Bogdan Ostromęcki cytaty

Bogdan Ostromęcki – polski poeta i eseista, z wykształcenia prawnik.

W czasie II wojny światowej studiował filologię polską na tajnym Uniwersytecie Ziem Zachodnich w Warszawie i był żołnierzem Armii Krajowej. W 1949 rozpoczął pracę w dziale literackim Polskiego Radia i przez wiele lat kierował redakcją audycji poetyckich. Jako poeta zadebiutował w prasie literackiej w 1939. Jego liryka odznacza się tonacją refleksyjną, często nawiązującą do motywów ojczystej historii oraz tradycji kulturowej i religijnej, dążenie do zwartych i oszczędnych form lirycznego wyrazu. Był autorem zbiorów szkiców literackich Lirnicy, trubadurzy i tyrteje oraz Laury i piołuny , w których usiłował na nowo odczytać spuściznę dziewiętnastowiecznych poetów, takich, jak: Cyprian Godebski, Teofil Lenartowicz, Kornel Ujejski, Karol Baliński, Włodzimierz Wolski, Władysław Syrokomla i Mieczysław Romanowski. W jego dorobku znalazły się także utwory dla dzieci i młodzieży, wiele słuchowisk radiowych i tłumaczenia poezji francuskiej . W 1973 otrzymał nagrodę literacką imienia Włodzimierza Pietrzaka. Był członkiem Towarzystwa Przyjaciół Zduńskiej Woli.

Spoczywa na Cmentarzu Bródnowskim . Wikipedia

✵ 12. Lipiec 1911 – 8. Styczeń 1979