Jonasz Kofta: Na czasie cytaty

„Wzruszenie nie pozwala mi ściskać was za gardło.”

„Małe jasne – to jest piwo
Duże jasne – to jest słońce
Mała czarna – to jest kawa
Duża czarna – to jest noc
Noc odchodzi, słońce wschodzi
Chyba nam go nie ubyło
Mała miłość – to nic nie jest
Duża miłość – to jest miłość”

„Nie wołam – Muzo! Daj mi skrzydła!
Zwyczajnie proszę – podaj szczudła!”

„Obsesyjna jedna nuta, motyw ten uwięził ją.
Wokół nuty tej osnuta twoja jasność, półcień, mrok.”

„Żeby coś się zdarzyło
Żeby mogło się zdarzyć
I zjawiła się miłość
Trzeba marzyć”

„Chcę zrobić dla ciebie coś
Żebyś oniemiała wprost
Na razie przyniosłem bez
Biały jest
ładny jest
Weź!”

„Pamięć pamięta o pamięci
I pewnie nigdy nie przestanie”

„Moja wolności – żegnaj!
Moja miłości – witaj!”

„Kochać znaczy żyć.”

„(…) życia jak tapczan nie ustawisz (…).”

„Wspomnienia bywają kapryśne, niestety,
Zbyt wiele szczegółów lub tychże za mało,
Cóż z dat kronikarza, cóż z pióra poety,
Gdy nie chcą wspomnienia układać w całość.”

„I dokąd uciec w za ciasnym bucie, gdy twardy bruk,
Są gdzieś daleko przejrzyste rzeki i mamy XX wiek…”

„Zostawcie ziemi ciężar stóp,
A niebu jego niebieskość.”

„Jak się człowiek nudzi
To ciągnie go do ludzi
Tak szczerze, w dobrej wierze
Bo człowiek – stadne zwierzę”

„Ech, wy ludzie, co żyć potraficie
Gówno wiecie, co to jest życie
Ale za to się znacie na sztuce”

„Skoro żyć nie potrafię,
Skoro umrzeć nie umiem,
Pragnę, żeby nic się nie stało.”

„Błogi spokój wyrówna mi tętno
Gdy się życia nauczę na pamięć
Wiosny czułej bolesne piękno
Pożyczoną poezją zakłamię
I nic we mnie, i nic koło mnie
Kiedy się dziwić przestanę
Kiedy się dziwić przestanę
Będzie po mnie.”

„A ból to przecież czwarty wymiar
Nieśmiertelników nieśmiertelność (…)
Wszystkich miłości niespełnionych
Niewładni zdrowi są podziwiać
A ból to przecież nieskończony
A ból to przecież czwarty wymiar”

„Jedni przechodzą do historii,
A drudzy na emeryturę.”