1. Cytaty
  2. Autorzy
  3. Sławomir Mrożek

Sławomir Mrożek cytaty
strona 2

Sławomir Mrożek – polski dramatopisarz, prozaik oraz rysownik. Autor wielu satyrycznych opowiadań i utworów dramatycznych o tematyce filozoficznej, politycznej, obyczajowej i psychologicznej. Jako dramaturg zaliczany do nurtu teatru absurdu. Wikipedia  

✵ 29. Czerwiec 1930 – 15. Sierpień 2013   •   Natępne imiona Sławomir Mrożek
Sławomir Mrożek Fotografia
Sławomir Mrożek: 97   Cytatów 4   Polubienia

Sławomir Mrożek cytaty

„Obecność ludzi, których lubię. Nie dlatego, że coś mi powiedzą, ale dlatego, że czuję, że oni czują, że oni nie mają mi nic do powiedzenia, to samo co ja, wobec tego nie ma fałszywej przynajmniej sytuacji, możemy spotkać się bez udawania. A to już bardzo dużo, chociaż także nic. Bo wydaje mi się, że w najlepszym wypadku można jeszcze powiedzieć coś sobie samemu, i to rzadko, i nawet nie musi to być coś bardzo mądrego. To, że uda się sobie cokolwiek powiedzieć, to już bardzo pociesza.”

Sławomir Mrożek

Dzienniki, Dziennik. Tom 1. 1962–1969

O ludziach

„Jestem zdania, że za długo żyję. Powoli, ale coraz prędzej zamieniam się w coś nieokreślonego.”

Sławomir Mrożek

Źródło: Jacek Cieślak, Chcę napisać o Hitlerze, „Rzeczpospolita” nr 299, 24 grudnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/129890.html

„W prostych sytuacjach chciałoby się uciekać. Przeważnie chce się, żeby każda sytuacja skończyła się jak najprędzej, każda, która zwiera jakiekolwiek napięcie. A ponieważ sytuacji bez napięcia u mnie w ogóle nie ma, więc uciekać chce się zawsze, żeby już zawsze było po wszystkim i żeby już nic się nie działo.”

Sławomir Mrożek

Dzienniki, Dziennik. Tom 1. 1962–1969

„Ci, którzy nie powinni mówić, mówią. A ci, którzy mogliby nie powiedzieć, nie mają nic do powiedzenia.”

Sławomir Mrożek książka Emigranci

Emigranci

„Nie wiem, czy był szczęśliwy, i sądzę, że również nie rozumiałby takiego pytania, gdyby mu je zadano. Ale wiem z całą pewnością, że jako dziecko bardzo lubiłem z nim przebywać. Gdyby był nieszczęśliwy, nie miałby takiego, ale stałego światełka, które sprawiało, że dobrze było, kiedy on był.”

Sławomir Mrożek

Małe listy

O dzieciach , Pytanie

„Tłumaczyć podwójność czy potrójność, po prostu wielorakość postaci względnością półsnu, zrozumiałą o piątej nad ranem…”

Sławomir Mrożek

Dzienniki, Dziennik. Tom 1. 1962–1969

„Nawet lew wiedział, co robi, kiedy pokochał świętego Hieronima za to, że święty Hieronim wyjął mu z łapy cierń.”

Sławomir Mrożek

Małe listy
Źródło: s. 167

„GŁOS KOBIETY: Czego potrzebujesz?
GŁOS MĘŻCZYZNY: Ciebie, tylko ciebie.
GŁOS KOBIETY: Tylko – to znaczy niewiele.
GŁOS MĘŻCZYZNY: Bez ciebie wszystko znaczy nic, a z tobą wszystko znaczy wszystko. Odkąd się pojawiłaś nic nie ma znaczenia. Bez ciebie. Odkąd tutaj jesteś, wszystko ma znaczenie. Z tobą.”

Sławomir Mrożek

Wyspa róż

O kobietach

„Uprzejmie donoszę, że mój sąsiad nie donosi. Sławomir Donosek.”

Sławomir Mrożek

Źródło: Donosy

„Jutro to dziś – tyle że jutro.”

Sławomir Mrożek

„(…) artysta nic nie ma i nic mieć nie może ze swojej sztuki. Nic w kategoriach uciech i światowych satysfakcji jako głównej rekompensaty. Nawet jeżeli jego sztuka przynosi mu sławę i pieniądze… Ma się, ale jak by się nie miało. Zazdrośnicy mogą spać spokojnie.”

Sławomir Mrożek

Małe listy
Źródło: s. 161

O pieniądzach , O sztuce

„Gdy dokucza mi nuda, wspominam czasy, gdy byłem rewolucjonistą.”

Sławomir Mrożek

Źródło: Rewolucja

„Zatrucie świata stanem półświadomości. Nie ma nic gorszego niż półświadomość, niedouczenie, półprawda, półinteligent. Nie darmo (objaw, to sygnał) nastał czas miernot. Upowszechnienie kultury, w tym pojęciu kryje się jakaś zabójcza bzdura. Popularyzacja, uproszczenia, skróty, digesta, kultura masowa – to coś bardzo śmiesznego i groźnego jednocześnie. Nie jestem reakcjonistą w tym sensie, że bynajmniej się nie łudzę, że można i trzeba czynnie temu przeciwdziałać. Nie chce mi się tłumaczyć czemu nie można. Nie można przeciwdziałać ewolucji gatunku. Chcę mieć tylko prawo do powiedzenia sobie, że bynajmniej ewolucja nie musi oznaczać lepszości.”

Sławomir Mrożek

Dzienniki, Dziennik. Tom 1. 1962–1969

O czasie , Sens

„Nie można dojść do czegoś, od czego się nie zaczyna, ani w jedną, ani w drugą stronę. Zawsze na początku jest coś z tego, co i na końcu, obojętne, od której strony się zaczyna i w której się kończy.”

Sławomir Mrożek

Metamorfoza

„Ale czy znajdziesz drugie takie miejsce, gdzie sąsiad byłby dokładnie w tej samej sytuacji co ty? Gdzie panuje podobna równość? Nigdzie. Nic nie szkodzi, że jest to równość w upodleniu, najważniejsze, że jest autentyczna, wyraźna, a nawet przejaskrawiona, karykaturalnie ekspresjonistyczna.”

Sławomir Mrożek książka Emigranci

Emigranci

„Do zwyczajnej nieuczciwości dodałeś nadzwyczajną bezczelność.”

Sławomir Mrożek książka Emigranci

Emigranci

„Proust oczywiście ma rację, że każda rozmowa jest trochę pustoszeniem siebie. Ale skąd bierze się to uczucie? Może trochę z niewydolności mowy. Kiedy myślimy, wiemy, o co nam chodzi, kiedy mówimy, kiedy już powiemy, zostajemy trochę rozczarowani. Jak to, więc tylko o to chodziło? Więc tylko tyle, te nasze skarby osiągnięte, kiedy ukażą się jako parę zdań, właściwie je wyczerpujących, wcale nie przedstawiają się tak bogato. Ale to wina mowy, a może i – po części – przyczyna tkwi także w tym, że rzeczywiście, co przeczute, wydawało nam się większe i piękniejsze niż sformułowane. A co do mowy, przecież dopiero po największych wysiłkach i trudach zaledwie parę książek na świecie oddaje jako tako to, o co chodziło autorowi, a w jego mniemaniu zapewne także niedostatecznie, cóż tu wymagać od zdań kleconych na poczekaniu, byle jakich i przypadkowych, żeby nas dostateczne wyrażały. Potem kiedy się wypowiemy, kiedy się podzielimy, jesteśmy trochę jak czajnik z wrzątkiem, z którego zdjęto pokrywkę, ciśnienie spada. Dotychczas mile się nosiło poczucie własnego sekretu, wyłącznie osobistego. Dzielimy się nim trochę przez to, że pragniemy zaskoczyć, zadziwić słuchacza sobą samym. I zostajemy rozczarowani, bo po wypowiedzeniu się zaznacza się w nas odpływ. Przez to może nawet rozmowa pustosząca, obniżająca wewnętrzne ciśnienie jest pobudką. Bo chcąc się znowu napełnić, przystępujemy od początku do pracy wewnętrznej”

Sławomir Mrożek

Dzienniki, Dziennik. Tom 1. 1962–1969

O książkach , O emocjach , O myślach , O wysiłku

„Polacy to też murzyni, tylko biali.”

Sławomir Mrożek

Źródło: Donosy

„Człowiek myśli sobie to i owo, ale jednak najczęściej to.”

Sławomir Mrożek

Źródło: Słoń i inne opowiadania, Wyd. Polityka Spółdzielnia Pracy, Warszawa 2008, s. 131.

O myślach , O myśleniu

„Człowiek wytworny nie mówi „chamstwo”. Mówi „kontr-kultura”.”

Sławomir Mrożek

Źródło: „Rzeczpospolita”

„Kiedy wiesz, że musisz napisać arcydzieło, wtedy prawie na pewno go nie napiszesz.”

Sławomir Mrożek

Małe listy
Źródło: s. 7

„Istna kwadratura koła. Żeby wykorzystać moją jedyną szansę – utraciłem ją. Uciekłszy, przestałem być niewolnikiem. Rozrzedziłem się, rozpłynąłem w wolności.”

Sławomir Mrożek książka Emigranci

Emigranci

O wolności

„Mądry, kto błędy swoje dostrzega.”

Sławomir Mrożek

„Nie można dostrzegać nie widząc, ale można nie dostrzegać widząc. To jest codzienne doświadczenie naszego wzroku i percepcji.”

Sławomir Mrożek

Małe listy
Źródło: s. 298

„Jeśli prawdą jest, że wieczność zamyka się w jednej nieskończenie krótkiej chwili – a nie ma dowodów, że tak właśnie nie jest – to aktor na scenie jest bliżej nieskończoności niż budowniczy piramid.”

Sławomir Mrożek

Źródło: „Rzeczpospolita”, grudzień 1996, cyt. za: Jan Bończa-Szabłowski, Nie można opisać Dudka, „Rzeczpospolita”, 17 sierpnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/144474.html

„Dlaczego wymieniliśmy słowa bogate na ubogie? Jeszcze mówimy radość, ale już powinniśmy mówić: euforia… Smutek i radość są stanami duszy… Teraz z duszą kiepsko. Pozostała nam tylko fizjologia, więc mamy już tylko depresję.”

Sławomir Mrożek

Małe listy
Źródło: s. 222

O smutku , O duszy , Radość

„Dlatego kobiety są „bezmyślne”. Nie muszą bowiem myśleć, bo one same są wnioskami z myślenia.”

Sławomir Mrożek

Dzienniki, Dziennik. Tom 1. 1962–1969

O kobietach , O myślach , O myśleniu

„Świat przeszkadza mi w życiu.”

Sławomir Mrożek

Dzienniki, Dziennik. Tom 1. 1962–1969

O świecie

„Wprawdzie śmiałem się na rozmaite sposoby, i głośno i cicho, i biologicznie i intelektualnie, niemniej jednak mój śmiech nie dochodził do samego środka. Należę do pokolenia, którego śmiech zawsze bywa zaprawiony ironią, goryczą, czy rozpaczą.”

Sławomir Mrożek

Zwyczajny śmiech, śmiech dla śmiechu, pogodny i bez problemów, pocieszna gra słów – to wydaje się nam jakby nieco staroświeckie i budzi zazdrość.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-sztuki-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/slawomir-mrozek

O śmiechu

„O tu! – krzyknąłem, szeroko otwierając jamę ustną i wskazując palcem na zęby trzonowe.”

Sławomir Mrożek

O tu, wybili, panie, za wolność wybili! Nastąpiło zamieszanie. Ucichli, patrzyli na mnie, nie mogąc zrozumieć, o co mi chodzi. A przecież chciałem tylko uprzytomnić im cierpienia mojego narodu. To, że najwidoczniej nie doceniali martyrologii, bardzo mnie rozgniewało.
o polskim ubogim turyście w Wenecji, który zaproszony na eleganckie przyjęcie upija się tam i „pożądając czynu desperackiego”, prezentuje wnętrze jamy gębowej.
Źródło: Moniza Clavier

„Wszystko jest coraz bardziej za późno.”

Sławomir Mrożek

Chociaż to zdanie jest może błędne nie tylko logicznie, językowo, ale naprawdę za późno może być tylko raz, w ciągu jednej sekundy, a potem już zawsze.
Dzienniki, Dziennik. Tom 1. 1962–1969