Kazimierz Ratoń – polski poeta. Jeden z najbardziej znanych polskich poetów wyklętych.
Syn Stanisława i Zofii. Uczył się w liceum ogólnokształcącym w Żywcu, potem w Technikum Materiałów Wiążących w Opolu i w Technikum Włókienniczym w Bielsku-Białej. W latach 60. był związany z grupą „Współczesność”. Wiersze, prozy poetyckie, tłumaczenia i recenzje publikował m.in. w „Kulturze”, „Poezji”, „Kierunkach”, „Za i Przeciw”, „W Drodze”, „Literaturze” i w „Więzi”. Był laureatem Łódzkiej Wiosny Poetów oraz nagrody Roberta Gravesa, przyznawanej przez polski PEN Club . Przez większą część życia ciężko chorował na gruźlicę. Zmarł w osamotnieniu, skłócony z rodziną i odrzucony przez środowisko literackie. Jego ciało odnaleziono 14 stycznia 1983, lekarz stwierdzający zgon ocenił, że śmierć poety nastąpiła ok. tydzień wcześniej.
Od 2005 Galeria Literacka w Olkuszu organizuje Ogólnopolski Konkurs Poetycki im. Kazimierza Ratonia. W 2011 ukazała się książka poświęcona jego twórczości – Magdalena Boczkowska: W centrum literatury, na marginesie życia. O twórczości Kazimierza Ratonia.
Wikipedia
„Klęknij przed śmiercią i poddaj się śmierci
ona bez bólu zamrozi ci serce…”
Źródło: Pieśni północne
