Cytaty na temat maleństwo (9 cytatów)

„Prowadzone za rękę przez Janową, żonę mularza, weszło maleństwo do pięknego salonu pani Eweliny Krzyckiej, wylękłe i zachwycone, drobnymi kroczkami drepczące po śliskiej posadzce, gotowe – stosownie do okoliczności – wybuchnąć płaczem albo i śmiechem. Koralowe usteczka drżały i krzywiły się do płaczu, wielkie, szafirowe źrenice paliły się od zdumienia i ciekawości, a ślicznie wykrojone czoło otaczały gęste, gęste włosy z barwą i gorącymi połyskami ciemnego złota. Była to pięcioletnia dziewczynka, bardzo ładna. Obok prowadzącej ją barczystej i silnej kobiety w swej perkalowej, długiej aż do ziemi sukienczynie przypominała białawego motyla ze zwiniętymi skrzydłami.”

Eliza Orzeszkowa książka Dobra pani

Dobra pani
Źródło: wyd. „Książka i Wiedza”, Warszawa 1949, s. 3 http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=26793&dirids=1.

O kobietach , O książkach , O wiedzę , O śmiechu

„Teraz, niespodziewanie, kiedy rysowała się krucha nadzieja, w sposób niezrozumiały pojawia się nakaz egzekucji. Ukochana Norito, jestem w rękach Boga i Twoich. Módl się za mnie, wspominaj mnie czule, uściskaj nasze kochane maleństwa i wszystkich. Niech Bóg Was wspomaga. Całuję Was wszystkich. ALDO”

Aldo Moro (1916–1978) włoski polityk, premier

słowa kończące list do żony przesłanym przez Czerwone Brygady
Źródło: Isabel Pisano, Ja, terrorysta! Rozmowy ze współczesnym katem, Wydawnictwo "Wołoszański", Warszawa 2005, ISBN 83-89344-11-4, tłum. Danuta Zasada, s. 182.

O Bogu , O nadziei , Kochać się

„Okrężny rycerz ruszył raz,
Odbijać chcąc Ziemię Świętą
Gdy wrócił zaś za jakiś czas,
Swą żonę zastał tkniętą.
Zakuty łeb w domysłach tonie,
Skąd te nadprogramowe maleństwa
A miałaby spokój, gdyby żonie
zapiął pas… bezpieczeństwa.”

Marek Majewski (1952)

Źródło: „Zapnij pas”.

O czasie

„Och! niech ojcowie i matki nie profanują swoimi przekleństwami niewinnej ofiary tych ściętych kwiatów! Niech wiedzą ojcowie i matki, że ani jedna łza tych maleństw, ani jeden jęk tych niewiniątek złożonych w ofierze nie pozostają bez echa w moim Sercu. Dla nich otwiera się Niebo, bowiem nie różnią się niczym od swych odległych braciszków i siostrzyczek zabitych przez Heroda z nienawiści do Mnie.”

Maria Valtorta (1897–1961) włoska pisarka

Zeszyty z 1943
Źródło: s. 12–13.

O matce , Serce , Łza , Odległy

„Córeczka zachorowała i przez miesiąc musiałyśmy zostać w szpitalu. Sytuacja była naprawdę bardzo trudna. Padłam wtedy na kolana i błagałam Pana Boga, żeby dał Michelle zdrowie. Byłam gotowa oddać wszystko, byleby tylko moje maleństwo pokonało chorobę. (…) Na szczęście wszystko potoczyło się dobrze i dzisiaj jestem najszczęśliwszą mamą świata. Przez te kilka miesięcy dojrzałam jako kobieta, przewartościowałam wiele spraw i zrozumiałam, że najważniejsza na świecie jest rodzina.”

Małgorzata Glinka-Mogentale (1978) siatkarka polska

o chorobie córki, która nastąpiła kilka dni po jej narodzinach w czerwcu 2009.
Źródło: „Przegląd Sportowy”, 2013 http://siatkowka.przegladsportowy.pl/Siatkowka-Malgorzata-Glinka-Mogentale-zagra-w-Chemiku-Police,artykul,179675,3,1064.html

O kobietach , O Bogu , O szczęściu , O zdrowiu

„Nie upieraj się! Czy nie dość ci powtarzano, że te sprawy przedstawiają się dla ciebie inaczej? Że nie wypada, że nie będziesz mogła? Moje maleństwa… Mogłabym je tylko oglądać spoza krat mojego więzienia! Przecież nie mogłabym ich kołysać ani ubierać. A więc nie byłabym w pełni matką! Ale żoną też nie, stale skazana na czyjąś pomoc. Jeśli naprawdę kochasz tego chłopca, tym bardziej ci nie wolno obarczać go sobą i wiązać na całe życie!”

Denise Legrix (1910–2010)

Źródło: Maciej Piotrowski, Triumf... http://www.niepelnosprawni.pl/ledge/x/11716?print_doc_id=106540, op. cit.

O życiu , O matce , O pomocy , Kochać się

„Śpij, śpij dobrze, moje maleństwo,
Rośnij szybko i chwytaj w dłoń karabin,
Wspólnie będziemy walczyć – ty na przodzie, ja za tobą –
O nasz wspólny cel: wyzwolenie narodowe.
Śpij, śpij dobrze, moje maleństwo,
Rośnij szybko i wznoś wysoko czerwony sztandar.
Wspólnie będziemy walczyć – ty na przodzie, ja za tobą –
By przynieść całemu światu komunizm.”

Kim Dzong Suk (1917–1949)

kołysanka śpiewana małemu Kim Dzong Ilowi.
Źródło: Diane Ducret, Kim Dzong Il, chluba swego ojca w: Ostatnie dni dyktatorów, wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, tłum. Anna Maria Nowak, s. 265.

O świecie

„Wiosną 1903 roku pojechałam do Kensington w Pensylwanii, gdzie strajkowało siedemdziesiąt pięć tysięcy pracowników przemysłu tekstylnego. Z tej liczby co najmniej dziesięć tysięcy stanowiły małe dzieci. Robotnicy strajkowali, domagając się podwyżki wynagrodzeń i skrócenia czasu pracy. Każdego dnia do siedziby związku przychodziły małe dzieci. Wiele z nich było okaleczonych; niektóre były pozbawione dłoni, inne miały ucięte palce. Wychudłe, pochylone maleństwa o przygarbionych barkach (…).
Zaczęłam wypytywać rodziców, czy powierzyliby mi swoje dzieci na tydzień czy dziesięć dni, obiecując, że odwiozę je całe i zdrowe (…). Kilkoro kobiet i mężczyzn poszło wraz ze mną (…). Dzieci dźwigały plecaki, w których każde miało nóż, widelec, blaszany kubek i talerz (…). Jeden z chłopców miał bębenek, a inny piszczałkę (…). Nieśliśmy transparenty z napisami: (…) „Chcemy mieć czas na zabawę” (…).”

Mary Harris (1837–1930) amerykańska działaczka związkowa i społeczna, znana jako matka Jones

o zorganizowanym przez siebie marszu dzieci na Waszyngton z żądaniem zakazu zatrudniania nieletnich (na początku XX wieku w amerykańskich kopalniach, hutach i fabrykach pracowało dwieście osiemdziesiąt cztery tysiące dzieci w wieku poniżej piętnastu lat).
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 449.

O kobietach , O dzieciach , O historii , O wiośnie

„Spośród bardzo wielu przeżytych tam tragedii szczególnie żywo zapamiętałam historię pewnej kobiety z Wilna, skazanej na Oświęcim za udzielenie pomocy partyzantom. Bezpośrednio po urodzeniu przez nią dziecka wywołano jej numer (numerem bowiem przywoływano więźnia). Poszłam ją wytłumaczyć lecz to nic nie pomogło, spotęgowało tylko gniew. Zorientowałam się, że wzywają ją do krematorium. Owinęła dziecko w brudny papier i przycisnęła do piersi… Usta jej poruszały się bezgłośnie, widocznie chciała zaśpiewać maleństwu piosenkę, jak to nieraz czyniły tam matki, nucąc swym maleństwom przeróżne kołysanki, którymi pragnęły im wynagradzać za dręczące je zimno i głód, za ich niedolę. Nie miała sił… nie mogła wydobyć głosu… tylko duże obfite łzy wylewały się spod powiek, spływały po jej niezwykle bladych policzkach, padając na główkę małego skazańca. Co było bardziej tragiczne, czy ta jednoczesna śmierć dwóch najbliższych sobie istot, czy też przeżywanie śmierci niemowlęcia, które ginęło na oczach matki, połączona ze świadomością pozostawienia na łasce losu jej żywego dziecka – na to trudno odpowiedzieć.”

Stanisława Leszczyńska (1896–1974) położna polska, Służebnica Boża Kościoła katolickiego

Źródło: „Nie, nigdy! Nie wolno zabijać dzieci!” http://www.fronda.pl/blogi/blogus-meus/nie-nigdy-nie-wolno-zabijac-dzieci,4625.html, fronda.pl

O matce , O łzach , O śmierci , O kobietach