Waldemar Chrostowski cytaty (34 cytatów)

Źródło: "Polska, a więc i my Polacy, nie mamy historii przedchrześcijańskiej. Wyłoniliśmy się z historii jako ludzie wierzący" - mocne słowa ks. prof. Waldemara Chrostowskiego http://wpolityce.pl/spoleczenstwo/276147-polska-a-wiec-i-my-polacy-nie-mamy-historii-przedchrzescijanskiej-wylonilismy-sie-z-historii-jako-ludzie-wierzacy-mocne-slowa-ks-prof-waldemara-chrostowskiego, wpolityce.pl, 25 grudnia 2015

Waldemar Chrostowski Cytaty o Bogu

„Najwyższy czas, by słowa Jana Pawła II zostały przypomniane, podjęte i przemyślane. Nie jest tak, że Bóg i Kościół mają w świecie samych tylko przyjaciół. Zwodnicze są głosy, że najpotrzebniejsi Kościołowi są ci, którzy go bezwzględnie krytykują i szykanują. Od pewnego czasu, pod płaszczykiem wolności i demokracji, odbywa się bezkarne poniewieranie wiary chrześcijańskiej i opluwanie jej wyznawców. Wolność jest mylona ze swobodą, a nawet ze swawolą, nie do pomyślenia np. wobec Żydów i judaizmu, bo w ich przypadku nie ujdzie to płazem ani nie pozostanie bezkarne. Życie pokazuje bezdroża i porażkę tzw. Kościoła otwartego, który, głosząc pobłażliwą wyrozumiałość względem wszystkiego, co inne, a nawet wrogie wierze i wierzącym, z wyższością odcina się od wiernych z własnej wspólnoty religijnej, strzegących integralności oraz ciągłości wiary i tradycji.”

Waldemar Chrostowski

Źródło: Antyewangelizacja w natarciu, „Nasz Dziennik” nr 217 (4148), 17–18 września 2011

„Nie wystarczy poprzestać na znajomości geografii, topografii, przyrody, historii czy archeologii Ziemi Świętej. To są wymiary bardzo ważne, ale mogą być zewnętrzne wobec Biblii. One stanowią oprawę wydarzeń, o których Biblia opowiada. Jeżeli ktoś przywiązuje wagę do realiów, powinien pamiętać, że czytanie i objaśnianie Biblii ma przede wszystkim wymiar wewnętrzny. Trzeba ją przepuścić przez filtr własnego wnętrza, duchowości, potrzeb i życia po to, aby ją uczynić własną, czyli swoją. Biblia jest księgą zaadresowaną. Nie jest tak, iż w jednakowym stopniu jest przeznaczona dla każdego oraz że każdy może ją czytać z jednakowym pożytkiem. Biblia to list napisany przez Boga. List może trafić w przypadkowe ręce i nie będzie wiele mówić temu, kto go przeczyta. Biblia ma konkretny adres: powstała z wiary i w celu budowania wiary. Biblię najlepiej i najpełniej rozumieją ci, którzy mają potrzebę umacniania i pogłębiania swojej wiary. Oczywiście znajomość realiów świata biblijnego może temu bardzo pomagać.”

Waldemar Chrostowski

Źródło: Jacek Dziedzina, Tam jestem u siebie http://kosciol.wiara.pl/doc/2300479.Tam-jestem-u-siebie, kosciol.wiara.pl, 20 stycznia 2015

„W Ziemi Świętej nie są potrzebne dowody na istnienie Boga. Ona sama o Nim świadczy, Nim żyje i oddycha. Jednak jej haggadę usłyszą tylko ci, którzy chcą słuchać…”

Waldemar Chrostowski

Głosy Ziemi Świętej
Źródło: s. 12.

„Na ulotce rozdawanej w kinach widnieje logo następujących sponsorów: radiowa Trójka, Religia. tv, „Tygodnik Powszechny”, „Więź”, „Film”, „Gazeta Wyborcza”, „Metro”, AMS i Gazeta. pl. Łatwo rozpoznać zaprzyjaźnione między sobą środowiska i gremia, połączone więziami ideologicznymi, finansowymi i przyjacielskimi oraz koligacjami rodzinnymi. To w dużym stopniu forpoczta „Kościoła otwartego”, który w ostatnim okresie przeżywa coraz głębszy kryzys, a więc i coraz większą frustrację i irytację. Jednak tym razem znów posunięto się zbyt daleko, co można porównać z hucpą wydania przez krakowski Znak oszczerczej i antypolskiej książki Jana T. Grossa. Potwierdza się zasada, że przekraczanie granic bezkarności rodzi pokusę ponawiania i nasilania zasiewu cynizmu.”

Waldemar Chrostowski

o filmie Habemus Papam. Mamy papieża.
Źródło: Film o Kościele bez Boga, „Nasz Dziennik” nr 100 (4335), 28–29 kwietnia 2012

„To, czego dopuścił się Adam Darski, nasuwa najgorsze i najbardziej mroczne skojarzenia. Chodzi o publiczne bluźnierstwo, którego apogeum stanowiło podarcie Pisma Świętego i rzucenie jego szczątków zebranej gawiedzi z okrzykiem: „Żryjcie to g…”. Gdybym nie wiedział, że wydarzyło się to w jakimś podrzędnym gdańskim klubie, myślałbym, że chodzi o pogardliwy okrzyk esesmana albo kagebisty wobec bezbronnych i upokorzonych ofiar. Tak zachowywali się oprawcy w Auschwitz i innych obozach śmierci oraz wrogowie Boga i Jego wyznawców w komunistycznych łagrach i katowniach. Tak odbierano godność i pozbawiano nadziei, że życie człowieka ma sens i cel. Kilka tygodni temu oglądałem kościół w Sewastopolu, w którym pod ołtarzem komuniści umieścili miejski szalet.”

Waldemar Chrostowski

Źródło: Antyewangelizacja w natarciu, „Nasz Dziennik” nr 217 (4148), 17–18 września 2011

Waldemar Chrostowski cytaty

„Polska – dla Żydów – to kraj szczególny. Z jednej strony wspólnota naszych losów trwała na tej ziemi prawie 1000 lat. W Polsce znajdowały się wspaniałe, promieniujące na cały świat żydowskie akademie i synagogi. Żydzi tworzyli tutaj wielkie dzieła swojej architektury i sztuki, ukształtowali własny żydowski język (jidisz) i bogatą literaturę. Polska jest ojczyzną żydowskiej mistyki i chasydyzmu. Do dziś Żydzi dobrze pamiętają smak chleba i szum polskich sosen, ale towarzyszy temu poczucie, że nigdy tu nie wrócą. Oni tę ziemię kochali, czuli się tu u siebie. Wielokrotnie spotykałem się ze stwierdzeniem, że o ile Izrael jest dla nich Ojcem, o tyle Polska – Matką. Nic więc dziwnego, że traktują nasz kraj inaczej niż jakikolwiek inny kraj na świecie.”

Waldemar Chrostowski

Rozmowy o dialogu
Źródło: s. 51.

O losie , O świecie , O literaturze , O matce

„Dialog polega na tym, by spróbować spojrzeć na innego człowieka tak, jak on patrzy na siebie. Mimo że mamy wciąż do czynienia z niechęcią i nieporozumieniami, trzeba powiedzieć, że przez ostatnie 25 lat, od II Soboru Watykańskiego, teologowie chrześcijańscy powiedzieli o judaizmie więcej pozytywnych rzeczy niż w ciągu 1900 lat. Jeżeli mimo to pojawiają się jakieś uprzedzenia, oskarżenia i urazy, to jasne staje się, że wynikają one z bolesnych obciążeń przeszłości. Myślę, że w tej chwili Kościół katolicki w Polsce robi bardzo wiele, by katolicy polscy nie mogli usprawiedliwiać swojej niechęci wobec Żydów powodami religijnymi.”

Waldemar Chrostowski

Rozmowy o dialogu
Źródło: s. 37.

O myślach , O przeszłości , O myśleniu

„Chrześcijańska misja wobec innych – a więc i wobec Żydów – nie polega na nawracaniu, lecz na wiarygodnym świadectwie chrześcijańskiego życia. Jest to bardziej wymowne i przyniesie większe sukcesy. Ale jest też znacznie trudniejsze. Musimy bowiem wymagać od siebie samych zdecydowanie większej wierności Ewangelii.”

Waldemar Chrostowski

Rozmowy o dialogu
Źródło: s. 267.

O sukcesie

„Wciąż na nowo Kościół podejmuje zmaganie się z duchem tego świata, co nie jest niczym innym jak zmaganiem się o duszę tego świata. Jeśli bowiem z jednej strony jest w nim obecna Ewangelia i ewangelizacja, to z drugiej jest w nim także obecna potężna antyewangelizacja, która ma też swoje środki i swoje programy i z całą determinacją przeciwstawia się Ewangelii i ewangelizacji.”

Waldemar Chrostowski

Źródło: Antyewangelizacja w natarciu, „Nasz Dziennik” nr 217 (4148), 17–18 września 2011

O duszy

„Urodziłem się prawie 6 lat po zakończeniu wojny i do trzynastego roku życia wychowywałem się we wsi Chrostowo w okolicach Ostrołęki. Przed wojną mieszkało w niej kilku Żydów. Gdy byłem dzieckiem, rodzice pokazywali miejsca ich domów i wspominali o nich. Żydzi wracali także we wspomnieniach sąsiadów. Pamiętam kilka często powtarzanych opowiadań. Oto jedno z nich: W jakimś okresie wojny późnym wieczorem ktoś nieśmiało kołatał do drzwi domu. Był to Żyd, który uciekał z Warszawy. Wynędzniały brudny prosił o coś do jedzenia. Usłyszał: sami niewiele mamy; jest tylko chleb i słonina, a przecież ty jesteś Żydem i mięsa wieprzowego nie jesz. Przybysz odpowiedział: Teraz dla mnie nie ma przykazań, zjem, co mi dacie. Posiliwszy się przenocował, a nad ranem stwierdził: Muszę uciekać, nie mogę was narażać. Gdyby znaleźli mnie Niemcy, zabiliby i mnie, i was wszystkich. Nie mogłem zrozumieć, dlaczego Żyd musiał uciekać, dlaczego jadł słoninę, skoro jego religia surowo zabraniała mu tego, ani dlaczego Niemcy mieliby go zabić – i to nie tylko Żyda, lecz i całą polską rodzinę. Później zrozumiałem, że nad moim dzieciństwem krążył cień Szoah.”

Waldemar Chrostowski

Rozmowy o dialogu
Źródło: s. 293.

O wojnie , O dzieciach , O rodzinie , O religii

„Sądzę, że dialog z Żydami jest mimo wszystko łatwiejszy niż dialog z muzułmanami. Łatwiejszy dlatego, że mamy ze sobą znacznie więcej wspólnego. Nasze drogi rozchodzą się i podkreślamy własną odrębność, także dlatego, że jesteśmy bardzo sobie bliscy.”

Waldemar Chrostowski

Rozmowy o dialogu
Źródło: s. 261.

„Myślę, że brano pod uwagę pewną symetrię, która istnieje w mojej działalności, a którą mógłbym streścić mniej więcej tak: są trzy aspekty, trzy poziomy mojej działalności – naukowo-badawcza, dydaktyczna i popularyzatorska. Te trzy aspekty zawsze zajmowały wiele miejsca w moim życiu, bo starałem się z jednej strony uprawiać teologię akademicką, naukową, uniwersytecką, z drugiej również mieć dorobek dydaktyczny, zarówno w postaci magistrów, jak też piętnastu osób, które pod moim kierunkiem uzyskały stopień doktora. I wreszcie zostaje działalność popularyzatorska. Sądzę, że to wszystko złożyło się na to, że gdy już przyszła wiadomość o przyznaniu tej nagrody, to przyjąłem ją z wielką radością i z satysfakcją. Traktuję ją jako wielkie zobowiązanie, by tę działalność jeszcze bardziej, w miarę możliwości, zintensyfikować.”

Waldemar Chrostowski

Źródło: Watykan: ks. prof. Waldemar Chrostowski otrzymał nagrodę Fundacji im. J. Ratzingera-Benedykta XVI http://www.niedziela.pl/artykul/12645/Watykan-ks-prof-Waldemar-Chrostowski, niedziela.pl, 22 listopada 2014

O myślach , O myśleniu , Radość

„(…) w Polsce mieszka zaledwie 5–15 tys. Żydów (obliczenia są różne). Spotkać Żyda i być jego sąsiadem na co dzień jest dzisiaj rzadkością. Jeżeli go zatem spotykamy, to jest to ktoś dotknięty cierpieniami zagłady, samotności i opuszczenia. A przecież, mimo wszystko, pozostał z nami, utożsamiając się z historią i przyszłością naszej ojczyzny, chociaż wielu innych Żydów wyjechało i wybrało życie w lepszych warunkach. Ci, którzy pozostali, okazali się solidarni z naszym losem. Czyż jedyną odpowiedzią z naszej strony nie powinna być solidarność z nimi?”

Waldemar Chrostowski

Rozmowy o dialogu
Źródło: s. 69.

O życiu , O losie , O historii , O samotności

„Momentem przełomowym była katastrofa smoleńska, która w środowiskach wrogich Kościołowi wyzwoliła nową furię. Wkrótce nastąpiły dwa wydarzenia, na które duchowieństwo i wierni nie zareagowali z dostateczną siłą: sprawa obecności Krzyża na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie oraz niedoszła nominacja prałata Żarskiego na biskupa polowego. Na bluźnierstwo skierowane przeciw Krzyżowi nie zareagowaliśmy wystarczająco mocno. Zablokowanie nominacji prałata Żarskiego i pozbawienie go funkcji Wikariusza Generalnego – Zastępcy Biskupa Polowego WP przez MON, z niewątpliwym udziałem Kancelarii Prezydenta w podjęciu tej decyzji, upewniło władze świeckie, że mogą być bezkarne.”

Waldemar Chrostowski

Źródło: Trwa ostra walka państwa z Kościołem, pch24.pl, 29 marca 2012 http://www.pch24.pl/trwa-ostra-walka-panstwa-z-kosciolem,1239,i.html

O decyzjach , O sile , O walce

„Przez ducha profetycznego rozumiem to, że Kościół nie powinien odzwierciedlać rozmaitych uprzedzeń i zahamowań, lecz kształtować nową przyszłość, nawet jeśli oznacza to ryzyko niezrozumienia i krzywdzących zarzutów.”

Waldemar Chrostowski

Rozmowy o dialogu
Źródło: s. 306.

O przyszłości

„Znam miejsca święte. Potrafię je sobie odtworzyć z fotograficzną dokładnością. Wiem, co jak wygląda, gdzie się znajduje, co tam zobaczę i kogo spotkam. A mimo to, a może właśnie dlatego, urzekają mnie one i fascynują.”

Waldemar Chrostowski

Głosy Ziemi Świętej
Źródło: s. 11.

„(…) prawdziwymi ludźmi dialogu są ci, którzy trwają w nim całe lata. Ci, którzy nie patrzą na doraźne owoce swoich działań, ale próbują orać ziemię, której do tej pory nikt nie przeorał. Dialog jest jak zasiew. Oznacza czekanie na rezultaty, które przyjdą dopiero w przyszłości.”

Waldemar Chrostowski

Rozmowy o dialogu
Źródło: s. 115.

O czekaniu , O przyszłości

„Żydzi bardzo przyzwyczajeni są do haggad, czyli specyficznego – czasami nie dbającego o fakty, a nawet je przeinaczającego – opowiadania o przeszłości, opowiadania, które wyraża bardziej to, co oni myślą o świecie, niż to, co się wydarzyło naprawdę. (…) Rabin [Byron] Sherwin rzetelnie opisał to zjawisko (…) Zdarza się, że „haggada Holocaustu” przybiera ogromne rozmiary i odkrywa ogromne pokłady niechęci wobec wszystkich innych, szczególnie katolików i Polaków. Przykładem może być powieść ocalałego z Treblinki Martina Graya zatytułowana Wszystkim, których kochałem, uchodząca przez długi czas za „tekst kanoniczny”. Stała się światowym bestsellerem, przeczytało ją ponad 30 mln ludzi, zrealizowano na jej motywach serial fabularny. Potem okazało się, że powieść jest apokryfem, gdyż Gray nigdy w Treblince nie był. Jako dokument traktowano również powieść Jerzego Kosińskiego Malowany ptak, w której w bardzo negatywnym świetle – jako antysemitów i degeneratów – przedstawił polskich chłopów, którzy mieli się nad nim znęcać i dręczyć go. Po wielu latach okazało się, że to właśnie owi opisani przez Kosińskiego chłopi uratowali jego i jego rodzinę, ryzykując własną głową, gdyż za ukrywanie Żydów groziła im oraz ich rodzinom kara śmierci. Przykładów takich i podobnych opowieści, które nie były opisem faktów, lecz zmyśleniem odzwierciedlającym określoną świadomość, można przytoczyć więcej.”

Waldemar Chrostowski

Kościół, Żydzi, Polska
Źródło: s. 435–436.

O śmierci , O ludziach , O rodzinie , O karze

„Nigdy nie przyzwyczaiłem się do widoku krzyża. Przez długi czas myślałem, że wyjątkowość śmierci Jezusa polega na tym, iż został On ukrzyżowany, natomiast reszta ludzi umiera w innych okolicznościach. Jednak mając dziesięć czy jedenaście lat, przeżyłem kryzys: przeczytałem książkę o powstaniu Spartakusa i dowiedziałem się, że Rzymianie ukrzyżowali tysiące pokonanych niewolników. Wtedy przyszło olśnienie: nie o śmierć tu chodzi, lecz o to, co sprowokowała – o zmartwychwstanie!”

Waldemar Chrostowski

Głosy Ziemi Świętej
Źródło: s. 8.

O śmierci , O ludziach , O myślach , O czasie

„Rabin Owadia Josef, duchowy przywódca religijnej partii Szas, stwierdził bez ogródek, że goje rodzą się tylko po to, by służyć Żydom i porównał nie-Żydów do zwierząt pociągowych, które otrzymują długie życie, by wydajnie pracować na rzecz Żydów. Tego nie powiedział jakiś pierwszy lepszy rabin, którego poglądy można marginalizować, ale przywódca partii, która wchodzi w skład obecnego izraelskiego rządu! I co? Czy ktoś w Kościele na to odpowiednio zareagował? Przeciwnie, zamiast refleksji nad szokującymi i obraźliwymi słowami wpływowego rabina, w których mocno dochodzi do głosu „nauczanie pogardy”, znowu wysłuchujemy starych zarzutów pod naszym adresem!”

Waldemar Chrostowski

Źródło: Na drogach i bezdrożach dialogu, „Nasz Dziennik” nr 12 (3943), 17 stycznia 2011

O życiu , O zwierzętach

„Ksiądz prymas nie miał samych zwolenników za swojego życia, nie miał ich bezpośrednio po swojej śmierci, zawsze byli ci, którzy mu się przeciwstawiali. Właściwie przeciwstawiali się nie tylko jego wizji Kościoła, teraźniejszości i przyszłości, ale mieli swoją własną politykę, wizję miejsca Kościoła we współczesnym świecie i stawiali bardziej na tzw. demokrację, cokolwiek miałoby to dla nich oznaczać, niż na twórczą rolę Kościoła. To się nie skończyło, to trwało bardzo długo i trwa nadal. Rozmaite odpryski tej postawy czasami bardzo dotkliwie docierają do różnych środowisk, docierają również do Rzymu, nie ułatwiając starań drogi do beatyfikacji kard. Wyszyńskiego. Jeżeli chodzi o wskazanie tych ludzi, myślę że byłoby dobrze, gdyby się sami ujawniali, to będzie i dla nich zdrowsze, bo będzie okazją do rachunku sumienia.”

Waldemar Chrostowski

o prymasie Stefanie Wyszyńskim i jego przyszłej beatyfikacji.
Źródło: Ks. prof. Chrostowski: Poprzez kanały rządowe i kościelne uniemożliwia się beatyfikację Prymasa Wyszyńskiego https://wpolityce.pl/kosciol/396383-ks-prof-chrostowski-poprzez-kanaly-rzadowe-i-koscielne-uniemozliwia-sie-beatyfikacje-prymasa-wyszynskiego, wpolityce.pl, 29 maja 2018

O myślach , O myśleniu , O śmierci , O ludziach

„Od czasu do czasu Kościół staje wobec większego niebezpieczeństwa niż prześladowania. O ile z prześladowań organizowanych przez wrogów można wyjść i najczęściej wychodzi zwycięsko, o tyle wypaczanie Ewangelii dokonywane wewnątrz wspólnoty stanowi dla niej śmiertelne zagrożenie.”

Waldemar Chrostowski

Entuzjazm i sprzeciw wobec Chrystusa
Źródło: s. 65.

O czasie