
„Rzecz piękna jest radością wieczną.”
A thing of beauty is a joy for ever. (ang.)
Źródło: Endymion, w. 1 (1818)
Endymion – poemat angielskiego romantyka Johna Keatsa, opublikowany w 1818, będący jego najobszerniejszym utworem. Poemat składa się z czterech części o objętości około tysiąca wersów każda. Utwór jest napisany pentametrem jambicznym parzyście rymowanym. Jest oparty na starogreckiej legendzie o miłości bogini Artemidy do śmiertelnego człowieka, pasterza Endymiona. W trakcie różnych perypetii młodzieniec zakochał się w ziemskiej dziewczynie, która jednak okazała się samą boginią, która tylko wystawiała go na próbę. Jakkolwiek poemat jest najokazalszym dziełem Keatsa, poeta nie był z niego zadowolony. Poemat wyraża estetyczną postawę poety.
„Rzecz piękna jest radością wieczną.”
A thing of beauty is a joy for ever. (ang.)
Źródło: Endymion, w. 1 (1818)