Cytaty na temat zapalenie (18 cytatów)

„(…) oni nie strzelają sobie w brzuch. Zbyt niepewne i powolne. Żaden samobójca nie chce umrzeć na zapalenie otrzewnej.”

Ross Macdonald (1915–1983) pisarz amerykański

Śpiewający gołąbek

„Ludzie myślą, że sikam złotem, nie mam zapalenia stawów i jestem nieśmiertelny.”

Julio Iglesias (1943) piosenkarz hiszpański

Źródło: „Forum”, 11 grudnia 2006

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„(…) i podchodzi ten typ lachona, co to włosy ma tak utlenione, że normalnie może pod wodą oddychać i z racji na przykrótki materiał na bluzce jest narażona na chroniczne zapalenie pępka.”

Tomasz Jachimek (1973) polski artysta kabaretowy

Kuzynka z Anglii

O wodzie

„Za młodu chadzałem do kinowych sal pod gołym niebem, gdzie z równym powodzeniem mogło zaskoczyć nas zaćmienie księżyca, co rozległe zapalenie płuc będące następstwem oberwania chmury.”

Gabriel García Márquez książka Rzecz o mych smutnych dziwkach

Rzecz o mych smutnych dziwkach

„Pamiętam jak wyżłopałem dwie puszki piwa Pabst Blue Ribbon, podczołgałem się do brzegu sceny, wyrzygałem, a potem wróciłem do mikrofonu z następną puszką, myśląc: „Boże, nie chciałbym być w żadnym innym miejscu. To zajebiste!”. Tak ostro imprezowaliśmy, że trasę kończyłem zapaleniem płuc.”

Billie Joe Armstrong (1972) amerykański muzyk rockowy

O Bogu , O myślach , O myśleniu

„Ojciec nigdy nie poddawał się emocjom w życiu publicznym. Lubił przytaczać wspomnienie pewnego przedwojennego krytyka teatralnego, który był na premierze jakiejś romantycznej sztuki. Tak nim wstrząsnęła, że do rana nieprzytomny z zachwytu chodził po Warszawie. A kiedy wrócił do domu, napisał recenzję dyskwalifikującą ten spektakl. Wzruszenie minęło, zorientował się, że nie był dobry. Ojciec potrafił się wzruszać, ale potem, jak mówił, jest czas na zapalenie papierosa, żeby wszystko przemyśleć, zracjonalizować i dopiero wtedy wydać swój osąd.”

Piotr Dejmek (1953–2010) polski aktor i producent filmowy

Źródło: „Rzeczpospolita”, 4 lutego 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dnitpb.htm

O domu , O wspomnieniach , O czasie

„Pan Wierzejski opisuje homoseksualistów jako pedofilów, pedofilów jako twórców mafii narkotykowej. Liderzy PiS-u mówią, że strajki lekarzy inspiruje PO, zaś Giertych uważa, że manifestacje przeciwko niemu inspirują geje. Na to wszystko nakłada się kolega Kurski z teorią, że wszystkiemu jest winien dziadek Tuska. Obawiam się, że gdy wszystkie te prawdy objawione trafią do ciasnych głów wszechpolskich zagubionych chłopców, dla których brunatna koszula i wieczorne zapalenie pochodni jest jedynym przejawem wspólnoty i akceptacji – niejeden taki chłopiec może się poczuć wezwany do obrony wartości ogniem i mieczem.”

Kuba Wojewódzki (1963) polski dziennikarz muzyczny

„Reżyser Babicki szalał, bo premierę mieliśmy na karku, a tu ciągle wszystko było nie tak, jak on sobie wymarzył. A to muzyka szła za głośno, albo za szybko, to znów elektryk spóźnił się o sekundę ze światłem. Staszek Michalski za późno oparł głowę na poręczy krzesła, a Nowacki za wcześnie zadął w trąbę. Scenograf Ania Rachel ukradkiem opuściła miejsce na widowni i uciekła za kulisy. Wiadomo, że jeżeli Babicki nie będzie miał już komu przegryźć gardła, zabierze się za scenografa. I rzeczywiście… Kiedy weszła przepiękna Dorota Kolak, w karminowej sukni, z przeźroczystym pojemnikiem, w którym miał być żywy wąż, okazało się, że węża nie ma. Zaskroniec dostał bowiem zapalenia płuc i do dyspozycji był tylko boa dusiciel, który w żadnym wypadku nie zmieściłby się w pojemniku. Reżyser wezwał panią scenograf. Aniu! – krzyczał. – Nic mnie nie obchodzi, czy wąż jest na łożu śmierci, czy nie! Wąż musi być i koniec! Podczas gdy w reżyserze gasło życie, aktorzy urządzali sobie kpiny. Ktoś pytał: „Czy ten wąż należy do ZASP? Bo jeżeli nie, to proszę nie umieszczać mojego nazwiska na afiszu! Nie będę grał z amatorem!””

Lucyna Legut (1926–2011) pisarka i aktorka polska

Źródło: „Dziennik Bałtycki”, 27 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/szefowie.htm

O życiu , O śmierci , O muzyce

„Widziałem urywki meczu Polonii Warszawa – Górnik Zabrze. I dostałem zapalenia kiszki stolcowej. W lidze angielskiej nie każdy zawodnik ma umiejętności rzucające na kolana. Ale już do zaangażowania tych chłopaków trudno się przyczepić. Żeby prosto kopnąć piłkę, trzeba w pocie czoła trenować. W to jestem w stanie uwierzyć. Zaangażowanym albo się jest, albo nie. Albo ma się ambicje, by być lepszym, albo nie. Tego nie trzeba się uczyć. Polonia Warszawa z 2000 roku jest dowodem na to, że zaangażowaniem i ambicją można zdobyć mistrzostwo Polski.”

Maciej Szczęsny (1965) piłkarz polski

Źródło: Szczęsny: Handel meczami mnie uwierał, sports.pl, 30 kwietnia 2011 http://www.sports.pl/Pilka-nozna/Maciej-Szczesny-Chce-z-synami-zalozyc-szkolke,artykul,106190,1,381.html

Chłopak

„(…) poświęciła tak wiele bezsennych nocy na analizę swojego stanu – tylko dlatego, że los podarował jej sporo czasu na zastanowienie – że nie mogła dłużej zwlekać z zapaleniem światła w niektórych pokojach swego serca. Długo się przed tym wzbraniała, być może ze strachu, że znajdzie w sobie nawiedzony dom, zamieszkany przez wszelkie możliwe upiory, od zwyczajnych duchów po wampiry i najstraszniejsze potwory, czające się w każdym kącie, od piwnic po strych. Owszem, znalazła ich parę, ale bardziej zaniepokoiło ją odkrycie, że w domu jej duszy wiele pokojów stoi pustych, zimnych i zakurzonych.”

Dean Koontz (1945) pisarz amerykański

Ostatnie drzwi przed niebem (2001)

O losie , O strachu , O pokoju , O domu

„Istnieje coś takiego jak „aktorskie BHP”. Oznacza ono zapalenie się czerwonej lampki, gdy stoisz „za blisko”. Czasem masz do czynienia z takim napięciem, takimi emocjami, że… nie dajesz rady. Później – gdy zostajesz z tym wszystkim – musisz coś z tym zrobić… zrzucić to z siebie.”

Małgorzata Pieńkowska (1965) polska aktorka

Źródło: Każdy ma swoją drogę i swoje buty - o miłości opowiada Małgorzata Pieńkowska http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1301/Kazdy-ma-swoja-droge-i-swoje-buty-o-milosci-opowiada-Malgorzata-Pienkowska.html

O butach , O czasie

„Swojego wieku nie ma się co bać, tylko trzeba go uznać za zaszczyt. Jeśli dożyję setki, być może będzie mi doskwierać zapalenie stawów, ale pozostanę psychicznie sprawny.”

John Lydon (1956) wokalista angielski (Sex Pistols), pseud. Johnny Rotten

Źródło: Zabójcze puenty, „Forum” nr 19, 18 września–1 października 2015, s. 82.

O wieku

„Kiedy byłam młoda, wszystkie dramatyczne wydarzenia, takie jak poród albo ostre zapalenie wyrostka robaczkowego, następowały w czasie burzy śnieżnej. Drogi były nieprzejezdne, zresztą samochodu i tak nikt by nie odkopał z przydomowej zaspy, więc zaprzęgało się konie i saniami jechało do szpitala w mieście. Całe szczęście, że była taka możliwość, a wojna i racjonowanie paliwa doprowadziły do tego, że wykorzystywano taki transport przez jakiś czas.”

Alice Munro (1931)

Noc
Źródło: s. 348.

O wojnie , O szczęściu , O czasie , O koniach

„Nasza narodowa tragedia to tylko osiadanie na mieliźnie i, co najwyżej, brodzenie po kostki w lodowatej wodzie. Od tego się nie umiera, za to z pewnością można dostać kataru, a w ekstremalnych wypadkach nawet zapalenia oskrzeli. (…) Rejs, któremu nie przyświeca jakikolwiek cel, to zarówno metafora ludzkiego życia, jak i sytuacji społeczno-gospodarczej Polski. Statek przedstawiony w komedii Marka Piwowskiego jest statyczny (…). Wszelkie zmiany (także ruch) są tylko ułudą.”

Maciej Łuczak (1964)

o filmie Rejs
Źródło: Rejs, czyli szczególnie nie chodzę na filmy polskie, Prószyński i S-ka, Warszawa 2002.

„Ma sex appeal wielbłąda z zapaleniem dziąseł.”

Jeremy Clarkson (1960) angielski dziennikarz motoryzacyjny

o Porsche Cayenne.

„(…) nigdy nie zazdroszczę nikomu niczego. Tak już mam. Może to wynika również z tego, że sporo przeszłam w życiu, także poważną chorobę. Teraz też leżę w szpitalu z powodu zapalenia płuc. Na tyle późno rozpoznanego, że moje życie było zagrożone. Na szczęście jest już lepiej. Jak tu się więc nie cieszyć z tego, co mam? Po co marnować czas i siły na jakieś negatywne emocje? Każdy nowy dzień jest dla mnie wielkim szczęściem. Chcę żyć mocno tu i teraz.”

Ewa Decówna (1943)

Źródło: Bożena Stasiak, Cieszę się każdym kolejnym dniem, „Super Express” nr 11, 14 stycznia 2013, cyt. za: e-teatr.pl http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/154160.html

O życiu , O szczęściu , O sile , O czasie

„Osiem lat temu śpiewałam we Wrocławiu Gildę w „Rigoletcie”. Po premierze wylądowałam w szpitalu na dziesięć dni z zapaleniem płuc. To był największy koszmar, jaki przeżyłam – mimo choroby spróbować dośpiewać do końca. Ostatnio w Londynie wydarzyła się podobna sytuacja. Był to podczas spektaklu „Napoju miłosnego” Donizettiego, w którym brałam udział. W przerwie baryton zapowiedział, że jest chory i nie panuje nad tym, co robi. Organizatorzy zadzwonili po jego dublera, ale miał wyłączoną komórkę i nie mogli go znaleźć. Przerwa przedłużyła się prawie do godziny. Wtedy ściągnęli innego śpiewaka, który od dwóch dni był w Londynie na próbach innego spektaklu. Kiedy do niego zadzwonili bronił się, że ostatni raz wykonywał tę partię piętnaście lat temu, poza tym jest zmęczony. Ubłagali go jednak i przyszedł z pulpitem prosto na scenę, tak jak stał.”

Aleksandra Kurzak (1977)

Źródło: Magdalena Talik, Iść za głosem, Kulturaonline, 22 grudnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/izgl.htm

O chorobach , O śpiewie

„Reżyser Babicki szalał, bo premierę mieliśmy na karku, a tu ciągle wszystko było nie tak, jak on sobie wymarzył. A to muzyka szła za głośno, albo za szybko, to znów elektryk spóźnił się o sekundę ze światłem. Staszek Michalski za późno oparł głowę na poręczy krzesła, a Nowacki za wcześnie zadął w trąbę. Scenograf Ania Rachel ukradkiem opuściła miejsce na widowni i uciekła za kulisy. Wiadomo, że jeżeli Babicki nie będzie miał już komu przegryźć gardła, zabierze się za scenografa. I rzeczywiście… Kiedy weszła przepiękna Dorota Kolak, w karminowej sukni, z przeźroczystym pojemnikiem, w którym miał być żywy wąż, okazało się, że węża nie ma. Zaskroniec dostał bowiem zapalenia płuc i do dyspozycji był tylko boa dusiciel, który w żadnym wypadku nie zmieściłby się w pojemniku. Reżyser wezwał panią scenograf. Aniu! – krzyczał.”

Lucyna Legut (1926–2011) pisarka i aktorka polska

Nic mnie nie obchodzi, czy wąż jest na łożu śmierci, czy nie! Wąż musi być i koniec! Podczas gdy w reżyserze gasło życie, aktorzy urządzali sobie kpiny. Ktoś pytał: „Czy ten wąż należy do ZASP? Bo jeżeli nie, to proszę nie umieszczać mojego nazwiska na afiszu! Nie będę grał z amatorem!”
Źródło: „Dziennik Bałtycki”, 27 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/szefowie.htm

O muzyce