Douglas Adams cytaty

strona 9

„Istoty ludzkie, których zdolność do wykorzystywania doświadczeń innych jest wyjątkowa, są jednocześnie zadziwiająco niechętnie, by to czynić.”

„Kilka zakrętów dalej byłem już zabłąkany z kretesem. Jedna ze szkół myślenia radzi w takich wypadkach skonsultowanie się z mapą, lecz ja takim ludziom mówię po prostu: „A co, jeśli się nie ma mapy? A co, jeśli ma się tylko mapę Dordogne?” Moja strategia wygląda tak: znajduję samochód albo najbliższy jego ekwiwalent, który wygląda tak, jakby wiedział, dokąd zmierza, i jadę za nim. Rzadko ląduję tam, gdzie zamierzałem, ale za to często ląduję tam, gdzie powinienem być.”

„Podróże w czasie? Uważam, że ludzie regularnie wracają z przyszłości i bez przerwy wpływają na nasze życie. Dowody są widoczne wokół nas. Mówię o tym, że za każdym razem, kiedy wysuwamy roszczenie odszkodowawcze, odkrywamy, iż jakimś tajemniczym sposobem dokładnie to, za co chcemy uzyskać odszkodowanie, jest słowo w słowo wykluczone z zakresu, jaki obejmuje polisa.”

„'Herbatniki'
Wydarzyło się to faktycznej osobie, a jestem nią ja. Chciałem złapać pociąg. Było to w kwietniu 1976 roku, w Cambridge w Wielkiej Brytanii. Zostało jeszcze trochę czasu do odjazdu pociągu. Poszedłem po gazetę, by porozwiązywać krzyżówkę, po kawę i paczkę herbatników. Usiadłem przy stoliku. Opiszę wam scenerię – jest niezwykle ważne, abyście bardzo wyraźnie ją ujrzeli. A więc tu mamy stolik, tu gazetę, filiżankę z kawą, herbatniki. Naprzeciwko mnie siedzi mężczyzna, całkiem przeciętny gość w biznesowym garniturze, z teczką. Nic nie wskazywało na to, aby miał zrobić cokolwiek dziwnego. A jednak zrobił: nagle pochylił się do przodu, wziął do ręki herbatniki, rozerwał opakowanie, wyjął jednego i zjadł.
Muszę powiedzieć, że z takiego typu rzeczami my Brytyjczycy bardzo źle sobie radzimy. W naszej historii, naszym wychowaniu, naszej edukacji nie ma nic, co uczyłoby nas, jak zachować się w stosunku do kogoś, kto w biały dzień kradnie nam herbatniki. Wiadomo, co by się stało, gdyby rzecz miała miejsce na dworcu South Central w Los Angeles. Natychmiast rozpoczęłaby się strzelanina, zjawiłyby się helikoptery, CNN, rozumiecie… w końcu zrobiłem to, co zrobiłby każdy czerwonokrwisty Brytyjczyk: zignorowałem wydarzenie. Gapiłem się w gazetę, wziąłem łyk kawy, próbowałem zrozumieć artykuł, w tekst którego się wpatrywałem, nie byłem jednak w stanie nic pojąć, z wyjątkiem powtarzania w myśli: „Co mam robić?”.
W końcu uznałem: „Trudno, muszę coś zrobić”. Próbując z całych sił nie zauważać, że w tajemniczy sposób paczka została otwarta, wyjąłem herbatnik. Pomyślałem sobie: „To go uspokoi”. Nie uspokoiło, bowiem po chwili powtórzył to, co przedtem. Wziął następny herbatnik. Ponieważ za pierwszym razem nic nie powiedziałem, za drugim jakby trudniej było podnieść temat: „Przepraszam bardzo, trudno tego nie zauważyć, ale…”. Nic by to nie dało.
Zjedliśmy całą paczkę. Było w niej co prawda tylko osiem herbatników, ale sprawa zdawała się trwać wieczność. On brał herbatnik, ja brałem herbatnik, on brał herbatnik. Kiedy skończył, wstał i odszedł. Wymieniliśmy pełne znaczenia spojrzenia, po czym poszedł sobie, ja zaś głęboko odetchnąłem i opadłem ciężko na oparcie krzesła.
Wkrótce podstawiono pociąg, dopiłem kawę, wstałem i podniosłem gazetę, pod którą leżały moje herbatniki. Tym, co szczególnie lubię w tej opowieści, jest wrażenie, że gdzieś po Anglii przez ostatnie ćwierć wieku krąży całkowicie przeciętny facet, który ma do opowiedzenia identyczną historię – tyle tylko, że brakuje jej puenty.”

„Choć chcemy jedynie rzeczy, które działają, jesteśmy skazani na technikę. Po czym poznać, że coś jest wytworem techniki? Dobrą wskazówką jest to, że ma instrukcję obsługi.”

„Zauważamy rzeczy, które nie działają. Nie zauważamy rzeczy, które działają. Zauważamy komputery, nie zauważamy pensów. Zauważamy czytelników książek elektronicznych, nie zauważamy książek.”

„Autostopem przez galaktykę”

„Zaczyna się pojawiać nowa generacja inteligentnych krzeseł biurowych, których zaletą jest brak pokręteł i dźwigni. Wszystkie sprężyny i klamry, o których nas uczono, w dalszym ciągu istnieją, krzesło przystosowuje się jednak automatycznie do sylwetki siedzącego bez mówienia mu, jak ma to robić. Oto przepowiednia: kiedy będziemy mieli działające tak programy komputerowe, świat będzie lepszym i szczęśliwszym miejscem.”

„Stań przed kimś z kwestionariuszem dowolnej ankiety w ręku, a będzie kłamał. Mój przyjaciel miał kiedyś przygotować kwestionariusz, który wypełniano by przez Internet. Stwierdził, że informacje, jakie uzyskał o stanie świata, niezwykle podnoszą na duchu. Wiedzieliście na przykład, że niemal 90 procent populacji to dyrektorzy we własnych firmach, zarabiający rocznie ponad milion dolarów?”

„Religia (…) zawiera pewne idee które winniśmy nazywać świętymi, uświęconymi, czy jakkolwiek inaczej. A co to znaczy naprawdę? „ Oto idea, czy też pojęcie, wobec którego nie macie prawa wypowiadać się krytycznie; po prostu nie macie prawa. Dlaczego nie? No bo nie! « Jeśli ktoś głosuje na jakąś partię, z którą się nie zgadzasz, możesz kłócić się z nim na ten temat tyle ile chcesz; (…) Jeśli ktoś uważa, że podatki powinny wzrosnąć lub spaść, możesz spokojnie o tym z nim dyskutować. Ale z drugiej strony, gdy ktoś powie: " w sobotę, nie mogę nacisnąć na włącznik, by zapalić światło», mówisz: szanuję to.”

„Na samym początku (…) należy uzmysłowić, że wszechświaty równoległe wcale nie są równoległe. Następnie należ sobie uzmysłowić, że mówiąc ściśle, nie są też wcale wszechświatami, tego lepiej jednak nie uzmysławiać sobie od razu, lecz później, dopiero po tym, jak uświadomimy sobie, że wszystko, co sobie dotychczas uświadomiliśmy, to nieprawda.”

„Rzadko kończę się w miejscu, do którego zamierzałem się udać, ale często kończę gdzieś, gdzie powinienem być.”

„Jesteś palantem – powtórzył kosmita – kompletnym dupkiem.”

“‎If you ever find you need help again, you know, if you're in trouble, need a hand out of a corner…"
"Yeah?"
"Please don't hesitate to get lost.”

“I've had the sort of day that would make St. Francis of Assisi kick babies.”

“Ford Prefect suppressed a little giggle of evil satisfaction, realized that he had no reason to suppress it, and laughed out loud, a wicked laugh.”

“Ok," he said, "I don't like to disturb you at what I know must be a difficult and distressing time for you, but I need to know first of all if you actually realize that this is a difficult and distressing time for you.”

“I think the problem, to be quite honest with you, is that you've never actually known what the question is.”

“Trillian had come to suspect that the main reason [Zaphood] had had such a wild and successful life was that he never really understood the significance of anything he did.”

“A beach house isn't just real estate. It's a state of mind.”

“Fifteen years was a long time to be stranded anywhere, particularly somewhere as mind-boggingly dull as Earth.”

“What do you get if you multiply six by nine?"
"Six by nine. Forty two."
"That's it. That's all there is."
"I always thought something was fundamentally wrong with the universe”

“Believe me, it is a great deal better to find cast-iron proof that you're innocent than to languish in a cell hoping that the police---who already think you're guilty---will find it for you.”

“Why should I want to make anything up? Life's bad enough as it is without wanting to invent any more of it.”

“Listen, three eyes," he said, "don't you try to outweird me, I get stranger things than you free with my breakfast cereal.”

“No. No games. He wanted her and didn't care who knew it. He definitely and absolutely wanted her, longed for her, wanted to do more things than there were names for with her.”

“The little waiter's eyebrows wandered about his forehead in confusion.”

“Imagine" he said, "never even thinking, 'We are alone,' simply because it has never occurred to you to think that there's any other way to be.”

“The seat received him in a loose and distant kind of way, like an aunt who disapproves of the last fifteen years of your life and will therefore furnish you with a basic sherry, but refuses to catch your eye.”

“They’ve got as much sex appeal as a road accident.”

“High on a rocky promontory sat an Electric Monk on a bored horse.”

“So what do we do if we get bitten by something deadly?' I asked.
He looked at me as if I were stupid.
'You die, of course. That's what deadly means.”

“He felt a spasm of excitement because he knew instinctively who it was, or at least knew who it was he wanted it to be, and once you know what it is you want to be true, instinct is a very useful device for enabling you to know that it is.”

“A computer chatted to itself in alarm as it noticed an airlock open and close itself for no apparent reason.
This was because Reason was in fact out to lunch.”

“Nobleness was one word for making a fuss about the trivial inevitabilities of life, but there were others.”

“He felt like an old sponge steeped in paraffin and left in the sun to dry.”

“Zaphod marched quickly down the passageway, nervous as hell, but trying to hide it by striding purposefully.”

“Zaphod Beeblebrox crawled bravely along a tunnel, like the hell of a guy he was. He was very confused, but he continued crawling doggedly anyway because he was that brave.”

“For as long as he could remember, he’d suffered from a vague nagging feeling of being not all there.”

“He had got himself a life. Now he had to find a purpose in it.”

“It was one of those pictures that children are supposed to like but don't. Full of endearing little animals doing endearing things, you know?”

“If there's any real truth, it's that the entire multidimensional infinity of the Universe is almost certainly being run by a bunch of maniacs.”