Bolesław Leśmian, pierwotnie Bolesław Lesman – polski poeta i prozaik żydowskiego pochodzenia, czołowy przedstawiciel literatury dwudziestolecia międzywojennego, krytyk literacki.
Uznany za najbardziej nowatorską, najoryginalniejszą i najbardziej skrajną indywidualność twórczą literatury polskiej XX wieku, u której pośmiertnie dopatrywano się poetyckiego geniuszu; za życia zaś określano epigonem Młodej Polski. Twórca nowego typu ballady. Od jego nazwiska pochodzi termin określający specyficzną grupę neologizmów – leśmianizmy. Autor baśni pisanych prozą oraz erotyków silnie nacechowanych egzystencjalizmem oraz filozofią Henriego Bergsona.
Wikipedia
„A on biegł wybrzeżami coraz innych światów,
Odczłowieczając duszę i oddech wśród kwiatów”
Źródło: Topielec w: Łąka, Warszawa 1920, s. 9.
Źródło: Dziewczyna w: Napój cienisty, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1936, s. 37.
Źródło: Urszula Kochanowska w: Napój cienisty, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1936, s. 84.
Źródło: Dziewczyna w: Napój cienisty, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1936, s. 38.
„[Nowy teatr to] zbiorowy czyn aktora, malarza i ewentualnie muzyka pod władzą i strażą reżysera.”
o ideach Edwarda Gordona Craiga.
Źródło: Tomasz Weiss, Młoda Polska, wyd. II, WSiP, Warszawa 1989, s. 25.
Źródło: Srebroń w: Napój cienisty, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1936, s. 66.
Źródło: Com uczynił... w: Dziejba leśna, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1938, s. 22.
„Morze - to nie rzeka, a ptak to - nie krowa!
Szczęśliwy, kto kocha rymowane słowa!”
Źródło: Przygody Sindbada żeglarza, Instytut Wydawniczy „Bibljoteka Polska“ S. A., Warszawa 1936, s. 4.
Źródło: Szewczyk w: Łąka, Warszawa 1920, s. 109.
Źródło: Gdybym spotkał ciebie znowu pierwszy raz w: Sad rozstajny, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1912, s. 21.
Źródło: Lubię szeptać ci słowa w: Dziejba leśna, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1938, s. 31.
Źródło: Przyjdę jutro, choć nie znam godziny w: Sad rozstajny, wyd. J. Mortkowicz, Warszawa 1912, s. 27.
