają,
Zaglądają w okienka, wołają,
Bo ci z SA i ci z SS
To skarb nasz największy jest. (…)
HITLEROWIEC: Lecz się jednak dogadać trzeba w sprawie granic.
EMIGRANT: Po co się dogadywać? Nikt nie będzie łez lał,
Gdy Szczecin nazwiesz Stettin, a Wrocław znów Breslau.
Zaraz, zaraz… Pan bodaj przeżył okupację
Jako okupant w Łodzi, to jest w Litzmannstacie?
HITLEROWIEC: Tak jest. I pięknych wspomnień tkwią w mym sercu drzazgi.
EMIGRANT: Więc Łódź wasza! Nie mówmy o tym, to drobiazgi!”

Jan Brzechwa (1898–1966) polski poeta

Źródło: Szopka satyryczna 1953

O ludziach , O śpiewie , Serce

„W okienku miedziorytu,
tysiąc walecznych.”

Kornel Filipowicz (1913–1990) pisarz polski

Źródło: Dzieciństwo

O dzieciństwie

„na wieży furgotał blaszany kogucik
na drugiej zegar nucił
mur fal i chmur popękał
w złote okienka
gwiazdy lampy”

Józef Czechowicz (1903–1939) polski poeta

Źródło: prowincja noc, z tomu Dzień jak codzień, wyd. F. Hoesick, Warszawa 1930, s. 28.

O nocy

„Przy wąskim okienku w końcu korytarza siedziała młoda, rozczochrana kobieta o zniszczonej twarzy i karmiła piersią dziecko.
– Szszsz, gryzie mały skurwiel – mruknęła, widząc mnie, i uderzyła dziecko palcami w policzek. Niemowlak się rozwrzeszczał.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Miecz aniołów
Źródło: s. 385, wyd. I

O kobietach , O dzieciach

„Dzięki czułości matczynej od dzieciństwa byłem obznajomiony z waleniem na odlew w pysk, za czym szło klęczenie na utłuczonych skorupach orzechów tudzież – w chwilach współczucia dla mej przyszłej żołnierskiej doli – ciskania mną o podłogę, kiedy to ledwo zdążałem się kulić, aby nie grzmotnąć czaszką o ziemię i nie zobaczyć zbyt gęstych zielonkawych gwiazd przed oczami. A znów tatuś w swej dobrotliwej, przewidującej mądrości starał się często dostarczać mi okazji do eksplorowania od środka karcerów o betonowych podłogach, o małych okienkach i ścianach ociekających wodą, z rojami czarnych karaluchów. Mając lat piętnaście mogłem uważać się za mężczyznę całą gębą, toteż rada familijna pozwoliła mi mieć własne, niezależne poglądy, oczywiście monarchistyczne.”

Mircea Horia Simionescu (1928–2011)

Bibliografia ogólna (Bibliografie generală)

O wodzie , O dzieciństwie

„To musiała być ta sama cela, w której przetrzymywano Oksanę, była wąska jak spiżarnia, miała umieszczone wysoko małe okienko, osłonięte blendą. I prycza też wydawała się ta sama… Usiadła ostrożnie na jej brzegu z uczuciem, że popełnia świętokradztwo. Tutaj Oksana umierała, tutaj uciekła jej ostatnia myśl… Tak była tym przejęta, że zapomniała o swojej sytuacji. Być może ona też stąd nie wyjdzie. Jeden z mężczyzn, którzy ją aresztowali, czymś podobnym jej groził. Był młody, bezczelny i dobrze znał angielski, więc według teorii Andrew wyszedł niechybnie ze szkoły KGB. Zdążył się widać podszkolić, zanim Ukraina oderwała się od Rosji. Patrząc Elizabeth prosto w oczy, cedził słowa:
– Już po tobie, amerykańska zdziro. Myślałaś, że wszystko ci wolno, bo masz parę dolarów więcej od nas? Nikt o tobie już nie usłyszy, oficjalnie cię tutaj nie ma.
– Co zrobiliście z moim mężem?”

Maria Nurowska (1944) polska powieściopisarka i nowelistka

spytała hardo, chociaż była śmiertelnie przerażona.
– To samo co zrobimy teraz z tobą – odparł, śmiejąc się jej w twarz.
Imię twoje

O emocjach , O myślach , O myśleniu

„Dla mnie ta ustawa to nie jest ustawa o zakazie aborcji tylko o jej nakazie – w piwnicy, w drewutni, w garażu. Jest ustawą o nakazie rodzenia dzieci przez dzieci, o nakazie podejmowania dylematu przez lekarze czy ratować życie ewidentnie chorego dziecku czy zdrowej matki; zwiększającą ilość okienek życia w polskich szpitalach.”

Adam Szejnfeld (1958) polski polityk

o projekcie ustawy całkowicie zakazującej aborcji.
Źródło: „To ustawa o nakazie rodzenia dzieci przez dzieci”, radiozet.pl http://www.zetnews.pl/Polska/Wiadomosci/To-ustawa-o-nakazie-rodzenia-dzieci-przez-dzieci/, 3 lipca 2011 r.

O życiu , O dzieciach , O ustawie , O matce

„Przybyli ułani pod okienko,
Pukają, wołają: puść, panienko.”

Feliks Gwiżdż (1885–1952) polski literat i polityk

Źródło: Przybyli ułani pod okienko

„Ostatnio przyjąłem np. zaproszenie do spotkania z młodzieżą, do czytania dzieciom wierszy. To było dla mnie bardzo ważne: fakt, że mogę w końcu zwrócić część tego, co przed laty dostałem od prof. Wójcik. Dzisiaj, na własnym przykładzie, mogę tym dzieciom pokazać, że nie ma rzeczy niemożliwych. Kiedyś byłem przecież małym Heniem, który siedział u babci w Kozach i wyglądając przez okno zastanawiał się, dokąd jadą te wszystkie samochody, skoro we wsi jest tylko jedna ulica… I ten Henio jest teraz znany, trafił do „telewizyjnego okienka”…”

Henryk Talar (1945) Polski aktor

Źródło: Henryk Talar, wywiad http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/816/Henryk-Talar.html

O dzieciach , O młodzieży , O czytaniu , O lecie

„Banki budzą zaufanie. Często panią z okienka znamy od lat. Gdy wielokrotnie w przeszłości zakładaliśmy u niej lokaty, a nagle pewnego dnia mówi, że ma dla nas coś lepszego, to się decydujemy. Nie czytamy dokładnie umów, bo są tak skomplikowane, że rzadko kiedy zrozumie je ktoś, kto przychodzi do banku z ulicy.”

Aleksandra Wiktorow (1952)

Źródło: Wiktor Ferfecki, Nie wierzmy we wszystkie obietnice ubezpieczycieli, tvp.info, 16 stycznia 2013 http://tvp.info/opinie/wywiady/nie-wierzmy-we-wszystkie-obietnice-ubezpieczycieli/9742580

O zaufaniu , O czytaniu , O przeszłości

„Zainteresowało nas czeskie zjawisko oddawania butelek dyżurującym przy specjalnym okienku ludziom. Dostrzegliśmy w nim metaforę stosunku współczesnej kultury do osób starszych.”

Jan Svěrák (1965) czeski reżyser filmowy

o stworzonym wspólnie z ojcem Zdenkiem Svĕrákiem filmie Butelki zwrotne.

„Żeby zarodek mógł się rozwijać, musi w odpowiednim czasie trafić do jamy macicy (okres tzw. okienka implantacyjnego). Co robi polityk? Dla niego nie ma znaczenia, czy embrion jest prawidłowy, czy uszkodzony, czy ma szansę przeżyć w jamie macicy, czy też nie; będzie go przenosić do macicy. Tak zakłada projekt regulacji Jarosława Gowina, który wyklucza możliwość mrożenia zarodków.(…) Gdyby zastosować tę samą retorykę, którą stosują przeciwnicy metody in vitro, to można stwierdzić, że lekarz, postępując według reguł projektu Gowina, wiele istnień ludzkich świadomie skazałby na śmierć.”

Marian Szamatowicz (1935) lekarz polski, ginekolog-położnik

Źródło: Polityczna niekompetencja i in vitro, wyborcza.pl, 20 lipca 2012 http://wyborcza.pl/1,76842,12162314,Polityczna_niekompetencja_i_In_vitro.html#ixzz21Cn9HeEM

O śmierci , O czasie

„W pewnej chwili Pas zaczął nucić „Pierwszą Brygadę”. Coraz głośniej. Obecni podchwycili słowa i melodię. Rytm marsza towarzyszył dygotom domku. Po „Brygadzie” śpiewaliśmy „Białe róże”, potem już inne piosenki, jedna wypływała z drugiej: „Rozmaryn”, „Ułani pod okienkiem”, „Czerwony pas”, „Jak dobrze nam zdobywać góry”, „Otwarte okna”. Padały bomby, pociski z nieba i z ziemi, a my śpiewaliśmy jak w transie, porwani melodią pieśni legionowej, żołnierskiej, harcerskiej. Nikt nie myślał, co może stać się w każdej chwili. Nikt już się nie bał. Nawet ja straciłam nieustające dotąd poczucie strachu. Niech się dzieje, co ma się dziać, my śpiewamy, wszystko jedno. Zrobiło się prawie wesoło.”

Teresa Sułowska-Bojarska (1923–2013) polska poetka i prozaik

o powstaniu warszawskim 1944

O strachu , O myślach , O śpiewie , O myśleniu

„Opowiadania to niewielkie okienka do innych światów, innych umysłów i snów. To podróże, które pozwalają odwiedzić drugi koniec wszechświata i zdążyć wrócić na kolację.”

Neil Gaiman (1960) angielski pisarz

M jak magia
Źródło: Wstęp

O świecie , O snach

„Kiedy na początku transformacji do Leszka Balcerowicza przychodziły pielgrzymki akademików zatroskanych stanem polskiej nauki z prośbą, aby zwiększył nakłady na nią, niezmiennie odpowiadał: „Nie, bo nie takie jest nasze miejsce w globalnym podziale pracy”.
I miał rację, jak nigdy. Sektor prywatny w Polsce oferuje głównie słabo płatną i niewymagającą kwalifikacji pracę w produkcji i usługach. Zapotrzebowanie na specjalistów generuje przede wszystkim sektor publiczny, wymagający armii urzędników i nauczycieli. I takich właśnie absolwentów wypuszczają polskie uczelnie: kandydatów do pracy w bankowym okienku, przy tablicy lub w urzędzie za biurkiem.
Po co mamy kształcić specjalistów, menadżerów, naukowców, którzy i tak wyjadą, szukając zatrudnienia w centrum światowego systemu gospodarczego? Niech ich sobie centrum samo wykształci. Jeśli chcemy coś w Polsce zmieniać, to zacznijmy od zmiany rynku pracy i biznesu, a potem dopiero zabierajmy się za kształcenie.”

Przemysław Sadura (1977)

Źródło: Po co nam specjaliści?, krytykapolityczna.pl, 21 maja 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/SaduraPoconamcispecjalisci/menuid-1.html

O biznesie , O nauce , O nauczycielach

„Wysoko pod sufitem znajdowało się małe okienko i do środka zaglądał przez nie jakiś mężczyzna. Najprawdopodobniej stał na drabinie. Miał uważne spojrzenie i czerwoną twarz, niemal tak czerwoną jak krew w drewnianym kuble. Ramę okna oplatały czerwone róże.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

Czerwona Maska (2007)

„Opuszczaliśmy Paryż. Niewygodny autobus pełen był hałaśliwych dzieci. Siedziałem przy okienku, obserwowałem mijane domy i byłem w nostalgicznym nastroju - takim, jaki opanowuje człowieka, kiedy opuszcza Paryż. Wszystkie te dzieci coś stąd wywożą, myślałem. Ich główki są teraz pełne niezapomnianych wrażeń. Dziewczynki siedziały po prawej, chłopcy po lewej. Niczego im nie nakazywałem, dzieci same tak usiadły. Z sekcji dziewczęcej dobiegał szczebiot. Podawały sobie nawzajem jakieś pluszowe zwierzątko, powtarzając ciągle: - Jeeej, pokaż mi go jeszcze raz! Ale słodziutki! Mi też go podaj! Boże, ale słodziutki! Pluszowy potwór z przygłupawym uśmiechem wędrował z rąk do rąk, za każdym razem wywołując nową falę zachwytu. Trwało to jakieś pół godziny. Na fotelach za mną siedzieli dwaj chłopcy, okularnicy z wysokimi czołami. Ich rozmowa trwała całą trasę Paryż-Praga. Całkowicie poważnie i ze wszystkich stron rozpatrywali problem, czy gówno się pali? Dwa światy rozdzielone tylko wąskim przejściem.”

Petr Šabach (1951–2017)

Zakład

O myślach , O myśleniu , O wrażeniach , O problemach

„W pewnej chwili Pas zaczął nucić Pierwszą Brygadę. Coraz głośniej. Obecni podchwycili słowa i melodię. Rytm marsza towarzyszył dygotom domku. Po Brygadzie śpiewaliśmy Białe róże, potem już inne piosenki, jedna wypływała z drugiej: Rozmaryn, Ułani pod okienkiem, Czerwony pas, Jak dobrze nam zdobywać góry, Otwarte okna.”

Teresa Sułowska-Bojarska (1923–2013) polska poetka i prozaik

Padały bomby, pociski z nieba i z ziemi, a my śpiewaliśmy jak w transie, porwani melodią pieśni legionowej, żołnierskiej, harcerskiej. Nikt nie myślał, co może stać się w każdej chwili. Nikt już się nie bał. Nawet ja straciłam nieustające dotąd poczucie strachu. Niech się dzieje, co ma się dziać, my śpiewamy, wszystko jedno. Zrobiło się prawie wesoło.
o powstaniu warszawskim 1944.
Źródło: Teresa Sułowska-Bojarska, Codzienność. Sierpień-wrzesień 1944, op. cit., s. 170.

O śpiewie