Anton Czechow: Na czasie cytaty (strona 2)

„W człowieku wszystko powinno być piękne; i twarz, i ubranie, i dusza, i myśli.”

„Nie istnieje nauka narodowa, podobnie jak nie istnieje narodowa tabliczka mnożenia.”

„Nie ma nic bardziej groźnego, ubliżającego człowiekowi i męczącego niż pospolitość.”

„Bez próżnowania nie ma prawdziwego szczęścia.”

„Wszystko wiedzą i wszystko rozumieją tylko głupcy i blagierzy.”

„Nie ma nic nudniejszego niż nudna sztuka.”

„Człowiek w futerale.”

„Opowiadanie bez kobiety jest jak maszyna bez pary.”

„Ludzie śmieją się tylko z tego, co śmieszne, albo z tego, czego nie rozumieją.”

„Nie należy nigdy myśleć o mądrych materiach; wszystko, co mądre a uczone, odbiera zawsze apetyt.”

„Kogo interesuje moje czy twoje życie? Ludziom musisz dawać ludzi, a nie siebie samego.”

„Uniwersytet rozwija wszystkie zdolności, między innymi głupotę.”

„Kobieta staje się przyjacielem mężczyzny według następującej kolejności: najpierw kompani, później kochankowie, a następnie tylko przyjaciele.”

„Ma rację ten, kto jest szczery.”

„Są ludzie, którzy przez całe życie spoglądają na zegarek, a mimo to zawsze się spóźniają.”

„Łatwo być uczciwym, kiedy się umie nienawidzić diabła, którego się nie zna;
kochać Boga, w którego wątpić nie starcza rozumu.”

„Nie cierpię dwunogich bogów, zwłaszcza gdy się ich wymyśla.”

„Jeśli się boisz samotności – nie żeń się!”

„Medycyna uczy, że starzy kawalerowie umierają w obłędzie, żonaci zaś umierają, nie zdążywszy zwariować.”