Cytaty na temat kciuk (18 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Za chłopaków w Austrii wszyscy trzymamy chyba kciuki. My siatkarze podwójnie, bo poznaliśmy tamtą ekipę w Pekinie. Oni przychodzili do wioski olimpijskiej, potem my i już w drodze do naszych budynków zaczynały się pierwsze rozmowy, zaczynające się oczywiście od pytania: Jak poszło? W grupie szło dobrze, i im, i nam. Odpadliśmy też w tym samym momencie i tego samego dnia. I byliśmy podobnie wkurzeni, źli na siebie i na cały świat. Nikomu się wtedy nawet gadać nie chciało.”

Daniel Pliński (1978) polski siatkarz

Źródło: podsiatką.pl http://podsiatka.pl/main.php?func=blog&id=1

O świecie , Chłopak , Pytanie

„To życie według Chady, co dalej będzie, nie wiem.
Weź trzymaj za mnie kciuki, gdy ja trzymam za ciebie.”

Chada (1978–2018) polski raper

Źródło: Syf tych ulic na albumie Jeden z was

O życiu

„Mama łapie mnie za kciuki i je ściska.
– Jesteśmy jak bohaterowie książki, a on nie chce jej dać nikomu do poczytania.”

Emma Donoghue Pokój

Pokój

O książkach

„Jedną rzeczą jest przypomnienie, a drugą domniemanie, że Płażyński w niebie trzyma kciuki za PO.”

Paweł Graś (1964) polski polityk

Źródło: tokfm.pl http://www.tokfm.pl/Tokfm/1,103087,9779291,Gras__PiS_ws__przeciekow_z_prokuratury_ma_mentalnosc.html, 14 czerwca 2011

„Każde zwycięstwo, nie tylko polskich szczypiornistów, sprawia, że kibice w kraju jednoczą się, są dumni, trzymają kciuki podczas meczów, które oglądają w telewizji. Po to gramy, robimy to przede wszystkim dla naszych rodaków i cieszę się, że mogę być częścią tej drużyny i przysparzać tyle, pozytywnych, mam nadzieję, emocji. Po to gra się w reprezentacji.”

Krzysztof Lijewski (1983) polski piłkarz ręczny

Źródło: Cieszę się, że mogę być częścią tej drużyny http://www.vivetargi.pl/pl/aktualnosci/klubowe/8414,lijewski__ciesze_sie_ze_moge_byc_czescia_tej_druzyny.html

O grach , O zwycięstwie

„W Polsce na rynku mediów dominuje model rzymskiego Koloseum. Wychodzi jakiś showman, robi fikołki, a publiczność, jak niegdyś w Rzymie cesarza, a teraz w Polsce Tuska, klika w internecie na "kciuk w górę" albo "kciuk w dół."”

Mariusz Max Kolonko (1965) Polski dziennikarz

Wywiady z Kolonką
Źródło: Piotr Kozanecki, Mariusz Max Kolonko: jakiś gówniarz mówi mi, jak mam żyć http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/mariusz-max-kolonko-jakis-gowniarz-mowi-mi-jak-mam,1,5282153,wiadomosc.html, onet.pl, 21 października 2013

O górach

„Nie chciałem żeby moi fani myśleli, że heroina jest fajna. Ale później zdarzało mi się, że fani podchodzili do mnie i pokazywali mi kciuki w górę, mówiąc mi, że są na haju. Działo się dokładnie to, czego nie chciałem.”

Layne Staley (1967–2002) amerykański muzyk rockowy, wokalista

Źródło: Jon Wiederhorn, Alice in Chains, to Hell and Back: Rolling Stone’s 1996 Feature http://www.rollingstone.com/music/news/alice-in-chains-to-hell-and-back-rolling-stones-1996-feature-20110405

O górach , O myślach , O myśleniu

„Ileż niedoli mogą zawierać takie dwie małe plamki, tak małe, że można je zakryć kciukiem, oczy ludzkie.”

Erich Maria Remarque książka Na Zachodzie bez zmian

Na Zachodzie bez zmian (1929)

„W szkole teatralnej, na jednym z egzaminów u Jerzego Treli, grałam Saszę w Płatonowie. Trela sobie siedział na stoliku, machał nóżkami, a ja zeszłam ze sceny i mijałam go bokiem. Profesor odwrócił się i pokazał kciuka do góry. I to był największy komplement! Największa pochwała, coś bardziej cenniejszego niż to, że potem dostałam u niego piątkę. Wtedy czułam, że zrobiłam coś dobrego.”

Teresa Dzielska (1977) aktorka polska

Źródło: Trzeba brać, co dają i grać! - trzecia część rozmowy z Teresą Dzielską, 2010 http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:1250.html

„Kim jesteś? Skąd idziesz? I dokąd zmierzasz? (…)
– Jestem wędrowcem – rzekł. – Idę stamtąd – wskazał kciukiem za plecy. – A gdzie zmierzam, mógłby pytać tylko ostatni matoł.”

Jakub Ćwiek książka Kłamca

Kłamca
Źródło: Głupiec na wzgórzu

O głupcach

„Pustka i zagubienie są nieusuwalną częścią kultury prawego kciuka. Do tego, co w tej kulturze stało się najważniejsze, nawet całej dłoni nie trzeba. Prawy kciuk wystarczy do wciskania klawiszy pilota i telefonu. Zapewne od początku ewolucji ludzie nie mieli tak sprawnych kciuków jak teraz. I również nigdy nie byli tak bezradni wobec własnego życia. Kiedy zaczynam rozmawiać ze studentami o najbardziej klasycznych dylematach, o których pisał już Platon okazuje się, że są jak dzieci we mgle. Mając 20 lat nie potrafią zrozumieć, że w kulturze, czyli rzeczywistości duchowej, emocjonalnej czy intelektualnej, która jest naszą prawdziwą rzeczywistością, obowiązują zupełnie inne prawa niż w świecie prawego kciuka. Materia, technologia narzuciły im sposób myślenia, który nie pasuje do ludzi.”

Tadeusz Gadacz (1955) polski filozof i religioznawca

Źródło: rozmowa Jacka Żakowskiego, Nie ma szczęścia bez myślenia, „Polityka” wydanie specjalne, 6/2010.

O dzieciach , O ludziach , O myślach , O rzeczywostości

„My też w przeszłości mogliśmy liczyć na pomoc. Objęto nas planem Marshalla [amerykański program odbudowy Europy po wojnie]. Gdy się jednoczyliśmy, sąsiedzi trzymali za nas kciuki. A przecież Polacy mieli z nami złe doświadczenia. Są wśród nas tacy, którzy mówią, że Niemcy nie mogą być skarbonką Europy. Grecja jednak potrzebuje naszej solidarności.”

Peer Steinbrück (1947) polityk niemiecki

Źródło: Bartosz T. Wieliński, Brawa dla rywala Merkel, „Gazeta Wyborcza”, 20 września 2013.

O wojnie , O przeszłości , O pomocy

„Jestem wiecznie młody. Jak dobry Amerykanin, poszedłem do koledżu sztuk wyzwolonych. Byłem kompletny. I rozwinąłem umiejętność krytycznego myślenia i liberalnego światopoglądu. Grałem na oboju w orkiestrze i w śródścienny tenis. Dołączyłem do klubów literackich, pisałem dla studenckiej gazety, uczestniczyłem w marszu praw kobiet na Kapitolu. Paliłem papierosy i pokonałem mój lęk wysokości. Kąpałem się na golasa w jeziorze Michigan i pocałowałem dziewczynę na dachu fabryki. Jak każdy, żyłem wielkim amerykańskim snem […] W Detroit zostałem kilka razy pobity przez uliczne gangi, mój rower został skradziony, miałem szwy na wardze i ssałem kciuk aż do jedenastego roku i miałem wystające zęby. Sprawy nie wyglądały dobrze. Przeprowadziliśmy się na północ do Alanson do mieszkania z najmniejszych mostów obrotowych w Michigan. Pływaliśmy przy mieliźnie rzeki Crooked i od drzwi do drzwi sprzedawaliśmy czekoladki Morleya. Miałem ubraną białą szatę w kościele metodystów i zapalałem świece przed każdym nabożeństwem. Później, gdy uderzył okres dojrzewania, kładłem żel na włosach i nosiłem mój kołnierz w górę i mocno podwijałem nogawki u spodni. W koledżu, miałem ubrane sandały, bandanę i koszulki farbowane techniką tie-dye. Czytałem Bukowskiego, Williama Blake’a i Allana Ginsberga. Nic dziwnego, że byłem taki zmieszany!”

Sufjan Stevens (1975)

Źródło: „Eastern Echo”, 26 marca 2004 http://web.archive.org/web/20040423090433/http://www.easternecho.com/cgi-bin/story.cgi?4270

O kobietach , O górach , O myślach , O snach

„Przez całe życie piszę piórem i czarnym atramentem. Klawiatura stuka, to mnie wybija z wewnętrznego rytmu myślenia. Lubię mieć wokół ciszę, czuć pod palcem szorstkość lub gładkość papieru, trzymać w ręku narzędzie. Oczywiście, już nie biegam za ptactwem i nie przycinam do kciuka wyrywanych im piór, jak dawniej czyniono.”

Wiktor Zin (1925–2007) polski architekt, działacz kultury

Źródło: „Tele Tydzień”, nr 17, 21 maja 2007

O życiu , O myślach , O myśleniu

„Był problem, to przecież ikona – jak umieścić Michaela Jacksona w świecie Simpsonów? Rozwiązaniem, do którego się przyznaję, przynajmniej jako autor pomysłu, bo nie pisałem scenariusza – było napisanie dla niego roli stukilowego białego faceta, któremu wydaje się, że jest Michaelem Jacksonem. Trzymaliśmy kciuki, żeby zaśmiał się podczas czytania scenariusza – i tak się stało.”

Matt Groening (1954) amerykański twórca filmów animowanych

opowiadając o udziale Michaela Jacksona w sezonie trzecim Simpsonów.
Źródło: Bartek Koziczyński, 333 popkultowe rzeczy… lata 90., wyd. Vesper, Poznań 2011, ISBN 978-83-7731-064-9, s. 466.

O problemach , O czytaniu

„Jeśli kobieta osiągnie wszystko, co sobie wymarzyła – szepnęła – i nie ma w swoim życiu mężczyzny, to tak jakby miała wszystkie palce u ręki oprócz kciuka.”

Eric Jerome Dickey (1961)

Genevieve (2005)

O kobietach

„Strachliwego masz chłopa, Maryśka. - Edek nalał kieliszek i podał męzczyźnie. - Pij! Na odwagę!
- Jaki on mój. Tak przychodzę… - powiedziała kobieta i obciągneła bluzkę na baniastych piersiach.
- A do mnie byś przyszła? - Edek wetknął kciuki za pasek i odchylił się z krzesłem do tyłu.
- Ja bojąca nie jestem. - Łysneła srebrnym zębem i wypuściła pogardliwy kłąb dymu.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

Tales of Galicia

O kobietach

„Ręce w górę! W górę! (…) Coście za jedni? Ty mów! – odezwał się najwyższy z uzbrojonych podchodząc do prodziekana Aniłłowicza.
(…)
– Jedziemy do Wrocławia… jesteśmy uczonymi, uniwersytet… Polska… – dobiegały Wielenieckiego pojedyncze słowa. (…) Wszyscy stali nieruchomo. Pod dużą wierzbą przy rowie dwóch leśnych obszukiwało szofera.
– No… – rzekł dowódca, widać nie bardzo wiedząc, co robić z tym fantem – no…
Nagle wzrok jego padł na milicjanta, który coraz bardziej bladł od upływu krwi.
– Żbik, co z tym szczeniakiem?
– Melduję posłusznie, komunista, panie kapitanie. Znalazłem! – triumfująco, choć spokojnie wypalił Żbik, ów brodacz w spadochroniarskim hełmie, który postrzelił milicjanta. Podniósł w górę zakrwawioną książeczkę. Do tej pory podtrzymywał chłopca, jakby tego nie czując. Teraz puścił go. Tamten ukląkł od razu i zastygł niezdarnie na czworakach. Ze spęczniałej bluzy mundurowej kapała krew.
Żbik potrząsnął w powietrzu książeczką. Żaden z profesorów nie spojrzał w tę stronę; była cisza. Dowódca założył kciuki za pas. Marszcząc czoło wciągnął ze świstem powietrze.
– A wy co, polscy profesorowie? – ryknął nagle głosem wysilonym do zdarcia. – Co robicie?! Rozkazów bolszewików słuchacie?! Chleb moskiewski zapachniał?! Żydokomunę zaprowadzić?! Co?! Co?! Co?! – krzyczał coraz przenikliwiej, jakby upajając się własnym głosem. (…) – Bolszewika wam dali, żeby bronił?! A przed kim?! Przed kim, ja się was pytam, panowie moi?! Przed nami, przed armią polską, przed siłami zbrojnymi niepodległej rzeczypospolitej…
Urwał, krótką chwilę wytrzymał w strasznej ciszy i rzucił:
– Komuniści, wystąp! (…) Są peperowcy? Żydzi? No?!
Grupa profesorów zwarła się jeszcze bardziej, tak że Wieleniecki został zupełnie sam na jej narożu. Chwila, a wystąpiłby przed szereg. Czuł, jak pali mu pierś legitymacja partyjna i jak powoli łomocą pulsy w głowie. Dwaj leśni przeciągali przez rów milicjanta, który leciał im z rąk. Po raz ostatni zobaczył Wieleniecki twarz chłopca.
(…)
Profesorowie kupą rzucili się do autobusu. (…) Starter stęknął, szyby zadrżały i autobus ruszył od razu z drugiego biegu. Gdy mijali zakręt, od łąki rozległ się jeden głośny strzał.”

Stanisław Lem (1921–2006) polski pisarz, futurysta

Powrót

O górach , O miłości , O sile , O ciszy