Cytaty na temat stypendium (12 cytatów)

„Droga do roli mojego scenicznego życia była wielce nietypowa. Pamięcią wracam do czasów stypendium u jednej z najwybitniejszych wykonawczyń tej roli, marzenia nie tylko mezzosopranów! To pod wokalną opieką prof. Iriny Archipowej poznawałam partie Carmen. Po powrocie do kraju, niemal na drugi dzień, otrzymałam zaproszenie do opery w Tallinie, aby wystąpić w Carmen. Jedna próba ansamblowa, bez tenora śpiewającego partię Josego, jedna orkiestrowa i jedna sceniczna… „Co mam robić?” – zapytałam asystenta reżysera i odpowiedź brzmiała: „Diełajcie, szto chatitie”. No i tak zadebiutowałam w tej najpiękniejszej partii – najbliższej memu sercu.”

Jadwiga Teresa Stępień (1954)

Źródło: Arkadiusz Jędrasik, Być artystą to powołanie i służba, „Nasz Dziennik”, 11 września 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/batp.htm

O marzeniach , Serce

„Wiemy, że Wittgenstein wsparł Trakla stypendium, w pewnym sensie to była relacja sponsor-sponsorowany. Obaj w każdym razie dążyli do spotkania, na pewno ze strony Wittgensteina w grę wchodziły inne uczucia niż ze strony Trakla. Oczywiście w dużej mierze jest to fantazja, właśnie zabawa z erotyczną potencjalnością. Fantazja ta narodziła się też z zaskoczenia, że ci niemęscy wedle dzisiejszych standardów mężczyźni (dodać trzeba jeszcze Davida Pinsenta, brytyjskiego przyjaciela i kochanka Wittgensteina) sami zgłosili się na wojnę. Interesowało mnie, w jaki sposób przypomnienie tej historii wpłynie na nasze historyczne rozumienie męskości. W jaki sposób wpłynie na nie to, że mężczyźni o nienormatywnej seksualności walczyli w I Wojnie Światowej, że wymieniali listy z kochankiem przez neutralną Szwajcarię, że odwiedzali się w szpitalach?”

Karol Radziszewski (1980) polski malarz i performer

o filmie „MS 101”.
Źródło: Magda Szcześniak, Dosyć tych okropności http://www.dwutygodnik.com/artykul/3802/, Dwutygodnik.com, nr 87/2012.

O mężczyznach , O wojnie , O emocjach , O fantazji

„Nie jestem święty. Wierzę w Boga i wiem, że ten ostatni sąd nie będzie dla mnie łatwym zadaniem. Że będę się musiał gęsto, oj gęsto tłumaczyć. Ale wiem, że to Iwona jest moim aniołem. Bez niej wciąż byłbym tamtym chłopakiem, co przepija stypendium w trzy dni. Zawsze ze mną była.”

Bogdan Wenta (1961) polski piłkarz ręczny

o swojej żonie.
Źródło: malemen.pl http://www.malemen.pl/mmextra/8

O Bogu , O aniołach , Chłopak

„Tak, proszę państwa, trzeba to wyjaśnić, bo tenże jegomość, Balcerowicz, w PZPR był, na stypendia jeździł na Zachód. Nie Lepper, Lepper był w PZPR i nigdy się tego nie wstydził. 2 lata w swoim życiu był i nie wstydzę się dzisiaj powiedzieć tego, że byłem. Tylko ja nie byłem nigdy nawet nikim w POP, żebyście wiedzieli. Nigdy. A Balcerowicz, proszę państwa, sekretarz, Balcerowicz na stypendia zachodnie wtedy jeździł.”

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

Źródło: Stenogram z posiedzenia Sejmu, 9 marca 2006 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata5.nsf/main/3D84224D

„Odkąd pamiętam, zawsze biegałam. Moja mama też była lekkoatletką i nie cierpiała przegrywać. Tę niechęć do porażek chyba odziedziczyłam po niej. To coś wrodzonego, zapisanego w naszym DNA. A przynajmniej jest to powszechne tam, gdzie się wychowałam, na przedmieściach Kingston. Stephen i Paul Franciscowie zaproponowali mi stypendium w UTEH i starty w barwach MVP. Zgodziłam się i dzięki temu jestem pierwszą absolwentką wyższej uczelni w rodzinie. Skończyłam psychologię w przerwie między przygotowaniami do igrzysk olimpijskich w 2008 i 2012 r. Teraz moim marzeniem jest zdobycie trzech złotych medali na trzech kolejnych olimpiadach.”

Shelly-Ann Fraser-Pryce (1986) jamajska lekkoatletka

Źródło: Czarne błyskawice (na podst. „El País”), „Forum” nr 16, 7–20 sierpnia 2015, s. 60–61.

O rodzinie , O cierpieniu

„Wiele fundacji, i to o zasięgu międzynarodowym, powstaje po to, aby rozmiękczać pewne środowiska, głównie elity, by zyskując ich przychylność, mieć możliwość głębszej penetracji tych społeczności, na czele których stoją lub będą stały określone osoby. Rozmiękczanie jest proste, ma wymiar głównie finansowy – może to być nagroda pieniężna lub stypendium, wręczona oficjalnie, zgodnie z prawem. Kto jest na dorobku albo lubi być wyróżniany, fetowany, sławny – chętnie przyjmuje takie wyróżnienia. A potem? Potem trzeba jakoś się odwdzięczyć dobrodziejom, a więc stać się wyrazicielem ich interesów, a nie społeczności, za którą faktycznie powinno się odpowiadać.”

Piotr Jaroszyński (1955)

Źródło: Mają rozmiękczać elity, naszdziennik.pl, 24 października 2009 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=po&dat=20091024&id=po12.txt

„Wszystko zaczęło się drobnymi krokami: najpierw były warsztaty w Woodstack, kolejne w Seattle, w renomowanym teatrze. Dyrektorem był Daniel Sufilvan, znaczący reżyser, nagrodzony m. in. prestiżową Tony Award. Nasza praca udała się i jej wynikiem było zaproszenie do prestiżowego Public Theatre w Nowym Jorku, którego dyrektorem był wówczas legendarny Joseph Papp. Dostałem od niego stypendium, by nauczyć się dobrze języka. Powiedział:"Jesteś utalentowany i masz u mnie grać Szekspira”. To mnie bardzo podbudowało. Poza tym u niego nadal czułem taki ferment twórczy, z jakiego wyjechałem z Krakowa. Granie w teatrach Off Broadwayu było niezwykle interesujące, prowadziłem bardzo ciekawe artystycznie życie. Ten „Off” zawsze bardzo mnie inspirował, ciekawił, choć przecież grałem też na dużych broadwayowskich scenach.”

Aleksander Krupa (1947) Polski aktor

o karierze w USA.

O życiu

„Stypendium Victorii A. Treemont jest przeznaczone dla ucznia lub uczennicy ostatnich klas liceum w Ardsmore, którzy spełniają następujące warunki: średnia ocen przynajmniej dobra; głębokie zaangażowanie w życie szkoły i społeczności; trzy rekomendacje wydane przez grono nauczycielskie, przedstawicieli społeczności oraz rówieśników; pisemne umotywowanie swojego wniosku o otrzymanie stypendium; czystość duchowa i cielesna.
Eva zamrugała oczami. Ale czystość duchowa i cielesna? Czy to stypendium nie powinno trafić do klasztoru?”

Kieran Scott (1974) amerykańska pisarka

Postacie: Jane i Eva
Klub niewiniątek

O życiu

„Co roku daję stypendia dla studentów. Ok. 20. Co roku zapraszam na mój koszt studentów do Południowej Ameryki. Zawsze popierałem, popieram i będę te organizacje popierał.”

Jan Kobylański (1923–2019) polski przedsiębiorca

o Wyższej Szkole Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu.
Źródło: Zeznania Jana Kobylańskiego, usopal.com, 13 listopada 2010 http://www.usopal.pl/usopal/319-zeznania-pana-prezesa-jana-kobylaskiego,

„Moich rodziców nie było stać na dobrą szkołę, więc moją jedyną szansą było uzyskanie stypendium. Gdy dowiedziałem się, że zostanę przyjęty na Harvard bez konieczności opłacenia studiów, był to jeden z najbardziej wzruszających momentów związanych z futbolem. Studiowanie na jednej z najbardziej prestiżowych uczelni na świecie pozwoliło mi zaistnieć w wielkim biznesie. Na pewno dało mi też możliwość rozpoczęcia długiej i ciężkiej drogi do NFL.”

Ryszard Szaro (1948–2015) piłkarz polski

Źródło: Wywiad z pierwszym Polakiem w NFL Ryszardem Szaro!, kulturystyka-online.pl http://www.kulturystyka-online.pl/wywiad-z-pierwszym-polakiem-w-nfl-ryszardem-szaro-t6221.html#ixzz2FyqX5UHO

O rodzicach

„Kiedy my rzucaliśmy na ulicach kamieniami w ZOMO, on uczył się i wyjeżdżał na stypendia.”

Jacek Saryusz-Wolski (1948) polityk polski

o Jacku Saryusz-Wolskim.
O Jacku Saryuszu-Wolskim
Źródło: Saryusz - upadek gwiazdy. Kim jest polityk, który zapragnął utrącić Tuska? http://wyborcza.pl/7,75398,21473327,saryusz-upadek-gwiazdy-kim-jest-polityk-ktory-postanowil.html, wyborcza.pl, 9 marca 2017.

„Kobiety powinny zabiegać o monitorowanie składów różnych ciał, od których zależą decyzje, a mężczyźni też powinni mieć świadomość wagi problemu. W projektach Komisji Europejskiej zawsze się zaznacza, że należy zwrócić uwagę na gender balance. I bynajmniej nie chodzi o to, żeby wziąć słabą badaczkę zamiast dobrego badacza. Ale obowiązkiem gremium decydującego o rozdziale środków winno być sprawdzanie, czy ubiegające się badaczki nie proponują projektu tej samej jakości co mężczyźni. Mamy bowiem zinternalizowany filtr stereotypu, że propozycje kobiet zapewne odbiegają w dół jakością przedstawianych aplikacji, że autorki nie wykonają podjętych zadań w terminie itd. Nie jest to prawda, ale często nieświadomie decydenci (kobiety i mężczyźni) ulegają stereotypom. Sadzę, że zasada proporcjonalności reprezentacji kobiet i mężczyzn w różnych gremiach decydenckich, a także wśród otrzymujących granty i stypendia powinna być zasadą braną na serio przy podejmowaniu decyzji. Nie chodzi tu o stwarzanie szczególnych przywilejów dla kobiet, a o uniknięcie ich pomijania. Jeśli nadają się, aby osiągać pozycje w hierarchii naukowej uczelni, nie uprawnionym jest domniemanie, że nie nadają się aby wchodzić w skład gremiów decydenckich.”

Renata Siemieńska-Żochowska (1939) polska socjolożka, wykładowczyni

Źródło: Niech będą zachowane proporcje. Z prof. Renatą Siemieńską-Żochowską rozmawia Anna Korzekwa https://www.uw.edu.pl/wp-content/uploads/2014/03/448lipiec-sierpie%C5%842010.pdf, Uniwersytet Warszawski, lipiec/sierpień 2010, 4 (46), ISSN 16402758, s. 4.

O decyzjach , O mężczyznach , O kobietach , O prawdzie