Cytaty na temat kicz (29 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Świat, w którym gówno jest zanegowane i wszyscy się zachowują jakby nie istniało to estetyczny ideał, który nazywa się kiczem. (…)
Kicz jest estetycznym ideałem wszystkich polityków, wszystkich politycznych partii i ruchów. W społeczeństwie, w którym istnieją obok siebie różne kierunki polityczne i ich wpływy się wzajemnie znoszą albo ograniczają, możemy jeszcze jako tako uciec przed inkwizycją kiczu. Jednostka może uchronić swą osobowość, a artysta stworzyć nieoczekiwane dzieła. Ale tam, gdzie pełną władzę ma jeden jedyny ruch polityczny, znajdujemy się natychmiast w krainie kiczu totalnego. (…)
Oznacza to, że wszystko, co narusza kicz, jest eliminowane z życia: każdy przejaw indywidualizmu (dlatego, że każda odrębność jest plunięciem w twarz uśmiechającemu się braterstwu), każda wątpliwość (dlatego, że kto zaczyna wątpić w drobiazgi, musi skończyć na zwątpieniu w życie jako takie), ironia (dlatego, że w krainie kiczu wszystko należy traktować ze śmiertelną powagą)(…)
W krainie totalnego kiczu odpowiedzi są z góry znane i wykluczają jakiekolwiek pytania. Wynika z tego, że rzeczywistym przeciwnikiem totalnego kiczu jest człowiek, który pyta. Pytanie jest jak nóż, który rozcina płótno namalowanej dekoracji, abyśmy mogli zajrzeć, co się za nią kryje.”

Milan Kundera książka Nieznośna lekkość bytu

The Unbearable Lightness of Being

O życiu , O świecie , Pytanie , O osobowości

„Polityka zmieni się w kicz, miłość w pornografię, muzyka w hałas, sport w prostytucję, religia w naukę, nauka w wiarę.”

Tadeusz Różewicz książka Matka odchodzi

Źródło: Matka odchodzi

O miłości , O wierze , O religii , O muzyce

„Chcesz wiedzieć kim jesteś? Nie pytaj. Działaj. Działanie cię określi i ustali. Z działania swojego się dowiesz. Ale działać musisz jako "ja", jako jednostka, bo tylko własnych potrzeb, skłonności, namiętności, konieczności możesz być pewny.
Tylko takie działanie jest bezpośrednie, jest prawdziwym wydobywaniem siebie z chaosu, autostwarzaniem. Reszta - czyż to nie recytowanie, wypełnianie schematów, tandeta, kicz?”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1957-1961

„Odnajduję się w stuprocentowym kiczu, którego inni artyści by się wstydzili. Zrobiłam z niego swój atut. Jednocześnie szukam ambitnego repertuaru – śpiewam piosenki Marleny Dietrich, Lizy Minnelli. Nie udaję kogoś, kim nie jestem – nie urodziłam się, by śpiewać w operze.”

Natasza Urbańska (1977) aktorka, tancerka i piosenkarka polska

Źródło: Agnieszka Sztyler, Wyśpiewałam to sobie, „Twój Styl” nr 12, grudzień 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128793.html

O śpiewie

„Skrótowość czy przywoływanie otaczającego nas kiczu, lub drastycznych scen pozwala na taki opis rzeczywistości i generowanych przez nią refleksji, który umożliwia unicestwienie realności bez popadania w wielosłowie.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Nie w rzędzie czyli „w poprzek” – rozmowa Józefa Plessa – „AKANT” Nr 4/2000

O rzeczywostości

„Antyki to przedwczorajsze kicze.”

Jacques Tati (1907–1982) reżyser francuski

„Ja nawet wiem
Skąd biorą się te wszystkie szmery
W dalekim tle
Abstrakcje śmiałe i etery
A ty coś jesz
I jesteś taka niezmęczona kiczem
Wieje
Wieje i rozwiewa mnie”

Lech Janerka (1953) polski muzyk rockowy, basista

Fiu fiu (2002)
Źródło: utwór Wieje

„Mam słabość do kultur pierwotnych. Są tak miło jednoznaczne, wzruszające, bronią swojej tożsamości do skutku, czyli dopóki nie przegrają. Wymachują rozmaitymi totemami, co jest bardzo widowiskowe. Tam, gdzie estetyka spod krzyża ściera się z campem, sama campem się staje. I jest to kicz, który naprawdę ociera się o transgresję, parodiując sam siebie. Dopóki Tusk ze Schetyną skręcają się ze śmiechu na widok pedała, niech to robią z krzyżem i niechmidopomogami.”

Kinga Dunin (1954) polska publicystka, socjolog kultury, krytyk literacki

Źródło: Tak im dopomóż…, krytykapolityczna.pl, 16 listopada 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/Dunin/Takimdopomoz/menuid-68.html

O śmiechu

„Jedyna rzecz, która absolutnie nie jest kiczem, to nicość.”

Michel Houellebecq (1956) francuski prozaik, eseista, poeta i autor piosenek

Możliwość wyspy

„Błazeństwo było, jest i będzie wpisane w zawód aktora, a dobre aktorstwo to istotnie penetracja ludzkiej natury. Oczywiście dziś nikt na drzwiach gospody nie pisze, że „psom, Cyganom i aktorom wstęp wzbroniony”. Zmienił się społeczny status tego zawodu, ale istota jest od starożytności ta sama, Wyspiański pisał, że aktorów „na to powołano, by biorąc na się maskę i udanie, mówili prawdy ludzkiej przykazanie”. Istnieje jednak (…) w każdej twórczości sztampa, chałtura, kicz, które sztuką przez duże S nie są, ale nie zajmujmy się tym. Jest tyle arcydzieł, które nas uwznioślają, że życie jest zbyt krótkie, by je poznać. Błazeństwo może być mądre i wielkie. Nie widzę go w głupkowatych telewizyjnych kabaretach, lecz np., w komedii dell'arte, która wyostrzała spojrzenie na ludzką naturę, wyśmiewała wady piętnowała głupotę, leczyła poprzez śmiech. Mądry błazen więcej powie o życiu niż aktor bez poczucia humoru. Teatr bez dystansu, bez szczypty szaleństwa, symbolicznego traktowania życiowych perypetii jest nudny i nie porywa – nie zdziera masek, za którymi wygodnie na co dzień się chowamy.”

Bożena Adamek (1952) polska aktorka

Źródło: „TV Sat Magazyn” nr 11/11.2008 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/62554.html

O życiu , O głupocie , O naturze , O śmiechu

„W filozofii nie chodzi o wmawianie światu i ludziom, że jest bez reszty racjonalny i dobry. To kicz, a nie filozofia.”

Jan Hartman (1967) polski filozof, bioetyk, wydawca, publicysta, polityk

Źródło: wywiad Aleksandry Klich Kto zna numer do Pana Boga, „Gazeta Wyborcza”, 25 stycznia 2010.

O Bogu , O świecie

„Kicz, żenada, po prostu kompletny syf, no gdyby ktokolwiek z Ruchu Palikota postawił taki pomnik gdzieś na Krakowskim Przedmieściu czy gdziekolwiek w Polsce, to byśmy wszyscy wysłuchiwali, że obraziliśmy czyjeś uczucia religijne. Tak. Kółka od poloneza, betonowe skrzydła, które nigdy nie polecą, no bezguście całkowite.”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

o pomniku prezydenckiego tupolewa w Kałkowie w rozmowie z Moniką Olejnik na antenie Radia Zet.
Źródło: Janusz Palikot o pomniku Tupolewa: kicz, żenada, kompletny syf, wp.pl 25 czerwca 2012 http://wiadomosci.wp.pl/page,5,title,Janusz-Palikot-o-pomniku-Tupolewa-kicz-zenada-kompletny-syf,wid,14678145,wiadomosc.html

O emocjach

„Kontrolowany kicz to taki, który zamiast szpecić, zdobi.”

Jolanta Kwaśniewska (1955) prawnik, działaczka społeczna, żona prezydenta RP

Źródło: wyborcza.pl, 17 lipca 2009 https://web.archive.org/web/20131020105149/http://wyborcza.pl/1,75515,6829121,Jolanta__you_are_the_best_.html

„W Krakowie panuje ciągle ten sam zaduch. A ja nie znoszę niewietrzonych od lat pomieszczeń. Młodzi uciekają, najmłodsi nie mają prawie żadnych szans na rozwój. Na poziomie knajp jest wspaniale, ale jeżeli chodzi o poziom i ofertę galerii, sal koncertowych, lokalnej prasy, teatrów trzeba się mocno naszukać, żeby wygrzebać coś spoza laleczek, smoków wawelskich i wszystkich kolorów kiczu. Cudownie się tutaj siedzi, ale jak tylko zajrzeć pod tę kołderkę, to zaraz robi się mniej ciekawie. Kraków jest miastem, które uwielbia artystów umarłych. Wystawia im pomniki, śpiewa pieśni, tańczy krakowiaka. To irytujące. Mnie interesuje życie. Właściwie nie wiem, dlaczego mieszkam w Krakowie. To trochę irracjonalne, ale zawsze tutaj wracałem. Może kocham atakować Kraków? I atakuję – kochając.”

Jan Peszek (1944) aktor polski

Źródło: „Kraków” 6/08, 8 lipca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ktms.htm

O życiu , O śpiewie , Kochać się

„(…) ludzie nade wszystko pragną kiczu. Jak coś jest ohydne, źle wykonane i zużyte, sprzedaje się jak ciepłe bułeczki. Dziwne, ale tak jest.”

Lilian Jackson Braun (1913–2011)

Kot, który się włączał i wyłączał
Źródło: rozdział IX

O ludziach

„Lękam się ciemności, odkąd tylko pamiętam, zwłaszcza gdy wyobrażę sobie, że coś nagle wyskoczy z cienia i śmiertelnie mnie wystraszy. Dlatego też horrory tak bardzo mnie przerażają. Ostatni obejrzałam, mając 15 lat, nie pamiętam już tytułu, ale spałam potem z moją mamą przez dwa tygodnie. Większość filmów grozy to straszny kicz, nie ma żadnego napięcia, sztuczna krew leje się strumieniami i wszędzie leżą jakieś bebechy.”

Megan Fox (1986) aktorka amerykańska

Źródło: „To i Owo”, nr 44, 27 października 2009, s. 5.

„Żyjemy w środowisku popkulturowym, co nie oznacza, że droga to kultury trudniejszej w odbiorze została zamknięta. Może Pan przecież nie oglądać telewizji, nie chodzić do kina na bieżące produkcje, nie słuchać radia zet, nie czytać książek o wampirach, nie być na czasie z wiadomościami z pudelka. Może Pan żyć wygodnie i bezpiecznie w oddaleniu od kiczu i tandety. Czy jednak warto się „wykluczyć” ze świata pop? Moim zdaniem nie. Świat pop – to oczywiste – ogłupia człowieka, głównie na ten sposób, że człowieka rozleniwia i usypia.”

Ignacy Karpowicz (1976) polski pisarz i tłumacz

Źródło: Grzegorz Butkiewicz, Nowy plastikowy świat, studnia.net.pl, 8 czerwca 2011 http://www.studnia.net.pl/2011/06/08/nowy-plastikowy-swiat/

O książkach , O świecie , O czasie , O czytaniu

„Rzeczywiście nastąpił rodzaj podziału: z jednej strony fun, seks, kicz i niewinność, z drugiej trash, śmierć i cynizm. (…) tak czy siak, sukces rynkowy może dzisiaj uzasadnić i usprawiedliwić cokolwiek, zastępując wszelkie teorie.”

Michel Houellebecq książka Mapa i terytorium

Mapa i terytorium

O śmierci , O seksie , O sukcesie

„Gdyby nie było kiczu, nie byłoby wielkiej sztuki. Gdyby nie było grzechu, nie byłoby i życia.”

Antoni Libera książka Madame

Madame

„Moja miłość do kiczu jest nieskończona. Mam dużo gorszą skłonność – lubię rzeczy w złym guście. Dlatego, że są bezbronne i często zdradzają naturę swoich właścicieli. W przeciwieństwie do rzeczy cool, które zazwyczaj są zgrabnym parawanem ludzkich ułomności, rzeczy w złym guście nie potrafią niczego ukryć. Palmy, spluwaczki, rydwany, bambusy, nietoperze, złoto, srebro, ostrygi, stawy i wulkany, całe to imaginarium pochodzi z mieszczańskiej kamienicy. Są to projekcje marzeń o lepszym życiu, o podróży do ciepłych krajów, zaklęcia rzeczywistości, wykładniki wątpliwego statusu.”

Joanna Rajkowska (1968) polska artystka współczesna działająca w przestrzeni publicznej

Źródło: rozmowa Artura Żmijewskiego, Sztuka publicznej możliwości, rajkowska.com.pl http://www.rajkowska.com/pl/teksty/42

O miłości , O sztuce , O naturze , O rzeczywostości

„(…) Mariusz Pujszo mnie dopadł. No i grałem idiotyczne role. Osiem lat to trwało. Choć pierwszy „Kicz” to jeszcze mi się podobał, bo był świeży. Potem stawało się to coraz gorsze. I wtedy poczułem, że znów chcę grać, ale na poważnie. W teatrze.”

Michał Anioł (aktor) (1954)

Źródło: Renata Ochwat, Podoba mi się w Gorzowie, „Gazeta Lubuska”, 13 lutego 2008 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/51382.html

„Największy wpływ na Atomówki miał aktorski serial Batman z lat 60. Jako dziecko oglądałem go z pełną powagą i naprawdę martwiło mnie, że rodzice się śmieją. Dopiero kiedy dorosłem i odkryłem ten show na nowo, zdałem sobie sprawę, że był całkowicie żartem. Dlatego kiedy zacząłem Atomówki chciałem, żeby oddziaływały na dwóch poziomach. Do dzieci powinien przemawiać dowcip i akcja, do dorosłych dwuznaczność dowcipu na granicy świadomego kiczu.”

Craig McCracken (1971)

Źródło: Sztuka animacji. Od ołówka do piksela. Historia filmu animowanego pod red. Jerry’ego Becka, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2006, ISBN 832134433X, s. 348–349

O dzieciach , O sztuce , O historii , O rodzicach

„Najwybitniejszym przedstawicielem kiczu w polsko-niemieckim pojednaniu był z pewnością Andrzej Szczypiorski, który uprawiał dziwną politykę, działając jakoby na rzecz pojednania. Te jego wywiady i nieustannie publikowane artykuły, na przykład na temat bohaterstwa Stauffenberga – z niedopowiedzeniem tego, kim naprawdę Stauffenberg był i co chciał osiągnąć – były nie do zniesienia. Bo jedną rzeczą jest to, że Stauffenberg działał w ugrupowaniu, które próbowało odsunąć Hitlera od władzy, a nawet fizycznie go unicestwić… Ale nie można zapominać, że w najbardziej liberalnych planach współpracownicy Stauffenberga proponowali Polsce jedynie autonomię, ze szkolnictwem zaledwie na poziomie zawodowym. Nie wydaje mi się więc, że taką postać powinno się kreować na europejskiego bohatera. A Szczypiorski robił to z bardzo dużym zaangażowaniem. Wywiady, jakich udzielał w niemieckiej oraz polskiej telewizji i prasie, wskazywały na całkowity brak równowagi w tym temacie. A właśnie w braku równowagi ten kicz się objawia.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Nie w rzędzie – rozmowa Izabeli Drozdowskiej-Broering – „eleWator” nr 6 (4/2013)

O zapominaniu

„Życie jak obraz – może być kiczem.”

Antoni Regulski

O życiu , Obraz

„Moje pierwsze „dzieło” powstało na odwrocie jakiegoś kiczu, który mieliśmy w domu. Mam je zresztą po dziś dzień.”

Jarosław Modzelewski (1955)

Źródło: Piotr Sarzyński, Raz wygrywam ja, raz obraz http://www.polityka.pl/paszportypolityki/rozmowy/165479,1,rozmowa-z-jaroslawem-modzelewskim.read, Polityka.pl, 4 listopada 2009.

O domu

„Kpimy z kiczów naszych rodziców, wyśmiewamy kicze naszych dziadków i podziwiamy kicze naszych pradziadków.”

Harold Nicholson (1950) Amerykanin, agent radziecki

O rodzicach

„Wszystko rozbija się o to, że nie umiemy słuchać – jak antropolodzy w pierwszych kontaktach z Dzikimi, mamy poczucie że oni charczą, skrzeczą, że to jest jakieś paskudne i poniżej ludzkiej godności. To się przekłada na kategorie estetyczne: większość z tego, co „tam” się podoba, i co robi się z dużym zaangażowaniem, przekonaniem, że to jest dobre, (a co oczywiście jest wynikiem przyswojenia i przetworzenia poprzednich „ataków inteligenckiej świadomości”), z naszej perspektywy jest paskudnym kiczem.”

Ewa Klekot (1965)

Źródło: Klara Czerniewska, Pany i chamy w Cepelii http://www.dwutygodnik.com/artykul/4672-pany-i-chamy-w-cepelii.html, Dwutygodnik.com nr 113/2013.

„Banałem będzie stwierdzenie, że technika, środki komunikacji i środki przekazu ułatwiły ludziom dostęp do kultury. W ten sposób udało się zdemokratyzować kulturę, ale i skazać ją na klęskę w beznadziejnej konkurencji z głupim i często zbrodniczym kiczem, który zawsze można lepiej sprzedać. Wydaje się więc, że współczesny komercjalizm jest pierwszym w dziejach skutecznym automatem do niszczenia kultury na skalę globalną i że to też należy do bilansu XX wieku.”

Jacek Bocheński (1926) polski pisarz

podczas 66. Światowego Kongresu PEN Clubu.
Źródło: „Przekrój” http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=61774 nr 28/2820, 11 lipca 1999, s. 12.

O komunikacji , O wieku

„Czasem trzeba na chwilę zapomnieć o ideałach, by z radością dziecka zachwycić się kiczem, a potem na nowo zatracić się w sztuce.”

Iga Karst (1985)

Magenta

Radość , O dzieciach , O czasie