Cytaty na temat wpadka (13 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Wpadek nie rejestruję. Nie uprawiam tego zawodu dla wpadek. Inni rejestrują je na pewno bardzo uważnie, więc ja już na szczęście nie muszę się tym zajmować.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

Wypowiedzi z wywiadów
Źródło: aktywni.pl http://aktywni.pl/aktualnosci/szaranowicz-wspomina-studia-w-awf/

O szczęściu , O studiach

„Telewizja rano była jeszcze bardziej ospała i niemrawa niż zawsze, ale rozeszło się już po korytarzach, że policja aresztowała winnych zabójstwa, ktoś przebąkiwał o żywej Agacie, o skutym w kajdanki Marianie, transmisji w studio. Głównych bohaterów wydarzeń jeszcze nie było, więc tylko informacyjni dziennikarze przerzucali się coraz to bardziej nieprawdopodobnymi wersjami wypadków.
– Podobno kradł i Sławomir go nakrył!
– Wielkie co – prychnął inny. – Wszyscy kradną, i żeby za to zabijać? Przecież świat by zginął.
– A Agata udawała tylko, że nie żyje, potem mu się pokazała i on się przestraszył.
– A co? Przebrała się za wampira?
– Miała swojego ochroniarza w telewizji, tajniaka.
– Co ty powiesz, tego młodego?
– No, i nakrył Jarka, gdy ten grzebał pod Agaty samochodem…
– To jednak Jarek? A ja stawiałem na Jacka!
– Tak? A ja na tego zarozumialca z Warszawy!
Stojąca za kioskiem Zofia podniosła oczy do nieba, to jest kadra świetnie poinformowanych dziennikarzy, nic dziwnego, że potem zdarzają się kretyńskie wpadki w programach, no cóż, trzeba im wszystko będzie jakoś łopatologicznie wyjaśnić, bo te idiotyzmy pójdą w świat.”

Marta Węgiel (1960)

Przypadkowy kadr

O świecie

„Jako prezydent nie będzie mógł mieć żadnych wpadek (…), więc musi się wyszumieć teraz. To trochę jak kawaler przed zamążpójściem.”

Sławomir Nowak (1974) polski polityk

w Radiu Zet o licznych gafach kandydata na prezydenta Bronisława Komorowskiego.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 9 czerwca 2010

„Każda słynna osoba ma na swoim koncie kilka wpadek, o których wszyscy wiedzą. Ja miałam mokre majtki na scenie i byłam uzależniona od metamfetaminy. Do kitu! Z tego można się dziś tylko śmiać.”

Stacy Ferguson (1975)

O uzależnieniu

„Były jakieś kretyńskie mody, żeby tworzyć szersze struktury młodzieżowe. Zgłaszali się do nas ludzie z FMW i mówili, by się do nich przyłączyć. Szybko zorientowaliśmy się, że te „szersze struktury” są pożywką dla jakichś podziemnych Napoleonów. Wiedzieliśmy, że w przypadku takich organizacji jedna wpadka – i wszystko pruje się jak sweter.”

Jarosław Wąsowicz (1973)

Niezależny ruch młodzieżowy w Gdańsku w latach 1981–1989

O ludziach

„Widziałam go najpierw sama w domu i trochę się bałam, co będzie. Natomiast bardzo miło byłam zaskoczona na premierze, dlatego, że okazało się, że ludzie się śmieją i to nawet sporo. Jeśli chodzi o mnie, to momentami ten dowcip mnie nie śmieszy a momentami mnie śmieszy. Tam każdy może się dopatrzeć czegoś dla siebie. Babcia się śmieje z tego, że inne babcie jarają trawę. Każdy znajdzie jakiś taki temat, który jego interesuje. Mnie na przykład interesowały koty, bo sama mam trzy koty, więc śmieszy mnie scena z kotami. Smaku dodają też wpadki aktorów pokazane na końcu, to jest bardzo fajne. Każdego jednak coś innego bawi. Ten dowcip jest bardzo różny, niektóre są stare, niektóre są nowe, wymyślone. Także film jest pomieszany. Ale nie jest to zła komedia na pewno. Ludzie się śmiali i to jest największy wyznacznik, bo jak ja oglądam coś sama, to patrzę dość krytycznie. Mnie nie za bardzo śmieszą moje sceny. Jak się pracuje przy takim filmie, to człowiek się boi, że może się nie udać. Natomiast tak naprawdę efekt się widzi dopiero wtedy, kiedy się usiądzie w kinie pośród innych ludzi.”

Agnieszka Włodarczyk (1980) polska aktorka

o filmie Job, czyli ostatnia szara komórka.
Źródło: Agata Żbikowska, Ludzie się śmieją. Rozmowa z Agnieszką Włodarczyk jedną z gwiazd „Joba”, stopklatka.pl, 3 listopada 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34414

O ludziach , O domu , O trawie , O babci

„Uwielbiam filmy, aczkolwiek proces ich realizacji potrafi przyprawić mnie nieraz o ciężkie frustracje. Poszczególne sceny kręci się w bardzo dziwnej kolejności, nie mającej nic wspólnego ani z chronologią, ani z rozwojem postaci. Często zdarza się, że na samym początku mam do zagrania jakąś bardzo trudną sekwencję albo wręcz finał filmu, kiedy jeszcze nie zdążyłem oswoić się z bohaterem, w którego się wcielam! Nie cierpię też sytuacji, w których wiem, że dałem z siebie wszystko, po czym okazuje się, że daną scenę trzeba powtórzyć, bo reżyserowi nie podoba się kompozycja kadru. Praca na planie wymaga olbrzymiej cierpliwości, a także odporności psychicznej. (…) W teatrze jest zupełnie inaczej: po prostu wychodzisz na scenę i grasz. Zdarza się oczywiście, że danego wieczoru nie jestem w najlepszej formie, że moja kreacja pozostawia wiele do życzenia. Myślę sobie wtedy: jaka szkoda, że nie można moich wpadek wyciąć w montażu, chciałbym nakręcić parę scen na nowo. Niestety, co się stało, już się nie odstanie. Teatr to hazard: publiczność kupuje bilety, ale za każdym razem spektakl wygląda inaczej, coś wychodzi lepiej, coś gorzej. Podczas prób aktorowi udaje się nawiązać o wiele bliższy kontakt z reżyserem niż na planie, ale z kolei w filmie można pozwolić sobie na zbliżenia, pokazujące całą gamę uczuć malujących się na ludzkiej twarzy. W teatrze to niemożliwe.”

Ralph Fiennes (1962) aktor angielski

Źródło: wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=16270

O emocjach , O myślach , O cierpieniu , O cierpliwości

„To nie żadna wpadka oddać głos na Radka. Tym bardziej nie wiocha, gdy się Bronka kocha.”

Bronisław Komorowski (1952) polski polityk, prezydent Polski

wiersz wypowiedziany w Toruniu podczas spotkania z członkami i sympatykami PO, zachęcający tych pierwszych do wzięcia udziału w prawyborach mających wyłonić kandydata tej partii na prezydenta spośród Bronisława Komorowskiego i Radosława Sikorskiego, 20 marca 2010.

Kochać się

„Nie podzielam opinii, że Warszawa jest brzydka, wręcz przeciwnie – uwielbiam to miasto, kocham ten chaos, brak centrum, tymczasowość przestrzeni, wszystkie warszawskie urbanistyczne wpadki, handlowe niezręczności, nowe wbite jak klin w stare, co czasem tworzy przedziwne, prawie że geologiczne formacje. Bardziej cenię ten „azjatycki” melanż, niż glanc – jakże nudny i przewidywalny – europejskich, ślicznych stolic.”

Paweł Soszyński (1979) polski literaturoznawca, krytyk teatralny i pisarz

Źródło: Warszawa jest łobuzem http://www.dwutygodnik.com/artykul/3881/, Dwutygodnik.com nr 89/2012.

O czasie , Kochać się

„Na szczęście publiczność uwielbia wpadki. Ludzie cieszą się, że aktor jest równie ułomny jak każdy. Na dodatek w tych potknięciach bywa urokliwy. Widzowie nie mają przed sobą ideału, lecz spoconego ze wstydu człowieka, śmiesznego i nieporadnego.”

Kinga Preis (1971) polska aktorka

Źródło: „Twój Styl” nr 10 (255), październik 2011

O szczęściu , O ludziach

„Jak mogło dojść do takiej wpadki? Kto za nią odpowiada, jakie poniesie konsekwencje? Przecież uwaga papieża, że widać należy się w Watykanie nauczyć lepiej korzystać z Internetu jest groteskowa. Watykan ma do dyspozycji wielkie instytucje śledzące prawomyślność katolików całego świata. Ma specjalną komisję od spraw lefebrystów. Ma wreszcie urzędy do stałych kontaktów z innymi Kościołami i religiami. Dlaczego wszystkie te ciała zawiodły i nie przestrzegły papieża przed skutkami zdjęcia ekskomuniki z biskupa jawnego antysemity? Bo przecież trudno uwierzyć, by były tak niekompetentne lub tak antysemickie, iż nie widziały w poglądach bp. Williamsona problemu.”

Adam Szostkiewicz (1952)

Źródło: Błąd papieża „Nie mogłem przewidzieć…”, polityka.pl, 13 marca 2009 http://www.polityka.pl/swiat/komentarze/285149,1,blad-papieza.read#ixzz1L8mWnbgc

O religii , O błędach

„Nie mam prawa, powodowany egoistycznym indywidualizmem, ryzykować wpadki na żywo w ręce wroga i narażenia się na to, by zacząć mówić. Wiem, jak obecnie traktuje się więźniów wojennych w Guantanamo. Jestem i pozostanę bojownikiem rewolucyjnym.”

Ilich Ramírez Sánchez (1949) urodzony w Wenezueli terrorysta

Źródło: Isabel Pisano, Ja, terrorysta! Rozmowy ze współczesnym katem, op. cit., s. 241.

„Raz zdarzyło mi się trzymać zdjęcie rentgenowskie do góry nogami. Mamy jednak dobrych konsultantów, więc lekarskie wpadki trafiają się raczej rzadko.”

Marian Opania (1943) aktor polski

o roli w serialu Na dobre i na złe.
Źródło: Rozmowa z Marianem Opanią, wisla.naszemiasto.pl, 5 maja 2005 http://wisla.naszemiasto.pl/archiwum/900900,rozmowa-z-marianem-opania,id,t.html

O zdjęciach