Cytaty na temat obrządek (7 cytatów)

„Nawet religia umiera z chwilą, gdy przeobraża się w obrządek. Zbyt łatwo zaiste poświęcamy na tych ołtarzach autentyczność i wagę naszego istnienia.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Przeciw poetom

O religii

„Nie znam jeszcze wszystkich uwarunkowań Kościoła w Gruzji czy Armenii. Myślę, że te struktury nie są jeszcze bardzo rozbudowane, ponieważ katolicy w obydwu krajach są w mniejszości. Wiem, że jest tylko jeden biskup, który odpowiada za obrządek łaciński w Gruzji, Armenii i Azerbejdżanie. Drugi rezyduje w Armenii i odpowiada za katolickich Ormian żyjących nie tylko na Kaukazie, ale również w Rosji i na Ukrainie. Tak więc jest tam obecnie dwóch katolickich biskupów, a ja będę trzeci.”

Marek Solczyński (1961)

Źródło: ks. Henryk Zieliński, Z misją na Kaukazie http://www.idziemy.com.pl/kosciol/z-misja-na-kaukazie/1/, idziemy.com.pl, 19 lutego 2012

O myślach , O myśleniu

„Lecz godne pożałowania wydaje mi się to, iż widzę takich bezmyślnych i głupich bałwochwalców, którzy… naśladują doskonałość kultu egipskiego; i szukają bóstwa, choć nie mają na nie żadnego dowodu, w wydzielinach rzeczy martwej i ożywionej: przez to wystawiają na pośmiewisko nie tylko owe bóstwa i roztropnych czcicieli, lecz także nas… a co jest w tym najgorsze, triumfują, widząc swoje szaleńcze obrządki w takim poważaniu… – Nie trap się tym, o Momosie – rzekła Izyda – albowiem przeznaczenie uładziło bieg spraw ciemności i światła.”

Giordano Bruno (1548–1600) włoski astronom, naukowiec i filozof

Lecz zło jest w tym – odparł Momos – że oni uznają za pewne, iż przebywają w świetle.
Źródło: Spaccio della bestia trionfante, Londyn 1584.

O złu

„Są zawiązki w głębiach Polaka religijności aryjskiej. Zbadajmy ją. Odbyła się już wilja, a będzie pasterka, obchodzona tu nie o północy, jak zwykle, ale przed brzaskiem.
Ludzie tutejsi noc całą wróżą, śpiewają kolędy; odprawiają tajemnicze obrządki, bardzo pogańskie i święte.”

Tadeusz Miciński (1873–1918) pisarz i poeta polski

Xiądz Faust
Źródło: rozdz. XVI, Do źródeł Ariów http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=16026, wyd. „Książka”, Kraków 1913, s. 214.

O ludziach , O książkach , O śpiewie , O nocy

„Typowe zajęcia członków klasy próżniaczej w jej stadium dojrzałym są te same co w okresach wcześniejszych. Są to: rządzenie, rzemiosło wojenne, sport i obrządki religijne. Ktoś bardzo skrupulatny mógłby zauważyć, że zajęcia te są przynajmniej częściowo i pośrednio „produkcyjne”. Jednakże sprawą decydującą dla rozważanego zagadnienia jest motywacja, jaką kierują się przedstawiciele klasy próżniaczej: do podejmowania tych prac bynajmniej nie skłania ich chęć pomnożenia bogactwa przez wysiłek produkcyjny. W tym, tak jak i w innych stadiach rozwoju kultury, stanowiska w rządzie i w wojsku przynoszą pewien zysk, lecz jest on osiągany w sposób nie przynoszący ujmy, metodą podboju i stosunków. Zajęcia te mają charakter łupieżczy, nie produkcyjny. Nieco podobnie jest z polowaniem. Gdy społeczeństwo wychodzi z okresu myśliwskiego, polowanie stopniowo dzieli się na dwa różne zajęcia. Z jednej strony jest to rzemiosło, uprawiane głównie dla zarobku. Nie zawiera więc elementu czynów świetnych lub zawiera go w stopniu nie wystarczającym, aby można je było traktować jako nie przynoszące ujmy, nieprodukcyjne. Z drugiej strony polowanie jest sportem, ćwiczeniem umiejętności potrzebnych łupieżcy (umiejętności walki). Ten rodzaj polowania, wolny od pobudek materialnych, zawiera mniej lub bardziej wyraźny element czynów bohaterskich. Oczywiście tylko ten drugi rodzaj polowania – oczyszczony ze wszelkich znamion zarobkowego rzemiosła – godny jest tego, aby go uprawiać i mieści się w stylu życia w pełni ukształtowanej klasy próżniaczej.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O motywacji , O charakterze , O wysiłku , O sporcie

„Kościół złączony z władzą i przymusem państwowym nie mógł oczywiście pozostać w zgodzie z nauką Jezusa, odrzucającą, jako największe zło – przemoc, władzę, bogactwo, własność, krzywdę człowieka, wszelki przejaw samolubstwa i obłudy, z nauką która nawet szła tak daleko, że zakazywała przysięgać, sądzić, wymierzać kary, modlić się, spełniać obrządki kultu, zajmować się interesami życia; stawiając człowiekowi za wzór niekłopotliwe piękno linii polnej: doskonałość jej Ojca niebieskiego.”

Edward Abramowski (1868–1918) polski filozof i działacz polityczny

O karze , Cytaty o pięknie , O nauce , O złu

„Wymagane we wszystkich religiach ceremonialne rekwizyty kultu takie, jak: świątynie, kościoły, stroje i szaty liturgiczne, ofiary, sakramenty itp. nie służą żadnemu bezpośredniemu celowi materialnemu. Można uznać całą tę materialną oprawę bez jej deprecjonowania, jako dobra służące marnotrawstwu na pokaz. To samo można powiedzieć o „konsumpcji” usług religijnych takich, jak kształcenie kapłanów, posługi duchowne, pielgrzymki, posty, święta, obrządki w domu wiernego itp. Praktyki religijne, których wykonywanie prowadzi do powyższego typu konsumpcji, jednocześnie szerzą i umacniają sposób myślenia stanowiący podstawę religii antropomorficznych, czyli tym samym propagują sposób myślenia odpowiadający zróżnicowaniu społecznemu.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O religii , O domu , O myślach , O myśleniu