William Shakespeare: Na czasie cytaty (strona 4)

„Kobiety są w kościele święte, na ulicy anioły, w domu szatany, w oknie sowy, na progu domu paplające sroki.”

„Męka – gdy miłość sama nie wybiera. Słuchać oczyma to mądrość miłości.”

„Zdaje mi się, że widzę… gdzie?
Przed oczyma duszy mojej.”

„Nowe zwyczaje, jakkolwiek śmieszne, zawsze się przyjmują.”

„Zanimbym powiedział, że utopię się dla jakiejś gęsi, wymieniłbym moje człowieczeństwo z pawianem.”

„Wołać będzie: mordować! I spuści psy wojny.”

„Naturo, tyś mi bóstwem, twemu tylko ulegam prawu.”

„Uderzcie w dzwony! Dmij wichrze, wrzej toni!
Mam-li umierać, umrę z mieczem w dłoni!”

„Najlepszą połową męstwa jest dyskrecja. Właśnie tą połową uratowałem całe moje życie.”

„Znużony – odejść pragnę; lecz chęć w sobie dławię:
Jeśli umrę, sam na sam z światem cię zostawię.”

„Mądrość i cnota złym zdaje się zdrożną,
Gnój pachnie gnojkom.”

„Byk Jowisz, panie, igrał z pięknym rykiem.
Lecz twego ojca krowa z pewnym bykiem,
Miała cielaka – skutek tych słodyczy.
Rysy ma twoje i podobnie ryczy.”

„Jest coś butwiejącego w państwie duńskim.”

„A wniosek taki: nie zagrodzisz niczym
Brzucha kobiety. Wiedz o tym,
że wpuści On i wypuści wszystkich nieprzyjaciół,
Wraz z taborami i w pełnym rynsztunku.”

„Mówić to mało, trzeba mówić do rzeczy.”

„Senna jesteś, to zbawienna ospałość, Poddaj się jej – wiem ci dobrze, że oprzeć się nie możesz.”

„Źle się wiedzie błaznom w nędznym roku tym, gdy mędrzec głupcem się staje i nie wiedząc, co począć z umysłem swym, błazeńskie małpuje obyczaje.”

„Miód, chociaż słodki, nadmiarem słodyczy tłumi apetyt i sprowadza mdłości. Kochaj z umiarem.”

„Życie jest tylko przechodnim półcieniem
Nędznym aktorem, który swą rolę
przez parę godzin wygrawszy na scenie
W nicość przepada – powieścią idioty
Głośną wrzaskliwą, a nic nie znaczącą.”