Fiodor Dostojewski: Na czasie cytaty (strona 2)

„Tam jest wieś… tam napijemy się herbaty… – ciągnął dalej generał już z zupełną rozpaczą.
– Będziemy pili mleko na świeżej trawie – dodał de Grieux ze zwierzęcą wściekłością. (…)
– A idźże sobie z tym mlekiem! Żłop sobie sam, a mnie od mleka brzuch boli.”

„Mądrość, która kieruje się despotyzmem wobec jednostki, jest głupotą.”

„Dlaczego ludzie potrafią lepiej umierać niż żyć? Dlatego, że żyć trzeba długo, a umrzeć można prędko.”

„Kobieta jest z natury zła, jej egoizm zwycięża bowiem miłość.”

„Podstawową siłą pedagogiczną jest dom rodzinny.”

„Zły to znak, kiedy ludzie przestają rozumieć ironię, alegorię, żart.”

„Bywają minuty, gdy się w świadomości przeżywa znacznie więcej niż przez całe lata.”

„Najstraszniejsza ze wszystkiego jest świadomość niespełnionej miłości – na tym polega piekło.”

„Co to jest wierność kobiety? Jest to obawa przed utratą zdobytej pozycji.”

„Być bohaterem przez minutę, godzinę jest o wiele łatwiej niż znosić trud codzienny w cichym heroizmie.”

„Plotka jest zawsze smakowita.”

„Ukorz się, dumny człowieku, i przede wszystkim złam swoją dumę.”

„Życie to raj, do którego klucze są w naszych rękach.”

„Jeżeli nie ma Boga, to wszystko jest dozwolone.”

„(…) życie ludzkie dzieli się na dwie połowy. Druga upływa wyłącznie pod znakiem przyzwyczajeń, jakie nagromadziły się w pierwszej.”

„(…) ścinanie głów jest znacznie łatwiejsze niż wyciosywanie zrębów nowej idei!”

„(…) trzeba wiedzieć, że nic tak nie raduje Rosjanina, jak wszelakie publiczne skandale i rozmaite tłumne rozróby.”

„Jedyna wolność to zwyciężyć siebie.”

„Bywają chwile, kiedy ludzie kochają zbrodnie.”